Bad Tattoo

9.8

เขียนโดย prettypung

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.08 น.

  39 ตอน
  19 วิจารณ์
  39.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2557 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) Ch8....................................8

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

พระจันทร์ที่ร้ายกาจ

 

 

 

 

 

 

แกแกชุดนี้ดีปะ

ยัยปลาส้มพูดพลางยกชุดเดรสสีส้มอ่อนที่ยาวประมาณเข่ามาทาบกับตัวและทำเหมือนว่าจะให้ฉันช่วยเลือกชุดให้ 

อย่าสงสัยเลยเพราะตอนนี้ฉันกับปลาส้มอยู่ที่ร้านเสื้อผ้าสำหรับออกงานสังคมแบบผู้ดีน่ะสิ ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนสนิทที่ลากมาฉันหนีกลับไปแล้วนะจะบอกให้ยัยปลาส้มดูจะตื่นเต้นมากมากทำอย่างกับว่าจะเปิดฟลอแทนฉันงั้นแหละผิดกับฉันที่ดูเศร้าเศร้าไม่ค่อยจะร่าเริงสักเท่าไหร่

 

 

อื้อ สวยดีแกใส่น่าจะเหมาะนะ

ฉันพูดพลางหมุนดูชุดที่ยัยปลาส้มเลือกอย่างละเอียดที่จริงฉันก็ไม่ค่อยเชี่ยวชาญเรื่องแบบนี้หรอกแต่ว่ามันก็สามารถดูได้ด้วยตาเลยว่าชุดไหนดีชุดไหนลาว

 

แล้วแกเลือกได้ยังอ่ะ

ยัยปลาส้มถาม พลางเดินไปดูชุดอื่ยๆ

 

ยังอ่ะ

ฉันตอบพลางนั่งลงที่โซฟาอย่างหมดอะไรตายอยาก

 

งั้น ชุดนี้เลย แกขาวน่าจะเหมาะนะ

ยัยปลาส้มพูดพลางยื่นเดรสสีน้ำตาลอ่อนที่ออกจะเป็นสีเหลืองแก่มาให้ฉันมันเป็นเดรสที่ยาวถึงพื้นและสวยมาก สวยจนฉันคิดว่าฉันอาจจะไม่เหมาะกับเดรสนี้ก็ได้

 

ชุดนี้หรอแก คือฉันคิดว่ามันสวยไปอ่ะ

ฉันพูดแบบถ่อมตัวที่สุดแต่ก็กลัวว่ายัยปลาส้มจะน้อยใจแบบประมาณว่า แกไม่เชื่อในเซ็นส์ของฉันหรอ อะไรประมาณนี้อ่ะนะ

 

ทำไมอ่ะแกไม่เชื่อในเซ็นส์ของฉันหรอ

กะแล้วเชียวว่ายัยปลาส้มต้องพูดแบบนี้ แถมยังทำหน้าแบบเศร้าสลดไปเลยอ่ะ

 

เปล่าไม่ใช่ว่าไม่เชื่อแต่แค่มันสวยไปอ่ะ^^"

ฉันพูดพลางยิ้มแบบฝืนฝืน

 

'^'  

ยัยปลาส้มยังคงคอนเส็ปเงียบ

 

งั้นฉันเอาชุดนี้ละกัน

ฉันพูดพลางหยิบชุดเดรสขากมือยัยปลาส้มไปที่จ่ายเงินเลย

 

 

 

 

 

 

19.00 น.

