Please!! ได้โปรด...ปล่อยผมไปเถอะครับ

เเสงสว่างของสปอร์ตไลท์ส่องตรงมายังร่างบางในสภาพเปลืยเปล่าที่มีผิวสีน้ำนมอมชมพูขาวเนียนที่นั่งในสภาพไร้สติ เเสงสว่างนั่นยิ่งขลับให้ผิวขาวนั่นเเลดูดึงดูดสายตาจนผู้ชมหรือบรรดาลูกค้ามหาเศรษฐีที่จะนำเงินมาใช้กับการ'ซื้อ'คนไป...ใช้ทำอะไรก็เเล้วเเต่ละสายตาจากร่างบางนั่นไม่ได้เลย...  

"สินค้าวันนี้ เป็นหนุ่มน้อยเชื้อสายเอเชีย อายุ19 ปีเเละเเน่นอน..ยังบริสุทธิ์" จบประโยคชายร่างหนาอีกคนที่อยู่บนเวทีก็ทำการเเยกขาของร่างบางออกโชว์บรรดาผู้ชม

"ราคาเริ่มที่5เเสนครับ มีใครให้มากกว่านี้มั้ย" พิธีกรหนุ่มยกยิ้มอย่างเจ้าเลห์ก่อนจะหันมาเอ่ยถามกับผู้ชม

"เจ็ดเเสน!!"  

"เเปดเเสนห้า!!!"  

"หนึ่งล้าน!!!"  

"หนึ่งล้านห้า!!" ราคาของร่างบางเพิ่มขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่หยุดซึ่งนั่นก็ทำให้พิธีกรหนุ่มยิ้มกว้าง

"มีมากกว่านี้อีกมั้ยครับ!!" คำพูดเชินชวนส่อเเววท้าทายของพิธีกรหนุ่มเอ่ยถามผู้ชม

"สี่ล้าน!" เสียงหนึ่งดังขึ้น เพราะราคาที่อัพขึ้นไปอีกสองล้านห้าเเสดงให้เห็นว่าผู้ประมูลก็กระเป๋าหนักใช้ได้เลยทีเดียว พิธีกรหนุ่มสั่งให้ฉายสปร์ตไลท์ส่องไปทางต้นทางของเสียงก่อนจะเอ่ย

"มีมากกว่านี้อีกมั้ยครับ!" พิธีกรหนุ่มเอ่ยท้า

"ห้าล้าน.." เสียงหนึ่งดังขึ้นจากในบรรดาผู้คน เเต่นั่นไม่ใช่เสียงของชายหนุ่มเเต่อย่างใด....มันเป็นเสียงของหญิงสาว

"อ้าว คุณเบลนี่เอง..ไม่ทราบว่ามีท่านใดให้มากกว่านี้มั้ยครับ!" พิธีกรหนุ่มเอ่ยจะยิ้มโปรยเสนห์ให้หญิงสาวชาวต่างชาติที่ผมบลอนด์ทองในชุดเดรสสั้นสีเเดงเข้มคลุมไหล่ด้วยเสื้อกั๊กกับขนสัตว์ เธอเองก็ยิ้มเป็นมิตรให้กับพีธีกรหนุ่มเช่นกัน

"นับหนึ่ง..."  

"ห้าล้านสอง!!" เสียงของชายหนุ่มผู้เสนอราคาสี่ล้านดังขึ้นอย่างไม่ยอมเเพ้ก่อนจะมองไปทางหญิงสาวผมบลอนด์

"ผมขอเถอะนะครับ" ชายหนุ่มเอ่ยก่อนยกยิ้มอย่างผู้ชนะในใจคิดว่าหญิงสาวคงไม่อัพราคาขึ้นกว่านี้หรอก

"ห้าล้านเจ็ด!" หญิงสาวเอ่ยอย่างไม่ยอมเช่นกัน

"ไม่ได้หรอกนะคะคุณ" เสียงหวานเอ่ยประโยคภาษาไทยไม่ค่อยชัดเท่าไหร่เเล้วไม่ลืมยิ้มเย้ยอีกฝ่าย

"ห้าล้านเจ็ดครั้งที่หนึ่ง....ห้าล้านเจ็ดครั้งที่สอง..."  

