[Y]ซวยฉิบหาย!ถ้ากูร้าย...ก็อย่ารัก2
เขียนโดย DPR_Fox
วันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.32 น.
แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2558 20.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
*Intro*
ตลอดเวลา 5 ปีที่ผมเฝ้ารอคอยการกลับมาของพี่ลุกซ์อย่างซื่อสัตย์มันได้สิ้นสุดลงไปแล้วเมื่อคนที่ผมคิดถึงและรอคอยได้ยืนอยู่ตรงนี้...
...ตรงหน้าของผม
...แม้ว่าคนที่ผมเฝ้าคอยจะยืนอยู่ตรงหน้าแต่ทว่าการรอคอยของผมกลับยังดำเนินต่อไป ไม่ได้สิ้นสุดลงอย่างที่คิด
.
.
.
“ยินดีด้วยนะครับที่มีครอบครัวแล้ว ผมขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปร่วมงานแต่งงาน ผมไม่รู้จริงๆ ว่าพี่กลับมาแต่งงาน อึ๊ก ลูกชายน่ารักจังเลยนะครับ หน้าเหมือนพี่เลย ผม...ขอให้ ฮึก มีความสุข...มากๆ ...ฮึก นะครับ” ผมมองหน้าพี่ลุกซ์ผ่านม่านน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด ผมมองหน้าผู้ชายที่หักหลังความเชื่อใจของผมอย่างหมดสิ้น ระยะเวลาที่ผ่านมา...ผมเฝ้ารอมันไปเพื่ออะไร?
.
.
.
“พี่เคยสัญญาว่าจะรักผมคนเดียวไม่ใช่เหรอ? พี่บอกว่าจะกลับมาหาผมไม่ใช่เหรอครับ?” ผมถามอย่างตัดพ้อ
“มันก็แค่คำพูด” คำพูดของพี่ลุกซ์ทำให้น้ำตาผมไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่
“จะบอกว่าโกหกงั้นเหรอครับ? ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับเรามันเป็นเรื่องโกหกงั้นเหรอ?” ผมถามเสียงสั่น
“เปล่า” พี่ลุกซ์ตอบก่อนจะหรี่ตามองผม “เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน ไม่ใช่เรื่องแปลก” ผมแทบทรุดเมื่อพี่ลุกซ์พูดออกมาอย่างนั้น สรุปว่ามีแค่ผมคนเดียวใช่ไหมที่ยังคิดว่าความรักของเรายังมั่นคงอยู่
.
.
.
ลืมง่ายงั้นเหรอ? คนที่ลืมง่ายมันใครกันแน่? ผมรอพี่อยู่เสมอนั่นแหละ เพียงแต่ว่า...ตอนนี้พี่ลุกซ์ของผมยังไม่กลับมา เขายังเรียนอยู่ที่อเมริกาและเขาคนนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนใจไปจากผมส่วนพี่ ลุกซ์คนนี้...ไม่ใช่พี่ลุกซ์ที่ผมรอคอย ไม่ใช่เลยแม้แต่นิด เขาไม่ใช่...พี่ลุกซ์ของผม
.
.
.
“เปอร์ พี่เป็นพี่ชายเปอร์นะ ไอ้คิทก็เป็นน้องเปอร์ด้วย คุณลุง คุณป้า พี่ถัง ไอ้ป้อง และทุกๆ คนอยู่ข้างๆ เปอร์เสมอ ถ้าเปอร์อยากมาหาพี่เมื่อไหร่ก็มาได้ พ่อพี่ก็บ่นคิดถึงอยู่เหมือนกัน ถึงเปอร์จะไม่มีมันแต่ให้เปอร์จำไว้ว่าเปอร์มีพวกพี่นะ” พี่เคย์จับมือผมไปแนบกับแก้มของตัวเองพลางพูดด้วยถ้อยคำที่ทำให้ผมในตอนนี้ หลั่งน้ำตา ผมดีใจเหลือเกินครับที่มีคนเหล่านี้อยู่เคียงข้าง ผมอุ่นใจเสมอเมื่อคิดถึงพวกเขา ผมไม่ได้อยู่คนเดียว...ผมมีพวกเขา
.
.
.
พี่มันสามารถมีรักครั้งใหม่ได้แต่ผม...คงไม่สามารถมีความรักได้อีก พี่ลุกซ์ทำให้ผมได้รู้ว่าความเชื่อใจมันไม่สามารถชนะทุกสิ่งได้เสมอไป ขนาดผมกับพี่มันที่รักกันมากยังแตกหักได้แล้วมีหรือที่รักครั้งหน้าของผมจะ ไม่พังทลายลง ต่อจากนี้ไปผมจะตั้งใจดูแลครอบครัวและจะไม่เอาเรื่องรักๆ ใคร่ๆ มาทำให้จิตใจเจ็บปวดอีกเป็นครั้งที่สอง
.
.
.
“การ ที่มึงเห็นความรู้สึกของคนอื่นเป็นของเล่น มันทำให้ไอ้เปอร์หมดความศรัทธาในตัวมึงนะลุกซ์ กูไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่มึงทำมาตั้งแต่แรก และถ้าวันนี้มันจะเกิดอะไรขึ้นกับไอ้เปอร์ คนอย่างมึงก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรทั้งนั้น มึงปล่อยมือมันเอง” กีร์มองหน้าลุกซ์นิ่งๆ แล้วตอกย้ำในความผิดที่ลุกซ์ก่อขึ้น
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