xoxo รักแรงแซงทางโค้ง

"กรี๊ดๆๆๆๆ"เสียงแฟนคลับของสาวที่นั้งอยู่บนรถใส่เสื้อหนังใสหมวกที่นักแข่งรถใส่กันแต่เธอเป็นผู้หญิง แต่ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง ทุกคนคิดว่าเธอเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างเซ็นซี่  

"นี้ชานมาทำอะไรเนี่ย"ผมถามชาน

"ก็มาดูเขาแข่งรถกันนะซิ"ชานตอบอย่างตื้นเต้น น "อ่าว....."ผมยังพูดไม่จบ ชานก็พูดแทรกขึ้น "นั้นไงคันนั้นไงที่มาจากอเมริกา แข่งมาทั่วโลกเลยน่ะดังมากเลย ไม่เคยปรากฏตัวนอกจากมาแข่งที่สนามเท่านั้นเลยน่ะรู้ไหม ลู่ นั้นไงออกตัวแล้ว ถ้าใครไม่รู้จักก็ไปตายน่ะซิ ตอนนี้ผมจับจ้องไปที่นักแข่งรถชาวอเมริกา แล้วพอรถมอไซต์ออกตัวไป เขาก็ปรืดออกตัวไปอย่างรวดเร็ว ผมมองเขาไปว่าเขาขับรถเร็วมากที่สุดในชีวิตผม "ฮ่า...ชนะแล้ว คุ้มจริงๆที่เป็นนักแข่งระดับโลกจริง"เสียงชานทำให้ผมสะดุ้งจากภวังค์

"เดียวมาน่ะชานไปเข้าห้องน้ำก่อน"ผมบอก  

"แล้วเจอกันที่รถ"ชานตอบ

แล้วผมก็เดินไปทางห้องน้ำ แล้วตาของผมก็ไปสะดุ้ดกับผู้หญิง ที่ขับรถมาจอดเป็นรถBMW s1000RR HP4CarbonมาจอดรถของVIPแล้วเขาก็ลงมาจากรถคันใหญ่ เขาก็ถอดหมวกออกสะลัดผมยาวของเขา เอ่อ เธอ ค่างหากเพราะเขา เอ่อ เธอเป็นผู้หญิง แล้วก็อยู่ในชุดหนังงสีดำ กางเกงสีดำ รองเท้าหนังสีดำดูเท่แบบหน้าหวานมากเลย ผมต้องออกจากภวังค์ของผมเมื่อมีเสียงหนึ่งเรียก

"นี้นาย!"เธอเรียกผมหรอ

"มองอะไรห่ะ"

"ป่าวคับ แค่เห็นว่ารถสวยดีนะคับ"

"อ่อๆๆ คิดว่าอะไร เอ่อ นายมากับเพื่อนหรอ เอ่อ ฉันไปส่งไหม เพราะฉันว่าตอนนี้เพื่อนนายลืมนายแล้วละมั้ง นั้นคับรถออกไปแล้วฉันรู้นะว่านายจะไปที่ไหนงันฉันไปส่งนะ เครๆๆงัน ไปกันใสหมวกด้วยถ้าตายฉันไม่รับผิดชอบนะ"แล้วผมก้อกระโดดขึ้นมาบนรถคันใหญ่ของเธอแล้วผมก้อต้องตกใจกับการที่เธอขับรถเร็วมากที่สุดเลย แล้วเวลารอดตายของผมก้อมาถึงผมลงที่หน้าที่พักของผม"ขอบคุณนะคับคุณ...."ผมบอกไปแล้วกำลังเดินเข้าไปในตัวตึกเธอก็ตะโกนมา

"ฉันชื่อแอน งันฉันไปละเดินขึ้นไปดีๆๆน้าา"แล้วเธอก้อบอกลาผมแล้วเธอก้อไปเฉยเลยยย ผมเดินขึ้นตึกไปอย่างช้าา แล้วก้อมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนผม

"เป็นไรไหมคับ"

"เงียบ นายอยู่ที่นี้น้าา เข้าใจไหม ห้ามออกมา ฉันเป็นFBIฉันมาจับคนค่ายาที่นี้นายต้องอยู่ตรงนี้เข้าใจไหม"

"คับ"เธอก้อเดินออกไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย แล้วต่อมาผมได้ยิ่นเสียงปืน

"หัวหน้าค่ะ มันสู้ค่ะ"

"ใช่คับมันมาเยอะเกินไป"

"เราต้องทำได้ซิ งันพวกนายช่วยกันดักเป็นสองทาง เข้าใจไหม แล้วค่อยทำตามแผ่นเดิม"

"คับ/ค่ะ หัวหน้าา"แล้วเวลาผ่านไปไม่ถึง10นาที

"นี้นายๆๆตื้นนน เป็นรัยไหม เป็นแผลตรงไหนไหม เจ็บตรงไหนไหมบอกเลยน้า ถ้านายเป็นรัยไปหัวหน้าเอาฉันตายแน่"

"เธอบอกว่าหัวหน้าเธอจะทำรัยน้าา ได้ยิ่นไม่ชัดเลย"

"อ่อไม่มีรัยหรอกคับ ยัยนี้ชอบบ้าอย่างนี้ตลอดคับ"มาตอนไหนนี้ ไม่ทันมองตกใจจุงเบย "งันพวกเราไปก่อนน้าคับ" พวกเขาบอกแล้วก้อเดินจากไปอย่างเท่มากมั้ง ผมก้อเดินขึ้นมาที่ห้องของผมแล้วก้อหลับไป เพราะพุ่งนี้ต้องไปที่ทำงานของผมเหนื่อยจัง ผมคงได้เจอเธออีกน้าายัยแข่งรถ แล้วผมก้อหลับไป