นายเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น

เรื่องนี้มีเนื้อหา

ชายรักชาย

ใครไม่ชอบกด

xนะครับ

และเรื่องนี้มีฉากติดเรทและใช้ความรุนแรง

โปรดใช้วิจารณา

ในการรับชม

ด้วยนะครับ

 การเอาชีวิตรอดกำลังจะเริ่มต้นขึ้น...

ในธารน้ำเย็น ดับคลายร้อนให้แก่ สตีฟเป็นอันมากตอนนี้เขากำลังหลงทางอย่างมากถึงมากที่สุด ตอนแรกเขากำลังมาส่งสินค้าแต่ดันว่าพายุเข้าเสียก่อนทำเอาเรือชำรุดเลย บ้าจริง!แบบนี้คงหาทางกลับไม่ได้นอกจากอาศัยอยู๋ที่นี่ไปพลางๆก่อนเสียแล้วสิ เฮ่ย... เอ๊ะทำไมวันนี้ฟ้ามันมืดๆจังเลยแหะ คงใกล้มืดเต็มที่แล้วแถมของที่เอามาก็มีเพียง ซุปกับนมแค่นั้น ซวยจริงๆ...อืมรีบสร้างบ้านดีกว่าจะได้ปลอดภัยแถวนี้มึดซะด้วยmonsterชุมชัวเลย... ระหว่างที่สตีฟกำลังสบถกับตัวเองพร้อมสร้างบ้านกลับมีชายหนุ่มร่างสูงตาสีขาวประกายงดงามมองอยู่ห่างไกลและยิ้มกรุ่มกริ่มครุดคริด

"คนที่ฉันรอคอยมากว่า1000ปีมาถึงแล้วสินะ!"เสียงชายร่างสูงพูดก่อนจะวาปหายไปจากห่วงมิตินั้น

ในที่สุดก็เสร็จซะทีนะบ้านของฉัน=w=เหนื่อยแทบตาย สตีฟพูดพร้อมนอนลงบนกองหญ้าเพราะยังไม่มีเตียงนอน

"ราตรีสวัสดิ์นะ"สตีฟพูดกับตนเองก่อนจะหลับไป

"ราตรีสวัสดิ์นะหนุ่มน้อย"เสียงทุ้มต่ำของอีกคนหนึ่งพูดขึ้นในตาประกายสีขาวงาม ก่อนจะประทับรอยจูบลงบนริมฝีปากบางพร้อมซุกไซร้หน้าลงบนซอกคอ

"รอฉันก่อนนะสตีฟที่รักสักวันฉันจะเอานายไปอยู่ด้วยละ"ชายร่างสูงพูดจบก็วาปหายไปโดยทิ่งไว้เพียงเศษเกล็ดสีขาวใส

เช้ารุ่งขึ้น...

"หาวววววว...เช้าแล้วหรอเนี่ย"สตีฟพูดขึ้นก่อนจะยืดเส้นยืดสาย><ยืด...

ทำไมรู้สึกปากบวมๆนะ...สตีฟครุดคริดก่อนจะสังเกตบนหัวเตียง เห็นเกร็ดสีขาวใสอยู่บนฟางนั้น(หัวเตียงของสตีฟ) 

"นี้มันอะไรกันเนี่ย หรือว่าในฟางมีของซ่อนอยู่...? แต่ก็ไม่น่านะเพราัของที่ประกายวิบวับแบบนี้ไม่เหมาะมาอยู่ในฟางด้วยซ้ำแล้วมันมาจากไหนกันเนี่ย? งง"สตีฟทำหน้าครุดคริด ชั่งเถอะรีบไปตัดไม้สร้างบ้านดีกว่า พอของเยอะๆค่อยสร้างเรือกลับบ้าน...จุดมุ่งหมายของสตีฟเริ่มต้น

"หนุ่มน้อยเอ๋ยเจ้าคงไม่มีทางออกไปจากที่นี้ได้หรอกนะ : )"ชายร่างสูงพูดขึ้น

"เพราะนายจะต้องเป็นของของฉันคนเดียวเท่านั้นยังไงละ"ชายร่างสูงพูดก่อนจะคลียิ้มเจ้าเลห์

ชายร่างสูงพูดกับตัวเองก่อนจะหายตัวไป

เวลาผ่านไป...

"มึดแล้วสิ...รีบกลับดีกว่าตัดไม้ได้พอสมควรแล้ว"สตีฟพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะกลับบ้านไปทำอุปกรณ์ เขาคราฟเตียงนอนก่อนจะว่างไว้ในห้องนอน...

"ง่วงแล้วสิ นอนก่อนดีกว่า..." สตีฟพูดกับตัวเองพร้อมนอนลงบนเตียงขนแกะก่อนตาจะพร่ามัวกับเห็นคนคนหนึ่งแต่ด้วยความง่วงสติกับหลุดหาย สตีฟหลับตาพริมไม่สนใจคนข้างหน้าแม้แต่น้อย....

"ขนาดนายหลับยังน่ารักเลยหนุ่มน้อย แล้วฉันจะอดทนได้มั้ยเนี่ยอยากทะนุทนอมนายจัง..."พูดเสร็จร่างสูงก็จูบลงตรงปากบางอย่างโหยหาร่างบางกระตุกนิดหน่อยแต่ยังไม่รู้สึกตัว...ร่างสูงกดจูบพร้อมสอดใส่ลิ้นไปควานหาน้ำหวานในโพรงปากของสตีฟ

"อื้อ..."ร่างบางท้วงออกอย่างเอาแต่ใจ

"หึๆ...ราตรีสวัสดิ์นะหนุ่มน้อยของฉัน"ร่างสูงพูดก่อนะจะจุมพิตลงตรงหน้าผากและซอกคอ...นายต้องเป็นของฉันเท่านั้นสตีฟถึงนายจะยินยอมหรือไม่ถึงต้องทำร้ายนายเท่าใด ขอเพียงฉันเอานายมาได้ก็พอ...เพราะฉะนั้นใครมายุ่งกับนายเพียงปลายเล็บมันจะต้องไม่อยู่สุข...

เย้ๆๆๆๆตอน1มาละน้าาาแอบมีนิดนึงเนอะๆ ติดตามกันเยอะๆด้วยนะค่ะ

ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะค่ะ ผิดพลาดอะไรบ้างคอมเมนต์บอกได้นะค่ะ 

เรื่องนี้เป็นเรื่องคิดเองน้าบางอย่างก็ไม่ใช่เรื่องจริงของminecraftนะค่ะ^^