บังเอิญรัก

*All the single ladies

All the single ladies

Now put your hands up

Up in the club, we just broke up

 สาวโสดทั้งหลาย

ยกมือขึ้นหน่อย

มาเที่ยวคลับ เพราะเราเพิ่งเลิกกับแฟน

ความรักเป็นเรื่องตลก เวลาที่ต้องการใครสักคน รอจนเซ็งกลับไม่เคยเข้ามาใกล้ แต่พอสนุกสนานกับชีวิตโสดมากไปหน่อย ก็ดันส่งหนุ่มหล่อมาเคาะประตูหัวใจ

“เจ๊พิชๆ มีหนุ่มสนใจ ผมเห็นเขาจ้องเจ๊อยู่ตั้งนาน”

เสียงรุ่นน้องดังแข่งกับเสียงเพลงในผับทำให้พิชชาที่กำลังเต้นอย่างเมามันส์ต้องหันไปสนใจ

ไอ้บ้าที่ไหนตาถั่วมามองเธอ  สงสัยพิการทางสายตาอยู่แน่ๆ

พิชชาไม่ได้ดูถูกตัวเอง หน้าตาของเธอไม่ถึงขั้นที่เรียกว่าสวย แค่พอไปวัดไปวาได้ เธอมีแค่จุดเด่นตรงดวงตาโตหวานเยิ้ม มีเสน่ห์ดึงดูดและลักยิ้มน่ารักทั้งสองข้าง  คืนนี้พิชชาแต่งตัวตามปกติไม่ได้โดดเด่นอะไร มีแค่เสื้อยืดสีดำกับกางเกงยีนที่มีรอยขาดตรงหัวเข่า

I’m up on him, he up on me

Don’t pay him any attention

 ฉันเหล่เขา เขาก็เหล่ฉัน

แต่ไม่ได้สนใจเขามากมายแต่อย่างใด

ห่างไปสองสามโต๊ะเป็นกลุ่มของชายหนุ่มหน้าตาดีสามคน หนึ่งในนั้นคือ คนที่มองพิชชานานแล้วตามคำบอกของอนล รุ่นน้องในบริษัท เท่าที่มองดูก็ถือว่าโอเค เสื้อสีชมพูที่ไม่น่าจะเหมาะผู้ชายแต่เข้ากับเขามาก ทำให้ดูเป็นผู้ชายอบอุ่น เมื่อชายคนนั้นเห็นพิชชากำลังมองอยู่ก็ยิ้มพร้อมกับชูแก้วเหล้าในมือส่งให้แทนคำทักทาย

สูง ยาว เข่าดีแต่ถ้าเจอในวันอื่นพิชชาคงจะรีบสานความสัมพันธ์ด้วยอย่างแน่นอน แต่สำหรับคืนนี้เหล้าและเสียงเพลงเท่านั้นที่เธอต้องการ

เจอผิดวันแล้ว...พ่อรูปหล่อ

เธอจึงเพียงยกยิ้มมุมปากพร้อมกับยกนิ้วกลางให้ทางนั้น ก่อนจะแก้วเหล้าขึ้นดื่มแล้วหันหลังเต้นต่อไปท่ามกลางเสียงร้องโห่ของเพื่อนๆ น้องๆ ที่มาเที่ยวด้วยกันที่มองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง

Cuz if you liked it then you should have put a ring on it

If you liked it then you should a put a ring on it

Don’t be mad once you see that he want it

If you liked it then you should a put a ring on it

เพราะหากเธอชอบ ก็จับจองไว้สิ

หากว่าชอบก็จับจองไว้

อย่ามาโกรธเชียวนะ หากเห็นว่ามีคนอื่นมาสนใจบ้าง

เพราะหากว่าเธอชอบ ก็ควรจับจองเอาไว้ 

“เฮ้ย ! เอาแก้วโค้กไปไว้ตรงอื่น เดี๋ยวเจ๊เผลอหยิบไปดื่ม”

“ไม่เป็นไรหรอกน่านล แค่โค้กเอง”

