เปลี่ยนหัวใจนายติดหรู Change

6.7

เขียนโดย bluesmile

วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.08 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  12.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2557 15.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ขึ้นรถเมล์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           เช้าวันต่อมา

~กริ๊งๆๆ~

เมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ฉันก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาข้างล่าง

"สังเวียน ไปปลุกสายลับหน่อยสิลูก"เห็นมั๊ยลงมายังไม่ถึง 10 นาที ก็ต้องขึ้นไปอีกและ เฮ้อ ถ้าไม่เห็นแก่เงินค่าขนมที่จะโดนหักละก็ ฉันจะไม่ไปเรียกมันเด็ดขาด

         ณ หน้าห้องไอ้สายลับ

 

ก๊อกๆๆๆ

 

.........

 

ก๊อกๆๆๆ

 

.........

 

ก๊อกๆๆๆ

 

........

 

โอ๊ย เคาะจนมือจะหักแล้วเนี่ยะ มันตายรึยังว่ะ

ฉันจึงตัดสินใจเปิดประตู้เข้าไป

 

อ๋อ ที่มันมาเปิดก็เพราะมันยังไม่ตื่นนี่เอง 

 

"นาย"ฉันจึงเอานิ้วไปจิ้มไหล่มัน แต่มันยังไม่สะทกสะท้านค่าาา

 

"นาย"ฉันจึงเพิ่มเลเวลการจิ้ม แต่มันก็ยังไม่ตื่นค่ะท่านผู้อ่าน

 

"นาย"คราวนี้ฉันจึงยื่นหน้าเข้าไปไกลมันเพื่อดูว่ามันตายรึยัง แล้วออกแรงเขย่า

คราวนี้นายสายลับจับแขนฉันกดกับบนเตียง แล้วนายนั่นก็คร่อมฉันอยู่ คือท่ามันล่อแหลมมากถึงมากที่สุด

 

"นี่เธอคิดจะยั่วฉันงั้นหรอ"ไอ่สายลับพูด

 

"ยั่วบ้านป้านายสิ ก็นายหลับเป็นตายเลยเนี่ยะ ปล่อยก่อนสิว่ะ"ฉันพูดแล้วดิ้น นายนั่นจึงยอมผละออก 

 

"ฉันให้เวลา 10 นาทีในการอาบน้ำ แล้วรีบลงไปนะ"ฉันพูดแล้วเดินไปข้างล่าง

 

20 นาทีผ่านไป

"โอ๊ยยยย ทำไมมันอาบน้ำนานจังเลยว่ะ"ฉันโวยวาย

และแล้วเจ้าชายก็เสด็จลงมา(ประชดสุดๆ)

"รีบไปโรงเรียนเถอะลูก"แม่บอก 

"ยังไม่ได้กินข้าวเลยนะแม่"ฉันโวยวาย

"ไม่ทันแล้วแหละ รีบไปเถอะ สายแล้ว"แม่พูดฉันจึงต้องเดินออกมาแล้วปลายทางคือป้ายรถเมล์

"นี่เธอจะไปไหนเนี่ยะ"สายลับถาม

"ป้ายรถเมล์"ฉันตอบสั้นๆ

"นี่ฉันต้องขึ้นรถเมล์จริงหรอเนี่ยะ"นายสายลับพูด

"หรือจะเดินก็ไดิ้น แต่นายต้องเดินคนเดียว"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่ป้ายรถเมล์

"เฮ้ย รอด้วยเดะ" นายนั่นพูดแล้วเดินตามฉันมา พอเรมาถึง รถเมล์ก็มาพอดี

พอขึ้นไปก็โชคดีเจอที่นัง 2 ที่พอดีเลย ฉันจึงลากไอ่หมอนั่นมานั่ง พอรถฉันก็เห็นยายคนนึงกับผู้หญิงท้องแก่อีกคนกำลังหาที่นั่ง ฉันจึงสะกิดยายคนนั้น

"ยายค่ะ.มานั่งที่หนูก็ได้ค่ะ"ฉันพูดแล้วจึงลุกให้ยายนั่ง 

"ขอบใจมากนะนังหนู"ยายคนนั้นพูด

"ค่ะ"ฉันพูดแล้วยิ้มให้

"เออ น้าครับ มานั่งที่ผมก็ได้ครับ"นายสายลับพูดแล้วลุกให้น้าที่ท้องแก่นั่ง

"ขอบใจมากนะหนู"คุณน้าคนนั้นพูด

"ครับ"

แล้วเราสองคนจึงต้องมายืนตรงที่เค้าเอาไว้โหน 

"นี่นายมากอดฉันทำไมหะ"ฉันโวยวายเสียงเบา เมื่อเค้าเอามือข้างหนึ่งมากอดฉัน

"ก็เดี๋ยวรถเบรก เดี๋ยวก็หน้าคง่ำหรอก ฉันอายคนอื่น หรือว่าเธอโหนถึงหล่ะ" เออ มันก็ใช่ แต่แบบนี้มันใกล้ไปรึป่าวเนี่ยะ 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา