bubble ฟองสบู่สื่อรัก

เช้าวันนี้ที่ต้องไปมหาลัยแต่เช้า

ระยะเวลาผ่านมา 3 วัน ในทุกๆ เช้า และ เย็น จะมี ข้าวเช้า และ ข้าวเย็น มาแขวนที่ลูกบิดเป็นประจำ และจะมีโน๊ตเขียนไว้เสมอ เช้าวันนี้เธอต้องออกไปเรียนแต่เช้า เธอจึงมีเซอร์ไพรส์ให้กับบุคคลในความลับของเธอ...

ในเวลา 8.30น. 

บุคคลในความลับยังคงเอาข้าวเช้ามาให้ออยเช่นที่ทำทุกวัน แต่วันนี้.... กลับมีข้วเช้ามาแทนและโน๊ตเช่นเดี๋ยวกับที่เค้าทำ

"ขอบคุณที่ทำให้นะ ^^"

บุคคลในความลับถึงกับยิ้มไม่หุบด้วยความดีใจที่อย่างน้อยสิ่งที่เค้าทำก็ได้อยู่ในใจของสาวสวยคนนั้นไปแล้วววว

ณ มหาลัยในตอนเช้า

ออยเดินเข้ามหาลัยด้วยรอยยิ้มอันแสนหวาน "ออยแกเป็นไรป่าวเนี่ย ยิ้มไม่หุบเลยนะ?" แองจี้ถาม

"อ๋อ ป่าวๆไม่มีไรหรอก^^" ออยตอบและนั่งลงข้างๆแองจี้ สักพักอาตก็เดินเข้ามาหาสองสาว "ออยเราขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหม" อาตบอกและเดินไปที่ข้างสนาม "มีอะไรหรือเปล่าออย?" แองจี้ถามออย ออยส่ายหน้าด้วยความมึนงงก่อนจะเดินไปหาอาต "มีอะไรหรืออาต?" ออยถามอาตด้วยความมึนงง "เราชอบเธออ่า เป็นแฟนกะเรานะ" อาตบอกและกุมมือของออยไว้ "เราไม่ได้ชอบเธออ่า ขอโทษนะ" ออยบอกกับอาตและเอามืออกจากมืออาต "แต่เราชอบออยจริงๆนะ" อาตพยายามจะให้ออยตอบตกลงเขาให้ได้ "อย่าทำแบบนี้เลย เราไม่ชอบอ่า" ออยตอบและสบัดมือออกอย่างแรงและเดินหนีอาตออกมา ก่อนจะหยิบของและเดินออกจากมหาลัยด้วยน้ำตา เพราะเธอรู้ว่าขณะที่เธอคุยกับอาตอยู่ใครกำลังมองเธอ ออยนั่งแท็กซี่กลับบ้านด้วยความเสียใจที่ต้องมาเกี่ยวข้องกับคนที่เพื่อนชอบ เธอพยายามจะ ไม่ทัก ไม่คุย กับอ่ตแล้ว แต่อาตเป็นคนเข้ามาหาเธอเอง....

หอพักของออย

ออยเดินเข้าห้องด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นจนทำให้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นสงสัยว่าเธอเป็นอะไร "ออยเป็นอะไรหรือเปล่า" รุ่นพี่ที่เธอรู้จักถามและจับแขนเธอเอาไว้เพื่อรอคำตอบ แต่ออยเอามือที่จับแขนของเธออกอย่างอ่อนโยน และเดินขึ้นห้องไปโดยไม่ตอบอะไร 

ออยจะรู้ไหมว่าบุคคลในความลับกำลังอยากจะเดินเข้าไปหาเธอ

ไปปลอบเธอ แต่ที่เค้าทำได้ คือเพียงแค่ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ (เธอจะรู้ไหมว่าเธอร้องไห้ ฉันก็ยิ่งอยากเข้าไปหาเธอ แต่ใจของฉันมันไม่กล้าไง) ชายหนุ่มบ่นในใจด้วยความเสียใจที่คนที่เขารักต้องร้องไห้....