ตำนานรักแห่งสายลม
เขียนโดย นิกซ์
วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 23.38 น.
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 20.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
28) บทที่ 25 ครุ่นคิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเซตพาเทียกลับไปยังกระโจมที่พักแล้ว ก็กลับมาพักที่กระโจมตนพบวินเนียสนอนพักอยู่ เค้าไม่อยากจะปลุกคนสนิทในตอนนี้ ในหัวของเค้ายังคงคิดเรื่องที่ผู้เฒ่ามาดุ๊กพูด ...เนื้อคู่...เรากับเทียน่ะรึ?...เจ้าชายแห่งเฮลเทียนึกถึงร่างที่ตนโอบอุ้มมา ร่างของจอมเวทย์สาวช่างนุ่มนิ่มน่าทะนุทะนอม แต่ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน นอกจากหน้าตาที่งดงามแล้วฝีมือนั้นช่างร้ายกาจ เซตทิ้งตัวลงบนฟูกอย่างเหนื่อยล้าก่อนจะไล่ความคิด ...สิ่งสำคัญในตอนนี้เราต้องหายามารักษาท่านพี่เซร่าให้จงได้...
อีกด้าน
มาคัสกลับมายังที่พักของตนหลังจากที่โดนผู้เฒ่าที่ตนเคารพเทศนาเสียยกใหญ่ ในตอนนี้ในหัวของเค้านึกถึงเด็กสาวที่เค้าพึ่งพ่ายแพ้ไป เค้าต้องยอมรับว่านางมีฝีมือมาก หน้าตาหรือก็งดงามผิวกายขาวราวกับหิมะ ตาสีมรกตชวนหลงใหล รูปร่างบอบบางน่าทะนุทะนอม ไหนจะดวงตาสีมรกตอันงดงาม งามมากกว่าอัญมณีบนเกาะอัญมณีเคยมีเสียอีก“ข้าอยากจะครอบครองเจ้าเหลือเกิน เทีย”
ขณะเดียวกันที่อาณาจักรโคเทีย
ที่อุทยานหลวง…
เจ้าชายอาเรสกับพระคู่หมั้น ที่ตอนนี้ได้เปลี่ยนสถานะเป็น พระชายาและกำลังจะกลายเป็นพระราชินีแห่งโคเทียในอนาคต ลินดา ทั้งสองกำลังชมอุทยาน ท่านหญิงคนงามกำลังลูบหัวลูกยูนิคอร์นตัวน้อย หญิงสาวหันไปถามร่างสูงสง่าที่ยืนอยู่เคียงข้าง”อาเรส…ทำไมมันเชื่องเหลือเกิน ในตำนานเคยเล่ามันจะเชื่องกับสาวพรหมจรรย์นี่นา”ใช่เพราะนางกับอาเรสแต่งงานได้มีได้เสียกันเรียบร้อย
“มันเป็นแค่ตำนาน เจ้าชอบหรือไม่ ที่รัก”
“ชอบค่ะ ฮิๆ”เจ้ายูนิคอร์นตัวน้อยเอาหัวมาซบกับผ่ามือนิ่ม
ในใจของเจ้าชายอาเรสกำลังนึกถึงญาติผู้น้องที่ตอนนี้กำลังไปอยู่ในดินแดนมนุษย์…อาเรนเทียคงไม่เป็นอะไรนะ เอาเถอะเราส่งซูม่าไปแล้ว น่าจะพอคลายกังวลไปบ้าง…
กลับมาที่เกาะอัญมณี ในตอนนี้อาเรนเทียกำลังหลับไปอย่างอ่อนเพลีย โดยไม่ลืมร่ายเวทย์ป้องกันตัวไว้ มาร่าที่เขามาในกระโจมนั้นกำลังจะเดินเข้าไปปลุก ก็ต้องชนเข้ากับกำแพงเวทย์ที่อาเรนเทียร่ายไว้ จนร่างของเซนทอร์สาวกระเด็นออกไปนอกกระโจม”ว้าย!!”
