Library Mahou

ณ ....................................

Pare Talk

เมื่อแสงจากประตูส่องมาที่พวกเรา เหมือนกับว่าประตูบานที่ประธานใส่ช่องกุญแจกับท่องคำเหมือนในMV MAMAเลย เอิ่ม...............ไม่ใช่เหมือนแล้วแหละ

เด๊ะเลยพี่! ไม่รู้ว่าใครหรือใครก๊อปมา(ขอโทษคร้าบ กระผมก๊อปเอง) เทเลพอร์ตพวกเราไปยังเมืองที่พวกเราไม่รู้จัก ภายในพริบตาเดียวแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย....มันมี

พลังงานบางอย่างรึปล่าวนะ(ก็มีนะสิถามได้)แล้วตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากแค่..............................................

ทุกคนไม่รู้หายหัวไปไหนหมด! ฮือๆๆ เค้าไม่อยากอยู่คนเดียวอะ T^T ทันใดนั้นฉันสังเกตคนที่อยู่ข้างฉันเป็น............ ...ใครไม่ได้นอกจาก......

ฟิน!!!!!!! เย้ นึกว่าต้องอยู่คนเดียวซะแล้ว พระเจ้าช่วยชีวิตเราไว้^O^ ฮูววววว ทันใดนั้นฟินตื่นขึ้นมาพร้อมกับกัพูดคำที่ฉันอยากโดดถีบมากเลย-_-*

“อ้าว เมิงงง มาอยู่ตรงนี้ได้ไงเนี่ยยย”ดูมัน นี้หรอเพื่อนฉันโอ๊ยยยย เป็นลมแปป ไม่เคยอยู่ในสายตาเธอสักครั้งใช่มั้ย..ฮือๆ

“ก็มาอยู่ตั้งนานแล้ว อีฟินนนน”ฉันด่ากลับไป ให้มันรู้สึกซะมั้ง คนเค้าอุตสาห์เจอ(ก็อยู่ข้างๆนั้นแหละ)ไม่งั้นมันต้องอยู่คนเดียวอีก นึกแล้วซักสงสารขึ้นมาแล้วเป็นไรไม่รู้เนี่ยเดี่ยวดีเดี่ยว

ร้ายขึ้นมาไม่เข้าใจตัวเองเลย

“อ้าวหรอออ แล้วที่นี่ที่ไหนอะ ตอนนั้นเรายังอยู่ที่ห้องสมุดผีสิงอยู่เลยนิ”ฟินถามฉัน ฉันก็ตอบได้คำเดียวนั้นแหละ....ก็ไม่รู้สินะ เอิ่ม............จะว่าไปรู้สึกว่าพวก

เราไปเปิดประตูบ้าๆนั้นมันก็ส่งเรามาอยู่ที่นี่.

“ฉัน จะไปรู้มั้ยย ถามพ่อเมิงดิ”ฉันลองย้อนมั้ง หึ หึ หึ หึ หึ หึ

“เมิงงง อย่าย้อน เดี่ยวตบแหละ”หั้นแนะ ลองดีหรอฟิน รับรองไม่รอดแน่...........

“ตบเลยดิถ้ากล้า!”ฉันท้าทายฟินไปแต่แม่นั้นก็ไม่เล่นด้วยแล้วว อู้ยยยเพื่อนฉันเป็นบ้าแน่ๆเดี่ยวก็ของขึ้นเดี่ยวก็ไม่เล่นด้วย

ใครก็ได้บอกพวกเราทีว่าที่นี้มันคือที่ไหนนนนนนนนนนนน.

ระหว่างที่ฉันกับฟินลองเดินไปสำรวจเมืองๆนี้ไปมา พอมาลองคิดดูแล้ว เมืองนี้ก็น่าอยู่เหมือนกันนะ ทั้งธรรมชาติบ้านเมืองก็สงบสุขราวกับสวรรค์เลย

“เห้ยๆ แพรลองไปดูร้านนั้นมั้ย เผื่อรู้เบาะแสที่นี้”ฟินถามขึ้นมา ไหนๆก็สงสัยเหมือนกัน ลองไปดูกันสักตั้ง!

“อือๆ ไปกันเหอะ”ฉันตอบฟินไปพร้อมกับวิ่งไปที่ร้านนั้น..

ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก

แฮ่กๆๆ ถึงซักที เออ............พอดูแล้วที่นี้เป็นร้านหนังสือนี้น่า เยสLuckyแล้วแบบนี้ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับเมืองนี้ซักทีดีกว่า...

ฉันลองไปหาหนังสือดูกับฟินปรากฏว่าไม่มีเลยยย ร้านหนังสือบ้าอะไรวะไม่มีประวัติเมืองที่ตัวเองขายอยู่ แล้วฟินก็พูดขึ้นว่า

“เอ๊ะ! อืม..........แพรๆๆเจอแล้วๆมาดูเร็ว”อัยย๊ะ พอเวลาแบบนี้ยัยนี่ก็มีประโยชน์ขึ้นมาทันทีเลย

“ไหนๆดูหน่อย ชื่อเรื่องว่า...............Fairy Land เอ? ไม่เคยได้ยินชื่อเมืองนี้เลยนะ”ฉันพูดไปสงสัยไป ฟินเองก็คงงงเหมือนกัน ลองอ่านซักหน่อยดี

กว่า....

“เอ๊...ทำไม...เมืองนี้ไม่ปรากฏในแผนที่โลกอะ..”ฉันอ่านได้บรรทัดนึงแล้วลองคิดอีกทีว่าทำไมเมืองนี้เป็นเมืองที่ไม่มีการบันทึกลงในแผนที่โลกละ? ในเมื่อเป็นเมืองที่เป็นเหมือน

สวรรค์แบบนี้ ใครๆก็อยากจะอยู่เมืองแบบนี้กันทั้งนั้น ฉันหยุดคิดเรื่องนี้แล้วลองอ่านหน้าต่อไป...อ้อเข้าใจแล้วว่าทำไมเมืองนี้ถึงไม่มีการปรากฎหลักฐานเลยเพราะในสมัยก่อน เมือง

นี้ เคยปรากฏอยู่ในแผนที่โลกด้วยเหมือนกัน แต่ผู้คนต่างก็แย่งชิงที่จะอยู่ที่นี่ พระราชาของเมืองนี้จึงร่ายเวทมนตร์เอาไว้ไม่ให้ใครหาเมืองนี้เจอได้ มีแต่คนที่เกิดที่นี่เท่านั้นจึงจะอยู่ได้และ

คนที่เปิดประตูที่เชื่อมต่อกับเมืองนี้ได้คือผู้พิทักษ์ที่พวกเราเรียกกันว่า”Knight Fairy” หึ้ย งั้นแสดงว่าไอประตูบ้านั้นก็เป็นประตูที่เชื่อมต่อกับเมืองนี้งั้นหรอ..โอยยยย

แล้วจะกลับไปได้ยังไงในเมื่อเรา....ไม่ใช่….. Knight Fairyนี่นา ว่าแต่พวกเราเข้ามาในเมืองนี้ได้ไง หรือว่า...พวกเรา...จะเป็น

“Knight Fairy”กัน? จะเป็นไปได้ไงกัน เราไม่ใช่ผู้พิทักษ์อะไรซักหน่อย เราเกิดที่โลกนู้นแล้วจะมาอยู่ที่โลกนี้ได้ไง...ถามได้ หนังสือนี้มั่วแล้วแน่ๆเลย แต่ก็ลองซื้อไป

ก่อนเผื่อจะได้รู้เรื่องอื่นอีกเกี่ยวกับที่นี่

“ฟินไปจ่ายตังไป! ตอนนี้เราก็พอเข้าใจคร่าวๆเกี่ยวกับโลกนี้แล้ว”ฉันพูดกับฟินที่กำลังอ่านหนังสือการ็ตูนอย่างสนุกอยู่

“อือออ เมิงจะซื้อจริงดิ”ฟินถามขึ้นมาสงสัยกลัวว่าไม่มีตังแล้วมาขอยืม ขอบอกไว้ก่อนเลยนะ ตูมีตังแล้วกันแหละแค่200บาทเอง(เองหรอ)โลกเรามันก็เป็นแบบนี้แหละ ฮือๆๆๆ

อ้าวไปจ่ายตังก่อนหว่า

“เออ....299บาทครับ”พนักงานร้านที่ดูเหมือนเด็กอายุรุ่นฉันเลยบอกราคามา ถามมาได้ก็ตังไม่พอดิทำไงดีๆTOT

“คือว่า....ลดซักหน่อยไม่ได้หรอ”ฉันถามไปโพล่งๆแบบ นั้นเขาต้องให้พวกเราไปทำอะไรแน่เลย คิดแล้วสมเพศตัวเองเป็นบ้า

“ไม่ได้ครับ”เขาพูดแบบไร้ปรานีเลยอะแบบว่าถ้าตังไม่พอก็ไม่ต้องซื้อเซ่ เย็นเข้าไว้แพรๆ

“ถ้างั้นนายจะให้ฉันทำอะไรละแทน100บาทที่ฉันไม่มีละ”โถ่ ความใจเย็นของฉันสงสัยมันจะเอาไม่อยู่แล้วแหละ

“ได้ทุกอย่างเลยหรอครับ”ไอนายนี้ยิ้มมุมปากขึ้นมาทันที งานนี้แกเสร็จแน่แพร ฮือๆๆ

“เออ จะให้ฉันทำอะไรบอกมาแลย!”พูดไม่สุภาพอีกแล้ว ทำไมเราอยากได้หนังสือเล่มนี้นักนะไม่เข้าใจตัวเองอีกรอบ

“”งั้นผมขอคุณได้มั้ยครับ”อ้อๆขอตัวฉันหรอได้ๆๆฉันให้..แน่..เห้ย!แบบนี้เท่ากับว่าเราขายตัวให้มันเลยนะสิ!อีเด็กด้านหน้า(ผวนเองละกัน)นี้พ่อแม่สั่งสอนมารึปล่าววะ แบบนี้

ก็.............ซ............ว.............ย.................นะเซ่!ถามได้