 

ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้างานแล้วและงานก็เริ่มได้สักพักแล้วแต่การเปิดฟลอยังไม่เริ่มถ้าไม่เป็นเพราะยัยปลาส้มที่มัวแต่ เติมแป้งหน่อย เดี๋ยวปากซีด หรือแม้แต่แก้มที่ยังชมพูไม่พอ  ฉันคงจะมาถึงนี้นานแล้วไม่งั้นโดนอาจารณ์ซินดี้เล่นยับแน่แน่

 

นี่กุ่ยช่ายไปสิ แหมสวยแล้วช้านะยะ

ยัยปลาส้มพูดพลางเดินเข้าไปข้างในก่อนทำเอาฉันต้องรีบเดินตามไม่งั้นฉันคงต้องเดินคนเดียวแบบเพียวเพียวน่าอายจะตาย

 

โอมายก็อต โซบิวตี้ฟูล สวยงามมากจ่ะกุ่ยช่าย เฟอร์เฟ็กแม็ช  

อาจารณ์ซินดี้เอ่ยชมซะฉันไปต่อไม่เป็นเลยเกิดมาไม่ค่ะมีคนมาชมฉันสักเท่าไหร่หรอกนะนอกจากจะเป็นพ่อแม่พี่น้องและยัยปลาส้ม

 

งั้น กุ่ยช่ายไปนั่งรอตรงโซนนู้นนะจ๊ะเดี๋ยวคนอื่นๆก็จะมาแล้ว

 

ฉันทำตามที่อาจารณ์ซินดี้บอกแล้วเดินไปนั่งที่โซฟาอันใหญ่ทั้งสองอันทางด้านหลังงานที่เตรียมไว้เป็นอย่างดีเพราะไม่อยากเดินไปเดินมาให้เด็นหรอกนะ

 

o.o ฉันหันไปมองผู้หญิงคนหนึ่งเธออยู่ในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนที่ยาวถึงพื้นเหมือนฉันเธอปล่อยผมที่สวยดูเหมือนจะนุ่มมากให้เป็นธรรมชาติดวงตาเธอกลมโตแต่ไม่มากดูสวยมีเสน่ห์ริมใฝีปากเรียวสวยได้รูปจมูกโด่งแต่ไม่โด่งจนหน้ากลัวภาพรวมรวมคือเธอสวยมากมากแถมผิวดีอีกต่างหาก

 

สวัสดีค่ะ ^^

เธอหันมายิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตร ว้าวเธอยิ้มสวยมากมากเลยล่ะ

 

สะ...สวัสดีค่ะฉันกุ่ยช่ายค่ะ 

ฉันพูดตอบและแนะนำตัวอย่างสุภาพ

 

ฉันน้ำแข็งค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^^

น้ำแข็งพูดแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร

 

น้ำแข็งอยู่ปีอะไรหรอ? ฉันอยู่ปีสามนะ

ฉันถามอย่างสงสัยเพราะน่าเธอเด็กมากจริงจริง

 

ฉันอยู่ปีสองน่ะค่ะ งั้นฉันต้องเรียกว่าพี่ใช่ไหมคะ

น้ำแข็งพูดอย่างอ่อนน้อม

 

จ่ะ ^^

ฉันพูดพลางยิ้มให้

 

สวัสดีค่ะ คืออาจารณ์ซินดี้ให้มานั่งรอน่ะค่ะ ขอนั่งด้วยคนได้ไหมคะ

มีสาวสวยน่ารักอีกคนเดินเข้ามาอีกแล้วสงสัยจะเป็นคนที่จะมาเปิดฟลอด้วยแน่แน่เลย แต่เธอคนนี้น่าจะอยู่ปีเดียวกับฉันนะเพราะเห็นบ่อยมากและดูเหมือนจะคุ้นหน้าด้วย

 

สวัสดีค่ะฉันกุ่ยช่าย ส่วนนี้น้องน้ำแข็งค่ะ ฉันอยู่ปีสามนะเธอล่ะ

ฉันทักทายอย่างเป็นกันเองแล้วก็แนะนำน้องน้ำแข็งด้วยเพราะดูเหมือนว่าเธอยังเกร็งๆอยู่

 

ค่ะ ฉันอยู่ปีสามค่ะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฉันใยฝ้ายค่ะ

