Goodbye baby ลาก่อนที่รัก

ตึ๊ด.... ตึ๊ด.... ตึ๊ด..... เสียงโทรศัพท์ที่ดังมาจากหัวเตียง..

นี่ใครโทรมาตอนเช้าขนาดนี้เนี่ยยยย ถ้าเป็นพี่โทรมาแกล้งหนูจะไปฆ่าพี่ถึงห้องเลยคอยดู.. จากนั้นก็รับโหทรศัพ...

ฟ้าใส : ฮัลโหล... คะ สวัสดีคะ...ฟ้าใสพูดคะ..

?? : สวัสดีจ้าาา วันนี้ว่างไหม?? 

ฟ้าใส : นี่ใครพูดคะ (เอ๊ะ ไม่ใช่พี่นี่)

?? : กัสจังงงงง ไงงงงง

ฟ้าใส : อ๊ะ กัสจังหรอ..

กัสจัง : อืม ว่างไหมมาที่ รร. หน่อยสิตอน 10 โมงนะ

ฟ้าใส : อีก 4 ชั่วโมงหรอ...

กัสจัง : อืม.. ว่างไหมเอ่ย??

ฟ้าใส : ว่างสิ งั้นเด๋วเจอกันนะ

อ่าาาา ถึง รร. แล้ว อยู่ไหนกันหว่า..

กัสจัง : ฟ้าใส!! ทางนี้ๆ!!

ฟ้าใส : อ๊ะ.. อืม...

กัสจัง : ...

ฟ้าใส : เรียกมาไมหรอ...

กัสจัง : ไม่รู่สิ..

ฟ้าใส : ?? (งง อย่างหนัก )

กัสจัง : เอ่อ... คือว่านะ

ฟ้าใส : หะ

กัสจัง : บะ..บี..วาย หน่ะ

ฟ้าใส : ห๊ะ บีวาย!!

กัสจัง : เธอ ชอบ.. เขาหรอ

ฟ้าใส : ปะ..ปะ..เปล่า... อะไรกัน ใครชอบ... ไม่มี๊!!

กัสจัง : ทำไมเธอต้องเสียงสูงล๊ะ

ฟ้าใส : เสียงสูง หรอ

กัสจัง : อืม.. ถ้าชอบละก็.. 

ฟ้าใส : ห๊ะ!!

กัสจัง : ช่างมันเถอะ กลับไปได้แล้ว

ฟ้าใส : อะ.. อ่าว.. 

กัสจัง : ก็บอกให้กลับไปไง!!

ฟ้าใส : อืม

เรื่องแค่นี้ไม่เห็นต้องเรียกมาพบเลยนี่น่า... ว่าแต่กัสจังเป็ยอะไรกับนายนั้นนะ...

วันรุ่งขึ้นวันมา รร.

เช้าวันจันทร์ เดินมารร. พบกับว่ากัสจังนั่งอยู่ในห้องและมาเช้าผิดปกติ -^- เป็นอะไรน๊าาาา

บีวาย : อ๊ะ ฟ้าใส หวัดดี!! มาเช้าทุกวันเลยนะ

ฟ้าใส : อืมมมมม

บีวาย :  มีอะไรงั้นหรอ

ฟ้าใส : ปะเปล่า..

 ทันใดนั้นตอนที่ฉันคุยกับบีวายสายตาของฉันก็ดันไปเห็นกัสจังมองฉันด้วยสายตาหน้ากลัว  อืม.. เป็นอะไรนะ

บีวาย : ฟ้าใส! ฟ้าใส!

ฟ้าใส : หะ..

บีวาย : เธอเป็นไรรึป่าวเนี่ย นั่งเหม่ออยู่ตั้งนาน

ฟ้าใส : ปะ..เปล่า... นี่!!

บีวาย : หรอ คุณครู้ขียนไปข้อ10 แล้วเธอ ยังไม่ถึงไหนเลย

ฟ้าใส : อะ..เอ่อ..

บีวาย : หะ..

ฟ้าใส : ฉันมองกระดานไม่ค่อยเห็นหน่ะ

บีวาย : หลอกฉันก่อนก็ได้อะ ฉันเขียนแปปเดียวก็เสร็จ อะ..

ฟ้าใส : ขอบคุณนะ..

กัสจังเหล่มองอีกแล้ว เป็นอะไรของเขานะ...

      (ติดตามตอนต่อไป)