นักเรียนนายร้อยครับผม

          แส่งแดดยามเช้าอ่อนๆส่องแสงผ่านมายังต้นไม้เหมือนเป็นการปลุกให้สิ่งมีชีวิตตื่นจากการหลับไหล  เสียงเท้ากระทบพื้นของชายหนุ่มทั้งสี่ดังตุ๊บ ตุ๊บอย่างพร้อมเพรียงกันใช่แล้วตอนนี้พวกเขากำลังวิ่งออกกำลังกายเหมือนเช่นทุกวันแม้ว่าวันนี้ผู้หมวดสุดเนี๊ยบจะไม่ได้เฝ้ามองแต่ด้วยความติดเป็นนิสัย ใครจะคิดละว่าจากระยะเวลาเพียงแค่นั้นจะเปลี่ยนนิสัยของคนได้

  "เย้กูถึงคนแรก"ดินทำหน้าเยอะเย้เพื่อน

  "เออได้ที่หนึ่งแล้วบินได้ไหมละมึง"ลมพูดประชดก่อนจะคว้าน้ำมาดื่มเพื่อดับกระหาย

"เฮ้ยไอ่ลมเดี๋ยวจุก"ไฟแสดงออกการเป็นห่วงเพื่อนเนื่องจากอาการแบบนี้เขาเองจะเป็นบ่อยมาก

"เออกูว่าไปอาบน้ำกันเถอะเดี๋ยวม้าทำกับข้าวเสร็จแล้วจะได้กิน"น้ำเตื่อนเพื่อนเพราะเห็นว่าเวลาตอนนี้จะ8โมงเช้าแล้ว   ชายหนุ่มทั้งสามใช้เวลาอาบน้ำและแต่งตัวไม่ถึง20นาทีก่อนจะลงมาที่โต๊ะอาหารที่ด้านล่างวันนี้เฒ่าแก่ส่งให้ผู้เป็นภรรยาจัดอาหารชุดพิเศษตอนรับบุตรชายและเพื่อนๆ

"โฮม้าเยอะจังอะ"เนยทักผู้เป็นแม่

"ก็ทำให้หนุ่มๆเขากินนะ"อาซ้อกี้ตอบผู้เป็นลูกสาวคนเล็ก   พร้อมใช้ให้บุตรสาวไปตามผู้เป็นปู่กับย่าให้มาทานข้าวเนื่องจากเห็นว่าบุตรชายและเพื่อนๆลงมาแล้ว  เมื่อเห็นว่าทั้งหมดทานข้าวอิ่มแล้วเฮียโต้ผู้เป็นพี่ชายจึงเอ๋ยขึ้น

"น้ำ  จะพาเพื่อนๆไปเที่ยวไหนนิ"

"อั๋วว่าจะพาไปสวนลุงไสวเห็นป๊าบอกว่าตอนนี้ลุงแกกำลังจะเก็บองุ่นนะเมื่อวานลุงแกเอาองุ่นมาให้พอดีไอ้บ้านนอกสามตัวนี้ไม่เคยเห็น"พอน้ำอธิบายเสร็จเพื่อนๆทั้งสามต่างมองหน้ากันลึกลักก่อนจะยิ้มเจือยๆออกมา

"งั้นเนยไปด้วยนะ  เนยอยากไปน้ำตกกลางสวน"สวยน้อยเสนอพลางทำหน้าเคลิ้มก่อนที่มือพี่ชายคนโตจะมาปิดปาก           ดินมองภาพนั้นพลางคิดถึงพี่ชายคนเดียวของเขา  

    "ยี๋เค็มนะเฮีย"สาวน้อยตะโกนใส่หน้าผู้เป็นพี่ชายก่อนจะหันไปฟ้องพี่สะใภ้

  "อาเจ้ดูเฮียดิแกล้วเนยนะเจ้จัดการเลย"

"มานี้เลยเฮียนั้งลงแกล้งน้องอยู่นั้นแหละ"ผู้เป็นภรรยาดึงหูสามีให้มานั้งข้างๆ เรียกเสียงหัวเราะจากคนในบ้านได้เยอะเลย    เฒ่าแก่ส่งจึงเอ๋ยขึ้นเพื่อสรุปทุกอย่าง

"งั้น อาโต้พาน้องๆไปนะ"

"แล้วร้านอั๋วละ"ชายหนุ่มมิวายเป็นห่วงร้านของเขา  ถึงแม้ว่าทุกวันนี้ป๊าจะแบ่งหุ้นส่วนจากตลาดให้เขา30%อยู่แล้วแต่เขาไม่ใช่ตัวคนมีเดียวแล้วเขาต้องทำงานสร้างอนคตให้ครอบครัวยิ่งตอนนี้ผู้เป็นภรรยากำลังท้องอยู่เขายิ่งต้องสร้างฐานะ