เสียงกรี๊ดร้องของเซนทอร์สาวทำให้ อาเรนเทียตื่นขึ้นทันที”มาร่า” เด็กสาวผู้ใช้มนตราตรงเข้าไปพยุงเซนทอร์สาวทันที”ขออภัยด้วย พอดีข้าร่ายเวทย์กันไว้”
“ไม่เป็นไรจ้ะ แค่เคล็ดขัดยอกนิดหน่อย”
อาเรนเทียร่ายมนต์อยู่ครู่ อาการเคล็ดขัดยอกของมาร่าก็พลันหายไปทันที
“เทีย ไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะ คืนนี้เราจะจัดเลี้ยงต้อนรับพวกเจ้าเอง”
“ไม่เห็นต้องลำบากเลย”
“ไม่หรอก ดีเสียอีก นานๆทีจะได้มีงานรื่นเริงกับเค้าบ้าง ไปอาบน้ำเถอะ ข้าเตรียมน้ำกับชุดไว้ให้เจ้าแล้ว”
เซนทอร์สาวจูงมือของอาเรนเทียไปยังกระโจมอีกหลัง ที่มี อ่างน้ำและเสื้อผ้าชุดใหม่วางไว้ที่โต๊ะข้างๆ มาร่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ”ตามสบายเลยนะ”
อาเรนเทียยิ้มน้อยๆ”ก็ดีเหมือนกัน” เจ้าหญิงแห่งคาลาสร่ายเวทย์ป้องกันไม่ให้เข้ามาในนี้ได้ ก่อนจะถอดชุดแล้วลงไปแช่น้ำ “สบายจังเลย”
ในยามนี้อาเรนเทียรู้สึกผ่อนคลายเสียเหลือเกินหลังจากที่ต้องไปสู้กับเซนทอร์ที่มีพละกำลังมากกว่าเธอ น้ำที่เธอแช่นั้นมีกลิ่นหอมอ่อนๆของดอกไม้ป่าช่วยให้สดชื่นตลอดการเดินทางเทียอาบน้ำเป็นประจำเป็นปกติแต่ไม่สะดวกสบายนัก
ทางด้านเซตและวินเนียส ในตอนนี้กำลังอาบน้ำอยู่ในกระโจมที่เหล่าเซนทอร์เตรียมไว้
“สดชื่นจัง”หนุ่มผิวเข้มเอ่ยขณะที่ตนกำลังแช่น้ำในอ่าง
ส่วนเซตกำลังแช่น้ำอีกอ่างอย่างเงียบๆในตอนนี้เค้ารู้สึกผ่อนคลายเหลือเกิน ตั้งแต่เดินทางมาเค้าก็พึ่งจะได้อาบน้ำสบายๆอย่างนี้ ตอนอยู่บนเรือเทียจะพยายามเคี่ยวเข็นให้ทั้งเค้าและวินเนียสอาบน้ำแต่พวกเค้าก็ไม่ค่อยอาบซักเท่าไหร่
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จสองหนุ่มต่างศักดิ์ก็เปลี่ยนชุดที่เหล่าเซนทอร์เตรียมไว้ให้ จากนั้นทั้งคู่ก็ถูกพามาที่ลานหมู่บ้าน ที่ตอนนี้กำลังเตรียมงานเลี้ยงรอบกองไฟ
วินเนียสทักทายร่างบอบบางในชุดพื้นเมืองของเหล่าเซนทอร์ “อ้าว เทียมาแล้วรึ”
“อืม”
เซตสังเกตเห็นว่าเทียนั้นสวมชุดกระโปรงขาวนวลแขนตุ๊กตายาว สวมเสื้อกั๊กสีทรายทับ แล้วสวมกางเกงสีตุ๋นขายาวไว้ด้านใน แล้วคู่กับรองเท้าสาน ผมสีน้ำเงินเข้มนั้นปล่อยสบาย”ดูเหมาะดีนะ”
“ขอบคุณ”
มาคัสเห็นเด็กสาวออกมาในชุดพื้นเมืองก็ยังคงงดงาม ถึงแม้จะเป็นชุดธรรมดาๆแต่ก็ไม่ทำให้ความงามของเด็กสาวลดลงไปเลยแม้แต่น้อย
อาเรนเทียที่กำลังสนทนากับเซตและวินเนียสนั้นรู้สึกถูกจ้องมอง พอหันไปก็ไปสบเข้ากับเซนทอร์หนุ่มที่ส่งสานตาหวานเยิ้มมาให้ เซตเองก็รู้สึกได้เค้าไม่ชอบเลยที่มีชายอื่นจ้องมองเด็กสาวแบบนี้…ไม่คิดจะปิดเลยรึไงนะ…
อาเรนเทียจึงเสหันไปทางอื่น เธอไม่ชอบสายตาแบบนี้เลย” ข้าขอตัวสักครู่”
เซตเอ่ยถาม”เจ้าจะไปไหน”
“ไปธุระ”
เด็กสาวเดินแยกไปอีกทาง เซตอดไม่ได้ที่จะตามไป เช่นเดียวกับมาคัส
สองหนุ่มต่างสายพันธุ์แอบตามจอมเวทย์สาวไปเรื่อยๆ
สำหรับอาเรนเทียนั้นรู้ดีว่าโดนแอบตาม...จะตามไปถึงไหนนะ...เด็กสาวจึงร่ายมนต์อยู่ครู่ ทำให้สองหนุ่มหยุดนิ่ง เธอหันไปออกคำสั่ง"จงลืมเรื่องที่คิดจะตามข้า แล้วกลับไปที่งานเลี้ยงเสีย"
พอสองหนุ่มเดินจากไปแล้ว อาเรนเทียร่ายเวทย์ป้องกันก่อนจะร่ายเวทย์อีกบททำให้เกิดหมอกควัน
ฉับพลันกลุ่มควันก็ฉายภาพร่างสูงสง่าของพี่ชาย เค้าทักอย่างยินดี "อาเรนเทีย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