ยัยจอมแก่น กับ คุณชายเงียบครึม

  เรียว:

      ผมมาบริษัทเพื่อเคียล์งาน ให้เสร็จก่อนเที่ยงจะได้พายัยตัวแสบไปกินข้าวและหาชุดสำหรับคืนนี้ ตอนนี้ก็ 11.35 ละ เดี๋ยวเผื่ออาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกนิดหน่อย เวลาออกงานด้วยกันเรามักจะหาชุดที่มันเข้ากัน แต่จะต้องเลือกของเธอให้ได้ก่อนเพราะผมอย่างไงก็ได้แล้วแต่เธอ ผมได้เข้าไปในห้องนอนยัยตัวแสบยังหลับอยู่บนที่ห้อง คงเพลียมากละชินะ ผมเข้าไปหอมแก้มเธอหนึ่งพอดใหญ่ๆ แก้มเธอมันนุ่มนิมจังเรียว :"รัน รัน รัน ตื่นได้แล้วไปหาอะไรกินกันจะได้ไปซื้อเสื้อผ้า "

รันรัน : "ขออีก 5 นาทีได้ไหม"

เรียว :"ไม่ได้ ตอนนี้มันจะเที่ยงแล้วนะ จะได้อาบน้ำพร้อมกันเลย"

รันรัน : "อุ้มหน่อย" เรียวเข้าไปอุ้มรันรัน ไปอาบน้ำด้วยกัน

     วันนี้เธอใส่เสื้อกล้ามสีขาว กางเกงขาสั้น ต้องบอกว่ามันสั้นมากโชว์ขาเรียวเล็กของเธอผมไม่ชอบให้เธอแต่งแบบนี้เลย ผมห่วง แต่เธอมักจะบอกผมว่า"ที่คนอื่นใส่มองจัง รันใส่บ้างจะได้มองแต่รัน" นี้ละครับผมไม่รู้จะพูดอย่างไง ส่วนผมก็สามส่วน กับเสื้อยืดสีขาว

      เราตกลงกันว่าจะกินขอเบาๆเพราะเธอกลัวกินเยอะพุงจะออก ผมไม่เคยเห็นส่วนที่เธอบอกว่ามันเป็นพุงเธอเลย สรุปได้ร้านชูชิ

      หลังจากกินข้าวเสร็จเราก็ไปร้านเสื้อผ้า ร้านประจำ

พนักงานต้อนรับ : "สวัสดีค่ะ คุณเรียว คุณรัน ไม่เจอกันนาน สวย หล่อ เหมือนเดิมเลยค่ะ วันนี้อยากได้ชุดแบบไหนดีค่ะ"

เรียว : "เอาแบบเรียบร้อย ไม่โชว์หลัง ไม่เกาะอก ไม่สั้น"

รันรัน :"เอาแบบนั้นเลยค่ะ แต่ตรงข้ามกันนะค่ะ"

      พนักงานพาเธอไปที่ห้องลองชุด เห็นเลือกอยู่ 2-3 ชุด แล้วเธอก็ได้มา 1 ชุดไม่ให้ผมดูด้วย แล้วเธอก็ไปเลือกชุดให้ผม ชุดสีเทา นิคไทชมพู แสดงว่าชุดที่เธอได้มาเป็นสีชมพู

      หลังจากจ่ายเงินเรียบร้อย ต่อไปก็แต่งหน้าทำผม เปลี่ยนชุดที่ร้านนั้นเลย ผมแต่งตัวเสร็จก่อนเธอจึงออกมานั่งรออยู่ด้านนอก สักพักรันก็เดินออกมา บอกได้เลยว่าเธอสวยมาก ถึงแม้ผมจะเห็นเธอบ่อยแล้วก็ตาม เป็นชุดเกาะอกโชว์เนินอกนิดหน่อย เปิดหลังไปจนถึงเอว เป็นผ้าชีพองด้านล่างสั้นเลยเข่ามาหนึ่งครึบ เกล้าผมปล่อยปรอยผมลงมานิดหน่อย รองเท้าส้นสูงสีขาวไม่สูงมากเพราะเธอเป็นคนสูงอยู่แล้ว

เรียว :"ชุดอะไรอ่ะ"

รันรัน :"สวยละชิ"

เรียว :"ไปกันได้หรือยังืกว่าจะไปถึงงานก็เริ่มพอดี"

รันรัน : "พร้อมแล้วค่ะ"

       ก่อนไปที่รถผมพาเธอแวะซื้อสร้อยเพชรสีชมพูเส้นเล็กๆที่มันเข้ากับชุดเธอ

       เมื่อไปถึงที่งานนักข่าวจากหลายสำนึกวิ่งเข้ามาถ่ายรูปเราสองคนพร้อมกับถามว่า "จะแต่งงานกันเมื่อไรค่ะ"

เรียว :"รอให้ธุรกิจหลงตัวก่อนครับ"

นักข่าว :"ยังนี้คุณรันก็รอนานแย่ละชิค่ะ"

รันรัน :"อ๋อ รันยังไม่รีบค่ะ " ขอตัวนะค่ะ"

นักข่าว :"ขอถ่ายรูปคู่สวยๆซักรูปนะค่ะ"

        หลังจากได้เข้าไปในงานเจอกับเจ้าของงาน 

รันรัน :"ทำไมไม่บอกค่ะว่าเป็นงานยัยโอปอ"

เรียว :" ถ้าบอกรันก็ไม่มา มันเป็นงานนะรัน อยู่แปปนึงก็ได้ เดียวค่อยกลับ"

โอปอ :"ไง สวัสดีเรียวมคุณหนูรัน"

ชาว์ล : "สวัสดีครับ ผม ชาว์ล เป็นหลานขอพี่โอปอครับ"

      ชาว์ลแนะนำตัวหลังเดินตามหลังโอปอมา ทำให้รันถึงกับโมหมากอยิ่งขึ้นแต่เรียวห้ามไว้