Magic mystery ชมรมลึกลับสุดแสบ

9.2

เขียนโดย •Little•white•

วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.27 น.

  10 ตอน
  30 วิจารณ์
  13.05K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2557 21.05 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ดาร์ก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"หนูจะร่วมด้วย"ฉันและแอลเล่าเรื่องทั้งหมดให้บาเบลฟัง เธอเลยจะขอร่วมด้วย
"ว่าแต่ปริศนานั้นใครเป็นคนที่เธอชอบ"จริงด้วย! ใครละที่ฉันชอบที่สุด รึว่าจะเป็น....รักแรกของฉัน ไม่หรอกม้าง เพราะตอนนี้ฉันก็ไม่ชอบเขาแล้ว
"ไม่รู้สิ"
"เราต้องค่อยๆแก้ปริศนาออกมา"แอลพูดบ้าง
"เริ่มจาก......"บาเบลพูดแล้วหยุดไปช่วงหนึ่ง
"เค้นความจริงจากหัวของเธอ/รุ่นพี่"พ...พูดพร้อมกันเชียว -_-
"เค้นทำไมล่ะ"
"จะได้รู้รักแรกของพี่ไงงง"เห้ย! ไม่ได้โว้ยยย
"ไม่ได้!"ฉันไม่บอกหรอก แบร่ๆ
"ทำไมล่ะ"แอล
"ก..ก็ตอนนี้ฉันไม่ได้ชอบเขาแล้วเกลียดเลยด้วย"
"งั้นเหรอ"ก็ฉันเกลียดเขาแล้วนิ
"รุ่นพี่งั้นเราคงต้องค่อยๆดูเผื่อจะเจอคนที่พี่เขาเคยรัก พี่อาจจะชอบเขาอีกก็ได้"นั่นสิ...ไม่ละไม่มีทาง(ประหลาดคน)
"ไม่หรอก"
"แต่ก็น่าลอง"แอลดูเหมือนจะสนใจวิธีนี้อยู่
"ก..ก็ได้"ลองดูก็ได้ เพื่อสวนของเรา
"Let's go"พวกเราทั้งสามพูดขึ้นพร้อมกัน

กลับมาที่ห้องเรียน B
"นั่งที่...พอดีมีเพื่อนใหม่มาแต่เพิ่งลงจากเครื่องเมื่อกลางวันนี้เลยแนะนำตัวช้าหน่อย"มิสเซอไวท์คุณครูที่ปรึกษาของห้องฉันกำลังบรรยายถึงเพื่อนใหม่อย่างโน้นอย่างนี้อยู่
"เฮ้อ!"ฉันถอนหายใจ
"งั้นให้เขาเข้ามาเลยละกัน"
แอ๊ดดดด~(ประตูเก่ามั้ง)
"สวัสดี"โห พอนายนั่นพูดปุ๊ปดอกไม้บนโต๊ะครูตายเลย น่าสงสารจริงๆ
"เอ้าที่นั่งก็...ข้างๆเธอละกันโนอาร์"ห๊ะ! มิสเซอไวท์ทำกับหนูอย่างงี้ได้ไงงงง =[]=
"ครูไปก่อนนะ แล้วก็เรียนกันดีๆด้วย"
"ห..หวัดดี"นะ..น่ากลัวอ่า มีรังสีด้วย
"ลืมฉันแล้วเหรอ"อะไรนะ ลืมงั้นเหรอ
"ฉันรู้จักนายด้วยเหรอ"
"ลืมแล้วสินะ หึ!"อะไรย่ะ มาหงมาหึอะไรแถวนี้ จะว่าไปเขาก็น่าตาดีอยู่นะ ผมสีดำขลับเหมือนแกรนิตเลย
"แล้วนายชื่อ?"
"ดาร์ก"
"ฉัน โนอาร์นะ"ถึงคาบชมรมแล้วไปดีกว่า แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป
"เธอลืมฉันแล้วจริงๆสินะ"เขาที่ถูกทิ้งท้ายให้อยู่โดดเดี่ยวมาตลอดได้พูดคำทิ้งท้ายเอาไว้ ก่อนที่จะ..จะ....ผล็อยหลับไป(ลุ้นตั้งนาน)

ชมรมลึกลับบบ
"มาแล้วววว"แฮ่กๆเหนื่อยจัง
"ช้าจังนะ"แกรนิตมาอีกละ =_=
"อ้าวโนอาร์"ว้าว! แอลทำอาหารแล้ววว แอลเขาทำอาหารเก่งมากเลยนะจะบอกให้ ว่าแต่สัมภเวสีข้างๆแอลคือ..นายเซตนี่เอง
"คุณแอลครับผมขอกินด้วยนะครับ"
"รอคนอื่นก่อนนะค่ะ"
"ผมว่าอาหารของคุณต้องอร่อยมากแน่ๆเลย"
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ"
"ไม่จริงหรอกครับมันดูสวยและน่ากินมากๆเลยครับ"เอ้า! หวานกันไป
"วันนี้ฉันเจอเด็กใหม่ด้วย"ฉันพูด
"จริงเหรอค่ะรุ่นพี่"บาเบลถาม
"อืม เขาพูดกับฉันประมาณว่า 'จำกันไม่ได้แล้วเหรอ' น่ะ"
"แปลกอยู่ ช่างเถอะมากินอาหารว่างกัน"นั่นสิ อยากกินแล้ววว *0*
"โนอาร์...."ใครเรียกน่ะ
"ดาร์กเหรอ"
"ฉันขอเข้าชมรมด้วย"เสียงพี่น่ากลัวมากเลยมีรังสีความโหดอยู่รอบๆ
"ก็ได้นะ"
"งั้นฉันเข้าด้วย"
"นายเอาด้วยเหรอแกรนิต"
"อืม"แกีนิตก็เข้าด้วยแหะ
"ผมด้วยยยย"นายเซตอีก
"ก็ได้"
"มานั่งคิดต่อกัน"แอลพูด
"คิดไร"ลืมไปแกรนิตยังไม่รู้นิ นายเซต ดาร์กด้วย
"ก็เรื่อง....กริ่งงงงงงง"ฉันยังพูดไม่จบเล๊ยยย อ๊อดดังซะแล้ว
"เจอกันพรุ่งนี้ละกัน"ฉันพูดทิ้งท้ายก่อนออกจากห้องไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา