Fantastic Baby...!! ความเพ้อฝันของฉันและเธอ

"เอ๊ะ!! แล้วนั้นใครคะ??" ฉันก็พึ่งสังเกตเห็นคนที่มากับแม่ด้วย ผู้ชายซะด้วย รุ่นเดียวกับฉันอีกต่างหาก คุณแม่คงไม่อยากคิดจะแต่งงานอีกซักรอบใช่มั้ย??

'ฟ้าวววว!! ปิ๊งงง!!'

"อ้อ!! ลืมแนะนำไปเละ นี่คะ..คือ"

"สวัสดีครับคุณแม่" 

"อ้าว!! ตาเพิร์ทมาพอดีเลย รู้จักกันซะนะ นี่ 'จิมมี่' เค้าจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะน้องชายของ ปีนัง"

"น้องชาย!!/น้องชาย!!" ฉันกับเพิร์ทพูดออกมาอย่างดังพร้อมกัน 

"แม่ไม่เคยเห็นบอกว่าหนูมีน้องชายด้วย!!" ตอนแรกนึกว่าสามีใหม่ (คิดไปได้นะยะหล่อน)

"แม่ขอโทษ!! ที่ไม่เคยบอกหนู" พูดแล้วแม่ก็ถึงกับน้ำตาตก

"คือที่จริงแล้วปีนังมีฝาแฝดนะลูก ซึ่งเขาเป็นแฝดคนละเพศกับลูกไง แล้วหนูทั้งสองพัดพรากกันตั้งแต่เกิด คือหลังจากแม่คลอดหนูออกมาแล้วหมอก็บอกว่าเด็กอีกคนไม่รอดแล้ว แม่เสียใจมาก แม่ขอให้พ่อย้ายโรงพยาบาลทันที เพราะไม่อยากอยู่กับฝันร้าย แต่ที่จริงแล้วหลังจากนั้นนอกเค้าก็้ฟื้นขึ้นทำให้หมอกับพยาบาลตกใจมาก แต่ก็พ่อกับแม่เราย้ายกันข้ามประเทศเลย การติดต่อสื่อสารตอนนั้นล่าช้ามาก  คือตอนนั้นมีสามีภรรยาคู่หนึ่งเขาอยากมีลูกแต่มีไม่ได้สักที เลยทำเรื่องขอจิมเป็นลูกนะ ซึ่งหมอเขาเลยเซ็นอนุมัติให้ เพราะเห็นสองคนนั้นเป็นคนดี รู้จักแล้วก็สนิทกันมาก แล้วพวกเขาก็ทำเรื่องนี้กันเงียบๆนะ" ฉันก็พึ่งสังเกตว่าเขามีหน้าตาเหมือนฉันเนี่ยล่ะ

"คนที่เอาจิมไปเลี้ยงนะเขาเป็นอภิมหาเศรษฐี เจ้าของไวท์ (Vite) หรือ คุณจอห์นสันและคุณนายเอเลน่า ไวท์ที่เรารู้จักกันดี ว่าเป็นเจ้าของยี่ห้อของสินค้าที่มีตั้งแต่สากเบือยันเรือรบ ตั้งแต่กระเป๋า ทีวี ระบบรักษาความปลอดภัย สายการบิน แก้วน้ำ ไม้จิ้มฟัน แล้วก็อะไรอีกบลาๆเลยล่ะ เราเจอกันตอนแม่ไปบินทำงานที่แบล็คเบย์ ซึ่งเขาก็กำลังตามหาพวกเราอยู่พอดีนะ แม่ก็เลยขอให้จิมมาอยู่กับเรา แต่ถ้าจิมไม่ชอบอยากจะไปหาคุณและคุณนายไวท์ก็ได้ เพราะพวกท่านเลี้ยงจิมมา " ตอนแรกน่าจะพูดอธิบายให้ฉันฟังว่าไปเจอเขาได้ยังไง  แต่อย่างหลังๆนี่น่าจะบอกกับจิมมากกว่า

"อ่อ ยังไงผมก็จะขอลองอยู่กับแม่แล้วก็ เอ่อ.. พี่ปีนังครับ ยังไงผมก็ขอรบกวนด้วยนะครับ" 

"มีอะไรก็ปรึกษาพี่กับเพิร์ทได้นะ" ฉันยิิ้มให้จิมแล้วก็หันไปยิ้มให้กับคนข้างๆฉันด้วย

"แม่ขอฝากรบกวนด้วยนะเพิร์ท เพราะยังไงเราก็ผู้ชายเหมือนน้อง"

"ไม่เป็นไรครับแม่ ผมยินดีอยู่แล้ว" เพิร์ทยิ้มให้กับแม่

"มีอะไรก็ปรึกษาพี่ได้นะจิม" ว่าแล้วเพิร์ทก็ตบบ่าจิมเบาๆ

 "แม่ลืมบอกไปว่า จะมีญาติของจิมทางฝ่ายโน้นมาขออยู่กับเราด้วย เดี๋ยวจะเดินทางมาถึงอีก 2 วันนะ "

"แต่ตอนนี้จิมเอากระเป๋าไปไว้ได้แล้ว เดี๋ยวแม่บอกโรบอทมาช่วยถือ  แล้วจะได้ลงมาทานข้าว ห้องของลูกอยู่ชั้นบนติดกับห้องของปีนังนะ" พูดจบโรบอทที่กำลังจัดโต๊ะอาหาร ก็เดินมาทางพวกเรา

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมขึ้นเอาไปเก็บคนเดียวดีกว่า"