Leader Hoodlum ! - - + { อัพแล้ว Ep.9 } + - -
เขียนโดย แก้มป่องป่อง
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.54 น.
แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2557 00.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Leader Hoodlum ! รัก(ร้ายๆ)เปลี่ยนหัวใจคุณชายอัธพาล
6
" อ่ะ "
ฉันหยุดเช็ดกระจกแล้วหยิบ กระดาษจากมือฟรอสมาอ่าน
" เมนูวันนี้ .. ฉู่ฉี่ปลากระพง , แกงจืดมะระ(ไม่ขม) , ต้มยำกุ้ง(เฉพาะตัวเมียเท่านั้น) , ไข่เจียวปลาแซลม่อน โห้อันนี้นี่หนักเลย , ผัดเผ็ดจระเข้ !!!! "
" โอเคนะ .. "
" ไม่ ... โอ....เค !! "
" มีปัญหาอะไร ? "
" โห้ .. ยังกล้าถาม ,, ถ้าไม่ติดว่าฉันต้องทำงานให้นายต่อนะฉันกระโดดถีบนายไปนานเล่า ! "
" ทำไม .. เมนูแค่นี้ทำไม่ได้รึไง "
" ใครก็ทำไม่เป็นทั้งนั้นแหละ "
" กระจอก ! แม่บ้านคนก่อนทำได้ทุกอย่างเลย "
" แต่ฉันทำไม่ได้ .. เอาเมนูธรรมดา ๆ แบบที่มนุษย์มนาเขากินกันได้มั้ย ? "
" ฉัน...จะกิน ตามเมนู และเธอต้องไปหามาให้ฉันให้ได้ "
" แล้วไอ้ผัดเผ็ดจระเข้เนี้ย ฉันไม่ต้องสละร่างกายสวย ๆ ของฉัน ,, ลงไปจับจระเข้เลยเหรออออ ห๋าาาาา ! "
" ไม่รู้ล่ะ .. "
" โอ้ยยย ! ใครมันจะทำได้ ,, พ่อฉันไม่ใช่ไกลทองนะเว้ยยยยยยย ! "
" ฉันไม่สน ! "
แล้วเขาก็เดินไปนั่งบนโซฟา ดูหนังอย่างสบายใจ ,, ฉันจะทำยังไงดีเนี้ยยยยย ..
ทั้งเนื้อจระเข้ ปลาแซลม่อน.. แล้วยังจะกุ้ง ตัวเมียอีก ... กินแล้วมันบินได้รึไงกันนะ !!
ดีล่ะ ... แล้วนายรู้ว่า นายแกล้งผิดคนซะแล้ว เจอดีกันแน่ไอ้คุณชาย โรคจิต !
แล้วฉันก็หยุดเช็ดกระจก แล้วเดินออกไปข้างนอก
" จะไปไหน ! "
" ไปจับจระเข้ "
" ขอให้รอดกลับมานะ "
" แน่นอน .. นายได้กินแน่ ๆ วางใจได้เลย "
ขณะที่เขาเห็นท่าทางที่มั่นใจของฉันเขาก็ทำหน้า งง ๆ นิด ๆ แล้วก็หันกลับไปดูหนังต่อ
ฮึ ! ทำตัวสบาย ๆ ไว้เถอะ อีกไม่นานนายจะต้อง ไม่มีวันมานั่งลอยหน้าลอยตาแบบนี้แน่ ๆ
2 ชม. ผ่านไป ....
" มาแล้วค่าาาา คุณชายยย นั่งเลยค่ะนั่ง เดี๋ยวฉันเลื่อนเก้าอี้ในนะค๊าาา " ..
" ทำไม .. เธอดูเป็นแปลก ๆ "..
" แปลกตรงไหนค่ะ .. ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้อยู่แล้วนะ"
" แปลกตรงเธอพูดจาค่ะ ขาาาา ,, น่ะสิ นี่ ... ยัยตัวแสบเธอต้องมีแผนอะไรแน่ ๆ"
" แผน .. อุ๊ตะ อุ๊ต๊ะ !! แผนอะไรกันค่ะคุณชาย "
" ไปกินอะไรมา ... หัวใจพระเวชสันดร รึไง "
" แหมมมมม ... คุณชายไม่รู้อะไร .. นี่แหละค่ะตัวตนจริงๆของ ดิฉัน ! "
" ดิฉัน .. ? เรียกตัวเองว่าดิฉันซะด้วย มันไม่ใช่ล่ะ !! "
" ดื่มน้ำแตงโมก่อนนะค่ะ .. จะดับกระหายได้ "
ฟรอสรับน้ำแตกโม ไปแบบ งง สุดชีวิต ฮ่า ๆๆ สำเร็จ นี่แค่เริ่มต้นนะค่ะ .. เดี๋ยวเจอ คอมโบ้เซต แม่จะเล่นให้หนัก ๆเลย
" กินซิค่ะ ... "
" ใส่ .. อะไรลงไปรึเปล่า ? "
" ใส่ใจลงไปยังไงล่ะค่ะ ... "
" อย่ามากวนประสาทฉันนะ .. "
" นี่แค่น้ำแตงโมนะคะ .. จะมีอะไรได้ .. กิน ๆมันเข้าไปเหอะ !! "
เขาขมวดคิ้วนิด ๆ แล้วก็ กลืนน้ำแตงโมลงไป นี่น่ะเหรอนักเรียกนอก .. หลอกง่ายมากกกก
" ไหนล่ะ อาหารของฉัน "
" ไม่มี ! "
" เน่ !! .. คิดจะลองดีกับฉันงั้นเหรอ ? "
" นายเองนั้นแหละ .. มาลองดีกับฉันเอง "
" หน๋อยยยย .. โอ๊ะ ทำไม .. ฉัน ปะ..ปวดท้อง "
" ไหนว่าเรียนจบนอกไง ... ถ้าไปเรียนถึงเมืองนอกแล้วยังตามคนอื่นไม่ทันแบบนี้นะ .. เรียกโรงเรียนวัดแถวบ้านดีกว่ามั้ยจ้ะ "
" เธอใส่ .. อะไร .. โอ๊ยย ! .. ลงไป "
" ยาถ่ายยยยย !!!! "
" ยัย .. อุ๊ ๆๆ .. ยัยตัวแซบ ถ้าฉันหายเมื่อไหร่นะ .. ฉันจะหักคอเธอทิ้งซะ ! "
" แน่จริง ..ก็ลงมือตอนนี้ซะเลยสิ "
" ฉันทำแน่ .. แต่หลังจากที่ฉันเข้า อุ๊ย ! หะ ..ห้องน้ำก่อน ... หลบไป "
พูดเสร็จเขาก็วิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำกันที ... เป็นไงล่ะเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับ นีรชา !!
