เทอมแรก...เทอมรัก

     หกโมงเช้าเป็นเวลาที่หลายคนต้องตื่นแล้ว หนึ่งในนั้น รดา สิ่งแรกที่เธอลืมตาแล้วต้องหยิบคือแว่นตาตู่ใจ เธอสายตาสั้น

    “เราสายไม่ได้นะ”

    โรงเรียนใหม่ที่เธอตัดสินใจเรียนต่อนั้นไม่ใช่สายสามัญ แต่เป็นสายอาชีวะเธอต้องปรับตัวใหม่กับโรงเรียนนี้วันแรกเธอเลยไม่อยากสาย

   “โอ้ย รถติดจังนี่เราออกมาแต่เช้าแล้วนะ”

   เด็กสาวตัวสูง ผิวขาว รดาเริ่มไว้ผมยาวแล้วแถมใส่แว่นอีกตลอดการนั่งบนรถประจำทางเธอตรวจดูวิชาแรกที่จะเข้าเรียนและตึกที่ต้องเข้าเรียน

   “ถึงซะทีซินะ”

   “แล้ว ตึกเลขแปดนี่คือตึกไหนอ่ะ ห้อง4201 ห้องไหน”

   รดาบ่นอยู่คนเดียว เธอเป็นเด็กใหม่และยังไม่รู้ระบบการเรียนการสอนสักเท่าไหร่ เธอเดินวนไปวนมาอยู่หลายรอบ

   “โอ้ย แปดโมงกว่าแล้ว ฮือๆทำไงดีๆ”

  “เธอๆห้อง4201 ห้องไหนรู้ไหม” มีเสียงทักรดา เธอแอบดีใจที่มีคนสายเหมือนกัน

  “ห้อง4201 เรากำลังหาอยู่”

  “นายๆหาห้องนี้อยู่หรอ”

  “อืม เดินวนสามรอบแล้ว”

  “ช่วยกันสิ เร็วๆสายแล้วๆ”

    รดา สะดุดกับเลขที่เห็นอยู่ตรงหน้า 4201

   “เจอแล้วๆ นายมาทางนี้”

   “โห กว่าจะหาเจอเล่นเอาเหนื่อยนะ”

    เสียงบ่นจากผุ้ชายคนนั้น รดา ได้แต่ยิ้ม

   “สองคนที่อยู่หน้าห้อง เรียนห้องนี้รึเปล่า” เสียงอาจารย์ถาม

   “ค่ะ หนูหาห้องเรียนไม่เจอ”

   “วันแรกไม่เป็นไร อาจารย์ไม่ว่าเข้ามาเรียนได้แล้ว”

   รดาเดินเข้าห้องเรียนตามด้วยผู้ชายที่มาพร้อมกัน สายตาในห้องทุกดวงมองมาทางพวกเขา เธอนั่งอยู่โต๊ะด้านหลังห้องและผู้ชายคนนั้นก็นั่งตาม

   “ว่าแต่ชื่ออะไรอ่ะ”

   “รดา เรา รดานะ”

   “โห ชื่ออย่างกะนางงามเลย”

   “แล้วนายล่ะ”

   “บอส ครับ ขอโทษนะไม่ได้แนะนำก่อน”

  “ไม่ต้องเลย มาว่าชื่อเราได้ไง ล้อเล่นๆเราไม่ถือหลอก”

   ตลอดการเรียนวิชาแรกนี้ รดาคิดว่าอย่างน้อยเธอก็มีเพื่อนแล้วถึงจะเริ่มต้นจากเพื่อนผู้ชายก็ตาม

  “ชั่วโมงนี้แค่นี้นะแล้วเจอกันใหม่นะนักเรียน” อาจารย์พูดหลังจากสอนเสร็จ

  “รดา เลือกเรียนอะไรอ่ะ”

  “เรา ลงบัญชีไว้ แต่รอดูผลเกรดอีกที”

  “พวกเรียนบัญชีนี่ ส่วนใหญ่เก่งๆทั้งนั้น”

  “ว่าแต่บอสล่ะ เลือกอะไร”

  “บัญชีเหมือนกัน เธอมีคู่แข็งนะ”

   รดากับบอสสนิทกันเร็วกว่าที่ รดาคิดไว้ดีแล้วที่รู้จักกันไว้ รดาไม่ชอบคบเพื่อนผู้หญิงเพราะเธอไม่ชอบนิสัยการนินทาคนอื่น แต่ตลอดการเรียนในวันแรกนี้ก็มีคนมาทักทายพูดคุยกับรดาบ้าง ทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชาย

  โรงอาหารเป็นที่รวมนักเรียนเอาไว้ตอนพักกลางวัน มีทั้งเด็กใหม่และเด็กเก่า รดามาที่โรงอาหารพร้อมเพื่อนสองคน

  “รดา เธอเลือกชมรมไหน”

  “ชมรม ชมรมอะไร”

  “ลืมไปเธอสาย วิชาแรก พรุ่งนี้รุ่นพี่เขาจะให้เด็กใหม่เลือกชมรมกัน” สายฝนเพื่อนใหม่อธิบาย

  “ยังไม่รู้เลย เดี๋ยวค่อยคิดนะ ตอนนี้หิวอ่ะ”

   รดา คิดอยู่ในหัวตลอดของการพักกลางวันนี้ เธอถนัดกีฬาแต่ยังไม่รู้ว่าชมรมกีฬาเป็นยังไงบ้าง ส่วนเพื่อนคนอื่นเลือกชมรมเชียร์ลีดเดอร์กันหมด

   วิชาสุดท้ายของวันนี้อาจารย์ให้นักเรียนทักทายกันและแนะนำตัวเองให้เพื่อนๆทุกคน รดาเป็นคนสุดท้าย เธอไม่ชอบเวลาคนเยอะๆเวลามองมาทางเธอเท่าไหร่

   “ชื่อรดา ค่ะดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกับทุกคนนะค่ะ”

   หลังจากแนะนำตัวเองเสร็จก็รีบเข้ามานั่งโต๊ะด้วยความอาย

   “บอสๆ พรุ่งนี้นายเลือกชมรมอะไร”

   “เราถนัดกีฬาอ่ะ คงต้องชมรมกีฬา”

   “จริงดิ โอ้ยเจอคู่แข่งคนเดิมอีกแล้ว”

   “รดา เลือกชมรมกีฬาหรอ”

   “ก็คิดเอาไว้แบบนั้นนะ พรุ่งนี้เจอกัน”

   บอส มองรดาแล้วคิดว่าผู้หยิงคนนี้แปลกและต่างจากคนอื่น เพราะส่วนใหญ่แล้วไม่ค่อยมีใครสนใจชมรมกีฬา

    หลังเลิกเรียนแล้ว รดา อยู่หน้าโรงเรียนรอรถประจำทาง สิ่งที่เห็นอยู่ตอนนั้น บอสเดินออกมากับผู้หญิงคนหนึ่งดูเหมือนพวกเขาสนิทกัน แต่ก็ไม่คิดอะไรมากไปกว่านั้นมันเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเขา

    “เอ้า รดารอรถหรอ”

    “อืม รถมาพอดีไปนะบอส”

   รดาแอบคิดในใจว่าจะทักเธอทำไหม แต่เธอก็ไม่ได้คิดเรื่องนี้เพราะเธอต้องคิว่าวันพรุ่วนี้เธอจะตัดสินใจเข้าชมรมไหนดี