"หกล้าน!!" ชายหนุ่มคนเก่ายังคงสู้เเม้เสียงจะไม่มั่นคงเท่ากับครั้งที่เเล้ว..เงินตั้งหกล้าน...คอยดูเถอะได้ไปจะใช้ให้คุ้ม!!  

"อ่ะฮ่า... คุณเบลม็อทครับ..จะสู้มั้ยเอ่ย..?" พิธีกรหนุ่มเอ่ยพลางยิ้มยั่ว

"....." หญิงสาวไม่ตอบเพียงเเต่เชิดหน้าสวยๆของเธอใส่ก่อนจะเดินอย่างหัวเสียออกจากห้องประมูลไป

"หึๆ....หกล้านครั้งที่หนึ่ง....หกล้านครั้งที่สอง....หกล้าน.."  

"สิบล้าน......." เสียงหนี่งดังขึ้นทำให้ภายในห้องประมูลเงียบสนิท...ใครรกันที่บ้าให้ราคาสูงถึงสิบล้าน? ไม่รอช้าเเสงสปอร์ตไลท์ส่องไปทางต้นเสียงนั้นทันที

"อ่ะฮ่า! นึกว่าใคร...คุณคิลนี่เอง..ไม่ทราบว่าจะมีมากกว่านี้อีกมั้ยครับ!" พิธีกรโค้งตัวเล็กน้อยให้กับผู้ที่ประมูลในราคาสิบล้านซึ่งก็เป็นเจ้านายของตนด้วย

"เฮ้ย! ได้ไงวะ!! เเกเป็นเจ้าของที่นี่นี่หว่า! ถึงประมูลในราคาสูงขนาดนั้นได้อ่ะ! เจ้าของก็อยู่ส่วนเจ้าของเด้!จะมาประมูลตักหน้าลูกค้าได้ไง!!" ฉับพลันชายหนุ่มที่กำลังฉุนเฉียวเพราะถูกตัดหน้าพุ่งตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของร่างสูงอย่างไม่เกรงกลัว "เหอะ...มันไม่เกี่ยวหรอกนะ เงินไม่ถึงก็เอาเเต่เห่า..น่าสมเพช" ร่างสูงพูดเสียงเย็นก่อนจะออกเเรงเล็กน้อยผลักอีกฝ่ายออกเเต่มันก็ทำให้อีกฝ่ายถึงกับเซ

"มากไปเเล้วนะโว้ย!" ชายหนุ่มถึงกับฉันจัดพุ่งหมัดกะจะต่อยหน้าอีกฝ่าย

"ฟึ่บ! พลัก! ตึง!!!" ไวกว่าความคิดร่างของชายหนุ่มถูก'คิล'ต่อยเข้าไปที่ท้องจนล้มไปนอนขดอยู่บนพื้น

"เหอะ...เอาไอ้นี่ออกไปทีซิ.." เสียงทุ้มเอ่ยสั่งทำให้ชายร่างสูงอีกสองคนมาพยุงชายหนุ่มที่นอนอยุ่บนพื้นเเล้วพาออกจากห้องไป

"สิบล้านครั้งที่หนึ่ง...สิบล้านครั้งที่สอง....สิบล้านครั้งที่สาม!! สินค้านี้เป็นของคุณคิลครับ!!" พิธีกรหนุ่มเอ่ยพลางยกยิ้มราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เเละเพราะคุณลูกค้าให้ราคาที่เปนพระคุณต่อเราอย่างมากเราจะมีบริการส่งให้ถึงบ้านเลยนะครับหึๆ" พิธีกรหนุ่มพูดยิ้มๆให้กับคิลที่ทำหน้าเบื่อหน่ายกับการกระทำไรสาระๆของพิธีกรหนุ่ม บริการส่งถึงบ้านอะไรกัน?ถ้าเขาจะสั่งซะอย่างยังไงๆก็ต้องส่งร่างบางนั่นไปให้เขาที่บ้านอยู่ดี

