ทะเลเพลิง (ภาคต่อ) NC 18+

ตอนที่ 20 กระทันหัน

            เขาปล่อยเธอทิ้งเอาไว้ในห้อง ส่วนตัวเขาออกไปริมระเบียงห้องนอน มองออกไปด้านนอก แววตาโกรธเคือง เครียดแค้น มือใหญ่ทั้งสองมือกำแน่นทุบลงบนราวเหล็กของระเบียง

            เธอใจไม่ดี เค้าคงแค้นเธอมากที่พาแพรวาหนีไป ไม่นานเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของชายดังขึ้น

“ฮาโหล” ชายกรอกเสียงห้วนๆไปตามสาย

            แล้วสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป รีบกลับเข้ามาในห้อง ก่อนจะวางสายอย่างรวดเร็ว

“ชั้นรู้ว่าน้องแพรอยู่ที่ไหน ” ชายพูดกับเธอก่อนจะออกจากห้องอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยว อย่าเพิ่งไป ปล่อยชั้นก่อน” เธอตะโกนตามไป แต่ไม่เป็นผล

            แย่แน่ๆ ชายกำลังมุ่งหน้าไปหาแพรวา เธอจะทำยังไงดี ใช่สิ โทรศัพย์มือถือของเธอ อยู่ที่กระเป๋ากางเกง เธอขยับให้ขาเข้ามาใกล้มือที่โดนมัดติดกับหัวเตียง เพื่อหยิบโทรศัพย์ แล้วเธอก็ทำสำเร็จ   มือเล็กกดปุ่มโทรออกอย่างทุรักทุเร

“ว่าไงจ๊ะ ขนเงินมาหมดธนาคารหรือยัง” ทิพย์รดาแซวเพื่อน

“ทิพย์   แย่แล้ว ชายรู้แล้วว่าน้องแพรอยู่ไหนเธอช่วยทำยังไงก็ได้ให้น้องออกไปจากคอนโดของเธอให้เร็วที่สุด ”

“อะไรน๊ะ...” ทิพย์รดาตกใจ ภัยกำลังมาถึงตัว

“ไม่มีเวลาแล้วทิพย์   เธอต้องพาน้องแพรออกไปจากที่นั่นให้เร็วที่สุด   เพราะชายไปที่คอนโดของเธอแล้ว”

“โอเค” ทิพย์รดาวางสายไปรวดเร็ว มือสั่น

            แล้วนี่เธอจะทำอย่างไร   จะพาน้องแพรไปหลบที่ไหน   ยิ่งตอนนี้น้องแพรหลับไปเพราะฤทธิ์ยานอนหลับ หลังจากที่ตกใจเพราะถูกน้องชายตัวแสบแกล้ง

            ใช่สิ ที ทีจะช่วยแพรวาได้   เธอรู้นิสัยน้องชายของเธอดีว่าไม่ใช่คนกักขฬะ ทำร้ายร่างกายผู้หญิง   ที่เธอเห็นเป็นเพียงทีระแกล้งให้แพรวากลัว เพราะแพรวาเข้าไปในห้องของเขาโดยไม่ได้รับอนุญาติ

ก๊อก ก๊อก

“ที เปิดประตูให้พี่หน่อย..ที” ทิพย์รดารัวเคาะห้องของทีระ ด้วยความรีบร้อน

            ทีระเปิดประตูออกมา แววตายอมรับผิด

“ผมขอโทษครับพี่ทิพย์ แต่พี่ทิพย์ต้องเชื่อนะว่าเมื่อกี้ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ยัยตัวเล็กนั่นกลัวขนาดนี้ ”

“พี่รู้ แต่ตอนนี้พี่มีเรื่องด่วน   มีคนรู้แล้วว่าน้องอยู่ที่คอนโดพี่   ก่อนที่ทั้งน้องแพรและพวกเราจะซวยกันหมด   ทีต้องพาน้องออกไป” หมอสาวไม่พูดเฉยๆ แต่ทั้งผลักทั้งลากน้องชายของเขาออกมาจากห้องและพาไปที่ห้องของเธอที่แพรวานอนอยู่

“เดี๋ยวพี่ทิพย์...จะให้ผมพายัยตัวเล็กไปอยู่ที่ไหน”

“ที่ไหนก็ได้ แถวมหาลัยของทีก็ได้ แค่ไม่นาน แต่ทีต้องสัญญากับพี่ว่าจะไม่แกล้งและไม่ทำอะไรน้อง”

“พี่เชื่อใจทีนะ   ดูแลน้องให้ดีเข้าใจมั้ย” ทิพย์รดาตบบ่ากว้างของน้องชายมองเขาอย่างไว้ใจ

“ได้พี่   แต่จะพาออกไปยังไง   ยัยตัวเล็กนอนหลับเป็นตายแบบเนียะ”

“อุ้มออกไปเลย    เอากุญแจรถพี่ไปด้วย พาน้องไปให้เร็วที่สุด พอได้ที่พักแล้วโทรบอกพี่เลยนะว่าพักกันอยู่ที่ไหน”

หมอสาววิ่งไปเอากระเป๋าเป้ของน้องชาย คล้องใส่คอให้น้องและยัดกุญแจรถใส่กระเป๋ากางเกงให้

           ชายหนุ่มอุ้มสาวร่างเล็กออกมาจากห้อง ลงจากลิฟไปอย่างรวดเร็ว   พาเธอไปสู่ลานจอดรถ   ที่ประจำของพี่สาวของเขา   ขับรถมุ่งหน้าสู่มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดัง

..........................................................................................................................................