The secret เรื่องรัก...นายวายร้าย

สวัสดีครับ ผมพายครับ เรียนมหา’ลัยปี 1 ยินดีที่ได้รูจักนะครับ

“พายกลับบ้านยัง”ไอ้นัดครับเพื่อนสนิทของผมเอง มันตัวใหญ่กว่าผมอีก มันเลยชอบรังแกผมด้วยการกอดคอผมจนผมใกล้จะขาดใจตายอยู่นี่ไงครับ อย่าให้กูตัวใหญ่บ้างมึงนะ

 

“แค่กๆ สัส!! นัดครับปล่อยกูสักทีกูจะตายแล้วครับ”

 

“เฮ้ยๆ ขอโทษที ไม่ตั้งใจ”แม้คำขอโทษมึงนี่โครตจะจริงใจเลย ก็อยากจะมอบโล่คนดีให้มึงจริงๆเลย โล่รูปบาทานะ

 

“ฮ่าๆๆ แล้วมึงจะกลับบ้านยังครับ”

 

“จะกลับแล้ว”ผมตอบมันไป ไม่อยากจะบอกน้ำเสียงผมนี่แบบ เหวี่ยงสุดๆ

 

“โอ๋ๆ อย่างอนนะเดี๋ยวเค้าเลี้ยงไอติม 2 แท่งเลย นะๆ”แน่รู้จุดอ่อนกูอีก มันรู้ว่าผมชอบกินแค่ไหน

 

“ไปงั้นกลับบ้านกัน”ทุกท่านไม่ต้องสงสัยนะครับว่าเหตุใดผมถึงใช่คำว่ากลับบ้านกัน เพราะมันต้องไปส่งผมกลับบ้านทุกวัน เป็นอย่างงี้มา3ปีแล้ว ล่ะครับ ฮั่นแน่!! คิดว่ามันชอบผมน่ะสิ คุณคิดผิดแล้วล่ะครับ ก็บ้านมันห่างจากผมไม่ถึงคืบเลย ผมก็เลยได้ติดส้อยห้อยตามมันไปด้วยไงแหะๆ

 

“เดี๋ยวกูมีแข่งบาสว่ะ มึงรอกูก่อนได้ไหม”

 

“เอ้า!! แล้วมึงช่วนกูกลับบ้านทำเชึ่ยไรเนี้ย”ไอ้นี่มันเมาธาตุอากาศไงฟระ

 

“เอ่อน่า..รอกูก่อนแปปนึงเดี๋ยวจะพาไปเลี้ยงไอติมที่ร้านเลย”แนะ เอาขอเสนอมาห้า นึกว่ากูจะยอมล่ะเซ่

 

“เอ่อๆ เร็วๆล่ะ”ครับผมยอมอิอิ ก็นั่นของโปรดผมนี่ แล้วผมก็เดินตามมันต้อยๆ ไปโรงยิม

 

“มึงหาที่นั่งเอา แถวเนี๊ยแหละ กูไปก่อนนะ”บอกแค่นั้นมันก็เดินไปเตรียมตัว ผมหันไปเห็นคู่แข่งของมันฝั่งตรงข้าม โอ้โห้ ตัวโตกล้ามใหญ่กันทุกตัว เอ้ย!!ทุกคน นั่นแหละครับ สาวๆนี่แบบกรี๊ดกร๊าดกันเต็มสนาม แหม อย่าอย่างนู้นอย่างนี้เลยครับ เพื่อนรักผมมันก็ฮอตนะ มีคนมาให้กำลังใจเพียบเลย ชิ อิจฉาว้อย

 

“กรี๊ด!! พี่ธันวามาแล้ว ไปเร็วพวกเรา”อะไรว่ะคนเดียวมาแม่ง แย่งซีนทุกคนเลยไหนๆ ขอดูหน้าหน่อยดิ ว่ากระนั้นแล้วผมก็แวกฝูกชนเข้าไปดู ก็…ก็ถือว่า หล่ออยู่นะ สูงประมาณ 187 ได้มั้ง แล้วก็ตัวใหญ่ ดูจากกล้ามน่ะนะ ต…แต่หล่อสู่ผมไม่ได้หลอก ผมหล่อกว่าโข เลยบอกให้ อืม… แม้ ดูสิครับมีแต่คนคอยบริการ นู้นนี่ ไอ้คุณชายเอ้ย!! หมั่นไส้ชมัด ที่สำคัญมันมีแต่สาวๆล้อมหน้าล้อมหลัง แบร่ๆๆผมก็ได้แต่คิดล่ะครับ เพราะ ถ้าด่าออกเสียงผมตายแน่ๆ แล้วกีฬา ใช้ความสูงที่มันไม่เข้ากับผม ก็จบลง โดยที่ผม ไม่ได้สนใจเพื่อนรักของผมเลย ใช่ครับผมเอาแต่ด่า ไอ้หน้าหล่อนั่น(ในใจ) ช่างเถอะ ตอนนี้ผมโครตปวดฉี่ เลย

 

“กลับกัน”นัดดึงแขนผม

 

“เดี๋ยว ปวดฉี่ ไปห้องน้ำแปปนึง”มันพยักหน้าให้ผม

 

“รอที่ รถนะ”แล้วมันก็เดินไปหม่อสาวเฉยเลย แม้เพื่อนประเสริฐ กูก็นึกว่าจะได้ยินคำว่า ให้ไปเพื่อนไหม ออกจากปากมัน แต่ตอนนี้ ไม่มีเวลาคิดแล้วครับ ผมรีบวิ่งไปห้องน้ำ อ่า…โล่งเลย แต่ขณะที่ผม กำลังออกจากห้องน้ำ

ปึก!!