“ไม่เป็นได้ไงล่ะขวัญ เจ๊พิชนะถึงจะคอแข็งแต่แกเมาโค้ก จิบไปนิดเดียวก็ล้มได้”

“หา ? จริงอะ...งั้นก็ซวยแล้วสิ ขวัญเห็นพี่พิชกินไปครึ่งแก้วแล้ว”

“ว่าไงนะ ! แล้วตอนนี้เจ๊หายไปไหน เกิดมีใครลากไปได้งานเข้าแน่ ไปช่วยกันตามหาเลย”

“คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้งนล เดี๋ยวขวัญไปดูที่ห้องน้ำก่อนดีกว่า พี่พิชอาจจะอยู่นั้นก็ได้”

“ขอให้เป็นอย่างนั้น ผมสังหรณ์ใจไม่ดีเลย”

Don’t pay him any attention

Cuz you had your turn

But now you gonna learn

What it really feels like to miss me

อย่าไปสนใจเขานักเลย

ถึงตาของเธอแล้ว

ตอนนี้ถึงคราวที่เธอต้องเรียนรู้แล้ว

ว่าการไม่มีฉันนั้นรู้สึกยังไง

( Single ladies : Beyonce )

ฝ่ายชายหนุ่มที่โดนพิชชาเมินแบบที่สตรีทั่วไปเขาไม่ทำกันถึงกับช็อค หน้าตาของเขาใช่ว่าจะขี้เหร่ แพททริกมั่นใจในหน้าตาของตัวเอง เขาหล่อ ดูดีแต่เริ่มจะเขวเมื่อเจอสาวเมินโดยการยกนิ้วกลางให้

“คืนนี้ฉันแต่งตัวแย่จนสาวไม่คิดสนเลยเหรอวะ”

แพททริกหันไปถามเพื่อนสนิทอีกสองคน คนหนึ่งแค่ยิ้มไม่พูด แต่อีกคน...หัวเราะเยาะไม่พอ

“เอ็งหล่อโดยเฉพาะเสื้อสีชมพู๊ ชมพูที่เหมาะกับเอ็งมากวะแพท แต่คืนนี้สงสัยดวงตกเพราะสาวที่เอ็งเล็งดูท่าจะแมนกว่าวะส่ง ‘ควาย’ ให้ซะขนาดนี้ ดีไม่ดีอาจจะเป็นทอมก็ได้นะถึงได้ไม่สนเอ็ง โต๊ะนั่นส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชายหน้าตาดีทั้งนั้น ดูแม่นั่นดิดื่มเหล้ายังกะน้ำคอทองแดงยิ่งกว่าเอ็งอีกมั้ง ไอ้แพทเอ๊ย จะหาสาวสักคนดันไม่มองให้ดี เดี๋ยวนี้ตกต่ำจนต้องคว้าทอมเลยหรือวะ”

ซ้ำเติมกันเข้าไป...

“หุบปากไปเลยนะไอ้คุณซิกแซก เดี๋ยวเจอเข้ากับตัวจะรู้สึก”

“บอกกี่ครั้งว่าอย่าเรียกชื่อนั้น ! เรียกแค่ซิกก็พอเว้ย แล้วคนอย่างข้าไม่มีทางจีบทอมหรอกใช่ไหมซาน”

ซิกแซก หรือวาสุ หนุ่มหล่อคมเข้ม เจ้าพ่อเหมืองแร่รายใหญ่แต่มีชื่อเล่นสุดจะคิกขุน่ารัก จะโทษใครได้ในเมื่อต้นตระกูลของเขาใช้ชื่อเล่น ‘ซ’ กันทั้งนั้น อย่างเพื่อนที่พวงตำแหน่งลูกพี่ลูกน้องก็ชื่อ ‘ซานต้า’ บุพการีที่ตั้งชื่อให้ก็ไม่ดูหนังหน้าพวกเขาเลยว่าเข้ากันได้ม๊ากมาก เพราะงั้นส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่คนที่สนิทหรือคนในครอบครัว พวกเขาจะให้เรียกชื่อจริงกันมากกว่า

“ของอย่างนี้มันไม่แน่ไม่นอนนะครับคุณซิก ใครจะรู้คุณอาจจะหลงรักทอมเข้าสักวัน”

ซานต้า หรือกวิน ผู้พูดจาสุภาพเสมอไม่ว่าจะกับใคร แต่อย่าคิดว่าเขาจะด่าคนอื่นไม่เป็น เพียงแต่เวลาด่ากวินจะด่าด้วยคำพูดสวยๆ ที่ทำเอาคุณเจ็บยิ่งกว่า ประเภทที่ว่าพูดน้อย ต่อยหนักนั้นแหละ

“ไม่มีทาง ! ถ้ามีวันนั้นเมื่อไหร่ข้ายอมซื้อรถให้พวกเอ็งเลย”

“หึๆ ปากดีไปเถอะ วันนั้นมาถึงจะรู้สึกฉันจะหัวเราะนายเป็นคนแรก”

“ผมจะมองรถที่อยากได้เผื่อเอาไว้นะครับ”

“ไอ้ซาน !! ”

กวินเดินออกมาจากห้องน้ำแต่ต้องเซเมื่อมีใครคนหนึ่งชนจนเกือบล้ม กลิ่นหอมผสมกลิ่นเหล้าที่ลอยมาแตะจมูกชายหนุ่มที่กำลังพยุงร่างบางให้ยืนตรง เมาแบบนี้เดี๋ยวก็โดนหิ้วหรอกแม่คุณ ไม่ดูแลตัวเองเลย

“คุณครับ ยืนไหวหรือเปล่า”

“หือ ?”

กวินยืนเป็นหลักให้หญิงสาวเกาะ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมา กวินไม่สงสัยเลยว่าทำไมแพททริกถึงสนใจเธอคนนี้ ดวงตาโตหวานเชื่อมไม่รู้ว่าเจ้าตัวจงใจหรือเพราะฤทธิ์เหล้า แต่ตอนนี้มันเหมือนเธอกำลังเชิญชวนเข้าอยู่ ทั้งร่างนุ่มนิ่มก็เข้ามาเบียดจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย หัวใจยิ่งเต้นรัวเมื่อมือบางข้างหนึ่งคล้องคอของกวิน อีกข้างลูบใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบาตั้งแต่หัวคิ้ว ดวงตา แก้ม จมูก และ....ริมฝีปาก อึก !

กวินช้อนต้นคอหญิงสาวเอาไว้พร้อมกับก้มหน้าแนบริมฝีปากกับอีกฝ่าย สัมผัสความหวานปานน้ำผึ้งทำให้หลงมัวเมาจนถอนตัวไม่ขึ้น รู้สึกไม่พอ ต้องการสัมผัสมากขึ้น มากขึ้น ลืมเลือนแทบทุกอย่างได้ยินแต่เสียงครางที่ทำเอาอารมณ์ของชายหนุ่มเตลิด ให้ตาย ! ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลยนะ ใจหนึ่งก็อยากดันร่างบางออกห่างเพราะถึงอย่างไรเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายมักง่ายที่จะนอนกับใครก็ได้ ขืนยังปล่อยเอาไว้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่มีคงไม่เหลือพอๆ กับสติ

แต่อีกใจหนึ่งกวินรู้สึกพอใจ ไม่สิ หลงใหลในสัมผัสที่หญิงสาวแปลกหน้าตรงนี้มอบให้ต่างหาก ถึงจะไม่เชี่ยวชาญคล้ายคนที่ลองผิดลองถูกแต่เรียนรู้อย่างรวดเร็ว ยิ่งคุณเธอดันเขาติดผนังแล้วเป็นฝ่ายรุกด้วยจูบร้อนแรงเสียเองเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มจะผละออก ดวงตาสองคู่จ้องมองกันด้วยแววกระหายคล้ายกับมีกระแสไฟไหลผ่านทั้งสอง...พวกเขาต่างต้องการกันและกัน

“หยุด...หรือจะไปต่อ”

!!!!

คำตอบมันแน่อยู่แล้วนี่ครับ