[Mrs.R] แรงพร้อมร้ายสยบรับที่นายเพลย์บอยตัวเลิฟ

7.6

เขียนโดย Toony

วันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.11 น.

  3 chapter
  7 วิจารณ์
  6,376 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ข้อแม้นายหน้าหล่อ *-* (มาถึงก็โดน)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 Club a ...

   เอาล่ะหลังจากที่ฉันลงมาพร้อมกับชุดเกาะอกสีดำเสื้อคลุมสีขาวพร้อมกับปล่อยผมสีขาวปนสีฟ้าและสีชมพู ก่อนจะเดินเข้ามาที่คลบที่นี่ฉันเดินไปที่ร้านเครื่องดื่มก่อนจะ..

 "อ้าว...มาแล้วเหรอคนสวยของเจ๊ >___<" 

 ฉันก็พบเจ๊อ้วนที่เป็นเข้าของร้านมายืนยินดีต้อนรับฉันอย่างตื่นเต้นเพราะฉันเป็น Mrs.M นี่นา

 "ค่ะ:)" 

 "เอ้างั้นไปเปลี่ยนชุดได้แล้ววันนี้วันพิเศษเราต้องใส่สีแดง >///<" 

 "ค่าา สีแดง ^^" 

 นั่นเป็นสีโปรดของกลุ่มเราเลยนะ >< 

   ฉันรีบวิ่งเข้าไปที่ล๊อกเกอร์เปลี่ยนชุดก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรี๊ดของผู้หญิงหลายคนที่ตามมาข้างหลังเมื่อรู้ว่าฉันมาทำงานแล้ว ฉันจึงต้องถอนหายใจอีกหลายครั้ง 'บางครั้งการเป็นคนดังก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่เลยนะ' V.V ฉันเปิดที่ล๊อกเกอร์พิเศษของตัวเองก่อนจะพบ 'ชุดเมดสีแดง' !!! ใครเป็นคนคิดคะ!!!! O_O ฉันเกลียดการใส่ชุดแบบนี้มากเลยนะ ฉันไม่ชอบใส่อะไรที่มันว้าวๆโป๊ๆแบบชุดนี้น่ะ ยี้!! ไม่อยากจะใส่เลยกลับบ้านดีกว่าไหมเนี้ย ไม่ได้ๆ ฉันมาที่นี่เพื่อมาหาเหยื่อของฉันเลยตั้งหาก 'เขาอยู่ในกันนะ' หลังจากที่ฉันสืบประวัติมาเค้าตาสวยมากเลยล่ะมันเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูกเลยแล้วก็มีผมสีแดงเข้มด้วยฉันจำได้ โอเคค 'มิสไนด์ได้เวลาออกโรงแล้ว' >_< 

   ฉันเดินเฉิดฉายออกมาท่ามกลางหนุ่มๆทั้งหลายที่กำลังกลืนน้ำลายเอื้อกๆแต่ฉันไม่ชอบเลยอ่ะ ฉ้นเดินออกมาอย่างไม่สนใจทำตัวหยิ่งๆก่อนจะไปสะดุดตากับ O_O!! เฮือก!! หนุ่มร่างสูงที่กำลังดื่มค๊อกเทลอย่างอร่อย ตาเซ็กซี่ สูงโคตรอย่างนี้ หัวสีแดงอย่างนี้ !!!! ใช่แล้ว!!! ไม่ใช่ใครอีกแล้ว 'เขานั่นเอง' ในที่สุดฉันก็เจอจนได้ >_< ดีใจจังเลยเย้!! ในที่สุดฉันก็จะได้ 100000 แล้ว อ๊ากกกกกกกกก ได้เวลาทำแผน

 ...ฉันเดินถือค๊อกเทลหลากสีสันมากมายหลายแก้วไปรอบๆโต๊ะก่อนที่...

 "นี่เธอหันมานี่หน่อยสิ.." 

 อยู่ๆก็มีผู้ชายแปลกหน้าคนนึงมาจับมือฉานนน

 "!!!" 

 ฉันหันหน้าไปหาเขาก่อนเขาจะร้องตะโกนบอกว่า

 "นี่มัน Mrs.M นี่นา o[]o" 

 "..เอ่อค่ะ." 

 "น่ารักจัง~" 

 "ขอบคุนค่ะ -_-;;" ฉันแสยะยิ้มสุดแบบไม่อยากยิ้มสุดๆไปให้เขา

 "วันนี้มานอนกับพี่มามะ...~~!" 

 "ไม่ดีกว่าค่ะฉันไม่อยาโอ๊ะ..."

 ฉันถูกเขาคว้ามืออย่างรวดเร็วแต่ทว่า...

 "มานอนกับพี่ดีกว่า~~!" 

 "อย่านะ!!!" 

 ฉันแหกปากอย่างดังก่อนมองเขาด้วยสายตาเกลียดชังเป็นที่สุดแต่..

 "แหม่!!เทอนี่เล่นตัวจังเลยเอาน่ามาม...โอ้ย!!" 

 พลั๊ว!! ฉันใช้มือต่อยหน้าเขาจนมันแดงงแถมเขายังลงไปนอนกองกับพื้นร้องครวญครางเหมือน หมา -.- ฉันสะบัดมือก่อนแสยะยิ้มสุดสะใจก่อนจะเดินเข้าไปที่ครัวแต่ทว่า.. (มีแต่เยอะจัง -_-)

 "แรงเยอะดีนะ:)" 

 ฉันหันไปมองเขาเมื่อเห็นว่า นายวีวันก่อนที่ฉันจะตอบออกมาว่า..

 "นิดหน่อยค่ะ ^_^*" 

 "มานี่หน่อยสิ.." 

 ได้โอกาสละ!!ฉันแกล้งทำหน้าสงสัยก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆข้างเก้าอี้เขา..

 "ฉันอยากดื่มค็อกเทล:)" 

 แล้วก็ไม่บอก -0- 

 "ได้ค่ะงั้นรอสักครู่นะคะ -.-" 

 "เดี๋ยว.." 

 "หือ? O_O?" 

 เขากระซิบมาที่ข้างๆหูฉันพร้อมลมหายใจแผ่วๆเบาบางที่ทำให้หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมา

 "ไม่ใช่ที่นี่:)" 

 "?" 

 "ข้างบน.." 

 เยส!! แผนสำเร็จ!! >_< ฉันแกล้งทำไม่อยากไปแต่ความจริงแล้วฉันต้องไปให้ได้เลยนะนี่แหละ!! โอกาส ฉันวิ่งเข้าไปที่ห้องครัวก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนเดิมก่อนจะเดินออกมาด้วยสีหน้าแกล้งเขินอายแต่ความจริงฉันชินแล้ว - -* (Theblood : ชิน -0-) 

 Club A ห้อง 107

 .....แอด.... ได้เวลาละ >_< (Black_color : เวลา? -*-) ฉันรีบหันมาประจันหน้ากับเขาด้วย  สีหน้าจริงจังก่อนบอกว่า..

 "นายโดนหลอกแล้ว:)..." 

 "งั้นเหรอ:)" 

 อะไรกันยิ้มแบบนี้ฉันชักหวั่นใจซะแล้วสิ T^T

 "ใช่" 

 "งั้นเธอก็คงโดนหลอกเหมือนกัน:)" 

 "!!!" 

 "มิสไนด์ คิงสตั๊น 1 ใน Mrs.R เรียกว่า Mrs.M :)" 

 "นายรู้ได้ยังไง!!" 

 "ใครๆก็รู้จักเธอในนาม 'ปราบเพลย์บอย' :)" 

 ฉันแทบกลืนน้ำลายเอื้อกในเมื่อฉันลบข้อมูลในเน็ตไปหมดโลกแล้วแต่ทำไม...เขาถึงรู้!!

 "นายไปเอาข้อมูลนี้มาจากไหน?!!!" 

 ฉันพูดเสียงสั่นเพราะสิ่งที่เขากำลังจะทำ ToT 

 "ฉันมีวิธีของฉันล่ะกันแต่ตอนนี้:).." 

 อึก~~ ฉันค่อยๆถอยส่วนเขาก็เดินเข้ามาใกล้ๆ T_T ไม่ได้ไม่มีทาง!!

 "เธอต้องการอะไร" 

 "..." 

 "ถ้าเธอไม่ตอบฉันจะ" 

 นั่นไงเค้ามองฉันต่ำลงมาแล้วนะไม่ๆๆๆๆ 

 "นายกล้าทำเรอะ!!" 

 "แล้วฉันเป็นใครล่ะ?" 

 "เพลย์บอย T^T" 

 ":)" 

 "...ฉันถูกสุ่มมาจัดการนาย..." 

 ฉันพูดเสียงสั่นน้ำตาเริ่มไหลพรากลงมาจากขอบตาแต่ฉันกลั้นเอาไว้แต่มันก็ทะลักออกมาเพราะสิ่งที่ฉันจะถูกจับได้และเงิน!!! สิ่งที่ฉันรอคอยมาตลอด!!

 "นี่เทอ? ...ร้องไห้ทำไม"

 เค้าใช้มือมาปาดน้ำตาของฉันออกเพียงแต่ว่าฉันเบือนหน้าหนีก่อนจะพูดว่า..

 "ฉันแพ้แล้ว!!" 

 สุดท้ายฉันตะโกนมันให้ดังออกมามากที่สุดพร้อมน้ำตาที่ทะลักออกมาอย่างไม่มีความหมาย

 "มิสไนด์..." 

 "อย่ามาเรียกฉัน!!" 

   ฉันรีบเดินออกจากประตูเพียงแต่ว่ามือใหญ่มาคว้าที่เอวของฉันจนทำให้ฉันเซถลาเข้าไปโถมที่แผงอกของเขานั่นทำให้เราสองคนประจันหน้ากันอีกครั้ง...

 "เธอไม่ได้แพ้:)" 

 "ทำไมฉันจะไม่แพ้ในเมื่อนายก็รู้แผนของฉันแล้ว!!" 

 "แต่คนอื่นยังไม่ได้รู้นิ:)" 

 ..เออฉันลืมเรื่องนี้ไปได้ไงเนี่ย ?_?

 "แต่.." 

 "ฉันมีข้อแม้ให้เธอ:)" 

 "ข้อแม้?" 

 "ข้อแม้ที่เธอต้องอยากได้มันและจะทำมัน:)" 

 "มันคือ?" 

 "ทำให้ฉันพอใจ:)" 

 ฉันกลับล่ะ -_-^^

 "พอใจอะไร?:(" 

 "อะไรก็ได้และเธอจะได้สิ่งที่เธอต้องการ:)" 

 สิ่งที่ต้องการ สิ่งที่ต้องการ อ๊ากกกกกกกกกกมันสะกดจิตฉันแล้วว!!!

 "ฉันจะได้มันใช่มั้ย!!" 

 ":).." 

 "ฉันตกลงรับคำท้า!!" 

 "งั้นวันนี้เธอต้องทำให้ฉันพอใจเทอถึงจะได้มัน:)" 

 "นอน?" 

 "แล้วแต่เธอสิ" 

 "-0- มันก็มีแค่อย่างเดียว" 

 "งั้นได้...:)" 

    อ๊ากกกกกกกกก ไม่เอา!!! ฉันไม่อยากนอนกับเขาถึงเขาจะหล่อหรือยังไงก็ตามฉันไม่ไว้ใจเขามากๆ:( ฉันอยากจะกระโดดตึกตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะ!! แต่ทำไงได้มาถึงขั้นนี้แล้วฉันจะถอนคำท้ากับเขาไม่ได้เด็ดขาดเพราะถ้าฉันทำได้ฉันจะได้สิ่งที่ฉันต้องการเพราะเขาคืนคนที่โคตรรวยเงินเป็นแสนยังเคยมีข่าวเลยนะว่าเขาซื้อผู้หญิงมานอนด้วย!! เป็นผู้ชายที่แปลกที่สุดเท่าที่เคยรู้จักมาฉันเอาหมอนมาไว้ที่โซฟาแต่เขาหรี่ตามองฉันเหมือนสัญญาณว่า 'นั่นหรอที่จะทำให้ฉันพอใจ' ฉันจึงต้องขึ้นมานอนบนเตียงพร้อมเอาหมอนข้างกั้นไว้แต่เขาเอามันออกไม่ย่ะฉันจะไม่เสียเว่อรจิ้นในตอนนี้เด็ดขาด:( 

 "นี่นาย!!.." 

 "เธอต้องทำให้ฉันพอใจไม่ใช่ทำให้ฉันหงุดหงิด..- -" 

 "ย่ะ!!" 

  ฉันรีบหลับตาปรี๊ก่อนจะปิดไฟแบบหลับตามันช่างดูดีจัง >_< -*- แต่ระหว่างกลางคืนเค้าก็ขยับตัวเข้ามาใกล้ๆฉันเรื่อยๆแต่ฉันยังไม่ได้นอนเพราะฉันโค-ตะ-ระ ระแวงอย่างหนักฉันจึงผลักเขาออกห่างๆแต่ทว่าเขากลับสวนกลับมากอดฉันเฉยเลยนี่เค้ายังไม่ได้นอนใช่ไหมเนี่ยถึงได้ขนาดนี้ - -*

 "นี่นาย!!ปล่อยฉันนะ!!.." 

 "เงียบซะ..." 

 "ไม่อ่ะนายมากอดฉันทำไม:(" 

 "ฉันบอกให้เงียบอยู่เฉยๆหลับตาซะถ้าเทอไม่อยาก.." 

 "รู้แล้วย่ะ!!:( V_v" 

   ฉันค่อยๆหลับตาเพราะคำขู่อีตานั่นก่อนที่เขาจะคลายกอดเลยทำให้ฉันหายใจได้ฉันรู้สึกว่าทำไมมีอะไนมาดุนแก้มฉันน่ะ อึก!! = = ต้องไม่ใช่หรอกต้องไม่ใช่ นอนๆๆๆๆ หลับๆๆๆ ครอกๆ T^T ขอให้เว่อร์จิ้นฉันยังอยู่นะ ToT ครอกๆ zzzzzz

                                          By : Theblood 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา