Leader Hoodlum ! - - + { อัพแล้ว Ep.9 } + - -

8.1

เขียนโดย แก้มป่องป่อง

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.54 น.

  9 chapter
  14 วิจารณ์
  14.04K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2557 00.48 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                                          

       YcwD6.gif [55x58px] ฝากรูป

 

 

Leader Hoodlum ! รัก(ร้ายๆ)เปลี่ยนหัวใจคุณชายอัธพาล

 

 

h4oLM.gif [160x21px] ฝากรูป

 

" อ่ะ "

ฉันหยุดเช็ดกระจกแล้วหยิบ กระดาษจากมือฟรอสมาอ่าน

" เมนูวันนี้ .. ฉู่ฉี่ปลากระพง  , แกงจืดมะระ(ไม่ขม) , ต้มยำกุ้ง(เฉพาะตัวเมียเท่านั้น)  , ไข่เจียวปลาแซลม่อน  โห้อันนี้นี่หนักเลย , ผัดเผ็ดจระเข้ !!!!  "

" โอเคนะ .. "

" ไม่ ... โอ....เค !! "

" มีปัญหาอะไร ? "

" โห้ .. ยังกล้าถาม ,, ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องทำงานให้นายต่อนะฉันกระโดดถีบนายไปนานเล่า ! "

" ทำไม .. เมนูแค่นี้ทำไม่ได้รึไง "

" ใครก็ทำไม่เป็นทั้งนั้นแหละ "

" กระจอก ! แม่บ้านคนก่อนทำได้ทุกอย่างเลย "

" แต่ฉันทำไม่ได้ .. เอาเมนูธรรมดา ๆ แบบที่มนุษย์มนาเขากินกันได้มั้ย ? "

" ฉัน...จะกิน ตามเมนู และเธอต้องไปหามาให้ฉันให้ได้ "

" แล้วไอ้ผัดเผ็ดจระเข้เนี้ย ฉันไม่ต้องสละร่างกายสวย ๆ ของฉัน ,, ลงไปจับจระเข้เลยเหรออออ ห๋าาาาา ! "

" ไม่รู้ล่ะ ..  "

" โอ้ยยย ! ใครมันจะทำได้ ,, พ่อฉันไม่ใช่ไกลทองนะเว้ยยยยยยย ! "

" ฉันไม่สน ! "

แล้วเขาก็เดินไปนั่งบนโซฟา ดูหนังอย่างสบายใจ ,, ฉันจะทำยังไงดีเนี้ยยยยย ..

ทั้งเนื้อจระเข้ ปลาแซลม่อน.. แล้วยังจะกุ้ง ตัวเมียอีก ... กินแล้วมันบินได้รึไงกันนะ !! 

ดีล่ะ ... แล้วนายรู้ว่า นายแกล้งผิดคนซะแล้ว เจอดีกันแน่ไอ้คุณชาย โรคจิต !
แล้วฉันก็หยุดเช็ดกระจก แล้วเดินออกไปข้างนอก 

" จะไปไหน ! "

" ไปจับจระเข้ "

" ขอให้รอดกลับมานะ "

" แน่นอน .. นายได้กินแน่ ๆ วางใจได้เลย "

ขณะที่เขาเห็นท่าทางที่มั่นใจของฉันเขาก็ทำหน้า งง ๆ นิด ๆ แล้วก็หันกลับไปดูหนังต่อ 

ฮึ ! ทำตัวสบาย ๆ ไว้เถอะ อีกไม่นานนายจะต้อง ไม่มีวันมานั่งลอยหน้าลอยตาแบบนี้แน่ ๆ 


2 ชม. ผ่านไป ....

" มาแล้วค่าาาา คุณชายยย นั่งเลยค่ะนั่ง เดี๋ยวฉันเลื่อนเก้าอี้ในนะค๊าาา  " ..

" ทำไม .. เธอดูเป็นแปลก ๆ "..

" แปลกตรงไหนค่ะ .. ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้อยู่แล้วนะ"

" แปลกตรงเธอพูดจาค่ะ ขาาาา ,,  น่ะสิ  นี่ ... ยัยตัวแสบเธอต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ"

" แผน .. อุ๊ตะ อุ๊ต๊ะ  !! แผนอะไรกันค่ะคุณชาย "

" ไปกินอะไรมา ... หัวใจพระเวชสันดร รึไง "

" แหมมมมม ... คุณชายไม่รู้อะไร .. นี่แหละค่ะตัวตนจริงๆของ ดิฉัน ! "

" ดิฉัน .. ? เรียกตัวเองว่าดิฉันซะด้วย  มันไม่ใช่ล่ะ !! "

" ดื่มน้ำแตงโมก่อนนะค่ะ .. จะดับกระหายได้  "

ฟรอสรับน้ำแตกโม ไปแบบ งง สุดชีวิต ฮ่า ๆๆ สำเร็จ นี่แค่เริ่มต้นนะค่ะ .. เดี๋ยวเจอ คอมโบ้เซต แม่จะเล่นให้หนัก ๆเลย

" กินซิค่ะ ...   "

" ใส่ .. อะไรลงไปรึเปล่า ? "

" ใส่ใจลงไปยังไงล่ะค่ะ ... "

" อย่ามากวนประสาทฉันนะ .. "

" นี่แค่น้ำแตงโมนะคะ .. จะมีอะไรได้ .. กิน ๆมันเข้าไปเหอะ !!  "

เขาขมวดคิ้วนิด ๆ แล้วก็ กลืนน้ำแตงโมลงไป นี่น่ะเหรอนักเรียกนอก .. หลอกง่ายมากกกก

" ไหนล่ะ อาหารของฉัน "

" ไม่มี ! "

" เน่ !! .. คิดจะลองดีกับฉันงั้นเหรอ ?  "

" นายเองนั้นแหละ .. มาลองดีกับฉันเอง "

" หน๋อยยยย .. โอ๊ะ ทำไม .. ฉัน ปะ..ปวดท้อง  "

" ไหนว่าเรียนจบนอกไง ... ถ้าไปเรียนถึงเมืองนอกแล้วยังตามคนอื่นไม่ทันแบบนี้นะ .. เรียกโรงเรียนวัดแถวบ้านดีกว่ามั้ยจ้ะ "

" เธอใส่ .. อะไร .. โอ๊ยย ! ..  ลงไป "

" ยาถ่ายยยยย !!!! "

" ยัย .. อุ๊ ๆๆ .. ยัยตัวแซบ ถ้าฉันหายเมื่อไหร่นะ .. ฉันจะหักคอเธอทิ้งซะ ! "

" แน่จริง ..ก็ลงมือตอนนี้ซะเลยสิ "

" ฉันทำแน่ .. แต่หลังจากที่ฉันเข้า อุ๊ย ! หะ ..ห้องน้ำก่อน ... หลบไป " 

พูดเสร็จเขาก็วิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำกันที ... เป็นไงล่ะเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับ นีรชา !! 

1 ชม. ผ่านไป  

และแล้ว เกลือแร่ซองที่ 12 ก็ถูกเทลงไปในขวดน้ำ

"ฉันจะตายมั้ยเนี้ย .. "
เขาพูดขึ้นลอย ๆ สภาพเขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับซอมบี้ที่หิวโซเลยจริง ๆ

" ก็ไม่แน่นะ "

เขาหันควับ ! มามองฉันด้วย สายตาเคียดแค้น อย่าง..รุนแรง  

" ฉันจะฆ่าเธอ "

" ยืน .. ให้มันได้ก่อนเถอะ "

" คิดว่าแค่นี้ .. จะทำให้ฉันกลัวรึไง "

" แล้วกลัวขึ้นมั้ยล่ะ ! "

" ไม่ !!! ดีซะอีกฉันจะได้รู้ไว้ว่า แผนตื้น ๆ แบบนี้จะไม่มีวันเอาชนะฉันได้อีก !! "

