It's you! รักน่ะ ยัยรูมเมทร่วมห้อง!
เขียนโดย Thelitleboy
วันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 14.08 น.
แก้ไขเมื่อ 4 กันยายน พ.ศ. 2557 18.50 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทนำ
''ตื่นได้แล้ว ซัมซุง'' เสียงคนเป็นแม่กำลังปลุกลูกสาว
''งืมมมม.. อะไรค่ะคุณแม่ขาาา อีก5นาทีน่ะค่ะ'' ฉันตอบแม่ไปอย่างนั้น ก็คนมันง่วงนี่น่า- - ทำไง
ด้ายยย
''5นาทีของลูกน่ะ สองรอบแล้วน่ะ-..- ;; นี่มันแปดโมงครึ่งแล้ว'' ก็แค่แปดโมงครึ่งเอง อะโด่ววว
''อะไรน่ะค่ะแม่! แปดโมงครึ่ง!?'' อะไรกัน ก่อนหน้านั้นฉันดูนาฬิกาแล้วน่ะ มันแค่ตีห้าเองงงTT
''ใช่..แปดโมงครึ่งแล้ว วันนี้ลูกต้องไปฟังประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยของลูกไม่ใช่รึไง- -'' ใช่จริงด้วยTT วันนี้ต้องไปฟังผลสอบเข้ามหาลัยนี่น่าTT ลืมไปเลย
''เอ่อ... แม่นี่กี่โมงแล้วอ่าา'' ฉันถามไป เพราะฉันก็ต้องรีบไปรับเพื่อนเหมือนกัน..เอ๋?ลืมอะไรหว่าอ่อ ลืมแนะนำตัวไปสิน่ะ สวีดัด สวัสดีค่า^O^ ชื่อซัมซุงน่ะค่ะ ชื่อจริง นภาวรรณ ยังศิริ เรียนที่มหาวิทยาลัยsavari city ค่ะ มีเพื่อนสนิทชื่ออุ๋มอิ๋ม(ที่จะไปรับงายTT)เรียนมหาลัยเดียวกัน เราสอบที่เดียวกันค่ะ ที่จริงฉันไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกน่ะค่ะ ทำไมน่ะเหรอ ฉันเป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครสักเท่าไร จึงไม่ค่อยมีเพื่อน แหะๆ^^ ที่จริงฉันไม่เคยทำตัวเงียบๆแบบนี้มาก่อน เพราะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้น จึงเป็นแบบนี้มาตลอดๆมา เห้อ..ชีวิต TT
''นี่! จะเหม่ออีกนานม่ะ ไม่ไปเหรอ มหาลัยน่ะๆ'' อุ๊ย!นี่จริงค่ะ ฉันต้องไปแล้วต้องรีบไปรับยัย
อุ๋มอิ๋มอีก ชักช้าอยู่ใยๆ~(ยังมีเวลาร้องเพลงอีกน่ะ- -)
''ค่าาาา คุณแม่ข่าาาา'' ฉันพูดเป็นเชิงล้อเลียน
''เหอะ!ทำเป็นพูดดีไป จะไปไหมห๊าาาา มหาลัยน่ะๆ- -''
โอ๋ แม่ก็น่ะYY
''จ้าาาๆจ่ะๆ ไปแล้วจ่ะ''
ณ มหาวิทยาลัย savari city
แฮ่กๆ เหนื่อยจัง รีบค่ะรีบคนสวยรีบ(ไปรับเพื่อน มาแล้วค่ะ) ฉันต้องรีบไปฟังประกาศผลสอบบบบ
''เอ่อ..นางสาวนภาวรรณ ยังศิริครับ'' ไม่มีผลตอบรับจากเลขหมาย...ถรุ๊ยยย!!
''นางสาวนภาวรรณ ยังศิริ มารึยัง...'' อ่าววว เร็วๆสิเว้ยซัมซุง- -
''มาแล้วค่าาา'' เฮ้อออ เกือบไม่ทันแล้วสิ ยัยซัมซุงเอ๊ยยYY
''ดีล! เอาล่ะ เธอคือ..''
''นางสาวนภาวรรณ ยังศิริค่ะ^^'' อู๊ยย แค่นี้ก็จำไม่ได้เพิ่งประกาศไปเมื่อกี้ไม่ใช่รึไง- -
''อืมๆใช่ๆนางสาวนภาวรรณ ยังศิริ เธอเองสิน่ะ^^ ยิ้มทำมายยย ใจละลาย อาจารย์อะไรหล่อเป็นบ้า><
''ค่ะ'' ที่จริงฉันไม่ใช่คนพูดเพราะไรหรอกน่ะ ส่วนมากพูดว่า 'เออ' มากกว่า 'ค่ะ' เสียอีก
''เอาล่ะ..เธอ..นางสาวนภาวรรณ'' ว้ายย ตื่นเต้นๆจะผ่านไหมน้าาาา
''ยินดีด้วย เธอผ่านแล้ว'' เอ๊ะ! วะ....ว่าไงน่ะ O.o ฉันผ่านแล้ว ไม่จริงใช่ม่ะ ข้อสอบที่ฉันทำน่ะ เดาเกือบหมดเลยน่ะเนี่ย! ไม่น่าเชื่อ
''มัว อำอึ้งไรกัน- - เธอน่ะผ่านแล้ว''
''จริงเหรอค่ะO.o อาจารย์ตรวจข้อสอบผิดหรือเปล่า?''
''ฉันไปรับเอกสารของอาจารย์มาแล้วมาบอกเธอ และฉันก็ไม่ใช่อาจารย์ด้วย- - '' ก็ไม่ค่อยน่าเชื่อถืออยู่น่ะ แค่ไปรับเขามาแล้วมาบอกเนี่ย- -
''อ๋อ ค่ะ'' แหะๆลืมบอกไป ที่จริงแล้ว อาจารย์ที่่ว่า คือรุ่นพี่โชน เขาเป็นตัวแทนประธานนักเรียน ก็แน่อยู่แล้วอ่ะนะหล่อก็หล่อ ใครๆก็โหวตเขาให้เป็นประธานนักเรียนกันทั้งนั้น! (แต่ฉันให้เกียรติ เลยเรียกว่าอาจารย์ อ๋อ อุ๋มอิ๋มน่ะเหรอ เหอะๆ สอบไม่ผ่านน่ะ คงกลับบ้านร้องไห้ไปแล้ว) แล้วฉันล่ะจะมีเพื่อนคบมั้ยเนี่ยTT
#นี่เป็นนิยายเรื่องแรกค่ะ สนุกหรือไม่สนุกไม่รู้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