สูตรรักฉบับต๊อง ยัยบ๊องกะนายน้ำแข็งสุดคลู

8.3

เขียนโดย รมควัน

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 21.56 น.

  16 ตอน
  29 วิจารณ์
  23.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2558 16.52 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ตอนที่ 9 นิสัยขี้อ้อนของฉัน!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สูตรที่ 9 นิสัยขี้อ้อนของฉัน!!!

 

ณ โรงพยาบาล เวลา 6 โมงเย็น

 

“ป้าค่ะ เนลอยากกิน ขนมเลย์ อ่ะค่ะ ป้าช่วยไปซื้อให้เนลหน่อยสิค่ะ” ตอนนี้ฉันเป็นคนป่วย อยากจะอ้อนขออะไรก็ย่อมได้ตามนั้น เป็นคนป่วยเนี่ย! ก็ดีไปอีกแบบแฮ่ะ

 

“ขนมเลย์ ? เหรอค่ะ มันเป็นยังไงเหรอค่ะ” ป้าแก ดูงงๆๆ สังสัยคงจะไม่รู้จริงๆนะ

 

“โอ้!! นั้นๆๆ…น่ะค่ะ ป้าเห็นโฆษณานั้นไหม? ที่พี่ดาราคนหล่อๆแสดงเมื่อกี้อ่” ขณะ กำลังดูทีวีไป พอดีกับโฆษณา เลย์ มันฝรั่งทอด ก็มาพอดี ฉันเลยชี้บอกป้าแกให้ดูตาม

 

“นั้นน่ะเหรอค่ะ”

 

“ใช่ค่ะ เอาแบบนั้นเลยน่ะค่ะ”^_^

 

“ได้ๆค่ะ เดี๋ยวป้าจะไปซื้อให้ รอแป๊บน่ะค่ะ”

 

“ขอบคุณมากค่ะป้า”

 

ระหว่างที่รอ ขนมขบเขี้ยว อันโปรดปราน….ที่ช๊อบชอบนั้น ก็ดูรายการทีวีไป พอสักพักก็มีคน มาเคาะประตูห้อง ฉันเชิญ ให้เข้ามาตามมารยาท

 

“อ้าว! กิ๊บ”

 

“เป็นไงเนล อาการดีขึ้นหรือยัง”กิ๊บถามไถ่ ด้วยความเป็นห่วง

 

“ดีขึ้นแล้วล่ะ”

 

“ไม่มีใครเฝ้าไข่เหรอจ๊ะ”

 

“อ้อ!! ป้าบัวน่ะ แกออกไปซื้อของให้ฉันอยู่น่ะ เดี๋ยวสักพักคงจะกลับ”

 

“หอบอะไรมา..เยอะแยะเชียว”

 

กิ๊บซื้อพวกนมพวกผลไม้ต่างๆนาๆ มีแต่ของที่มีประโยชน์ทั้งนั้น ทำมายยย…ไม่มีขนมอ่ะ ขนมฉานนนน

 

แน่นอนว่ากิ๊บรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับฉันทั้งหมด เธอโกรธมาก!! อยากจะไปเอาเรื่องยัยพวกนั้น แต่ฉันห้ามปรามไว้ก่อน ก็ไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่อะไรนิ ส่วนผู้ชายเลวๆ2คนนั้น ก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทางตำรวจจัดการ

 

“กิ๊บ เทลเขาเป็นยังไงบ้าง”

 

“นายนั้นไม่ได้บาดเจ็บอะไรนิ จะไปเป็นห่วงเป็นใยทำไมกัน”

 

“……………………….”TT^TT

 

“เอ้อๆๆ…..หยุดทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว รู้แล้วน่า”

 

“ฉันก็เห็นนายนั้น ดูปกติดีนี่!”

 

“งั้นเหรอ….ไม่เห็นเขาซื้อพวกดอกมงดอกไม้อะไรทำนองนี้เลยเหรอ”

 

“นี่ เธอคิดว่านายนั้น จะมาโพล่หน้ามาเยี่ยมเธอเหรอ”

 

“ก็….มีนิดดสส หนึ่ง”

 

“เธอเลิกฝันได้เลย….อย่างนายนั้น……..น”

ก๊อกๆๆๆ…..(เสียงเคาะประตู)

 

“สงสัยป้าบัวคงจะกลับมาแล้วล่ะ” ฉันทำท่าจะลุกออกจากเตียง

 

“เดี๋ยวฉันไปดูเอง”พอกิ๊บเดินไปที่ประตู ทันใดนั้นเมื่อเปิดประตูออกก็พบว่า……..

