Teenonly วัยรุ่น สุดทีนน|| เป็นเรื่องราว นร ม ปลาย

ตอนที่3 มิตรภาพ คือคำตอบ 2

ความเดิมตอนที่แล้ว

“มึงวันนี้กูนัดตองไว้หว่ะกูว่า พอกูได้กะมันกูจะเอาเงินมันมาให้หมดตัวเลย พวกมึงช่วยกูนะ”

พี่ รุจ ค่ะ มาละค่ะ “ตองพูด”

มาละหรอ ป่ะ ไปได้ละๆ “เสียงชายชกรรจ์พูด

พอสิ้นเสียงคำพูด ตองและ ผู้ชานคนนั้นก็ขึ้นรถไปที่ ที่ใด ที่นึ่ง

คำพูดทุกๆคำวนเวียนอยู่ในหัวของคริส ว่าจะทำยังไง จะช่วยหรือไม่ช่วย จะปล่อยให้ตองเป็นแบบนี้หรอ ตองจะเป็นยังไง

………………………………………………………………………………………………………………………..

สุดท้ายคริสจึงตัดสินใจ เรียกยามใกล้ๆแถวนั้น และโทรบอกครู ให้มาช่วยเหลือ

คริสเหลียวตามองหารถสักคันเพื่อตามไปช่วยตอง

พี่ค่ะๆๆ”คริสเรียกวินมอเตอไซร์

ตามรถคันนั้นไปค่ะ ด่วนเลยค่ะ “คริสรีบพูดด้วยสีหน้าที่เร่งรีบ

เมื่อคริสมาถึง ทำให้ต้องตกใจมากๆ เพราะที่ ที่ เธอเห็น คือ ตึกร้าง 0…0

ช่วยด้วยๆๆ!!! ช่วยด้วยค่ะ||เสียงตองตะโกนให้ช่วย

พี่พาหนูมาที่นี้ทำไม ช่วยด้วย อร๊ายยย ย ย ย” ตองตะโกนเรียกคนช่วยจนหมดแรง

อยู่ไหนๆ ตองอยู่ไหน.” ครูที่มาช่วยมาถึง คริสและครูรีบวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

เร็วค่ะครูๆๆๆ เร็วค่ะๆ ๆๆ”คริสพูด

ในระหว่างที่ชายคนนั้นกำลังจะทำไม่ดีไม่ร้ายตอง คริสหาวิธีที่จะล่อ ชายคนนั้นออกมา

ฟรึบบบ บ” คริสเหลือบไปเห็น ท่อนไม้

ดีละตรึกก กก ก”คริสตัดสินใจโยนไม่เข้าไปใกล้ๆชายคนนั้น ทำให้ชายคนนั้น ตกใจและคิดว่ามีคนมองอยู่

ใครว่ะ !! ออกมา!’’ ชายคนนั้น เอ่ยขึ้นมา

กูเอง! ทำไมหรอ!!!! ” คริสตอบท้าทาย ชายคนนั้นด่วยน้ำเสียงที่ เข้มแข็ง

มึงเป็นใคร”ชายยิงคำถามใส่คริส

เพื่อนของคนที่มึงทำร้ายเค้าไง” คริสตอบ ด้วยสายตาที่โกรธ และ ดุมากๆ

มึงวอนใช่ไหม ได้!!!!!”ชายคนนั้นยกไม่ที่คริสโยนเข้าไป ขึ้นมา

ถ้าคุณกล้าทำลูกศิษย์ ผม ก็ลองดูสิ”เสียงครูหนุ่ม กว่า 10 เดินออกมา

รีบหนีไปซะ ก่อนที่ฉันจะเอาเรื่อง”คริสพูด

ชายคนนั้นวิ่งหนีออกไปทิ้งไว้แต่ตองที่นอน สลบอยู่

……………………………………………………………………………………………………………………….

ตื่นละหรอแก”คริสพูดและ ยิ้ม ด้วยความดีใจ^__^

ห้ะนี้ที่ไหน”ตอง ทำหน้า งง

ที่นี้ รพ”คริสตอบ

แกช่วยฉันไว้หรอทำไมแกถึงช่วยฉันว่ะ ฉันรู้ว่าฉันทำให้แกเครียดมากๆ เพื่อนทุกๆคนบอกมา”ตองยิงคำถาม

อ่อฉันไม่ได้ทำอะไรเลยแก ฟื้นก็ดีละ”คริส ยิ้ม ^^

ฉันไปละนะ”เมื่อคริสพูดจบคริสก็ทิ้งกระดาษไว้หนึ่งใบ

“ฉันรู้แล้ว คำว่าเพื่อนมันสำคัญแค่ไหน มันไม่ใช่เพื่อนคำพูดของคนหลายคน แต่มันคือ มิตรภาพ มันเป็นเหมือนตัวแทนของทุกๆอย่าง ถ้าวันนั้นฉันไม่ช่วยแก แกจะเป็นยังไง เพื่อน ไม่ว่าจะยังไง เราก็ยังคือเพื่อน ฉันทิ้งแกไม่ลง เพื่อนเป็นเหมือนความกล้า เมื่อมีเพื่อน อะไร เราก็กล้าทำ อะไรเราก็กล้าคิด มันเลยทำให้ฉันไปช่วยแกไง ฉันไม่แคร์คำพูดของใครทั้งนั้นแกก็เหมือน ส่วนหนึ่งในชีวิตฉัน ฉันจะปล่อยให้มันไม่ดีได้ยังไงล่ะ ชีวิตฉันต้องเริส เพอร์เฟค อุ๊ปบายย เจอกันวันจันทร์นะ”

เมื่อตองอ่านจบ ตองก็ยิ้มไม่หุบเลย “^___^

ขอบคุณแกมากนะเว้ย”ตองเอ่ยขึ้นมาคนเดียว พร้อมน้ำตาที่คลอด้วยความปลื้มและดีใจ ..อย่างสุดซึ้ง T___T

………………………………………………………………………………………………………………………….

ตอนหน้าเป็นตอนของ บาส >< ฝากติดตามด้วยนะค่ะ <3