ใยฝ้ายแนะนำตัวอย่างน่ารักเลยที่สำคัญเธอแต่งตัวดูดีมากมากเลยเป็นชุดเดรสสีชมพูเที่ยาวเหนือเข่าเธอใส่แล้วดูดีมากมากเลยล่ะแถมยังถังเปียข้างเดียวแล้วพาดมาอีกข้างให้ดูดีอีก มหาลัยเราจะมีคนสวยสวยน่ารักเยอะขนาดนี้เลยหรอ ไม่น่าเชื่อ

 

ค่ะ เชิญนั่งค่ะ

ฉันพูดพลางขยับให้เธอนั่งข้างข้าง

 

 

นี่พวกเธอ เปิดฟลอเหมือนกันหรอ ^^ นั่งด้วยนะ ฉันสายไหมยินดีที่ได้รู้จัก

มีผู้หญิงอีกคนที่ดูจะแตกต่างเพราะชุดที่เธอใส่มันดูเซ็กซี่มากมากเว้าด้านหลังและเกาะอกสุดยอดไปเลยอ่ะอะไรจะกล้าขนาดนี้นะและเธอยังปล่อยผมแล้วรวบมาพาดที่ซอกคอด้านซ้ายทำให้เผยใบหน้ารูปไข่ที่สวยมากมากเลยอ่ะ ว้าว

 

สวัสดีค่ะเธออยู่พี่อะไรหรอ

ใยฝ้ายถามสายไหมอย่างเป็นกับเองแต่ก็ยังสุภาพอยู่

 

ปี่สี่จ่ะ

สายไหมตอบพลางยิ้มให้

 

งั้นหรอคะ ฉันอยู่ปีสามค่ะชื่อ ใยฝ้ายแล้วนี่ก็กุ่ยช่ายอยู่ปีสามและน้ำแข็งอยู่ปีสองค่ะ^^

ใยฝ้ายพูดแทนหมดเลยอ่ะ ไม่เป็นไรยังดีกว่าพูดเองแล้วผิดพลาดเนอะ 55+ (พูดคนเดียว)

 

ทางนี้เลยจ่ะโรสรินนั่งเลยจ่ะนั่งเลย 

เอ้าพวกเธอสี่คนรู้จักกันแล้วหรอจ๊ะงั้นดีเลย ครูจะแนะนำโรสรินอีกคนนะจ๊ะอยู่ปีสี่จ่ะจะมาเปิดฟลอด้วยกันเดี๋ยวจะมีรุ่นน้องมาอีกคนนะจ๊ะ รู้จักกันไว้ล่ะ

 

อาจารณ์ซินดี้มาปุ๊ปก็พูดพูดแล้วก็จากไปกับสายแอร์ที่เย็นเฉียบ แบบไม่ฟังพวกฉันพูดหรืออะไรเลยมันน่าเศร้านะที่โดนเมืณแบบนี้

 

สวัสดีจ่ะฉันโรสริน พวกเธอ.........

พี่โรสรินถามอย่างเป็นกับเอง

 

ฉันกุ่ยช่าย นี่ใยฝ้ายอยู่ปีสาม นี่น้ำแข็งปีสอง และก็สายไหมปีสี่ค่ะ

ฉันแนะนำแบบสั้นสั้นแล้วขยัยที่ให้โรสรินนั่งเพราะมันเหลือเฟือส่วนโซฟาอีกตัวก็เป็นของผู้ชายสินะจะได้ไปทีดียวไม่ต้องวุ้นวายเดินหากันอาจารณ์ซินดี้บอกไว้น่ะ

 

 

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  Bad Tattoo มาแล้วแกไปดูเร็วไปเร็ว

 

เสียงผู้หญิงในงานต่างวิ่งแตกตื่นอย่างกับว่าจะมีระเบิดลงที่นี่งั้นแหละเพียงแค่เพราะพวก Bad Tattoo มาเองอ่ะโด่ว จะไปตื่นเต้นสักแค่ไหนกันเชียวแต่ที่แปลกก็คือพวกที่นั่งอยู่กับฉันก็ไม่เห็นจะสนใจพวกนี้เหมือนผู้หญิงคนอื่นเลย 5555 อย่างนี้แปลว่าพวก Bad Tattoo ไม่ได้มีแต่คนชอบสินะ กิกิ หวานหมูล่ะ

