RED STONE WAR

                     ในตอนที่จัมพ์กำลังตกใจกับความรุนแรงของการโจมตีครั้งสุดท้ายนั้น นัสโกฟิวก็ไม่ได้หยุดการโจมตี เค้ายังพุ่งตรงดิ่งเข้าหาจัมพ์ที่เหลือเพียงดาบไม้เพียงเล่มเดียวเท่านั้น นัสโกฟิวใช้ท่าแทงที่เค้าถนัดแทงเข้าไปที่บริเวณหัวไหล่ขวาของจัมพ์เต็มแรง จนจัมพ์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดถึงแม้ว่าจะมีเครื่องป้องกันอยู่ ตามด้วยการฟาดไม้พลองเข้าที่ต้นขาซ้ายหมุนตัวฟาดไม้ไปที่หัวไหล่ขวาของจัมพ์ ส่วนทางจัมพ์พยายามยกดาบไม้ขึ้นมาป้องกันเอาไว้ แต่ก็ไม่ทันไม้พลองฟาดเข้าที่กลางลำตัวของจัมพ์อย่างจังจนตัวงอ

                      เมื่อนัสโกฟิวเห็นดังนั้นเค้าจึงกระหน่ำตีไม้พลองเข้าใส่จัมพ์อย่างรวดเร็วทั้ง ซ้ายและขวา จัมพ์เองได้แต่ปัดป้องไปอย่างสะเปะสะปะ จนจัมพ์ต้องหนีจากจุดนั้นให้เร็วที่สุดจัมพ์พยายามเบี่ยงตัวหลบออกมา แต่นัสโกฟิวไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดไป เค้าหมุนตัวฟาดไม้พลองเล็งไปตรงบริเวณส่วนหัวของจัมพ์ แต่จัมพ์ก็สามารถยกดาบไม้ขึ้นมาป้องกันเอาไว้ แต่กลับถูกนัสโกฟิวใช้ท่างัดด้ามไม้พลองซัดเข้าจนเต็มคางจนเลือดกลบปาก ตามด้วยลูกเตะเข้าที่ใบหน้าของจัมพ์อย่างจังจนจัมพ์ล้มกลิ้งไปตามพื้นลานประลอง

                       เสียงกองเชียร์ร้องตะโกนด้วยความสะใจกับการโจมตีของนัสโกฟิว ตามมาด้วยเสียงเชียร์และเสียงโห่ร้องอย่างดีใจที่ได้ชมการต่อสู้ครั้งนี้ ส่วนทางด้านที่พักของนักกีฬาทีมสีแดงได้แต่ยืนนิ่งโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย ไคเองก็รู้สึกเป็นห่วงจัมพ์ขึ้นมาซึ่งไม่ต่างอะไรกับคนอื่นอื่นรวมถึงโจเซฟด้วย ส่วนทางด้านลานประลองทางด้านเจ้าหน้าที่คณะกรรมการ สั่งให้หยุดการต่อสู้ชั่วคราวเพื่อจะเข้าไปดูอาการของจัมพ์ ที่นอนนิ่งอยู่ที่บริเวณพื้นสนามลานประลอง และเมื่อกรรมการมองดูอาการของจัมพ์ที่นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นจึงจะให้สัญญาณเพื่อยุติการประลอง แต่ก่อนที่กรรมการจะให้สัญญาณนั้นเค้าก็ต้องหยุดชะงักทันที เมื่อมีมือข้างหนึ่งของชายที่นอนนิ่งอยู่ที่พื้นลานประลอง คว้าแขนเสื้อของกรรมการเอาไว้พร้อมกับพยุงตัวเองลุกขึ้นมาได้ แล้วเค้ากระซิบข้างหูของกรรมการเบาเบาว่า เค้ายังไหว

                      และเมื่อกรรมการได้ยินดังนั้น และคอยมองดูอาการของจัมพ์อยู่ครู่หนึ่งจึงให้สัญญาณต่อสู้อีกครั้ง เสียงกองเชียร์ที่มาชมการแข่งเมื่อได้ยินดังนั้นก็โห่ร้องดีใจ ที่พวกเค้ายังจะได้ชมการต่อสู้อีกครั้งส่วนทางด้านกองเชียร์ของทีมสีแดงก็ดีใจที่เห็นตัวแทนของพวกเค้ายังสู้ไหวและยังไม่ยอมแพ้ง่ายง่าย กองเชียร์แต่ละฝ่ายต่างก็โห่ร้อง ตะโกนเชียร์นักกีฬาคนโปรดของตนกันอย่างสุดเสียง และเมื่อกรรมการให้สัญญาณการประลองเริ่มขึ้นอีกครั้ง ทั้งจัมพ์และนัสโกฟิวทั้งสองคนก็เดินมายืนบริเวณตรงกลางของสนามประลองอีกครั้ง