ร่างของผมชนกับร่างหนาๆของใครบางคน ทุกคนคงได้ยินนะครับ ร่างหนา เพราะงั้น ตัวผมจึงกระเด้นถอยหลังออกมาเกียบ 200 เมตร(โครตเวอร์)

 

“โอ้ย!! เดินยังไงของมึงเนี้ย!!”ผมซึ่งเป็นคนสุภาพอ่อนน้อมจึงพ้นคำนี้ออกไป และกำลังเงยหน้าขึ้นไปด่าไอ้คนตัวเท่าควายยักต์นี่ แต่เงิบครับ ทายสิใครเอ่ย ครับไม่ต้องสงสัยแต่อย่างใด ไอ้คนนี้ก็คือ คยที่ผมแอบนินทาในใจ อย่า…อย่าบอกนะว่ามันได้ยินมันจะตามมาเอาเรื่องผม บ้าน่า…

 

“ธันค่ะ! ฟังเตยก่อนค่ะ ธัน”มันยังไม่ได้อ่าปากพูด อะไร เสียงแหลมเล็ก ก็ดังขึ้นเสียก่อน คนนี้ผมรู้จักนะเป็นดาวคณะอักษรที่ผมเรียนอยู่แต่ไม่เคยคุยกัน และผมก็พอเดาสถานการณ์ตอนนี้ได้

 

“นี่อย่ามาเซ้าซี้ ฉันได้ไหมห๊ะ!!”ร่างสูงตรงหน้าผมตะคอก ใส่ผู้หญิงตัวน้อยจนเธอกลัวจนตัวสั่น ไอ้เลวนี่! “แต่ธัน คุณยังไม่อธิบายเรื่องนี้เลยนะค่ะ”ร่างเล็กๆพยายามจะเถียงสู้

 

“ฉันเคย บอกเธอไปแล้วนิ เรื่องระหว่างเราก็แค่สนุกๆ”เฮ้ย!! ไอ้นี่

 

“แต่คุณกับเตยเรา…”หญิงสาวเอ่ย น้ำตาคอผมอดสงสารไม่ได้ และผมก็อยู่นิ่งๆไม่ได้ด้วย

พลั่ก!!

ผมต้อยเข้าไปที่ใบหน้าร่างสูง อันที่จริงไม่ถึงหรอกครับน่าจะประมาณปากละมั้ง แต่ผลออกมาก็ปากแตกละนะ

 

“กรี๊ด!!”เอ่อ จะแหกปากทำไมละครับ

 

“มึงเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่าห๊ะ ถึงมารังแกผู้หญิงแบบนี้น่ะ”ผมตะคอกขึ้น รู้สึกเจ็บคอแหะ

 

“มึงเป็นใครห๊ะ ไอ้มนุษย์เตี้ย กล้าดียังไงมาต้อยกู”คือแบบ มาถึงตรงนี้ผมรู้สึกความกล้ามันถดถ้อยยังไงก็ไม่รู้ รู้สึกตัวสั่นๆ ส…สงสัยจะสั่นสู้

 

“มึงนั่นแหละไอ้มนุษย์เปรต”หนอยมาเรียกกูเตี้ย กูไม่ได้เตี๊ยว้อยนี่มันมาตรฐานชายไทยต่างหาก มึงนั่นแหละ กินเสาร์ไฟเป็นอาหารหรือไง แต่แล้วสาวน้อยที่ผมกำลังปกป้องก็มาผลักผม

เพลี๊ย!! ฝ่ามือ ครับเต็มหน้าเลย

 

“นายกล้าดียังไงมาต้อยหน้าคุณธัน!!”เอ่อกู ผิดใช่ไหมเนี่ย อืมกูผิดก็ได้ แล้วไอ้เสียงไม่มีทางสู้เมื่อกี้มันหายไปฟระ ตูล่ะเงิบรับประทานอีกรอบ

 

“หึ”เสียงหัวเราะเยาะนี่ไม่ใช่ใครอื่นครับ สัส!