 

“นาย!!”

 

“ฉันมาเยี่ยมน่ะ”เทลยืนรออยู่หน้าประตูห้อง มันแปลกๆกว่าทุกทีที่เห็นแฮ่ะ

 

“รอแป๊บน่ะ” ปั้ง!! (ปิดประตู) กิ๊บอึ้ง!! เพราะเมื่อกี้ยังคุยเรื่องนายนี้อยู่เลย และเธอฟันธงชัวร์ ว่าเขาจะไม่มาแน่ๆ แต่พูดยัง

 

ไม่ทันจบ ก็โพล่มาเป็นๆเต็มสองตาเลย เธอรีบเดินมาหาฉันทันที ทำหน้าตาตื่นยังกับเจอผีแน่ะ

 

“มะ..มีออะไรเหรอกิ๊บ”

 

“น…นะนายนั้นมา….”กิ๊บดูช็อค

 

“ใคร…หรือว่า เทลเหรอ” ^O^

 

“ใช่ นายนั้นแหล่ะ แถมบอกว่ามาเยี่ยมเธอด้วย”

 

“จริงเหรอ…..”^////^

 

กิ๊บพยักหน้าตอบรับ ฉันรีบบอกให้เขาเข้ามาทันที พอเทลเดินเข้ามา เขาทำท่า อำๆอึงๆ ไม่เหมือนแต่ก่อน พอเจอหน้าฉันทีไร เป็นต้องกัดตลอด

 

“เธอเป็งไงบ้าง….อ่ะนี้ พอดีมีเด็กมาขายดอกไม้ ฉันเลยซื้อๆมา เป็นของเยี่ยม”ใช่เหรอไอ้ที่ว่า เด็กขายดอกไม้ให้อ่ะ ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะซื้อมาให้หรอกเหรอ>///<

 

“ขอบใจน่ะ”ยังไงก็ดีกว่าไม่ได้อ่นะ^o^

 

ฉันเอื้อมมือไปรับ ช่อดอกไม้จากเทล พร้อมยักคิ้วใส่กิ๊บที่นั่งอยู่อีกฝากหนึ่ง เพื่อส่งสัญญาณว่า เป็นไงล่ะ เขามาจริงๆด้วยแหล่ะ แถมมีดอกไม้มาเยี่ยมอีกต่างหาก อิอิอิๆๆ^o^

 

“เอ้อ นี่กิ๊บ เธอมีธุระไม่ใช่เหรอ ไม่รีบไปเดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก” ฉันตีหน้าซื้อ ปั่นหน้าโกหก เพื่อให้ได้อยู่กับเทลสองต่อสอง โดยแรกๆกิ๊บก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันต้องการบอกหรอก แต่เธอก็ทำตามที่ฉันพูดไปท้วนๆ

 

“ธุระ!!…….อะ..เออ..ใช่ๆ งั้นฉันฝากนายดูแลเนลมันหน่อยล่ะกันน่ะ”

ตอนนี้กิ๊บเข้าใจแจ่มแจ้งชัดแจ๋วแหว๋วแล้วล่ะค่ะ ว่าฉันต้องการอยู่กับเทล

 

“ไม่เป็นไร พวกเธอไม่ว่างก็ไม่เป็นไร แต่คงอีกนานกว่าป้าบัวจะกลับ ฉันอยู่ได้”

 

“เฮ้ย! ไม่ได้ แค่แป๊บเดียวเองนายอยู่ได้ ใช่ไหม?”ขณะพูด กิ๊บก็หันไปทางเทลและเขาให้คำตอบเพียงคำว่า

 

“อืม” และนั้นก็แปลว่าเขาตอบตกลงสิน่ะ (◕‿◕✿)

 

“งั้น ฉันไปน่ะ บาย”กิ๊บยิ้มอย่างนางมารร้ายให้ฉัน ก่อนที่เธอจะบอกลาและเดินออกไป

 

เฮอะ! ยัยเนลน่ะยัยเนล เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนตัวเอง ยัยเพื่อนบ้าเอ้ยยยย!! กิ๊บบ่นๆก่อนที่เธอจะเดินไป

 

