Fantastic Baby...!! ความเพ้อฝันของฉันและเธอ
เขียนโดย AL_77
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.10 น.
แก้ไขเมื่อ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2557 18.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) เบื่อ..!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ."เฮ้อ...!! เฮ้อ...!! เฮ้อ...!!" ฉันนั้งถอนหายใจ 3 เฮือกใหญ่ เพราะชีวิตมันโครตน่าเบื่อ ตั้งแต่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน บ้านที่อยู่และชีวิตฉันก็ดูไร้ชวิตชีวา ฉันอยากให้ท่านกลับมาเร็วๆจัง
"ขี้เซาป็นไรไปหรอ..!! ทำไมสอบคณิตไม่ผ่านใช่มั้ยล้าาา" ไอ้โรบอทกระป๋องพูดขึ้นตอนที่เรากำลังวาบไปเรียน ฉันไปเรียนคนเดียวนะ แต่นั้นนะมาส่งเฉยๆ แต่ไม่รู้จะมาด้วยทำไม เฮ้อ...!!
BUT!! แหม..!! จี้ใจดำฉันชะมัด ก็ฉันไม่ถูกกับเลขเอาซะเลย ฉันที่อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้วก็ยิ่งอารมณ์ไม่ดีขึ้นไปอีก
แหม... อยากจะตั้นหน้าเจ้าโรบอทงี่เง่าจัง ฉันอ่ะยูโดสายดำรู้ไว้ด้วย (โม้ใหญ่เลยนะคะ) แต่ติดอยู่ที่ว่ามันมีกำลังเท่ากับชายฉกรรจ์ 20 คนเลยที่เดียว ไม่งั้นจะเคยเป็นบอดี้การ์ดให้ฉันหรอ??
"ถึงเซนวราดิเมียร์แล้วยัยขี้เซา" คำพูดของไอ้โรบอทกระป๋องจอมเซ้าซี้ดังกระทบเข้ากับหูทำให้ฉัน >>> ยัยปีนังนักเรียนม.ปลาย 3 <<< นั้นก็คือฉันแหละ หลุดออกจากภวังค์
อ่อ!! และ เซนวราดิเมียร์ ที่โรบอทพูดถึง อ่ะชื่อไฮสกูลที่ฉันอยู่เองแหละ (เอ๊ะ!! ชื่อโรงเรียนคุ้นๆนะยะหล่อน) ชื่อเริศ..!! นักเรียนก็ช่างฟรุ้งฟริ้ง น่าอยู่เฟอร์เฟอร์ (ถึงฉันจะอยู่ในยุคศตวรรษที่ 22 แล้ว แต่ฉันก็ยังต้องเรียน เพราะการศึกษานั้นสำคัญ)
"Hey!! Girl" แหมะ..!! และอีกคนที่ฉันไม่ค่อยอยากคุยด้วย และทำให้ชีวิตฉันไร้ชีวิตชีวา ก็กับไอ้หนุ่มจอมกะล่อนคนที่เดินตรงมาหาฉัน พร้อมกับโบกมือหยอยๆให้ เขาคือ >>> เพิร์ท แฟนสุดที่ LOVE <<< ของฉันเอง
แต่เพราะฉันกับเขาพึ่งทะเลาะกันเมื่อ 2 วันก่อน เพราะเรื่องผู้หญิง หึหึหึ..!! คิดแล้วก็ยังไม่หายงอล (ถึงเวลาเปลี่ยนไป มนุษย์ผู้หญิงก็ยังงอลเป็นนะคะ)
"อย่าทำหน้าบึ้งงั้นสิ เดี๋ยวไม่สวยหรอกนะ!!" เขาพูดพร้อมกับหยิกแก้มฉัน โอ้ย..!! ฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย อุตส่าห์จะงอลให้นาน แต่สุดท้ายก็ยังแพ้เขาอยู่ดี
ฟ้าชั่งไม่ยุติธรรม ส่งฉันให้เป็นแฟนกะคนกะล่อน แล้วก็ยังให้ฉันเป็นคนอ่อนแอ อ่อนไหวง่ายอีก ถึงยังงี้ไงล่ะฉันยังไม่เคยงอลเขานาน เกินอาทิตย์ซักที (ก็ดีแล้วไมใช่หรอยะ)
"ฉันก็ไม่สวยอยู่แล้วนิไม่งั้น สูง!! ก็ไม่หนีไปมีคนอื่นหรอก" ที่จริงฉันหายงอลเขาแล้วล่ะ ที่พูดไปอ่ะกลบความเขิลลลล >/////< เพราะเขายังเล่นแก้มฉันไม่เลิกเลย แต่ก็เจ็บดีนะที่พูดไป
"แหม..!! เตี้ยก็ สูงรักเตี้ยคนเดียวน้าาาาา อันนั้นแค่เพื่อน ปรึกษางานกันเฉยๆ แต่สูงรู้นะ..!! ว่าเตี้ยหายงอลสูงแล้วอ่ะ งั้นมาดีกันนะ " ง่ะ รู้ทันฉันตลอดล่ะ ผู้ชายคนนี่ ฉันเกลียดเขาจัง (เกลียดหรือชอบยะ)
ว่าแต่ฉันจะยืนอยู่ตรงหน้าโรงเรียนอีกนานมั้ย?? เนี่ย
*เดี๋ยวไรท์หาเวล่างมาลงให้เนอะ
**เอาไปแค่นี่ก่อนล่ะกันเนอะ
***ติเตียนได้น้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