“แกนี่มันดื้อด้านจริงจริงเลยนะ ให้ตายเถอะ”นัสโกฟิวเอ่ยขึ้น

“ข้าถือว่าเป็นคำชมละกันนะ ถุย”จัมพ์ตอบ ในขณะที่บ้วนน้ำลายทิ้งเพราะในปากของเค้ามีแต่เลือดเต็มไปหมด สภาพของจัมพ์ในตอนนี้เค้ารู้สึกได้ทันทีว่า ปากของเค้าแตกจากการถูกไม้พลองกระแทกเข้าที่ปลายคาง ที่หางคิ้วเองก็น่าจะมีแผลแตกเล็กน้อย โชคดีที่เลือดออกไม่มาก

“คราวนี้ เรามาตัดสินกันเลยดีกว่าเอาให้มันจบไปซะทีข้าเหนื่อยมาทั้งวันละ”นัสโกฟิวกล่าว พร้อมกับตั้งท่าควงพลองไปมาอย่างรวดเร็ว

“นั่นสินะ เหนื่อยชะมัดเลยวันนี้”จัมพ์เอ่ย พร้อมกับตั้งท่าเตรียมรับมือกับการโจมตีของนัสโกฟิว แต่เมื่อจัมพ์พูดจบ เค้าก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยและจัมพ์เองก็สังเกตเห็นเหมือนกันว่านัสโกฟิวก็ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเช่นกัน

                      จากนั้น นัสโกฟิวก็เริ่มควงไม้พลองสลับไปมาอีกครั้ง แต่คราวนี้การควงไม้พลองของเค้ารวดเร็วขึ้นกว่าครั้งก่อนจนแทบจะมองไม่ทัน จัมพ์ค่อยค่อยยกดาบไม้ขึ้นสายตาจับจ้องมองไปทางคู่ต่อสู้ของเค้า ทั้งสองคนต่างจ้องมองประสานสายตากัน คราวนี้เป็นจัมพ์เริ่มก่อนจัมพ์รวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายวิ่งเข้าใส่นัสโกฟิวทันที เมื่อจัมพ์ออกตัววิ่งเข้าหานัสโกฟิวอย่างไม่มีความเกรงกลัวใดใด จัมพ์ใช้วิธีแบบเดิมเข้าไถลไปกับพื้นสนามและโจมตีที่ขาของนัสโกฟิวทันที แต่ก็แบบเดิมนัสโกฟิวใช้ไม้พลองป้องกันเอาไว้อย่างง่ายดาย แต่คราวนี้นัสโกฟิวหมุนตัวลอยขึ้นพร้อมกับ ฟาดเท้าลงเข้าใส่ลำตัวของจัมพ์ที่นอนราบอยู่กับพื้นทันที จัมพ์เองก็ใช้แขนซ้ายป้องกันเอาไว้พร้อมกับเงื้อดาบไม้ฟาดเข้าไป ที่บริเวณข้อมือของ

                      นัสโกฟิวที่ใช้จับไม้พลองอยู่แต่ไม่ถูกเพราะเค้าชักมือหลบได้ทัน และ ทันทีที่นัสโกฟิวปล่อยมือออกจากไม้พลอง จัมพ์จึงใช้เท้าเกี่ยวไม้พลองเอาไว้แต่ยังไม่ทันจะรวบไม่พลองแนบสนิทดี นัสโกฟิวใช้เท้าเตะใส่ไม้พลองเต็มแรงจนไม้พลองหมุนควงฟาดเข้าใส่ใบหน้าจัมพ์อย่างจัง จนไม้พลองกระเด็นหลุดออกมาเข้ามือนัสโกฟิวอีกครั้ง การโจมตีคราวนี้แรงกระแทกของไม้พลองที่ฟาดเข้าใส่ใบหน้าของจัมพ์ ทำเอาเลือดกำเดาของจัมพ์ไหลออกมาเป็นทาง

                      นัสโกฟิวไม่รอช้าเค้ากำไม้พลองไว้ทั้งสองมือฟาดลงไปเข้าใส่จัมพ์ทันที จัมพ์ที่นอนอยู่กับพื้นจึงรีบม้วนตัวหลบได้อย่างเฉียดฉิว คราวนี้จัมพ์จึงรีบลุกขึ้นพร้อมกับตั้งท่าเตรียมรับมือต่อ นัสโกฟิวเข้าโจมตีต่อเนื่องโดยการฟาดไม้พลองสลับไป ทั้งซ้ายและขวา จัมพ์ใช้ดาบไม้ปัดป้องอย่างจ้าละหวั่นแต่เนื่องด้วยจัมพ์เองที่เหลือดาบไม้เพียงเล่มเดียว ก็พลาดท่าเสียทีให้กับนัสโกฟิวเค้าใช้ไม้พลองป้องกันดาบไม้ของจัมพ์ ที่ฟาดส่วนทางออกมา แล้วใช้เท้าเตะขัดขาของจัมพ์จนตัวลอยพร้อมกับกระโดดขึ้นฟาดไม้พลองเข้าบริเวณกลางลำตัวจัมพ์อย่างจัง จนจัมพ์ต้องต้องม้วนตัวกลิ้งหลบออกมา นัสโกฟิวเองจึงรีบตามไปติดติดเค้าใช้ท่าแทงเปิดทางก่อน จัมพ์จึงรีบใช้ดาบไม้ปัดป้องจากนั้นนัสโกฟิวจึงใช้ท่าควงไม้พลองสลับไปมาฟาดกระหน่ำโจมตีใส่จัมพ์ไม่หยุด จัมพ์ถูกโจมตีจากทุกทิศทุกทางจนร่างกายเริ่มสะบักสะบอม และในจังหวะที่จัมพ์มีโอกาสคว้าไม้พลองของนัสโกฟิวได้ เค้าจึงเงื้อดาบไม้ฟาดเข้าใส่นัสโกฟิวทันที แต่นัสโกฟิวกับเบี่ยงตัวหลบได้อย่างรวดเร็ว และตอบโต้จัมพ์ด้วยสันฝ่ามือกระแทกเข้าที่ปลายคางของจัมพ์จนจัมพ์เซถลาไป เค้าจึงรีบคว้าไม้พลองดึงออกจากมือของจัมพ์ทันที ตามด้วยลูกถีบเท้าคู่เต็มแรงเข้าใส่บริเวณหน้าอกของจัมพ์ จนล้มกลิ้งนอนนิ่งไป

                        เสียงกองเชียร์เริ่มส่งเสียงดังกระหึ่มอีกครั้ง คราวนี้เป็นเสียงเชียร์ของทางทีมสีเขียวเพียงฝ่ายเดียว ส่วนทางกองเชียร์ของทีมสีแดงนั้นต่างก็รู้สึกเห็นใจจัมพ์และสงสารเค้า จึงไม่อยากให้เค้าต้องเจ็บตัวอีก หลายคนต่างก็ภาวนาว่าอย่าได้ลุกขึ้นมาอีกเลย แต่ยังไม่ทันที่จะพักหายใจได้เต็มที่จัมพ์ก็ค่อยค่อยลุกขึ้นมายืนอีกครั้งแต่คราวนี้ สภาพต่างจากการล้มในครั้งแรกเอามากมาก เลือดออกทั้งจมูกและปาก หางคิ้วที่มีแผลแตกเล็กน้อยกับกลายเป็นบาดแผลที่ใหญ่ขึ้น เลือดของเค้าไหลอาบท่วมใบหน้าการหายใจเริ่มติดขัด ดวงตาปิดสนิทไปข้างหนึ่งสายตาที่มองเห็นเริ่มพล่ามัว

“นี่เราแตกต่างกันถึงเพียงนี้เชียวหรือ”จัมพ์พูดเบาเบา คล้ายกับว่าเหมือนจะพูดกับตัวเอง

“เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ”นัสโกฟิวเอ่ยขึ้นเมื่อเค้าได้ยินคำพูดของจัมพ์ที่ไม่ค่อยชัด

