"ลูน่า"กับการผจญภัยหนีกลางป่าลึก

บทที่ 5

...ห้องขัง...

หลังจากที่ฉันออกมาจากห้องสุดแสนจะโหดร้ายนั้นเเล้ว...

ฉันก็ตัดสินใจจะหนีไปจากที่นี้ !! ...ฉันซะบัดแขนของลุคที่โอบไหลฉันอยู่

และวิ่งตรงไปในป่า...โดยที่ลุคไม่ทันระวังตัวว่าฉันจะหนี

     "ลูน่า เธอจะไปไหน กลับมานะ !! ลูน่า ลูน่า"

ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เร่งฝีท้าวให้เร็วที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้

ลุคเหมือนจะวิ่งตามฉันมา แต่แล้วฉันก็ได้ยิน....

     "ผู้คุม ผู้คุม !! มีคนหนี ...."

เสียงนั้นคือเสียงของลุค ' ฉันวิ่งต่อไปได้ไม่นาน แล้วฉันก็สะดุดล้ม!!

เเละเเล้วชายสองสามคนวิ่งตามฉันมาจนถึงตัวฉัน...และจับฉันไว้ TOT

ฉันถูกพาเดินไปจนถึงที่ลุคยืนอยู่

ฉันมองเขาด้วยความโกรธ ! ที่เขาเรียกคนมาจับฉัน 

และฉันก็เดินผ่านลุคไป ชายสามคนพาฉันไปไว้ในกรงเหล็ก และล็อคกุญแจไว้

     "อยู่ในนี้แหละ เดียวข้าจะไปตามนายใหญ่" 

หนึ่งในชายสามคนนั้นพูดกับฉัน...แล้วลุคก็เดินเข้ามา 

     "อย่าบอกนายใหญ่เลยนะครับพี่ " ลุคพูดด้วยท่าทีกังวล

     "ทำไมละ ! หลอนกำลังจะหนี นี้มันเรื่องใหญ่นะ"

     "เธอเป็นเด็กใหม่ยังไม่รู้เรื่องอะไร ถ้าเรื่องถึงหูนายใหญ่เธอต้องถูกส่งไปเรือนเล็กแน่ๆ

ถือว่าให้โอกาสเธอสักครั้งนะครับ ผมข้อร้อง"

     "ก็ได้ๆ นี้เห็นว่าเป็นนายนะลุค นายเป็นคนที่น่าเชื่อถือ ฉันจะช่วยหลอนก็ได้"

     "ขอบคุณมากๆครับ"

     "เอานี้กุญแจ ฉันกับผู้คุมอีกสองคนจะลืมเรื่องนี้สะ นายไม่ต้องห่วง"

ลุครับกุญแจจากชายคนนั้น และเขาทั้งสามคนก็เดินออกไปจากห้องทันที

     "เกือบไปเเล้วนะลูน่า ดีที่เขาใจดียอมไม่บอกนายใหญ่ไม่งั้นเธอแย่แน่ "

     "ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดีเลย นายมันก็พวกเดียวกับไอ้นายใหญ่อะไรนั้น นั้นแหละ เชอะ"

ฉันยังคงโกรธเขาไม่หาย เรียกว่าเกลียดเลยก็ได้ ....!! 

     "นี้ฉันกำลังช่วยเธออยู่นะ "

     "ช่วยอะไร ฉันเกือบจะหนีกลับบ้านได้เเล้ว เพราะนายฉันเลยถูกจับกลับมาอีก โธ่เว้ย!!"

    " นี้ฟังนะ ! เธอคิดว่าเธอวิ่งไปเเล้วจะเจอรถรับจ้างไปส่งบ้านเธอหรือไง นี้มันป่านะคู๊นนน"

ลุคทำเสียงแบบนี้ก็ตลกดีนะ ไม่คิดว่าคนหล่อๆเท่ๆดูนิ่งๆจะมีมุมตลกกับเขาด้วย

รู้สึกอดขำไม่ได้เลย แต่ฉันต้องเก็บอาการไว้เพราะฉันกำลังอยู่ในอารมณ์โมโห !><

     "เเล้วนายจะให้ฉันทำยังไง ! ฉันไม่อยากอยู่ที่นี้"

     "ใช่ ฉันก็ไม่อยากอยู่ในห้องขังนี้เหมือนกัน รีบไปกันเหอะ!"

     "นี้นายเล่นมุขหรือไง !! ฉันหมายถึงที่เรือนใหญ่นี้ต่างหากละ  "

     "รู้เเล้วๆเธอพูดไม่รู้กี่สิบรอบ แต่เราออกจากที่นี้กันก่อนเถอะ แล้วค่อยว่ากัน"

ลุคพาฉันออกมาจากห้องขังด้วยท่าทางหลบๆซ้อนๆ !

ข้างนอกเริ่มจะมืดเเล้ว...,

     "ลูน่า เดียวฉันจะพาไปที่ห้องพัก เเล้วจะชี้แจงว่าเธอต้องทำอะไรบ้าง"

     "ห๊ะ ! ไหนบอกว่าจะช่วยฉันไง"

     "ถ้าเธออยากจะไปจากที่นี้จริงๆ เธอต้องวางแผนสะก่อนสิ "

     "แผนเหรอ ! งั้นวางเลย วางเลยสิ "

     " ใจเย็นๆ นะ พรุ่งนี้เราค่อยมาวางแผนกัน แต่ตอนนี้เธอต้องพักผ่อนก่อนนะ"

     "แต่... "

     "เชื่อฉันสิ เธอต้องทำตัวดีๆให้ทุกคนตายใจ เเล้วเธอค่อยหนีจะง่ายกว่า แต่ถ้าเธอถูกย้ายไปเรือนเล็กมันก็ยากมากที่เธอจะหนีได้ ดังนั้นเชื่อฉัน ทำตัวดีๆเนียนๆ "

ด้วยความที่อยากกลับบ้านมาก ฉันเลยต้องทำตามเขา มันก็ไม่มีทางเลือกเเล้วนิ !