The magic

"แอ๊ด"เสียงฉันกับเลิฟเปิดประตูบ้าน

"พี่ส้ม"อ้ะ! น้องแอปเปิ้ลบุกบ้าน น้องแอปเปิ้ลเป็นน้องข้างบ้านฉันเองเป็นคนที่รวยมากๆๆๆๆ บ้านยังกะปราสาทเเหนะ ส่วนเรื่องการเรียกชื่อน้องเขาขี้เกียจเรียกว่าออเรนจ์เลยเรียกฉันว่าส้มแทน(ออเรนจ์=ส้ม)

"มีอะไรหรอ?"ฉันถาม ฉันควรสอนน้องไหมว่าอย่ามาบุกบ้านคนอื่นแบบนี้- -*

"อยากมาเล่นกับพี่เฉยๆค่ะ อ๋อ!! พี่คะวันนี้พี่ชายหนูกลับมาจากต่างประเทศแล้วล่ะ^^"น้องแอปเปิ้ลทำท่ารื่นเริงสุดๆ สามารถเต้นแดนซ์ในงานศพได้เลยทีเดียว

"เอ่อ แล้วนี่ใครหรอคะ?"น้องแอปเปิ้ลชี้ไปทางเลิฟที่ยืนทำหน้าเอ๋อๆอยู่

"อ๋อ นี่เพื่อนพี่เองชื่อเลิฟ"ฉันเเนะนำตัวเลิฟให้น้องฟัง

"สวัสดีค่ะ"ยัยนั่นยิ้มอย่างเป็นมิตรให้น้องแอปเปิ้ล

"สวัสดีค่ะ เราไปเล่นกันเถอะ"น้องแอปเปิ้ลยิ้มตอบ แล้วลากเลิฟไปเล่นด้วยหน้าบ้าน ฉันเป็นหมาหัวเน่าแล้วสินะT0T

"เฮ้อ"ฉันถอนหายใจเบาๆ วันนี้เหนื่อยจังเลยนะ ตอนเช้าก็ตื่นตั้งบ่าย1 ครึ่ง แถมมีนัดบ่ายสอ.... 

พูดถึงเรื่องนัด ฉันลืมไปได้ไงเนี่ย!!! ซวยแล้วๆ พรุ่งนี้ยัยพวกนั้นต้องรุมตบฉุดกระชากลากถูฉันเเน่ๆคิดเเล้วอยากตายจริงๆT0T

"มีคนโทรมา มีคนโทรมา"เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น หวังว่ายัยพวกนั้นคงไม่โทรมาเทศนาฉันหรอกนะ

"ฮัลโห....."ฉันรับโทรศัพท์แล้วเริ่มพูด แต่คนในโทรศัพท์ก็แทรกขึ้นมาว่า

"นี่!! ยัยส้มบูดขนมเน่า ทำไมวันนี้ไม่มาตามนัดยะ รู้ไหมฉันนั่งรอจนก้นสวยๆของฉันเปียกหมดแล้วเนี่ย!!! นู่นนี่นั่น บลาๆๆ!!!"เสียงมาการองเพื่อนของฉัน(ที่นัดเอาไว้)ตะโกนใส่โทรศัพท์ โอย หูฉันจะพังไหมเนี่ยT0T

"ฉ..ฉันขอโทษพอดีมีเรื่องนิดหน่อยน่ะ ก็เลยไปตามนัดไม่ได้ อย่าโกรธกันเลยนะ เดี๋ยวตีนกาจะขึ้นเต็มหน้านะเออ!! 55"ฉันหัวเราะแห้งๆไปพยายามทำให้สถานะการณ์รื่นเริงไว้ก่อนค่ะ

"ชิ!! ฉันจะยกโทษให้เธอก็ได้เห็นว่าเป็นเพื่อนกันหรอกนะไม่งั้นฉันจับเธอฆ่าหมกป่าแน่คอยดู!!"ตู้ด ตู้ด ตู้ด ยัยนั่นวางสายไปแล้ว เหอะๆ ยัยนี่น่ากลัวจริงไรจริงเเฮะ ก็ยัยนี่เป็นลูกคนรวยนี่เนอะนิสัยคงเป็นเงี้ยแหละ แต่เบอรี่ก็ลูกคนรวยเหมือนกันทำไมใจดีกว่าน้า ชั่งเถอะ

"พี่ส้ม!! พี่ชายหนูมาแล้ว ออกมาทักทายหน่อยสิคะ!!"น้องแอปเปิ้ลตะโกนมาจากหน้าบ้าน ไม่ต้องตะโกนก็ได้หนูเดี๋ยวเส้นเสียงอักเสบ อีกอย่างฉันไม่ได้หูหนวกด้วยนะ

"จ้า"ฉันตอบ แล้วรีบเดินออกไป เผื่อยัยมาการองโทรมาอีกจะได้ไม่ต้องรับ

"อ้าว! เธอยัยตัวประกันสวัสดี"อึ้งค่ะอึ้ง ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ชายของน้องส้มจะเป็นคนจับผู้ร้าย ไม่น่าเชื่อ 0[]0

"ฉันไม่ใช่ตัวประกันนะฉันชื่อออเรนจ์จำใส่สมองไว้ซะด้วย"ฉันชี้หน้าคนจับผู้ร้าย(เรียกอย่างอื่นเหอะ)

"คร๊าบๆ จะจำใส่สมองไว้นะ"คนจับผู้ร้ายตอยด้วยสีหน้ากวนเท้า ok ชาติหน้าขอให้พระเจ้าอย่าดลบันดาลให้ฉันเจอตานี่เลย สาธุ

"เอ่อ สวัสดีค่ะฉันชื่อเลิฟเป็นเพื่อนของออเรนจ์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก^^"ยัยนั่นยิ้มอย่างเป็นมิตร มีใครบ้างที่เธอยิ้มอย่างไม่เป็นมิตรให้เนี่ย คนๆนั้นคงแบบว่าสุดๆ

จากนั้นพวกเราก็ทำนู่น นี่ นั่น นั่น นี่ นู่นและอีกมากมายกัน(อย่าคิดลึก) จนเย็น น้องแอปเปิ้ลกับคนจับผู้ร้ายก็กลับบ้านไป หลังจากที่ฉันอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว เสร็จ ฉันก็รีบขึ้นนอน ง่วง ง่วง สุดๆ วันนี้เหนื่อยมามากแล้วขอนอนหน่อยล่ะกัน ราตรีสวัสดิ์ทุกๆคน

                โปรดติดตามตอนต่อไป