Pls Stop!!! เกมรักฉบับผเด็จศึกนายแบดบอย

          บทนำ : เริ่มเกมร้าย

ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ่นทำให้ชายหนุ่มได้สติและละจากการจ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ “เข้ามาเลยครับ” เขาพูด ทันทีที่เขา

พูดคนที่อยู่หน้าประตูก็ออกมาไม่ใช่ใครที่ไหน..สายลม.. เลขาของกาวิน

“มีลูกค้ารายใหญ่จากญี่ปุ่นสนจะ...”

“ฉันบอกเธอกี่รอบแล้วสายลม !! ว่าฉันไม่รับลูกค้าจากญี่ปุ่นแคนเซิลงานนี้ไปซะ” กาวินพูด

“แต่...” สายลมพยามจะยื้อแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ เธออกมาจากห้องแต่ทว่ากาวินไม่ได้เห็นใบหน้าบู้บี้ของสายลมเพราะภายใต้

ใบหน้าที่แสนจะ เรียบร้อย สุภาพ อ่อนหวาน นั้นมีความ ร้ายกาจ ไม่แคร์คำพูดใคร และพร้อมจะผเด็จศึกกาวินตลอดเวลา !!!

ณ โรงอาหาร

“นี่ยัยสายลมแกไม่ควรจะปิดบังความชั่วร้ายของแกไว้นะมันอาจจะย้อนกลับมาทำร้ายแกตอนที่คุณกาวินรักกับแกก็ได้ หิหิ” เพลงพูด ไม่รู้

ว่ายัยนี่ตั้งใจ แซว หรือ หวังดีกันแน่ -*-

“ฉันจะแสดงออกมาตอนไหนได้ละ แล้วอีกอย่างคุณกาวินก็ไม่ได้รักฉัน ออกจะรำคาญฉันสะมากกว่า”

“ก็อย่าทำให้เขารำคาญสิ อ้ะ !! คุณอัสนีโทรมาหาแล้วละบ๊ายบายย”

น่าเบื่อมากกก ทำไมฉันถึงต้องทำตัวเรียบร้อยละ? ก็พ่อแม่ฉันน่ะสิบอกว่าเวลาทำงานอย่าเปิดลายให้คนอื่นรู้นัก แต่ยัยเพลงนี่สิตอนม.ต้นมันก็เห็นฉันนั่งคร่อมรุ่นพี่แล้ว ตบๆๆๆๆ จนหน้ารุ่นพี่เป็นรอยมือฉันทั้งสองข้าง อ้ะ โทษฉันไม่ได้น้า เขามาหาเรื่องฉันเอง คริ คริ

“เมื่อไหร่จะกินข้าวเสร็จห้ะ” เสียงใครสักคนพูดฉันคาดได้เลยว่าเป็น กาวิน