" หราาาา  "

" คิดว่าตัวเองแน่มากซินะ "

" ก็พอตัวอ่ะ  "

" ระวังตัวให้ดีเหอะ ! อย่าพลาดท่าก็แล้วกัน เพราะถ้าเธอล้มเมื่อไหร่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนเหยียบเธอซ้ำเอง !!! "

" ฉันไม่ยอมล้มง่าย ๆ แน่ ฝันไปเหอะเห็นฤทธิ์ฉันแล้วหนิ ... ฉันจะบอกนายให้รู้ไว้ นั้นแค่ 1 ใน ล้าน !! "

" งั้น..มาทำสัญญากันมั้ย ? "

สัญญาอีกแล้ว ... คนบ้านนี้มันเป็นอะไรกันนะ เอะอ่ะ ๆ ก็ทำสัญญา !

" อย่าท้าฉันนะ ! " 

" ก็ท้าอยู่นี้ไง .. จะสู้ป่ะละ "

" สัญญาอะละ ? "

" ใคร .. ' รัก ' ใครก่อน ' แพ้ ' "

" มันเกี่ยวอะไรกับ รัก ! ด้วย   "

" กลัวงั้นสิ ! "

" ใครกลัว .. ฉันไม่ได้กลัว "

" งั้นก็ทำสัญญาซะ !! ถ้าเธอแพ้ .. ต้องออกจากบ้านหลังนี้ !!! พร้อมกับจ่ายค่าเสียเวลาให้ฉันอีก 200,000 บาท "

สะ .. สองแสนนนนนนนนนนนนนน !! 

" ถ้านายแพ้ล่ะ "

" แล้วแต่เธอเลย "

เหอะ ! แล้วแต่ฉันงั้นเหรอ ? ได๊ !

" ถ้านายแพ้ .. นายต้องแต่งงานกับฉัน "

" แต่งงานนนนนนนนน !!!!  "

" ร้องเสียงหลงเลยนะ .. กลัวเหรอคะ คุณชาย ? "

" ฉันจะกลัวทำไม .. ในเมื่อฉันไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว "

" ยังไม่หมดนะ .. นายต้องแต่งานกับฉันแล้วต้อง ยกมรดก ที่เป็นส่วนของนาย ให้ฉันทั้งหมด !!! กล้ามั้ยล่ะ "

" กล้า ! และฉันจะไม่มีวันแพ้ให้กับยัยหน้าเงิน ... อย่างเธอแน่นอน "

" แล้วคิดว่าฉันจะยอมแพ้ม่ะ ! ไม่มีทางงงง ! "

เราสองคนจ้องตากัน อย่าง อาฆาต 
จากนั้นเราก็พลัดกันเซนต์ชื่อ ลงไป .. งานนี้ ,,ฉันต้องชนะ !! เพราะฉันมีแผน   

" หน้าแบบนี้ คิดแผนชั่วอยู่แน่ ๆ "
ฟรอสพูดขึ้น

ไอ้ปากหมาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา !

" ไม่ใช่เว้ย !! " ฉันแย้ง 

" ฉันจะไม่หลงกลเธออีกแน่ ยัยงูพิษ "


เขาสะแหยะยิ้มให้ฉันแล้วเดิน ออกนอกบ้านไป

ฉันล่ะอยากกระโดน หมุนตัวซัก 3 รอบ แล้วถีบปาก ! ไอ้คุณชายนั้นจริง ๆ ถึงจะหล่อ .. ฉันก็ไม่ให้อภัยรู้ไว้ซะ !!

 

 

 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . 

 

G6Z6cO.gif [109x60px] ฝากรูป

 

ใคร ' รัก '  ใครก่อน ' แพ้ ' !!

- By : Forse  -

 

 . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

 

 

* ขอขอบคุณ

 

SN6Maj.jpg [139x123px] ฝากรูป

 

ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ กดโหวต แล้วก็กดติดตามกันนะค๊าาาาา 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา