วุ่นนักรักไวรุ่น (Love is teens)

16

ฉันเดินเข้ามหาลัยมาแบบอ่อนแรงเพราะเมื่อคืนหนักไปหน่อย อ่ะอ่ะ อย่าคิดลึกร้องไห้หนักไปหน่อยจนตาบวมเลยอ่ะ แถมตอนนี้ก็ง่วงสุดสุด ฉันนี่ไม่รู้เมื่อไหรจะแก้นิสัยปาล์มมี่ได้นะ(คิดมาก)แป่วววว

ฉันได้แต่คิดว่าจิมไม่เชื่อใจไม่ไว้ใจในตัวฉัน ทั้งคืนเลยไม่ค่อยได้นอนสักเท่าไหรมันก็น่าคิดมากอยู่หรอกนะ 

ฟ้า  เราขอโทษที่ไม่ไว้ใจฟ้าเราผิดไปแล้ว   จิมวิ่งเข้ามากอดฉันแล้วพูด แต่ว่านี่มันหน้าล็อกเกอร์นะแถมมีคนผ่านไปผ่านมาก็เยอะ 

O////O ปะ..ปล่อยนะคนเยอะแยะ   ฉันพูดพลางจะผลักออกแต่จิมไม่ยอมปล่อย

ไม่ จนกว่าเธอจะหายโกรธ  จิมพูดพลางกระชับกอดให้แน่นขึ้นอีก

O[]O ฉันอายหนักกว่าเดิม เมื่อจิมปล่อยแล้วนั่งคุกเข่าแทน

ว่าไงอ่ะฟ้า  จิมพูดพลางแอบยิ้มแบบสะใจแต่ฉันเห็นนะยะ

อื้ม ก็ได้ก็ได้  ฉันพูดพลางวิ่งหนีทันที

จิมบ้า เล่นอะไรไม่รู้ ฉันเดินมาพร้อมทั้งมีคนมองตลอดทาง มองอะไรกันอ่ะ 

ปิ้ง   เสียงข้อความโทรศัพท์ฉันดังขึ้นฉันจึงหยิบขึ้นมาดู O()O ปรากฎว่า ระ...รูปฉันกับจิมเมื่อกี้แผร่ไปทั่งมหาลัยเพราะมันเป็นส่งแบบกระจาย ฉันไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหนแล้วปีบก็คงไม่ได้มันบางเกิน T T ทำไงดี

นี้้้้้้้้้้  จิมนายจะทำยังไงกับข้อความที่แผร่ไปทั่วโรงเรียน  ฉันพูดกับจิมอย่างโมโหนี่คือครั้งแรกที่ฉันโมโหแบบรี้ใส่จิม

ไม่ทำอะไรทั้งนั้นแหละ ก็ดีนิคนอื่นจะได้รู้ว่าเราคบกันจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับแฟนฉัน^^  จิมพูดพลางยิ้มอย่างสะใจ

- -  ฉันไม่รู้จะทำไงกับหมอนี้แล้วนะ เฮ้ออออออออออ เหนื่อยใจจุงบิง สรุปคือทั้งวันนี้ฉันต้องทนเดินไปไหนมาไหนแบบมีคนมองไปทั่วงั้นสินะ โอ้เคโอเค ฉันจะพยายามระงับอารมไว้ให้ถึงที่สุด อด ทน ไว้  ฟ้าใสอดทนไว้ สู้สู้ T T แต่ก็นะอยากร้องไห้เป็นภาษาอิตาลี  .....