 

“นี่เธอ โง่หรือโง่ กันแน่ห๊ะ ไอ้หน้าตัวภรรยาเนี่ยมันหลอกฟันเธอ ไม่รู้หรือไง” ผมเริ่มเดือดขึ้นมาแล้วครับอะไรกันยัยนี่ โง่โครต

 

“แก!!พูดกับฉันอย่างนี้หรอ” ว่าแล้วแม่คุณก็จะฟาดฝามือมาประทับหน้าผมอีก ครั้ง แต่แล้วกับมีมือใหญ่ๆ มาจับขอมือเธอเอาไว้

 

“เธอ กล้าตบแฟนฉันหรือไง”ฟ…แฟน ใครฟระ แถวนี้ก็มีกันอยู่แค่นี้ อย่าบอกนะว่าผม ไอ้เฮ่งซวยนี่ มันคิดจะเอาตัวรอดสินะ ขนาดชื่อมันผมยังไม่รู้เลย ถึงจะเรียกกันอยู่ว่าไอ้เหี้ยธัน แค่กๆๆ เอ่อ…คุณธันอะไรนั่นก็ตามเถอะ

 

“ม…ไม่ใช่นะ…ม”

 

“กรี๊ด!! แก!! ได้เห็นดีกันแน่”เฮ้ย!!เดี๋ยวดิ กูซวยอีกแล้ว โฮ!! แม่จ๋าาาาา เจ้าเหล่อนว่าก็กระแทกส้นเท้าหนักๆ ออกไป ผมล่ะกลัวจริงๆ เลยว่าส้นเข็มมันจะหัก เอ้าล่ะครับผมหันมาเขม่นตาใส่ไอ้เวรนี่ต่อ

 

“มึงพูด เหี้ยอะไรของมึงเนี่ย”ผมตะคอกใส่หน้ามันสุดแรงกำเนิดของผมเลย มันหยักไล่ใส่ผมครับ ประมาณว่า มันไม่แคร์ สัส!!แต่กูโครตแคร์

 

“นี่มึงรู้อะไรไหม ตั้งแต่เกิดมายังไม่มีใครตะคอกใส่หน้ากูแบบนี้เลยนะ”มันพูดด้วยน้ำเสียงที่โครตเย็น พร้อมกับก้าวเท้ามาหาผม ผมไม่ได้กลัวนะแค่ถอยหลัง เพราะกลัวมันเหยียบเท้าแค่เอง จริงๆนะ แล้วมันจะยื่นหน้ามาทำมะเขือแตงไท อะไรเนี่ย อย่าได้กลัวไอ้พาย อย่าได้กลัว

 

“หึ ไม่ใครพูดเพราะที่บ้านไม่สั่งสอนน่ะสิ” กึก มันชงักฝีเท้าเลยครับ ได้ผล

 

“อ๋อ รู้แหละที่แท้ครอบครัวไม่ให้ความรักมาสินะ ถึงต้องมาหาเอาข้างนอก”ได้ทีผมก็ใส่ไฟเลยครับ ปัง! ก…กำแพงถึงกำแพงเมื่อไรว่ะเนี่ย

 

 

“หุบปาก!!”ผมสะดุ้งเลยครับเสียงทุบกำแพงของมันก็เลยเอาผมขวัญหาย แล้วตะคอกเสียงดัง หูแทบหนวกแบบนี้ ผมอยากจะร้องไห้ แต่เรื่องไรผมจะยอมแพ้

 

 

“หึ…เรื่องจริงใช่ไหมล่ะ คนอย่างมึงคงจะไม่มีใครรั…อือ”0.0 ม…มันจูบผม

 

 

“อือ…อื้อ”ผมพยายามท้วง ไอ้บ้านี่ แต่เป็นโอกาศที่มันเอาลิ้นเข้ามาในปากผม หยี้ แต่มันรู้สยิวแปลกๆ ยิ่งตอนที่ลิ้นมันกับลิ้นผม… -///////-

 

“หวานดีนะ”มันพูดกระซิบริมฝีปากผม

 

“แฮกๆ ไอ้…”มันทำถ้าจะจูบผมอีกรอบ

 

“พ…พอแล้ว”ทำไมเสียงผม มันพร่าแบบนี้

 

“ฮึก…ฮือๆ”ตอนนี้ผมทำอะไรไม่ถูก แต่รู้สึกอยากร้องไห้

 

“เฮ้ย!! มึงจะร้องทำไมเนี่ย” พลั่ก!! ผมใช้แรงที่มีดันร่างใหญ่ๆนั่นออก แล้วรีบวิ่งหนี

ปึก!!

โอ้ยชนอีกแล้ว ชีวิตกูมีแต่เรื่องโดนชนหรือไงเนี่ย “พายมึงเป็นอะไนเนี่ย ร้องไห้ทำไม

 

"เสียงไอ้นัด โห่เพื่อนรักผมกระโดดกอดมันแน่นเลยครับ

 

“พาย มึงเป็นอะไรบอกกูดิ๊”มันว่าพราง ลูบหัวลูบหลังผม ผมส่าบหน้าเบาๆ

 

“ฮึก พากู กลับบ้านนะ” “ได้แต่มึง อย่ามองกูแบบนั้น เหี้ย!!จะอ้วก”ฟังแล้วหมดอารมณ์ร้องไห้เลย ผมเขย่ง เน้น ครับเขย่งไปตบหัวมัน อย่างแรง เน้นครับอย่างแรง

___________________________________________