ฉันเธอ ความหลังเก่าๆ

ทุกคนดูมีการตอบสนองทีดีต่อการปรากฏตัวของเธอ.. "โดยเฉพาะผม" ที่อาจจะเรียกว่าแปลกใจเป็นพิเศษ เพราะนั้นคือ “เธอ” ผมแทบจะหลุดปากอุทานตามที่สมองคิด  เด็กผู้หญิงคนนั้น คนที่คุ้นตา แม้ผมจะไม่เคยนึกถึงเธอเลยตั้งแต่วันนั้น เธอดูมีบางอย่างเปลี่ยนไป อาจจะสูงขึ้น ขาวขึ้น หรืออาจเพราะผมยาวของเธอที่ไม่ได้รวบไว้ให้เรียบร้อย (แต่ก็ยังดูน่ารัก ><)

“ขออนุญาตค่ะ อาจารย์”

เด็กสาวกล่าวขึ้นพร้อมมองหาที่นั่งจาก โต๊ะ และเก้าอี้ตัวที่ว่าง เธอนั่งลงที่โต๊ะตัวรองสุดท้ายจากหลังสุดของแถวที่สามก่อนจะถึงแถวผม ทุกสายตายังคงจับจ้องไปที่เธอ “เออเนาะ ใช่ซิ” เธอกรอกตาพร้อมพึมพำกับตัวเองแล้วจึงรุกขึ้นยืน 

พรึบ!! 

“หนู ชื่อ จูน นางสาวนริศรา ภูวดลกิติ” เธอบอกแล้ว นั่งลงก่อนจะพูดคำว่า ค่ะ ด้วยซ้ำ

"ค่ะ"

โอเค ครูจิ ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า ”หวังว่าอีกคนคงไม่โผล่มาแบบปฏิหารอะไรแบบนี้หรอกนะ ไว้ครูจะเช็คดูละกัน”

สิ้นเสียงครูจิ ตอนที่ทั้งห้องกำลังมึนงงอยู่ เหมือนโดนสตั๊นนั้นเอง เสียงดังของออดเปลี่ยนคาบกับนาฬิกาของผมดังขึ้น ทันที นี่ก็ 09.30 น.แล้ว ชั่วโมงแรกของเราเหมือนจะหมดไปอย่างไม่ค่อยมีอะไรมากนัก สุดท้ายนี้ ครูหวังว่าพวกเธอทุกคนจะมีตารางสอนกันแล้วนะ อ่อ..ใช่!! เกือบไป เสียงนั้นบ่องบอกถึงบางอย่างที่อาจจะเป็นข่าวดีและร้าย คาบสุดท้ายคาบครู เราจะย้ายไปเรียนที่สวนป่ากัน มี2-3 เสียงบ่นพึมพำว่า เจ๊ แกจะสอนวิชาอะไรนะ ถึงต้องย้ายไปเรียนส่วนป่าเลย

แล้วครูก็เดินออกไปจากห้องตามด้วยนักเรียนที่เริ่มคุยกันและ เดินไปกันเป็นกลุ่มย่อมๆส่วนดิวรุกขึ้นแล้วชวนผมไปเรียนชั่วโมงต่อไปกัน ผมจึงสังเกตว่าเพื่อนใหม่ของผมคนนี้ คงจะเป็นเด็กใหม่เหมือนกัน เพราะเขาก็ยังไม่ทักใคร แต่ระหว่างทางก็มีคนมาทักมาถามชื่อทั้งรุ่นพี่,รุ่นเพื่อน  ไม่รู้นะ โดยส่วนตัวของผม คงไม่มองผู้ชายเหมือนกันเองว่าหล่อหรอก แต่หน้าตามันก็พอใช้ได้แหละในสายตาของผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ชอบแนวเข้มๆ เซอๆ

“เราเรียนอะไรต่อเนี้ย” ดิวถามผม ผมหยิบตารางสอนออกมาจากกระเป๋ากางเกง “เราเรียนเอิ่มม.. ท31011 522 พิชณา ”

เดินเหงื่อยังไม่ทันออกในหน้าร้อนแบบนี้ ก็ถึงหน้าตึก 5 แล้ว นักเรียนถอดรองเท้าแล้วขึ้นไปเรียนตามวิชาของตัวเอง ผมกับดิวขึ้นมาถึงห้อง 522 ดูเป็นห้องเรียนปกติ มีโต๊ะที่คลุมด้วยพลาสติก และหน้าต่างที่ตกแต่งด้วย ข้อมูลของชาติต่างๆ เพื่อนๆของเราหลายคนเข้ามาจับจองที่นั่งเป็นของตัวเองไว้ แล้วก็นั่งแลกเปลี่ยนข้อมูลกันตามประสา เด็กใหม่ 407

ผมกับดิวนั่งลงข้างเด็กผู้ชายอีกสองคนที่นั่งอยู่ในแถวก่อนแล้ว “หวัดดีกูปอนนะ” เด็กคนหนึ่งกล่าว เขาดูอวบ หน้าตามีสิวนิดหน่อย ผิวคล้ำ ดูแล้วน่าจะเป็นพวกปล่อยตัวตามพุง “ส่วนไอ่นี้ เหน่ง” เขาแนะนำเด็กอีกคนซึ่งนั่งติดกัน ที่ดูแล้วเหมือนเด็กที่น่าจะยังอยู่ ม.1 ด้วยซ้ำ “พวกกูเป็นเด็กเก่านะเว้ยพวกมึงล่ะมาจากที่ไหนกันว่ะ”

“กูตาก กูเชียงใหม่” ผมและดิวตอบแทบจะพร้อมกัน

ไอ่เหน่งเหมือนจะทำหน้างง ว่ามีเหตุผลอะไรที่จะต้องปฏิเสธจังหวัดที่ สะดวกสบาย เพียบพร้อมทุกอย่างแทบจะเป็นกรุงเทพ 2 แบบนั้นมาด้วย ส่วนตัวแล้วมันไม่ค่อยได้ออกจากลำปางเท่าไหร่ แต่ก็เลือกที่จะไม่ถาม

และแล้ว.. เหล่านารีที่แทบจะเป็นเทพีแห่งห้องก็มา  เดินนำมาด้วยคนที่ถึงใส่ชุดนักเรียน ก็ยังดูออกน่ะ ว่าเธอหุ่นดีแค่ไหน เพื่อนๆของเธอก็แทบจะไม่ต่างกัน แต่จากผิวและโคตรงหน้า ทรงผม รวมๆแล้วต้องยกให้เธอ เธอชื่อ เนย เธอเป็นเด็กเก่า ก็น่าจะ"HOT"อยู่แล้วแหละนะ  ส้มและขิง เพื่อนๆของเธอ ที่คงจะ”มีแฟนแล้ว” และเท่าที่ดู ผมคิดว่า พวกเธอคงจะแสบพอตัวเลยล่ะ!! Coming Soon