Maverick

                รุ้งรีบเปิดประตูห้องออกทั้ง3คนก้าวเข้าไปในห้อง รุ้งถอนหายใจ เห้อ ดีนะที่อาจาร์ยยังไม่เข้า
จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายตะโกนขึ้น
เอก: อีรุ้งมึงมาสายอีกแล้วนะ
รุ้ง: สายพ่อมึงอะ เรทแค่ ครึ่งชั่วโมงเอง
แล้วนี้อาจาร์ย แอนไปไหนวะ
เอก: ผอ.เรียกประชุมวะ
รุ้ง: นาย3คนอะ นั่งกับฉันกับไอเอกนะ
เนียร์: โอเค
รุ้งเดินนำทั้ง3คนไปที่โต๊ะเรียน กลุ่มมีทั้งหมด 5คน รุ้งกับเอกเป็นส่วนเกินในห้อง ทั้งกลุ่มจึงมีแค่เค้า2คน ทำให้มีที่ว่างพอสำหรับ เนียร์กันและกล้า
รุ้ง: ร.ร. นี้ทำงานกันเป็นกลุ่ม นร.ในห้องมี 37คน ไม่รวมพวกนายทั้ง3นะ แบ่งกลุ่มละ5คน
ฉันกับไอเอกนี้เป็นส่วนเกินของห้อง
เอก: ยินดีต้อนรับนะ พวกนายชื่ออะไร?
ทั้ง3คนแนะนำตัวแล้วทำความรู้จักกัน
เนียร์: เอกทำไม คนที่ ร.ร.นี้ถึงนิยม รถกะบะกัน
เอก: มันแรงไงพวก ของฉัน นะวิ่ง แค่ 8.34 วิ เซงชิบหายว่าแต่ถามทำไม
เนียร์: สงสัยนะ ต่างประเทศเค้านิยมรถ เก๋งกันอะ
เอก: แรงรึป่าวละ
เนียร์: ไม่นะ เค้านิยมดริฟกันวะ
เอก: อ่อที่นี้แด๊กส์วะเพื่อน
กัน: แด๊กส์ คือไร
รุ้ง: แข่งทางตรง นับเวลา ไง
กล้า: อ่อ
เนียร์: น่าสนใจ
เอก: คนที่นี้นิยมตั้งแก๊งค์รถซิ่งกัน โน่นไอเบส รถมันเร็วสุดใน ศรีวิกรม์แล้ว วิ่ง 6.88 เร็วกว่านี้ไม่มีละ
เนียร์: เอกมึงมีแก๊งค์ยัง?
เอก: ยังวะตั้งแก๊งค์ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องมีช่างประจำแก๊งค์นะเว้ย เงินทุน อีกหลายล้าน ค่าสมัครในการตั้งแก๊งค์อีก สมาคมรถซิ่ง อะ แก๊งค์นึง จ่ายเดือนละ 5แสน ง่ายปะละ

เนียร์กันและกล้า ยิ้ม พูดพร้อมกัน เรื่องจิ้บๆ
เนียร์: มึงไปหาช่างมา
เอก: บ้ามึงมีเงินหรอ
กัน: ไอเนี้ยทายาท ตระกูล มาวี
รุ้งและเอกมองหน้ากันด้วยความตกใจ
รุ้ง: บริษัท maverick อะนะ
กล้า: ใช่แล้ว
เอก: งั้นมีคนนึงชื่อไอสอง เรียนอยู่ ม.5 ความสามารถ นี้โคตรเจ๋ง ไม่มีสังกัดด้วยมึง
กัน: ไปติดต่อมา
ทั้ง5 คน ลุกจากโต๊ะแล้วเดินออกไปนอกห้อง เบสมองตามด้วยความสมเพศ
เบส: เหอะพวกเด็กเพิ่งโต
ทั้ง5คนเดินไปขึ้น ลิฟส์ เอก กดไปที่เลข 9
เอก: มัน ค่อนข้าง ห้าวๆหน่อยนะ
กล้า: เออเดะพวก กูคุยเอง
เนียร์: ฉันจัดการเองพวกนายอยู่เฉยๆ
รุ้ง: มันไม่เคย ตกลง ข้อเสนอของใครนะ
ประตู ลิฟส์เปิดออก ทั้ง5คนเดินออกจากลิฟส์
เอกเดินนำ หน้าทุกคนด้วยท่าทางตื่นเต้นพอๆกับรุ้ง เนียร์กันและกล้าเดินตามด้วยท่าทางสุขุม
เอก: ห้องนี้และห้องมัน
รุ้ง: ฉันเอง
รุ้งเปิดประตูออก แล้วก้าวเข้าไปข้างใน ใครชื่อ
สอง ออกมานี้ที สองลุกขึ้นด้วยท่าทาง สงบเยือกเย็น ใบหน้า อันหล่อ ของเค้า บวกกับท่าทางสงบทำให้เค้า โดดเด่น สง่า ในห้องที่สุด
สอง: มีอะไร ?
เนียร์: ฉันอยากคุยกับนายหน่อย
สอง: ได้สิ
เนียร์: ตามฉันมานี้
เนียร์เดิยนำหน้าสองมา เค้ามองไปรอบตัวหาที่เงียบสงบ แล้วเป็นส่วนตัวที่สุด จนสอง ต้องดึงแขนให้เค้าตามมา เค้าเดินไปข้างหน้าแล้วเลี้ยวซ้าย แล้วก็หยุด มันเป็นช่องแคบๆ มืดสนิท ไม่มีใครสังเกตเห็น ถ้า ไม่พยายาม มองให้ดีๆ
สอง: ว่ามา เด็กใหม่ ชื่อเนียร์ใช่ไหม
เนียร์ทำหน้างงๆ แต่เค้า ก็ไม่สงสัยเพราะ สองเป็นถึงคนดัง เก่งด้านช่าง คงต้องรู้ ความเคลื่อนไหวใน โรงเรียนเยอะ
เนียร์: มารวมแก๊งค์กับฉันสิ
สอง: เหตุผล ถ้าเพราะฉันเก่ง และก็ฟังไม่ขึ้นหรอกนะ คนเก่งในโรงเรียนก็มีเยอะแยะ
เนียร์: ฉันคิดว่านาย สามารถทำงานร่วมกับพวกฉันได้ดี นายเป็นคนฉลาด รอบรู้ หูไวตาไว ฉันต้องการนาย
สอง: นายน่าสนกว่าคนอื่นๆ โอเคตกลง แต่แค่ฉันคนเดียวไม่พอ นายต้องหาคนเช็ตช่วงล่าง
ฉันทำได้ทุกอย่างยกเว้นช่วงล่าง
เนียร์: มีใครแนะนำไหม
สอง: ไอต้องเพื่อนฉันเอง
ทั้ง2 คนเดินกลับไปที่กลุ่ม สองเดินไปในห้องเรียกไอสองออกมา ทั้งหมดตกลงกันหลังเลิกเรียนจะไปเจอกันที่อู่ ของ สอง เนียร์ในใจก็ยิ่งแอบชอบรุ้งเข้าไปอีกเพราะอะไรก็ไม่รู้ รุ้งเองก็ แอบชอบเนียร์ด้วยเล็กน้อยแต่ต้องห้ามใจไว้ เพราะ เธอเพิ่งเลิกกับ เบส เธอรู้ว่า เนียร์ต้องเจอกับอะไร ถ้า เบส รู้ว่า เค้าทั้ง2 คบกัน ความรู้สึกของทั้ง2คนจึงได้แค่แอบชอบ ...