แลกเปลี่ยน แลกรัก ❤️

               เฮ้อออออออออออ.!!! วันแรกของการเปิดเทอม ปีสุดท้ายของไฮสคูล ตอนนี้ฉันอยู่เกรด 12 แทนที่ฉันจะดีใจที่ใกล้เรียนจบสักที แต่ดันเกิดเหตุการณ์ที่เบื่อหน่ายที่สุด ฉันซึ่งเป็นคนที่ไม่ชอบให้ผู้ชายเข้ามาวุ่นวายกับชีวิต แต่กับต้องมาลุ้นจับใบขาว-ใบดำ ว่าต้องไปแลกเปลี่ยนที่โรงเรียนชายล้วนที่อยู่ในเครือเดียวกันกับโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่รึป่าว ไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าท่านเจ้าของโรงเรียนคิดอะไรอยู่ถึงได้ให้โรงเรียนเซนต์เทอเรสซ่า (โรงเรียนหญิงล้วนที่ฉันเรียนอยู่) กับโรงเรียนเซนต์มิวนิคส์ (โรงเรียนชายล้วน) มาแลกเปลี่ยนนักเรียนห้องละ 10 คน เพื่อเป็นการทดสอบดูว่าจะเรียนด้วยกันได้รึป่าว ถ้าได้ปีหน้าจะรวม 2 โรงเรียนไว้ด้วยกัน โดยการทุบกำแพงหลังโรงเรียนออก คือโรงเรียน 2 โรงเนี้ยหันหลังชนกันโดยมีแค่กำแพงกั้น

               สาเหตุหนะหรอ คือโรงเรียนของฉันเป็นโรงเรียนที่เก่าแก่ที่อายุถึง 50 ปี ตั้งแต่ท่านเจ้าของโรงเรียนคนเก่ายังสาวๆ เลยสร้างโรงเรียนชายกับหญิงแยกกัน เพราะกลัวจะมีเรื่องเสียหายเกิดขึ้น แต่เพราะตอนนี้เจ้าของโรงเรียนท่านได้ยกโรงเรียนนี้ให้ลูกสาวของท่านช่วยดูแล เพราะท่านจะเอาเวลาไปเที่ยวรอบโลกแทน ท่านเจ้าของคนใหม่ที่เพิ่งมาดูแลเมื่อเทอมที่แล้วคิดว่าการที่แยกโรงเรียนก็ใช่ว่านักเรียนจะไม่มีเรื่องชู้สาว ข่าวเสียๆหายๆก็มียุเรื่อยๆ เลยเสนอกับแม่ตัวเองว่าจะรวมโรงเรียนเพื่อให้โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ แต่ท่านเจ้าของคนเก่าไม่ยอม ท่านเลยเสนอเรื่องแลกเปลี่ยนนี้ขึ้น ถ้าทำสำเร็จก็จะรวมกันไปตลอดกาลลลลล T.T ทุกคนในโรงเรียนดีใจดีด้ากันสุดๆ คงมีคนเดียวที่เซ็ง คนๆนั้นก็คือฉัน....!!!
     

     "ดลลดา ออกมาจับสลากสิ!!!!!" อาจารย์สุดสวาท อาจารย์ประจำชั้นสุดเนี้ยบตะโกนเรียกฉันที่เหม่อลอยอยู่

     "ยัยวี แกได้ใบอะไร" ฉันหันไปถามวีวี่เพื่อนซี้เพียงคนเดียวของฉัน เมื่อกี้มั่วแต่เหม่ออยู่เลยไม่ได้สนใจ
     "ฉันได้ใบขาวอ่ะ เสียดายอดไปเจอหนุ่มๆเลย -,-" ยัยนั่นทำหน้าเศร้า
     "โอ้ยยัยบ้า แกรอดแล้ว ไม่เห็นจะน่าเสียใจเลย ถ้าฉันได้ใบดำหล่ะจะทำยังไง>,<"
     "ยัยดลลดา ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!!!!" ฉันมัวแต่เม้าแตกกับยัยวีอยู่เลยโดนตะคอกใส่เป็นครั้งที่สอง
     "สู้ๆนะดาร์ลิ่ง แกไม่โดนหรอก✌️" ยัยวีให้กำลังใจพร้อมชูสองนิ้วให้ฉันสู้ๆ เอาก็เอาเป็นไงเป็นกันยังไงก็ฉันต้องรอด โอ้ยยยย หัวใจจะวาย ลุ้นจะตายอยู่แล้ว ฉันกำลังจะเอามือออกจากกล่องนรกนั่น หลับตาดีกว่าฉันไม่กล้าดู

