Help Ghost เธอคือความหวังของฉัน

 ครั้นพระอาทิตย์ยามเช้าส่องแสงมา ครั้นที่ไก่ขันแสดงนาฬิกาส่วนตัว นี่ก็เป็น เช้าวันใหม่ ของคนในเมือง

 ณ บ้านของเด็กหญิงคนหนึ่ง เธอมีผีผมสีส้มสว่างระยิบระยับดูสดใส เธอมีความเย็นชาอยู่ภายในตัวไม่น้อย เธอสวมชุดลายทางม้าลาย สีขาว-ดำ มีนามว่า มากาโนะ มากิ เธอมีรูปร่างเหมือนเด็ก 9-12 ขวบ เธอมีรูปร่างเล็กมาก แล้วเธอก็พูดขึ้นมาว่า

"ฉันล่ะเบื่อ กับการจะต้องไปโรงเรียนตอนเช้าจริงๆ" มากิพึมพำกับตัวเอง

และแน่นอนว่า เมื่อเสียงนาฬิกาดังขึ้น เมื่อเสียงคุณแม่เรียกกินข้าวเมื่อเวลา 7.30 นาที แน่นอนว่าเธอก็ต้องรีบลงไปเพื่อรับประทานอาหารเช้า เธอจึงรีบอาบน้ำ เข้าไปในห้องน้ำที่มีเพดาน และ กระเบื้องสีขาวนวลเหมือนหินสีขาวเหมือนกัน เธออาบน้ำแล้วร้องเพลงไป ร้องเพลงมา

ฮื้ม...ฮื้ม...ฮื้ม... เธอร้องเพลงไปอาบน้ำไปด้วยความสบายใจในสายน้ำเย็นฉ่ำยามเช้าตรู่

    สักพัก เธอได้ยินเสียงของตกดังพึบพับ

"ใครนะค่ะ.......(เงียบชั่วครู่)" เธอหันหน้าไปพูดกับคนที่ไม่รู้ว่าใคร

   แล้วมากิ เด็กสาวผมส้ม ก็เห็นภาพ เลือนลาง ภาพนั้นทำให้เธออยากขาดใจตาย เป็นภาพที่แสนจะเลือนลาง แต่เธอก็สามารถมองเห็นและสรุปเองได้ว่ามันคืออะไร เธอเห็นลักษณะ ผู้หญิงผมยาวสวมเสื้อสีเทา คล้ายๆชุดนอนยาวๆ กับผู้ชายที่แต่งตัวดูมีสไตล์ของความเป็นคนทำงานบริษัท กำลังยืนคุยกันอยู่หน้าบันไดสองชั้น แต่ทั้งสองคน น่าจะมีปากเสียงกันนิดหน่อย แต่มากิได้ยินว่า

"ทำไมคุณถึงทิ้งลูกไว้ในโรงเรียนบ้าๆนั่นหละ" ฝ่ายชายพูดกับฝ่ายหญิง

"ฉันขอโทษ ได้โปรดยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันจะไปนำลูกกลับมา"

"ไม่ต้องแล้วล่ะ ลูกไม่กลับมา งั้นเธออย่าตื่นเลย" ชายหนุ่มทำน้ำเสียงขรึมๆ

แล้วชายหนุ่มก็ผลักหญิงสาวตกบันไดลงไป รอยเลือด เส้นผม เล็ดๆ ลอดๆ ออกมาให้เห็นทีละนิด แล้วภาพก็หยุดลง

"......ภาพเมื่อกี้มันอะไรกัน" มากิพึมพำกับตัวเอง

"มา.......กิ....." เสียงผู้หญิงทุ้มๆลากเสียงยาวพูดกับมากิ

แล้วเธอก็เปิดผ้าม่านที่ปิดอ่างอาบน้ำของเธอ

"แม่หรือค่ะ" แล้วเธอก็เปิดม่าน

"อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" เธอกรี๊ดอย่างสุดใจเมื่อเธอเห็นหญิงสาวที่ตกบันได รอยเลือด เส้นผมรุงรัง และแขนที่หัก ขาที่พลิก อยู่ต่อหน้าเธอ

แล้ววิญญาณหญิงสาวคนนั้นก็กล่าวกับเธอว่า

"ฉันอยากให้เธอช่วยฉัน...ได้โปรด"

...To Be Continued...