Boy Love Boy อย่าร้อนแรงนัก ผมรับไม่ไหว

 "อ๊ะ อ่า โอ๊ย ละ ลีโอคือผมเจ็บอ่ะ"ผมพูดและพยายามผลักตัวออกจากเขาแต่ลีโอกลับพูดว่า

"ไม่เป็นไรนะ เจ็บเพียงนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย ต่อไปผมสัญญาว่าจะทำให้เบาลง" เขาพูดอย่างอ่อนโยนและเขาก็ค่อยๆพรมจูบไปทั่วร่างกายของผม จูบที่เจ็บจี๊ดๆและเมื่อปากของเขาจูบลงตรงไหนตรงนั่นจะมีรอยแดงเต็มไปหมด ตอนนี้ร่างกายของผมมีแต่รอยแดงๆเต็มไปหมด และแล้วลีโอก็ค่อยๆจับร่างของผมพลิกไปด้านหลังแล้วเขาก็

"เออะ ออย อ่าาาาา "เสียงหลงของผมดังออกมาอย่างดัง ตอนนี้ช่องทางรักสีชมพูของผม มันระบมไปหมดแล้ว ผมเริ่มรู้สึกว่าปากของเขาจะค่อยๆเลื่อนไปที่หลังของผมและเขาก็ฝากรอยแดงไว้เต็มหลังของผม เขาค่อยๆเอาน้องน้อบของเขาออกและแล้วเรา2คนก็เริ่มหมดแรงและในที่สุดผมก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขา ทำให้ผมได้รู้ว่าเขานั่นรักผมมาก ผมอยากอยู่กับเขาแบบนี้ตลอดไป

ตอนนี้เวลา2ทุ่ม45นาที 

ผมเริ่มรู้สึกตัว พอผมตื่นขึ้นมาก็พบว่าตอนนี้ผมใส่เสื้อผ้าแล้ว แต่ตอนนี้ลีโอกลับไปนอนที่พื้นส่วนผมนอนบนโซฟา อิอิ น่าสงสารลีโอจัังแต่เขาก็เป็นสุภาพบุรุษดีนะ ผมล่ะชอบๆผู้ชายแบบนี้อ่ะ ผมอยากรักเขาและอยากอยู่กับเขาตลอดไปแต่ครอบครัวเรา2คนคงไม่ยอมรับหรอก เฮ้อ ผมคงต้องตัดความสัมพันธ์ของเรา2คนซะแล้วล่ะ แต่ทำไมใจผมมันเจ็บแบบนี้นะ เปลือกตาของลีโอค่อยๆขยิบและมันก็เปิดออก ผมมองเขาอย่างเฉยชาและพูดว่า

"คุณกลับไปซะเถอะ ผมไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายอย่างคุณอีก" ผมพูดอย่างเย็นชาและสบัดหน้านี้ ทำไมหัวใจผมถึงเจ็บแบบนี้นะ

"คุณไม่ได้รักผมหรอกเหรอ"เขาถามผมอย่างเศร้าๆ

"ใช่ ผมไม่ได้ ระ รักคุณ" ผมพูดไปกลั้นน้ำตาไป เจ็บจัง

"อื้ม ผมเข้าใจแล้ว งั้นลาก่อน" เขาพูดจบและเดินออกไปอย่างเรียบง่าย

ปัง

เขาทิ้งไว้เพียงความอ้างว้าง และความเงียบ...