     "ยัยดาร์ลิง แกซวยแล้ว" ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นหลังจากที่ได้ยินยัยเพื่อนตัวแสบตะโกนสักลั่นห้อง จะจะจิงจริงด้วย ฉันได้ใบดำ ใบดำจริงๆ
     "ยินดีด้วยนะดลลดา เธอนี่โชคดีจริงๆ" โอ้ยโชคดีกับผีอะไรก็ไม่รุ ฉันต้องไปอยู่ในที่ที่ผู้ชายเยอะมากกว่าฝูงลิงจริงๆเหรอเนี้ย T T
     "หนูไม่ไปไม่ได้หรอคะ หนูสละสิทธิให้มะนาวก็ได้คะ ยัยนั้นอยากไปมาก" ช้านรีบโยนไปให้ยัยมะนาวเน่า ยัยนั้นอยากไปมากจนตัวสั่น ถึงกับร้องไห้เลยที่จับได้ใบขาว
     "กรี้ดดดดดดด ได้ๆ ฉันรับไปแทน" นั่นไงดีใจจนออกนอกหน้า
     "ไม่ได้!!!! ห้ามสละสิทธิ ยังไงเธอก็ต้องไป" โอ้ยตะคอกครั้งที่สาม ใจร้าย เจ้สุดสวาทขาดใจใจร้าย :( เอาแล้วไงยัยมะนาวเน่าร้องไห้เลยอ่ะ สงสัยอยากไปมากจริงๆ 

               อ๊อดแอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงอ็อดหมดเวลาเรียนในช่วงเช้าดังขึ้น วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเทอม เลยเลิกเรียนครึ่งวัน ถ้าเป็นเหมือนทุกครั้งวันนี้จะเป็นวันที่ฉันกับยัยวีจะลั้นลาเป็นที่สุด

     "วีวี่ นี้จะเป็นวันสุดทัายในเซนต์เทอเรสซ่าของฉันจริงๆหรอเนี้ย" รู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ ทั้งเสียใจที่ไม่ได้เรียนกันยัยวี กลัวที่จะต้องเจอกันพวกผู้ชายเป็นฝูงๆ แค่คิดก็อยากจะบ้าตายแล้ว

     "แกก็พูดยังกับจะไปตายแหนะ โรงเรียนนั้น มันอยู่ใกล้แค่นี้เอง แกจะมาหาฉันที่โรงเรียนเมื่อไหร่ก็ได้ ให้ฉันไปหาแกที่นั่นทุกวันยังได้เลย 555555555555 ฉันเต็มใจด้วย หนุ่มๆเยอะดี"

     "แกห้ามโกหกนะ ถ้าฉันเหงาแกต้องมาหาฉันนะวี่ T T"

     "ฉันไม่ทิ้งแกหรอกน่า ไปๆวันนี้เราไปกินขนมร้านประจำของเราดีกว่า ฉันเลี้ยงส่งท้ายแกเอง"

     "เออฉันจะกินให้ท้องแตกเลย ส่งท้ายความสุข ตอนรับเรื่องซวย T^T"

     "พอๆเลิกเศร้า แกนี่จิงเล้ยยยยยยย"

               หมดเวลาสนุกแล้วสินะ เฮ้ออออออโรงเรียนนี้เป็นที่ที่ไม่มีผู้ชายมาสร้างความวุ่นวายในชีวิต เป็นที่ที่ฉันมีความสุขที่สุด ต่อไปจะไม่มีอีกแล้ว~