ส่วนฉันกับเทลน่ะเหรอ อิอิๆๆ ดีมันก็ดีอยู่หรอก แต่ทำไม มันรู้สึกอึดอัดยังไงชอบกลแฮ่ะ ฉันที่นอนอยู่บนเตียง ดูทีวีแก้เขินไปเรื่อย ส่วนเขาก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ อยู่อีกฝากนู้นนน!!!! โดยที่ไม่พูดไม่จาอะไรกับฉันเลยสักคำ

 

ฉันก็แอบๆ ด้อมๆมองๆเขา เป็นระยะๆ ช่วงๆ ไป จน…อยากจะเข้าห้องน้ำขึ้นมาแล้วล่ะค่ะ ส่งสัยคงตื่นเต้นไปหน่อย ฉันพยายามจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่มันไม่ไหวแฮ่ะ ขยับตัวไม่ถนัดเลย ก็เลยลองขอความช่วยเหลือจากเทล เผื่อเขาจะยอมช่วย!!(นี่คงจะไม่ใช่แผนการอะไรของเธอน่ะเนล)

 

“นี่ ฉะ..ฉันอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ”

 

“……………………..” ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก บลาๆๆ…….เขายังคงเงียบเฉยอย่างนั้นต่อไป !! เขาอยู่ไกลขนาดนั้นเหรอ ถึงไม่ได้ยินที่ฉันพูดน่ะ

 

ฉันพูดซ่ำ ประโยคเดิมอีกครั้ง! และเพิ่มความดังขึ้นอีกระดับหนึ่ง!!

 

“.......???????”

 

“นาย ฉันอยากเข้าห้องน้ำ ฉันลุกไม่ได้ ช่วยพาไปหน่อยสิ”คราวนี้ ฉันใช่ การตะโกนเอาเลยล่ะค่ะ เสียงดังฟังชัด ไม่ได้ยินก็ให้มันรู้ไป(ˊ∪▂∪ˋ)

 

“นี่! เธอจะตะโกนอะไรหนักหนา อยู่ใกล้แค่นี้เอง พูดธรรมดาก็ได้” ทันทีที่ฉันตะโกน  ก็เห็นผลเลยค่ะ นายเทลได้ยิน เขาวางหนังสือพิมพ์ลง แล้วเดินมาหาฉัน ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเต็มใจหรือพอใจสักนิด

 

“อาาา…”ฉันเตรียมตัว! โดยยื่นแขนกางออกไป เพื่อให้เขาอุ้ม!!

 

“ทำอะไรของเธอ”

 

“ก็อุ้มไง อุ้มน่ะ ไม่เข้าใจเหรอ?”

 

“ห๊ะ!!....”

 

“ห๊ะ!อะไรเล่า ฉันจะราดอยู่แล้วน่ะ เร็วๆสิ” >﹏< 

 

“เธอนี่เรื่องมากจริงๆ”สุดท้าย เทลก็อุ้มฉันจนได้ มันเป็นไปตามที่คาดดดไว้จริงๆ……..อิอิ ≧0≦

 

ผู้หญิงนี่เรื่องมากจริงๆ  อย่างนี้ไง! ผมถึงไม่อยากยุ่งด้วย แต่ก็ได้ทำๆไปแล้ว ยังไงก็เอาเหอะ!! ถือว่าช่วยเหลือหมา!น้อยตาดำๆตัวหนึ่งก็แล้วกัน (ย๊ะ! นี่เปรียบเทียบฉันกับหมาเลยเหรอ)

 

ผมอุ้มเธอในอ้อมแขนของผม ส่วนมือของเธอทั้งสองข้าง ก็โอบรัดคอของผมไว้ ผมอุ้มเธอทั้งตอนขาไปและตอนขากลับ เป็นสองหน แต่ทำไมเธอต้องจ้องหน้าผมตลอดเวลาด้วย แล้วยังมาทำหน้าดีอกดีใจ ยิ้มจนปากจะฉีก แหวกเป็นทางยาวอยู่แล้วนั้น ยัยนี้เป็นบ้าหรือเปล่า!!!  แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้ผม รู้สึกดีน่ะ

 

เสร็จจากธุระบ้าๆนั้นแล้ว ป้าที่เป็นคนดูแลเธอก็กลับมา

 

