มาคัส ลอว์ กับ การผจญภัยแดนคำสาปเทพบุตรน้ำแข็ง

                    มาคัส ลอว์ ทิมสัน และ ลิลลี่ ได้ข้ามประตูมิติแห่งฤดูกาลมายังพื้นที่พายุหิมะเยือกแข็ง ซึ่งเป็นที่ๆกว้างไพศาลอันดับที่2 รองจากป่าแห่งสายลม มินิมัส

"ว้าว ที่นี่หนาวมากเลยนะ"

"ใช่คะ ที่นี่หนาวตลอดทั้งปี แต่ในเดือนกรกฏาคมและสิงหาคม จะหนาวเย็นกว่านี้ค่ะ แม้แต่น้ำลายที่ออกมาจากปากท่านยังกลายเป็นน้ำแข็งเลย"

"โห หนาวมากเลยน่ะนั่น"

"สุดๆเลยค่ะ เจ้านาย เสกให้พื้นที่ๆเจ้านายเดินเต็มไปด้วยความอบอุ่นสิ"

"ฉันจะพยายาม" แล้วมาคัสก็พยายามนึกถึงความอบอุ่นของแสงอาทิตย์แล้วก็พยายามส่งไปยังไม้คทาวาเนตที่ทำด้วยอความารีนสีฟ้าใสสวยงาม แล้วก็ปรากฏออร่าสีส้ม ส้มเข้มขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ แล้วก็เปล่งออกมาเป็นลูกกลมลักษณะลูกส้มสีส้มซึ่งมีความบางมาก แต่ทำให้ทุกอย่างอบอุ่นกำลังดี

"ฉันทำได้โอเคใหม"

"โอเคมากเลยค่ะเจ้านาย แต่ท่านจะต้องฝึกฝนมากกว่านี้อีกนะค่ะ เพราะเมื่อเวลาต่อสู้ ท่านอาจไม่มีสมาธิที่จะคิดสิ่งเหล่านั้นได้ทันก่อนเวลาที่สิ่งที่ท่านสู้จะตายตัว"

"ฉะ...ฉันจะพยายาม"

"เดินทางต่อเถอะค่ะ"

ทั้งสองคนเดินและบินไปเรื่อยๆ จนตอนนี้นาฬิกาที่พกติดตัวของมาคัสก็กลายเป็นน้ำแข็งแล้วทำยังไงดี

"แย่แล้วสิฉันไม่รู้ว่าฉันเดินมากี่ชั่วโมงแล้ว และ นาฬิกาฉันก็พัง ทำยังไงดี"

"ทำนาฬิกาดิจิทัลสิคะ ที่ออกมาจากไม้คทาชั่วครู่ คทาวาเนตนี้สารพัดประโยชน์ค่ะ"

มาคัส นึก นึก นึก และนึก

"โอ๊ย ฉันคิดไม่ออก เอาเป็นว่า... นาฬิกาดิจิทัลจงออกมา!!!"

แล้วไม้คทาวาเนตก็ส่องแสง สีฟ้าครามน้ำทะเลทำให้นาฬิกาดิจิทัลเรือนใหญ่เท่าผนังซัก5-6เมตร ตอนนี้เวลาอยู่ที่ 17.32 พอดี ซึ่งเมื่อที่มาคัสและลิลลี่เดินทางมาที่นี่ก็ 15.00 พอดี

"เราเดินทางมา 2 ชั่วโมงกับอีก30นาทีแล้วหรอเนี่ย โถ่ เสียเวลาเปล่าจริงๆ" มาคัสขึ้นเสียงใส่เวลาที่โง่เง่าแล้ะเท้าที่แสนเชื่องช้า

           คทาวาเนตส่องแสงอีกครา แต่คราแต่ครั้งนี้ไม่ใช่สีน้ำเงิน ไม่ใช่สีฟ้า และไม่ใช่สีเขียว แต่ครั้งนี้ส่องแสงสีแดงเลือดนกที่ดูโหดร้ายและน่ากลัว

"ความโกรธเคือง คับแค้น อึดอัดอยู่ที่ใหน พลังชั่วร้ายอยู่ที่ใดจงชี้ทาง ซีย์ เบลลิเรอัส มาแล้ว"

"ได้ข่าวว่าเจ้านายกำลังหงุดหงิดและโกรธเคืองใช่ใหม ฉันจะอวยพรความโกรธเคืองอันแสนน่ากลัวของเจ้านาย ดูดมันมา และเปลี่ยนเป็นพลังของเจ้านาย ยอมรับไหมค่ะ"

"อะไร ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"

"อ๋อ ที่แท้คุณก็รุนแรงแบบนี้หึ เจอนี่หน่อย" แล้วซีย์ก็ยกไม้กายสิทธิ์ที่ทำด้วยทองแดงขึ้นมา มีแสงระยิบระยับเล็กน้อยสีแดงๆ ออกมา

"เจ้านาย พร้อมนะ" แล้วเธอก็สะบัดไม้กายสิทธิ์

"อ๊ากกกกกก" มาคัสที่เร่าร้อนหวีดร้องด้วยความเจ็บปวด เหมือนร่างกายถูกฉีก ถูกตัดออก แล้วก็มีฝุ่นมีผงสีส้มออกมารวมตัวกันเป็นลูกกลม มีความกลมเหมือนโลก แต่มีขนาดเท่าผลทุเรียน

"อ้อ นี่เองคือความโกรธที่แฝงไว้นั่นเอง ฉันจะเอามันออกเดี๋ยวนี้แหละ" แล้วเธอก็สะบัดไม้อีกคราและฝุ่นผงก็หายไป

"คำอฐิฐานแห่งความเชื่อมัน จงนำพามาคัส ลอว์ ทิมสัน ไปถึงเมืองที่ใกล้ที่สุด" ลิลลี่ช่วยบอก

แล้วร่างกายของทั้ง3ตนก็มาโผล่ที่เมืองๆหนึ่ง มีชื่อว่า "เมือง...โรลส์แลนด์