-------------------------

"ฮึๆ คิดว่าใคร ที่เเท้ก็คิลนี่เอง กล้ามากนะที่มาประมูลตัดหน้าลูกค้าเนี่ย" เสียงหวานจากร่างของหญิงสาวผมบลอนด์ที่ยืนกอดอกพิงกำเเพงอยู่ทำให้นัยน์ตาคมหันมอง "ฮะๆ นั่นมันก็สิทธิของฉันนี่ มีเงินซะอย่าง" เสียงทุ้มเอ่ยขณะที่เดินเข้าไปประชิดกับหญิงสาว

"ค่าๆ...ไหนมานี่หน่อย อืม.." เเขนเรียวยกขึ้นคล้องคอร่างสูงก่อนจะประกบริมฝีปากอย่างดูดดื่มเเละร้อนเเรง

"อ่า..หึๆ ชิมกี่ที่ๆก็หวาน.ร้อน...ทำฉันเเทบละลาย.." หญิงสาวเอ่ยเสียงเเหบพร่าอย่างเซ็กซี่พร้อมส่งสายตายั่วยวนให้

"ฮะๆ ไม่ต้องมายั่วเลยเบล วันนี้ฉันมีอาหารรออยู่เเล้ว" คิลพูดยิ้มๆก่อนจะผละออกจากหญิงสาว

"เฮอะๆ ใช่สิได้ของใหม่ละก็ทิ้งฉัน" หญิงสาวเอ่ยงอนๆก่อนจะกอดออกเเล้วเชิดหน้า เเต่ริมฝีปากเรียวเคลือบลิปสีเเดงสดกลับเผยให้เห็นรอยยิ้ม

"หึๆ ว่าไปนั่น ฉันก็เเค่จะลองตรวจสอบคุณภาพของน่ะ มันเป็นหน้าที่ที่ดีของเจ้าของไม่ใช่รึไง?" คิลพูดยิ้มๆ

"ย่ะ เเล้วอย่ามาครางหงิงๆถึงฉันละกันงอนย่ะ งอนยาวเลยด้วย" หญิงสาวสะบัดผมบลอนด์ทองของตนก่อนจะเดินออกจากตรงนั้นไป   ร่างสูงส่ายหน้าหน่ายๆ ถึงจะพูดอย่างนั้นเบลก็คงไม่ไปไหนไกลหรอกพูดไปงั้นเเหละเเละถ้าจะให้เขาตามง้อนะคงไม่ใช่เบลอีกเพราะเธอรู้ดีว่าเขาไม่เคยง้อใคร

"บอสครับ ของให้จัดส่งไปไว้ไหนครับ?" เสียงเอ่ยถามผู็เป็นนายอย่างนอบน้อมดังขึ้นทำให้คิลหันมอง

"..ไม่ต้องดีกว่า ฉันเปลี่ยนใจตอนนี้เด็กนั่นอยู่ไหน"

"ในห้องริมสุดตรงนั้นน่ะครับ เดี๋ยวกระผม.."

"ไม่ต้อง ฉันจัดการเอง" คิลพูดสั่งทำให้ชายหนุ่มได้เเต่โค้งตัวรับคำเเล้วเดินจากไป "หึๆ...เงินสิบล้าน...ฉันจะใช้นายให้คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม..ไม่ใช่เเค่ร่างกาย..เงินนี้เป็นค่าของหัวใจเเละวิญญานนายด้วย.." เสียงทุ้มเอ่ยกับตัวเองเบาๆก่อนจะยิ้มเยี่ยงสันตว์ร้ายเเล้วเดินตรงไปที่ห้อง...... . . .