หล่อโหดอย่างนาย ต้องฉันเท่านั้นที่จะสกัดใจนายได้

 ณ ห้องเรียน

เบื่อจังตอนนี้ฉันเรียนวิชาภาษาอังกฤษอยู่ แต่อาจารย์เขาบอกว่าให้ไปทดสอบสนทนากับฝรั่ง

ให้ไปกับห้องไหนก็ได้ ต้องมีงานส่งก่อนที่จะจบการศึกษา แล้วฉันจะไปคู่กับใครเนี่ยกลุ่มละ4คน

พออาจารย์สั่งเสร็จ อาจาร์ก็ออกไปจากห้อง ต่างคนต่างหากลุ่มแต่ฉันไม่มีกลุ่ม ฉันเดินไปแต่ละห้องเพื่อจะไปหากลุ่มกับโฟกัตก็มีแต่คนมีแล้วอ่า

แต่ฉันเดินไปห้องของไอซิส ฉันเรียกเขาออกมา

"นิเธอเรียกฉันมาทำไม"ไอซิสถาม

"เอานาฉันไม่ได้มายั่วให้นายโมโหแล้วกัน"ฉันตอบเขา

"มีอะไรรีบว่ามา"

"นายมีกลุ่มยังอ่ะ ถ้ายังไม่มีฉันขออยู่ด้วยได้ไหม"ฉันอ้อน

"จะให้อยู่ด้วยดีไหมนะ ยั้ยตัวดี"

"ถ้าฉันเรียนไม่จบก็คง ฉันไม่อยากคิด ขอร้องเถอะ"อย่าบอกนะว่าจะไม่ให้ฉันอยู่ด้วยอ้า

"งั้นก็ได้"เขาใจอ่ออนแล้ว

"ขอบใจนายแบดบอย"

"จะไปทำวันหยุดแล้วกันนะ"เขาตกลงกับฉัน

"เค"ฉันตอบตกลง

ครบ4คนพอดีมีกลุ่มแล้วดีใจจัง แต่ไม่เขาใจอาจารย์ให้จับเฉพาะห้องตัวเองก็ไม่ได้

หงุดงิด ก็ได้ข่าวมาว่ามีคนอยากจะอยู่กลุ่มเดียวกันกับเข้าจะตาย แต่ทำไมเข้าไม่ให้อยู้ด้วย

ชั่งมันเหอะ

วันหยุดยาว

ฉันกับโฟกัตนั้งรอไอซิสมารับ อยู่หน้ามหาวิทยาลัย

เขาคับรถมาอย่างเท่อ่ะ ใส่แว่นตาสีดำด้วย แต่ทำไมฉันต้องไปชมไอซิสด้วยนะ

"เธอนั้งทำอะไรอยู่จะไปหรือป่าว"เขาถามฉัน

"ไปสิไป"ฉันรีบตอบพร้อมขึ้นรถ

เขาขับรถเร็วมากเลยอ่า ฉันนั้งหน้าส่วนโฟกัตกับไอดีนั้งหลัง

"นิ นายจะรีบไปไหนห๊าาาาาาาา ถ้าฉันหัวใจวายขึ้นมาจะทำยังไง"ฉันบ่นให้เขา

"ก็เรื่องของเธอสิ ฉันก็คับเป็นปกติของฉันอยู่แล้วอ่ะนาา"สมกับที่เขาว่าเป็นแบดบอยแต่แบดบอยอะไรกันแกล้งผู้หญิง

"วันนี้เดี๋ยวฉันว่าไปที่ทะเลดีกว่านะเพราะชาวต่างชาติเยอะดี"

"ไหนแกบอกว่าแกเกียดทะเลว่ะ"ไอดีถามไอซิส

"เอาน่า เชื่อฉันสิ"เหมือนในหัวของไอซิสจะมีแผนการชั่วร้ายอยู่นะ

ถึงทะเลแล้ว

"เราจะพักบ้านตากอากาศของปู่ฉันก่อนนะมันมีอยู่4ห้องนะ"เขาพูดจบ

ต่างกันต่างเข้าบ้านไปตอนนี้ บ่าย2เองทำไรดีเนี่ยน่าเบื่อ

"โฟกัตจะไปไหนอ่ะ"ฉันถามโฟกัต

"อ่อฉันว่าฉันจะไปลองถ่ายรูปที่ชายหาดดูอ่ะนะ แล้วว่าจะไปซื้อของกินด้วย"โฟกัตตอบฉัน

"แล้วเธอไปกับใคร"

"ไปกับไอดีอ่ะ" ไปสนิทกันตอนไหนเนี่ย

แล้วปล่อยให้ฉันกับไอซิกอยู่บ้านกัน2คนเนี่ยนะ

ฉันกำลังจะเดินเขาห้อง แต่ไอซิสเรียกฉันสะก่อนนะสิ

"ยัยบื่อมานี้หน่อย"เขาเรียกฉันว่าบื่องั้นหรอ

"ฉันไม่ได้ชื่อบื่อนะย่ะ"ฉันตอบเขาไป

"มาเหอะนาเร็วๆด้วยล่ะ"

ฉันเดินลงไปข้างล่างแล้วไอซิสนั้งอ่านหนังสืออย่างเงียบ

"นายเรียกฉันมาทำไมเนี่ย"ฉันถามไอซิส

"ฉันหิวอ่ะทำไรให้ฉันกินหน่อยสิ" เขารู้ไหมว่าฉันทำอาหารไม่เป็นขนาดผลไม้ยังปอกไปเป็นเลย

ปอกเป็นแต่กล้วยอ่ะ

"นายจะกินอะไรล่ะ"ฉันถาม

"ข้าวผัดหมู"อะไรนะจะทำเป็นไมเนี่ย

"รอให้โฟกัตกลับมาก่อนได้ไหม"

"อีกนานเลยแหละกว่า2คนนั้นจะกลับมาเพราะเขาบอกว่าคืนนี้เขาจะไปค้างที่อื่น "อะไรนะข้างที่อื่นงั้นหรอ

"นายอย่ามาหลอกฉันเลยดีกว่า"

"ใครบอกว่าฉันหลอกเธอล่ะ"

"ไม่ได้หลอกงั้นหรอ"

"ใช่ไม่ได้หลอก เอานาาาาฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก"

คนอย่างเขาใครเชื่อก็บ้าแล้วล่ะ

"ฉันบอกความจริงก็ได้ ฉันทำอาหารไม่เป็นแม้งกระทั้ง ผลไม้ยังปอกไม่เป็นเลย"

"อะไรนะ เธอนี้มันแย่ยิ่งกว่าฉันคิดอีก"เขาด่าฉัน

เขาเดินมาหาฉันแถมคมวดคิ้วอีก

"มานิ อย่างน้อยๆเธอต้องปอกผลไม้ให้เป็นก่อน"ทำอย่างกับเป็นครูอย่างนั้นแหละ

เขามายืนอยู่ข้างหลังฉันแล้วก็ เอามือทั้งสองข้างมาจับมือสอนฉันด้วยทำไมมันใกล้กันขนาดนี้นะ

เขายังไม่เลิกเลยอ่ะ เขายังสอนฉันต่อ

"นิเธอดูมีดสิไม่ได้ให้ยืนใจลอยนะ เดี๋ยวมีดก็บาดหรอก"เขาตะคอกใส่หูฉัน

"นายเป็นห่วง ฉันอ่ะดิ" ฉันแซวเขาเล่น

"นี้มันใช่เวลาเล่นไหมห๊าาาาาาาาา "

"รู้แล้ว จับฉันเบาๆก็ได้ย่ะ ไม่ใช่ขาหมูนะ"ก็คนมันเจ็บอ่า

ฉันไม่คิดเลยว่าจะมีวันนี้ วันที่ฉันได้อยู่กับเขาสองต่อสอง แต่มันก็เหมือนเป็นโชคร้ายของฉันเพราะ

ว่าต้องมาอยู่กับเขา2คนในบ้านโดยไม่มีใครเลยจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือป่าวฉันก็ยังไม่รู้

แต่ก็เตรียมใจไว้ก่อนแล้วกันถึงเขาจะบอกว่าไม่ทำอะไรหรอกแต่คำพูดของเขาเชื่อไม่ได้ถ้าได้ขึ้นชื่อว่าแบดบอยแล้ว