"เดี๋ยวป้าเฝ้าให้เอง   ลื่อก็ถือโอกาสพาเมียไปหาพ่อเขาด้วย"เฒ่าส่งเสนอทางเลือกเนื่องจากรู้ดีว่าบุตรชายงกเพียงใด

"ไม่เป็นไรป๊าปิดร้านเลยก็ได้  แค่วันเดียวเอง"ชายหนุ่มคลอยตามผู้เป็นพ่อ

   หลังจากรับประทานอาหารเสร็จทั้งหมดก็ได้เดินทางไปไร่สุงไสวซึ่งเป็นบิดาของลูกปลาพี่สะใภ้สุดสวยของน้ำ  คนที่ดูตื่นเต้นที่สุดไม่ใช่ใครอื่นเลยคนนั้นๆคือเนยเธอวิ่งรีบลงรถอย่างไม่คิดชีวิตจนผู้เป็นพี่สะใภ้ต้องทัก

"เนยๆ จะรีบไปไหนห๊า  ตอนนี้มันเล่นน้ำไม่ได้หรอกต้องรอให้แดดมันจางกว่านี้ก่อนตอนนี้ไปเล่นกับพี่ปลายก่อนนะตอนนี้พี่ปลายกลับจากอเมริกาแล้วนะเห็นเราบ่นว่าคิดถึงไม่ใช่หรือ"อาเจ้าลุกปลาเตือนน้องสามี สาวน้อยได้แต่ทำหน้าเยเกเพราะตั้งใจมาเล่นน้ำเต็มที่็

"ห๊าพี่ปลายมาหรือพี่"น้ำหน้าหน้าตื่นเต้นเนื่องจากเขาไม่ได้พบพี่ปลายตั้งแต่ที่พี่เขาไปเรียนต่อด้านพฤศาสตร์ที่อเมริกาเมื่อปีที่แล้ว   

 "ปลายๆมาดูยันเด็กนี้เร็ว"

     ชายหนุ่มวัย25แต่ยังดูอ่อนเยาว์เหมือนคนอายุ18เปิดประตูออกมา      พีปลายเป็นน้องชายของพี่ลุกปลาประกอบอาชีพเป็นอาจารย์ในมหาลัยด้วยความเก่งทำให้พี่เขาสอบชิงทุนไปเรียนต่อเอกที่อเมริกาได้ตอนนี้จึงกลับมาเป็นอาจารย์ที่เดิมก่อนที่พี่ปลายจะไปเรียนต่อน้ำชอบให้พี่ปลายติวอังกฤษให้ทำให้ทั้งสองสนิดกัน

"ไหนๆพี่ปลา โฮยไอ่เนยเด็กอ้วนของพี่ตอนนี้มันสวยขึ้นเป็นกองเลย"พี่ปลายเอ๋ยแซว  ก่อนจะหันไปมองชายหนุ่มข้างๆ

    "เฮ้ยอย่าบอกว่านี้น้ำ  โฮน่าตา ทำไมดำแบบนี้ละน้องเอ๋ย"พี่ปลายเดินมาจับหน้าน้ำอย่างพิจารณา

"พี่ผมฝึกหนักนะครับ"น้ำรีบตอบ

"แล้วนี้ใครละ"พี่ปลายชี้ไปที่สามหนุ่ม

"นี้ดิน ลม ไฟครับ   ไอ่ดิน ไอ่ลม ไอ่ไฟนี้พี่ปลายน้องชายอาเจ้เขาเป็นอาจารย์มหาลัย"น้ำแนะน้ำเพื่อนๆให้รู้จักกับพี่ปลาย  

"อ้าวมาแค่นี้หรือพี่โต้ละม่ายมาหรอ"พี่ปลายถามขึ้น

"อยู่นี่ปลายแกดูสิไอ่พวกนี้ไม่ช่วยพี่เลย "เสีงพี่โต้ดังมามาแต่ไกลในมือถือข้าวของเต็มมือ

"มาเฮียผมช่วยเดี๋ยวเข้าบ้านกันก่อนดีกว่า  เดี๋ยวพี่พาไปเก็บองุ่นเดี๋ยวเย็นๆเราเที่ยวน้ำตกกันเอออยู่กันข้าวเย็นก่อนกลับนะเดี๋ยวพี่ทำปลานึ่งมะนาวกับหมู่ย่างหอมๆให้กิน"พี่ปลายพูดยั่วเนยเพราะดีว่าเป็นของโปรดของสาวน้อย

บริเวณสวนตอนนี้องุ่นชายหนุ่มทั้งสามกำลังเพลินกับการเก็บองุ่น

"เฮ้ยไอ้ไฟมึงอย่าเก็บพวงแบบนั้นดิมันยังไม่สุกเลย"น้ำตีมือเพื่อนซึ่งตอนนี้กำลังจะเก็ยองุ่นอยู่