“เปล่า ข้าจะบอกว่าข้ายังไหวเรามาสู้กันต่อเถอะ”จัมพ์กล่าว

                         เมื่อนัสโกฟิวได้ยินดังนั้นเค้าจึงหมุนตัวใช้ส้นเท้าฟาดเข้าใส่จัมพ์ทันที จัมพ์ยกแขนขึ้นมาป้องกันเอาไว้แต่ความรุนแรงของลูกเตะของนัสโกฟิวนั้นรุนแรงมากทำเอาจัมพ์ ที่ยืนยังไม่ค่อยจะไหวต้องเซถลาไปตามแรงเตะ จนจัมพ์เกือบจะล้มลงอีกครั้งเค้าใช้ดาบไม้ปักลงกับพื้นค้ำยันเอาไว้ นัสโกฟิวยังคงบุกโจมตีต่อ จัมพ์เห็นดังนั้นจึงจับดาบไม้ไว้แน่นเค้างัดดาบไม้ขึ้น จนเศษดินที่ติดมาด้วยปลิวลอยละล่องไปจนไปกระแทกเข้ากับใบหน้าของนัสโกฟิว เข้าอย่างจัง จนนัสโกฟิวเองต้องหยุดชะงักการโจมตีต่อเนื่องทันที จัมพ์จึงใช้โอกาสนี้เข้าจู่โจมนัสโกฟิวเค้ากระหน่ำฟาดดาบไม้เข้าใส่นัสโกฟิวอย่างไม่หยุด ทั้งซ้ายและขวา แต่ในการโจมตีแต่ละครั้งก็ไม่สามารถทำอะไรนัสโกฟิวได้เลยแม้แต่น้อย นัสโกฟิวสามารถป้องกันไว้ได้หมด จนจัมพ์ต้องหยุดการโจมตีเองซึ่งทำให้นัสโกฟิวรู้สึกแปลกใจเอามากมาก

“แกหยุดโจมตีทำไม ไม่บุกต่อแล้วรึ”นัสโกฟิวกล่าว

“ไม่จำเป็นแล้วล่ะ บุกต่อไปก็เปล่าประโยชน์ข้าไม่เหลือเรี่ยวแรงมากพอขนาดนั้น”จัมพ์กล่าว

“จะยอมแพ้แล้วงั้นรึ”นัสโกฟิวกล่าว

“ไม่ ข้าไม่มีวันยอมแพ้หรอกเรามาตัดสินกันอีกครั้ง”จัมพ์พูดขึ้นพร้อมกับค่อยค่อยเดินโซซัดโซเซไปบริเวณกลางสนามลานประลอง นัสโกฟิวเองจึงเดินตามไป ทั้งสองต่างก็ยืนจ้องมองกันบริเวณกลางลานประลองอีกครั้ง

“แกนี่แปลกคนจริงจริง ยืนยังแทบจะไม่ไหวอยู่แล้วยังคิดที่จะสู้อีก”นัสโกฟิวกล่าว

“อย่าพูดมากน่าเสียเวลา จะบุกเข้ามามั้ยถ้าไม่บุกงั้นข้าจะบุกเอง”จัมพ์พูดจบพร้อมกับค่อยค่อยเดินเข้าไปหานัสโกฟิวอย่างช้าช้า

“ก็ดี ถ้างั้นเรามาตัดสินกันเลยดีกว่า” เมื่อนัสโกฟิวพูดจบ เค้าก็เริ่มควงไม้พลองอีกครั้ง และเมื่อเค้าสบัดไม้พลองไปด้านหลังพร้อมกับวิ่งตรงเข้าหาจัมพ์ทันที ส่วนทางด้านจัมพ์เองเห็นดังนั้นก็วิ่งเข้าหานัสโกฟิวเช่นกัน และเมื่อทั้งคู่วิ่งมาเจอกันตรงกลาง นัสโกฟิวเริ่มก่อนเค้ากำไม้พลองฟาดเข้าใส่จัมพ์ แต่จัมพ์ก้มหัวหลบได้พร้อมกับเบี่ยงตัวออกด้านข้าง นัสโกฟิวเห็นดังนั้นเค้าก็เริ่มหมุนตัวตามพร้อมกับงัดไม้พลองขึ้นจน ปลายของไม้พลองเฉียดปลายคางของจัมพ์ไปนิดเดียว

                      และในจังหวะที่จัมพ์เบี่ยงตัวหลบจากปลายไม้พลองได้อย่างฉิวเฉียดนั้น จัมพ์เองไม่ทันสังเกตเห็น ว่ามีกำปั้นของนัสโกฟิวพุ่งมากระแทกเข้าที่ใบหน้าของเค้าจากมุมอับจนจัมพ์เซถลาไป ตามติดมาด้วยการโจมตีอย่างต่อเนื่อง นัสโกฟิวเข้ากระหน่ำตีสลับซ้ายขวาไปมาจนจัมพ์ต้องถอยห่างออกมา พร้อมกับใช้ดาบไม้ปัดป้อง ทางด้านนัสโกฟิวก็รอโอกาสที่จัมพ์จะเขยิบถอยห่างให้ได้จังหวะพอดี เค้าเริ่ม