“อุ๊ย!!” ป้าบัวตกใจที่เห็นเทลค่อยปรนิบัติฉัน อย่างกับฉันเป็นคนพิเศษของเขาแกแกรงใจเลยรีบอาสาเข้ามาทำแทน โดยไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยยยย T^T

 

“มาๆเดี๋ยวป้าทำเองค่ะ”

 

“อ้าว!! ป้าบัวมาตั้งแต่เมื่อไหร่ค่ะ” พอฉันเห็นป้าบัว ก็….ตกใจนิดหน่อย ด้วยที่ว่า o(╥﹏╥)o (ป้าแกจะมาเร็วเกินไปไหม)

 

“สวัสดีครับ”เมื่อผมเห็นป้าแก ก็ยกมือไหว้สวัสดีผู้หลักผู้ใหญ่ อย่างสุภาพ

 

“อ้าว!! คุณนั้นเอง ป้านึกว่าแฟนคุณหนูซะอีก หรือว่าใช่จริงๆ”

 

“เอออๆๆ….คือ”

 

“ป้าค่ะ พูดอะไรน่ะ เทลเขาเป็นเพื่อนเนลน่ะค่ะ ไม่ใช่แฟนซะหน่อย”ฉันกลัวว่าเทลจะรู้สึกแย่ เลยพูดตัด ปฏิเสธขึ้นทันที จริงๆแล้วก็แอบๆดีใจน่ะ ป้าเนี่ยพูดเข้าประเด็นก็เป็นแฮ่ะ!!!!!!!!!!!!!

 

“ป้า ล้อเล่น! คุณหนูแกเล่าให้ป้าฟังหมดแล้วล่ะค่ะ”

จริงๆแล้วฉันพูดเรื่องของเทลให้ป้าแกฟังเกือบทุกวัน รวมถึงเรื่องที่เขาช่วยฉันไว้ด้วย

 

“ป้าซื้อ เลย์ มาแล้วน่ะ จะทานตอนนี้เลยไหม” ป้าบัวชูถุงที่หิ้วมาขึ้น ที่มีแต่ มันฝรั่งทอด หรือเลย์นั้นแหล่ะ ฉันก็ยิ้มรับและขอบคุณป้าแกอย่างซึ่งจากใจจริงๆๆ╥﹏╥

 

“เอาๆ…ไว้ก่อนก็ได้ค่ะ”

 

“อ้าว!! ไหนบอกว่าอยากกินมากไงค่ะ”

 

“เออออ…..คือ….เนลขอเป็นน้ำเปล่าก็แล้วกันค่ะ”

 

“น้ำเปล่า! ได้ๆค่ะ น้ำเปล่าก็น้ำเปล่า” ป้าบัวเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็น แกรินน้ำใส่แก้วแล้วยกมาให้ฉันพร้อมหลอดดูด เพื่อความสะดวกในการดื่ม

 

“อ่ะ นี้ค่ะ”ฉันรับน้ำจากมือป้าบัวมา แล้วดื่มมัน พอเสร็จก็ส่งแก้วคืนให้ป้าแก

 

“งัน เดี๋ยวผมขอตัวกลับเลยก็แล้วกันน่ะครับ”

 

“อ้าว! ทำไมนายรีบกลีบหนักล่ะ”

 

“ไม่อยู่ทานของว่างด้วยกันก่อนเหรอค่ะ”ป้าแกช่วยเทล ให้อยู่รอทานของว่างด้วยกันก่อน

 

“อ้อ! ไม่ล่ะครับ งั้นผมขอตัวก่อนน่ะครับ สวัสดีครับ” เขายกมือไหว้ป้าบัว แล้วก็เดินออกจากห้องไป

 

“อันแน่!!!ไม่อยากให้เขากลับล่ะสิ……คุณหนูชอบเขางันเหรอค่ะ?”

 

“บ้า!! ก็แค่เพื่อนเฉยยๆ ไม่มีอะไรซะหน่อย” ^////^   >O<  -///-

 

“อาการอย่างนี้ แสดงว่าใช่แน่ๆ ป้าอาบน้ำร้อนมาก่อนป้ารู้น่า!!”

 

ฉันก็ยังคงปฏิเสธป้าแกเหมือนเดิม ทั้งๆที่ความจริงและจากอาการแล้ว ชอบมากเลยล่ะค่ะ ชอบบบ..ที่..สูดดดในโลกเลยยยย….ฉันอยากจะบอกคำๆนี้กับเขาจังเลยค่ะ^////^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา