เกรียนแตก เจ้าชายอย่างพวกผม!!!

"อิหิมะร้อน!!!มึงอยู่หนาย"ตะโกนสิครับตะโกนเลยถ้ามันไม่ออกมาก็จะตะโกนอยู่อย่างนี้แหละ

"อิหิมะร้อน!!!"โว้ยย รีบๆออกมาสิวะ ให้กูแหกปากอยู่ได้ถ้าเสียงกูหายเป็นความผิดของมึงเพราะมึงถ้าเป็นกูลมขึ้นมากูจะละลายน้ำแข็งให้หมดโลกเลย มึงจะได้ไม่มีบ้านอยู่ ฮืออ เค้าหิวข้าว

"อีทีหมัดด หิมะบ้านมึงร้อนหรอครับ"กรี๊ดดด มาแล้วครับ มาแล้ว มาแล้วมันมาแล้วววบอกแล้วถ้าเรียกมันว่าหิมะร้อนไม่ว่าอยู่ซอกไหนของโลกมันก็จะมาพร้อมกับคำว่า'หิมะบ้านมึงร้อนหรอครับ'

แน่นอนทีมัสฟันป้าย(กลัวธงไม่พอเป็นป้ายแทนละกัน)

"ทำไมมึงไม่รอกุ มึงก็รู้ว่ากูหิวมากกT[]T"หิวมาก "หิวไปถึงไส้ติ่งยันเม็ดเลือดขาวสู่เม็ดเลือดแดงทะลุเส้นเอ็นตรงสู่กระเพาะอาหาร"หิวจนจะขาดใจอยู่แล๊วว

"มึงไม่หิวไปทุกส่วนของร่างกายเลยละ ถ้าจะหิวขนาดนี้"ไอนี้นิกวนกุอีก คนเอ้ยเงือกกำลังหิวอยู่

เดี๋ยวก็เขมือบแกแทนเลยนิ อีหิมะร้อน

"นี่ เค้าหิวแล้วเลี้ยงด้วยละ ข้อหาทำให้เปลืองพลังงานเสียงแสนไพเราะ"หุหุหุ รีบไปดีกว่าอืมเอาร้านไหนดีนะ

ปึก!!!

"โอ๊ย ขะ ขอโทษครับ"อูย เจ็บชะมัดคนที่เราชนจะโกรธไหมเนี่ย หน้าของทีมัสค่อยๆเงยขึ้นช้าๆจนเห็นหน้าคนที่ตนชน แม่เจ้าโว้ยยหล่อโฮกก ดวงตาเรียวคม จมูกโด่ง ปากสีซีด ผิวสีขาวเกือบแทนกับร่างกายหุ่นนักกีฬา กรี๊ดดดด หล่อสุดๆหล่อมากๆ

"เอ่อ"

"มึงเดินยังไงวะเนี่ย มีตาก็มองมั่งดิวะ"คนหล่อของเค้าเมื่อกี้หายไปไหนนกลับมาเดี๋ยวนี้ ม่ายยยย

"ผมก็ขอโทษแล้วไง"ใช่ๆเค้าขอโทษแล้วช่วยเอาพ่อรูปหล่อคืนมาที เค้าไม่เอาคนนี้

"หรอกูไม่ได้ยินจะพูดก็พูดให้ได้ยินสิ"ปรี๊ดด ความอดทนกูหมดแล้ว พูดดีๆไม่ได้ใช่ไหมได้จัดให้

"กูก็ขอโทษแล้วมึงจะเอาอะไรอีก ห๊ะ!!!" เหวอครับหน้ามันเหวอมากคงไม่คิดว่าคนที่พูดสุภาพเมี่อ

กี้จะพูดมึง-กูได้ หึอย่าดูถูกกันมากนัก

"นี่ มึง.."อีพ่อรูปหล่อปากหมายังพูดไม่ทันจบก็มีคนมาขัดสะก่อน ชิส์ ยังไม่ได้ด่ามันเลย

"อีทีหมัดมึงมายืนทำสวยอะไรตรงนี้จะกินไหมข้าวนะ"อีหิมะร้อนมึงนี่ขัดจังหวะกูตลอดๆๆๆๆๆฮึ๊ย

"กิน!! อิหิมะร้อนมึงนี้ขัดกูตลอด ชิส์"งอนแล้วมาผิดเวลาจะไม่ว่าเลยแต่นี้มาขัดตอนจะด่าคนนี้นะโว้ยยหงุดหงิด โอ๊ะ!! ชาบูชิกินนี้ดีกว่า

พระเอกโพล่มาแล้วคะ่ กว่าจะมาได้เฮอ