"อ้าวกูจะไปรู้หรอ"ไฟทำหน้าเยเก

"มึงหัดดูไอ่ลมนั้น"น้ำชี้ไปที่ลมซึ่งตอนนี้กำลังบรรจงเก็บองุ่นอย่างอ่อนโยน

"โธ่ไอ่ลมมึงจะตั้งใจไปแล้วนะทำอย่างกะว่ากำลังทำข้อสอบระดับชาติ"ดินกล่าวแซวเพื่อนในขณะตนเองกำลังหยิบองุ่นเข้าปาก

 "กินอยู่นั้นแหละไม่ช่วยเลยมึง"ไฟเดินไปตบหัวเพื่อน

"ก็พี่ปลายบอกต้องชิมถึงจะรู้รสชาติไง"้

"ถุยไม่ต้องเลยไหนมึงลองเก็บดิเดี๋ยวกูสอน"ไฟอาสาสอนเพื่อนทั้งที่ตนเองก็เก็บไม่เป็น

"ไม่ต้องกูทำเอง  ดินก้มไปตัดขั้วองุ่นอย่างตั้งใจ"

"เฮ้ยไอ้ดินมึงตัดได้สวยมากนี้ถ้าไม่บอกกูคิดว่ามึงเคยทำสวนนะนี้"ลมพูดแซวเพื่อน  

"โธสมัยเรียนกูนี้ได้เกรด4วิชาเกษตรนะโว๊ย"ดินทำท่ากอดอกภูมิใจ

"นี้โรงเรียนมึงสอนวิชาตั้ดองุ่นด้วยหรอว๊ะ"น้ำล้อเลียนดิน   พร้อมทำท่าแบบเดียวกัน

"นี้มึงล้อกูใช่ไหมได้มึงตายไอ่น้ำ"ดินกระโดดถีบน้ำน้ำหลบวีบก่อนที่ทั้งหมดจะวิ่งไล่กับแบบเด็กๆท่ามกลางสายตาเอ็ดดูของพี่ปลายที่มองแล้วส่ายหัว

"นักเรียนเตรียมทหารทำตัวเหมือนกับเด็กนักศึกษาปีหนึ่งที่เขาสอน"

   หลังจากทุดคนเดินดูต้นองุ่นเรียบร้อยแล้วตอนนี้เวลาบ่าย3โมงเย็นทุกคนรวมตัวกันที่น้ำตกกลางไร่เฮียโต้กับเจ้ลูกปลากำลังช่วยกันเตียมน้ำและผลไม้ข้างๆกันพี่ปลายกำลังย่างหมู่ บนโต๊ะไม้สีขาวลุงไสวนั้งมองเด็กๆกำลังเล่นน้ำอยู่ บนหน้าที่เหี่ยวย่นมีรอยยิ้มระบายอยู่

"เฮ้ยพี่น้ำแกล้งเนยไมอะ"เสียงสาวน้อยโวยวายเมื่อเห็นว่าพี่ชายกำลังจับหัวตนเองกดลง

"ก็แกล้งเนยมันสนุกดีนิ"ผู้เป็นพี่ชายตอบกวนๆ

"หึย คอยดูนะเค้าจะฟ้องแม่   ไปเล่นกับพวกพพี่ไฟพี่ดินพี่ลมดีกว่า"สาวน้อยว่ายน้ำไปหาสามหนุ่มซึ่งตอนนี้กำลังเล่นบอลกลางน้ำอยู่

"พี่ค่ะเนยเล่นด้วยนะ"สาวน้อยตะโกนมาแต่ไกล

"มาเลยครับน้องเนย"สามหนุ่มกวักมือเรียกสาวน้อยก่อนจะทำปากมุมมิ้มกันแล้วโยนลูกบอลไปใส่ศรีษะของชายหนุ่มอีกคน

"เฮ้ยพวกมึงแกล้งกูหรอ"ชายหนุ่มคลำหัวป่อยๆ

"ได้ไอ่ดินไอ่ลมไอ่ไฟมึงตาย"ชายหนุ่มกระโจนเข้าไปหาเพื่อนๆ 

 "เฮ้ย"เสียงน้ำแตกซ่านพร้อมกับเสียงหัวเราะของทุกคน

         "มากินได้แล้วเด็กๆ"พี่ปลายตะโกนเรียก   เนยวิ่งขึ้นมาเป็นคนแรก

"เนยเร็วๆจริงๆเลยนะเรื่องกินนี้เดี๋ยวก็อ้วนเป็นหมูหรอก"เฮียโต้แซวน้องสาวก่อนจะหยิบหมู่ย่างให้ผู้เป็นน้อง

"เฮียบ่นน้องแต่เอาให้นี้นะ"เจ้ลูกปลาแซวสามี

"ก็กลัวน้องมันหิวนิ"

"จ้าพ่อคนรักครอบครัว  อะนี้เนย"เจ้ลูกปลายื่นหมูให้ก่อนจะหันไปเรียกหนุ่มๆที่อยุ่อีฝั่งให้มากิน