(Fic sasunaru) Promise love สัญญารัก
เขียนโดย 
namasaki
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.49 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 19.27 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ตอนที่ 3 เหตุเกิดที่ซุปเปอร์มาเก็ต&หอพัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 3 เหตุเกิดที่ซุปเปอร์มาเก็ต&หอพัก
หลังจากที่นารุโตะได้พาซาสึเกะมาอยู่หอพักของได้สักพักแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่ค่อยได้คุยกันสักเท่าไหร่เพราะต่างคนก็ต่าง ยุ่งอยู่กับงานของตนเอง
ตกเย็น
“กลับมาแล้ว”
“กลับมาแล้วหรอนารุโตะ งานเป็นยังไงมั้งอะ”
“ก็ดีนะ มีไรกินมั้งอะ”
“มีแต่ราเม็งอะ ในตู้เย็นไม่ค่อยมีอะไรเลย”
“งั้นพรุ่งนี้ค่อยไปซื้อของมาใส่เพิ่งแล้วกัน”
“อืม”
รุ่งเช้า
“ซาสึเกะคุงงง ตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปโรงเรียนสายเอาน๊า”
“ตื่นตั้งนานแล้วละ ซากุระล่ะมาทำอะไรแต่เช้า”
“ฉันเอาข้าวมาให้กินนะ นารุโตะ นายก็มาด้วยสิ”
“เอ่อ ฉันว่าไม่ดีกว่า ฉันไปก่อนนะ” เฮ้อ เรามันก็แค่คนที่ถูกลืมคงไม่ได้มีความหมายอะไรหรอก รู้งี้ไม่ยึดหรอคำสัญญาบ้าอะไรนั่น อะ ว่าแต่หิวอะ(เขาเรียกไปกินข้าวก็ไม่ไปเองนะ:ไรท์)(ก็ขอหยิ่งนิดนุงไม่ได้หรอ:โตะคุง)
“เอ๊ะ คุณอย่ามาแทรกแถวสิไม่เห็นหรอว่าเค้าต่อแถวกันอยู่นะ” เรื่องมันเป็นอย่างงี้นะครับ เมื่อกี้ผมอะมาต่อแถวเพื่อซื้อข้าวเช้าที่ โรงเรียนแล้วต่อไปมันเป็นคิวผมอะอยู่ดีๆเขาก็มาแทรกอะ โกรธนะเนี่ยเดี๋ยวพ่อก็แจ้งกรมตำรวจซะนิ
“แถวหรอ ไม่เห็นมีเลยนี่”
“จะไม่มีได้ไงก็แถวออกจะยาวขะ....หะหายไปไหนหมดอะ”เอ๋ แถวหายครับหายหมดเลยอะแบบนี้ผมก็หาพวกไม่ได้ดิ
“หึ งั้นก็ไม่มีไรแล้วสินะ ป้าครับผมเอาอันนี้อะ”ฝันเถอะว่าจะรอดจากโตะผู้นี้ได้
“เหี้ย!!! แกกล้ามากนะที่ทำแบบเนี่ยนะห๊ะ จบไม่สวยแน่ ”ก็ไม่มีไรมาก แค่เขาสะดุดขาผมแค่นั้นเอง แค่นั้นจริงนะไม่เชื่อผมหรอ ว๊าแย่จังนะ
“ทำไรอะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย มั่วอะป่าว”
“หึ มันไม่จบแค่นี้แน่ ”
“หึ รีบมาเอาคืนเร็วละ 555+”
ตกเย็น
เรื่องเมื่อเช้าข่าวกระจายเร็วมากว่าผมไปสกัดขาลูกชายตระกูลใหญ่ตระกูลหนึ่งที่บ้าอำอาจและคิดว่าเงินซื้อได้ทุกๆอย่าง หึ ก็แค่พวกที่ใช่เงินในทางที่ผิดผมไม่กลัวหรอกนะ เดี๋ยวให้พี่ใหญ่จัดการแม่งเลยดีไหม ครับพี่ใหญ่ที่ว่านี่คือพี่ เนจินั่นเอง ส่วนคนที่สองก็พี่ชิกามะรุ ส่วนผมนะคนที่สาม
“นี่นารุโตแล้วไปซื้อของกันเถอะ”
“อืม ปะไปสิ”
“เรื่องเมื่อเช้าอะนายคิดอย่างไงถึงไปมีเรื่องกับพวกนั้นอะ”
“ก็ไม่มีไรมากหรอก แค่หมั่นไส้”
“หึ ระหว่างจะโดนเอาคืนละ”
“โอ้ยไม่กลัวหรอก มาก็มาสิ”
“หึ แต่ถึงยังไงถ้าถึงวันนั้นเราจะปกป้องนายเอง”
“บะบ้า พูดไรของนายนะหะ ไม่พูดด้วยแล้ว”โอ้ยไม่ไหวๆ ใจเต้นไม่หยุดเลยอะ
ซุปเปอร์มาเก็ต
“โอ้ย เย็นเป็นบ้าเลย”
“ก็แน่สินี่ห้างนี้น่า”
“เห้ย พวกเรานั่นไงมันอยู่นั่น” เอ๋ มันไหนอะ แถวนี้มีตั้งหลายคน วิ่งมาทางนี้แล้ว ยะบอกนะว่าผมอะ
“ซาสึเกะ ยืนทำไมอะวิ่งดิเร็วๆเข้า”
“แฮ่ก แฮ่ก โอ้ยเหนื่อย ไม่ไหวแล้วโว้ย ขาจะเป็นตะคริวแล้วเนี่ย”
“อดทนหน่อยนารุโตะ อีกนิดเดียว นั่นง่าย วิ่งเข้าไปหลบให้นั่นก่อนแล้วกัน”
“อืม”
ตอนนี้ผมกับซาสึเกะ กำลังหนีพวกเมื่อเช้าอยู่ครับ แหมมาที่ไม่ให้ตั้งตัวเลยอะ
“ไหวเปล่าเนี่ยนายนะ”
“ยังไหวอยู่ แล้วเราต้องหลบให้เนี่ยนานไหมเนี่ย”
“ไม่รู้สิ”
“เห้ย พวกมันไปไหนแล้ววะนาย ไปดูทางนู้นสิ”
“ครับ”
“ไปแล้วหละ รีบไปกันเถอะ”
หอพัก
“ซาสึเกะคุง นายไปทำอะไรมาทำไมมอมแมมขนาดเนี่ย นายด้วยนารุโตะ”
“ไม่มีไรหรอกซากุระ แค่มีเรื่องนิดหน่อยนะ”
“หรอ อืม เนี่ยฉันเอากับข้าวมาให้ด้วยนะ มากินกันสิทั้งสองคนเลย”
“ไม่เป็นไรหรอก พวกนายกินกันไปเถอะ”
“จะดีหรอนารุโตะ”
“ช่างเขาเถอะซากุระ เขาไม่กินก็เรื่องของเขา”
เรื่องของเรางั้นหรอก แสดงว่าที่พูดไปเมื่อตอนเย็นมันไม่มีความหมายเลยสินะ
“….”
ปัง
Sasuka talk
สวัสดีครับ กระผมนายซาสึเกะสุดหรอ หลายคนอาจจะรู้จักผมแล้วนะครับ งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าย้อนไปประมาณตอนที่ผมเจอกับนารุโตะครั้งแรก ผมมีความรู้สึกว่านารุโตะคุ้นเคยมากแต่นึกเท่าไหร่ก็ไม่ออกสักที จนเขาทักผมมานี่แหละผมถึงแน่ใจว่าเรารู้จักกันจริงๆ แล้วผมก็ให้คนไปสืบเรื่องของนารุโตะมาว่าเขาเป็นใครกันแน่ จนผมได้รู้ว่าเขามาจากสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เดียวกับผมแต่ทำไมถึงจำเขาไม่ได้นะ ผมก็เลยตัดปัญหาโดยการมาอยู่กลับนารุโตะเนี่ยแหละดีที่สุกแหละ
“นารุโตะนายเปิดประตูให้ฉันหน่อยสิ”
“ไม่ นายจะมายุ่งกับฉันทำไม ต่างคนต่างอยู่ไปเลย”
“นารุโตะ นายออกมากินข้าวเถอะ”
“ ไม่ มันเรื่องของฉันนายไม่ต้องมายุ่ง”
“ถ้านายไม่ออกมาฉันจะพังมันเข้าไปนะ”
“ แอ๊ด มีอะไรว่ามา”
“กินข้าว”
“ไม่ ไม่ มายยยย อ อื้อ”นารุโตะ ยังพูดไม่จบผมก็เลยก้มลงไปปิดปากของเขาด้วยปากของผมระหว่างที่เจ้าตัวกำลังตกใจอยู่ผมก็เลยสอดลิ้นเข้าในโพรงปากของคนร่างเล็กเพื่อเกี้ยวเก็บความหอมหวานจากคนตรงหน้า จะว่าไปคนตรงหน้าผมก็ปากหวานเหมือนกันนะเนี่ยถึงจะดุเงอะๆ เง่ะๆ อยู่ก็ตาม
“อืม อื้อ อื้อ” พอร่างเล็กร้องท้วงผมก็เลยผละออกมาจากร่างเล็ก จะว่าไปนารุโตะก็น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยยิ่งหลังจูบเสร็จยิ่งเซ็กซี่อะ
“นะ...นายมันบ้าที่สุดเลย”
ปัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
