Boy Love Boy อย่าร้อนแรงนัก ผมรับไม่ไหว

 (บันทึกพิเศษของ ลีโอ)

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เลนสลบไปผมก็พาเลนไปไว้ที่คอนโดของเขาและบอกอาจารย์ว่า เขาเป็นลมไปอาจารย์ปล่อยให้ผมะาเลนมาที่คอนโด พอผมพาเลนไปไว้ที่คอนโดปรุ๊ป ผมก็กลับปรั๊บ ผมไม่อยากเห็นสภาพเลนในตอนนั้น พอผมกลับมาที่ห้องก็พบว่าทุกอย่างมันดูเงียบสงบกว่าทุกครั้ง ผมมองไปทางไหนก็มีเพียงความอ้างว้าง ผมอยากถามตัวเองเสมอว่า ผมกับเลนจะรักกันได้ไหม พ่อแม่ของเราสองคนคงไม่ยอมรับความสัมพันธ์แบบนี้ของเราหรอก ผมเข้าใจพ่อแม่ดีว่าเขาคงไม่ยอมรับความสัมพันธ์ที่ผิดต่อศีลธรรมแบบนี้หรอกผมอยากรู้ว่าทำไม พ่แถึงคอยห้ามไม่ให้ผมยุ่งเกี่ยวกับเพศที่3ด้วย เพราะอะไร

ติ่ง น่อง

เสียงออดดังผมเลยรีบลุกไปเปิดประตู ตอนแรกผมกะจะดูตากุ้งก่อนแต่ผมว่าคงจะเป็นพวกไอ้เคลียร์นั้นแหละ

"มาทำ มะ...." ผมพูอะไรไม่ออกได้แต่ยืนมองดู ผู้ชายร่างสูงที่ดู หล่อ ร้าย ผู้ชายคนนี้ก็คืออดีตแฟนเก่า ผมผู้ชายคนนี้ชื่อ ริว ผมเลิกกับเขาเพราะเขาไปมีอะไรกับไอ้แอล์ล นี้แหละที่ทำให้ผมเกลียดไอ้เวรนั้นมาก

"หวัดดี"เขาทักทายผม 

"....."แต่ผมไม่ได้ตอบอะไรนอกจากเงียบ

"ลีโอยังโกรธผมอยู่เหรอคับ" เขาพูดอย่าอ้อนๆ แต่ผมก็ไม่ตอบอะไร

"....."ผมยังคงเงียบ

"ถ้าลีโอไม่อยากคุยกับผม ก็ไม่เป็นไร เดียวพรุ่งนี้ผมมาหาใหม่"เขาพูดขึ้น

"ไม่จำเป็นต้องมาหรอก ผมรำคาณ" ผมพูดขึ้นแล้วผมก็ปิดประตูใส่หน้าริว

และผมก็กลับเข้ามานั่งที่โซฟา เหมือนเดิม

เฮ้อ เหนื่อยจุง ความรักของเราจะเป็นยังไงต่อไปนะ

พักซะหน่อยล่ะกัน Zzzzz

และแล้วก็หลับใหล.....