1 ชม. ผ่านไป
และแล้ว เกลือแร่ซองที่ 12 ก็ถูกเทลงไปในขวดน้ำ
"ฉันจะตายมั้ยเนี้ย .. "
เขาพูดขึ้นลอย ๆ สภาพเขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับซอมบี้ที่หิวโซเลยจริง ๆ
" ก็ไม่แน่นะ "
เขาหันควับ ! มามองฉันด้วย สายตาเคียดแค้น อย่าง..รุนแรง
" ฉันจะฆ่าเธอ "
" ยืน .. ให้มันได้ก่อนเถอะ "
" คิดว่าแค่นี้ .. จะทำให้ฉันกลัวรึไง "
" แล้วกลัวขึ้นมั้ยล่ะ ! "
" ไม่ !!! ดีซะอีกฉันจะได้รู้ไว้ว่า แผนตื้น ๆ แบบนี้จะไม่มีวันเอาชนะฉันได้อีก !! "
" หราาาา "
" คิดว่าตัวเองแน่มากซินะ "
" ก็พอตัวอ่ะ "
" ระวังตัวให้ดีเหอะ ! อย่าพลาดท่าก็แล้วกัน เพราะถ้าเธอล้มเมื่อไหร่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนเหยียบเธอซ้ำเอง !!! "
" ฉันไม่ยอมล้มง่าย ๆ แน่ ฝันไปเหอะเห็นฤทธิ์ฉันแล้วหนิ ... ฉันจะบอกนายให้รู้ไว้ นั้นแค่ 1 ใน ล้าน !! "
" งั้น..มาทำสัญญากันมั้ย ? "
สัญญาอีกแล้ว ... คนบ้านนี้มันเป็นอะไรกันนะ เอะอ่ะ ๆ ก็ทำสัญญา !
" อย่าท้าฉันนะ ! "
" ก็ท้าอยู่นี้ไง .. จะสู้ป่ะละ "
" สัญญาอะละ ? "
" ใคร .. ' รัก ' ใครก่อน ' แพ้ ' "
" มันเกี่ยวอะไรกับ รัก ! ด้วย "
" กลัวงั้นสิ ! "
" ใครกลัว .. ฉันไม่ได้กลัว "
" งั้นก็ทำสัญญาซะ !! ถ้าเธอแพ้ .. ต้องออกจากบ้านหลังนี้ !!! พร้อมกับจ่ายค่าเสียเวลาให้ฉันอีก 200,000 บาท "
สะ .. สองแสนนนนนนนนนนนนนน !!
" ถ้านายแพ้ล่ะ "
" แล้วแต่เธอเลย "
เหอะ ! แล้วแต่ฉันงั้นเหรอ ? ได๊ !
" ถ้านายแพ้ .. นายต้องแต่งงานกับฉัน "
" แต่งงานนนนนนนนน !!!! "
" ร้องเสียงหลงเลยนะ .. กลัวเหรอคะ คุณชาย ? "
" ฉันจะกลัวทำไม .. ในเมื่อฉันไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว "
" ยังไม่หมดนะ .. นายต้องแต่งานกับฉันแล้วต้อง ยกมรดก ที่เป็นส่วนของนาย ให้ฉันทั้งหมด !!! กล้ามั้ยล่ะ "
" กล้า ! และฉันจะไม่มีวันแพ้ให้กับยัยหน้าเงิน ... อย่างเธอแน่นอน "
" แล้วคิดว่าฉันจะยอมแพ้ม่ะ ! ไม่มีทางงงง ! "
เราสองคนจ้องตากัน อย่าง อาฆาต
จากนั้นเราก็พลัดกันเซนต์ชื่อ ลงไป .. งานนี้ ,,ฉันต้องชนะ !! เพราะฉันมีแผน
" หน้าแบบนี้ คิดแผนชั่วอยู่แน่ ๆ "
ฟรอสพูดขึ้น
ไอ้ปากหมาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา !
" ไม่ใช่เว้ย !! " ฉันแย้ง
" ฉันจะไม่หลงกลเธออีกแน่ ยัยงูพิษ "
เขาสะแหยะยิ้มให้ฉันแล้วเดิน ออกนอกบ้านไป
ฉันล่ะอยากกระโดน หมุนตัวซัก 3 รอบ แล้วถีบปาก ! ไอ้คุณชายนั้นจริง ๆ ถึงจะหล่อ .. ฉันก็ไม่ให้อภัยรู้ไว้ซะ !!
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
ใคร ' รัก ' ใครก่อน ' แพ้ ' !!
- By : Forse -
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
* ขอขอบคุณ
ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ กดโหวต แล้วก็กดติดตามกันนะค๊าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