 

นั่งเลยจ่ะนั่งเลย 

เดี๋ยวครูไปดูงานอย่างอื่นก่อนนะจ๊ะ 

อาจารณ์ซินดี้เดินพาพวกBad Tattoo มานั่งที่โซฟาที่อยู่ตรงกันข้ามของโซฟาที่พวกฉันนั่งอยู่วันนี้พวกนี่แต่งตัวดูดีใช้ได้นี่(ปกติก็หล่ออยู่แล้วอ่ะนะ//ไรท์เตอร์) อึดอัดอ่ะ ที่นายออทัมเอาแต่จ้องฉันอยู่ได้ ชิ

 

[บันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

วันนี้กุ่ยช่ายดูดีมากมากจนผมแทบละสายตาไปไม่ได้เลยดีนะที่ผมได้เปิดฟลอคู่กับเธอไม่งั้นผมคงเสียดายตลอดชีวิตแน่แน่

 

ทั้งชุดทังผม ทั้งหน้าตาของเธอดูน่ามองมากจนผมอยากจะครอบครอง เดี๋ยวปั๊ดฉุดซะเลยนี่ 

 

[จบบันทึกพิเศษ : ออทัม]

 

เอาล่ะเอาล่ะจะเริ่มการเปิดฟลอแล้วนะนักศึกษาทุกคนเตรียมตัวนะจ๊ะ

อาจารณ์ซินดี้เดินเข้ามาเพื่อให้พวกเราเตรียมตัวแต่จากการที่นับแล้วผู้หญิงมีห้าผู้ชายมีหก หายไปไหนหนึ่งคนนะ

 

อาจารณ์คะแล้วผู้หญิงหายไปไหนหนึ่งคนล่ะคะ

ฉันถามด้วยความสงสัยเต็มพิกัด

 

ตายจริง แย่แล้วล่ะฝนพรำยังไม่มาหรอกหรอ

อาจารณ์ซินดี้พูดอย่างตกใจ

 

 

มาแล้วค่ะ มาแล้ว 

ทุกคนหันไปตามเสียงใสใสที่ดังมาแต่ไกลแต่ก็ไม่ถึงกับดังมากสรุปคือเป็นเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาในงานเธอใส่ชุดเดรสสีขาวยาวเลยเข่านดหน่อยมีโบว์สีชมพูอ่อนอยู่ด้านหลังของเธอผมก็ปล่อยให้ยาวสลัว

 

ขอโทษที่มาช้าค่ะอาจารณ์ ขอโทษนะคะพี่พี่ทุกคน

เธอขอโทษอย่างน้อบน้อม เดี๋ยวนะพี่พี่งั้นหรองั้นแปลว่าเธอก็เด็กสุดน่ะสิ เฮ้ออออ เอาเถอะถึงจะรู้สึกแก่แต่ก็ไม่เป็นไร

 

นี่น้องฝนพรำนะจ๊ะ เธออยู่ปีหนึ่งน่ะจ่ะ แต่อาจารณ์คิดว่าพวกเธอน่าจะรู้จักดีนะ

เอาล่ะไปเปิดฟลอกันเลย

 

อาจารณ์ซินดี้บอกว่าพวกเธอคงรู้จักดีพลางมองไปที่พวกBad Tattoo แต่จะว่าไปฉันก็รู้สึกคุ้นหน้าเด็กคนนี้เหมือนกันนะเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย แต่คงจะเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะคนที่ฉันเห็นน่ะเธอก็ออกจะดังนะ.............

หรือฉันคิดไปเองเอาล่ะไปเปิดฟลอกันอาจารณ์เรียกแล้ว ^^"

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา