Gomen ne! ฉันเลิกรักนายไม่ได้จริงๆ
เขียนโดย littlebears[mokuro]
วันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 10.54 น.
แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 11.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
บทนำ
บทนำ
07:36 น.
หาว~...ฝันบ้าฝันบออะไรกันนะอย่างพีคเกอร์นี่นะจะเลิกกับคนอย่างซี่รี่ย์แบบฉัน บ้าไปแล้วแน่ๆโบราณเขาว่าไว้ฝันร้ายจะกลายเป็นดี วันนี้ต้องมีอะไรดีๆแน่ หึหึหึ-..- ไอโฟน ไอโฟน ไอโฟน อยู่ไหนเนี่ย เจอแล้วๆ ไหนลองเช็คดูสิมีอะไรใหม่ๆบ้าง อืม....แหมๆยัยมายมี่กับนนนี่ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ อิจฉาชะมัด คู่ฉันสิไม่มีเวลามาหาฉันเลยทำแต่งาน! เอ๊ะ...เฟสพีคนี่...ตั้งสถานะกับใคร...อะ...อะไรกัน ทำไม
“ไม่จริงน่า......”
“คุณหนูคะ คุณมายมี่มาค่ะ”
“ฮึก...บอกให้มาหาที่ห้องเลยค่ะป้า ....”อย่าร้องไห้นะ คงเป็นแค่เพื่อนแล้วตั้งสถานะกันเล่นๆมั้ง^^;
ก๊อก ก๊อก
“ขอเข้าไปนะแก.....”
“มาย....ฮืออ ทำไมวะทำไม ฮือออT^T”ฉันปล่อยโฮออกมาอย่างเต็มที่เข้าโผกอดมายทำไมถึงทำอย่างนี้เพราะอะไร
“แก...รู้แล้วเหรอ”
“ทำไมพีคทำอย่างนี้แก....ฮือออ”
“ปล่อยมาให้หมดเลยแก ปล่อยออกมาเลย” ฉันเลยปล่อยโฮยกใหญ่ใส่ยัยเพื่อนซี้ และเล่าเรื่องทุกอย่างให้กับมายฟัง
.
.
.
.
15:00 น.
“แกไปเที่ยวกันน้าๆๆๆ อย่าหมกมุ่นกับหมอนี่เลยไปเที่ยวกันไปปลดปล่อยอารมณ์เถอะ”ยัยมายชวนฉันไปเที่ยวเวลานี้น่ะเหรอT^T ไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวหรอก
“ไม่ไป....ทำไมพีคไม่รับสายทำไมวะแก!”
“ไปเที่ยวกันเถอะ เดี๋ยวหน้าแกเหี่ยวนะเว้ยเครียดมากไม่ดีนะจ้ะซีรี่ย์สุดสวย คิกๆๆๆ”
ณ เซ็นทรัลลาดพร้าว
สุดท้ายก็ต้องไปอยู่ดีแล้วทำไมต้องพานนนี่มาด้วยนะ อิจฉาจริงดีนะที่นัดยัยโอไว้ จะมาไหมนะ-3- โอ๊ยย ทำไมไม่รับโทรศัพท์เนี่ยT^T
“แก....ใช่พีคเปล่าวะ?” ยัยมายชี้ไปทางผู้ชายตัวสูงรูปร่างสมส่วน เรือนผมส้มทองซอยสั้นประมาณต้นคอผิวขาว ใส่เสื้อคอปกสีเทาดำลายขวาง กางเกงยีนส์ทรงขากระบอกหรือเดป ต้องใช่แน่ๆ...และข้างๆก็มีผู้หญิงที่ตัวสูงกว่าฉันเซ็กซี่กว่าฉันดูเป็นผู้ใหญ่กว่าฉัน กางเกงยีนส์ขาสั้นเสื้อโชว์ไหล่กว้างสีแดงแจ๊ด ผมสีทองและดัดม้วน รองเท้าส้นสูงรัดข้อสีดำ แต่ฉันกลับกางเกงส์ยีนส์ขาสั้น เสื้อยืดสีขาวลายน้องหมีน่ารักๆ รองเท้าแตะสีดำสวยๆกระเป๋าพาดข้างสีชมพูเล็กๆน่ารัก แตกต่างมาก.....
“มายมี่ นนนี่ ซีรี่ย์ฉันมาแล้วว>W<” ฉันได้ยินเสียงยัยโอแล้วหันไปหายัยโอที่แต่งตัวไม่ต่างจากฉันและมายมี่สักเท่าไร- -
“เดี๋ยวฉันมานะพวกแก”
“เห้ย! เดี๋ยวสิซีรี่ย์แกจะไปหาเขาทำไม โอ้ย ยัยห้าวนี่” ยัยมายมี่ที่แหกเสียงตะโกนโวยวายใส่ฉันที่กำลังมุ่งหน้าไปทางพีค
ฉันวิ่งไปดักข้างหน้าแล้วอ้าแขนห้ามไม่ให้ไปไหนพร้อมสีหน้าที่เจ็บปวดมากฉันรู้ดีว่าไม่ควรทำแบบนี้แต่ทำไมฉันยังทำอีก.... ฉันไม่อยากจากเขาไปไหน พีคเกอร์ดูอึ้งและเงิบไปชั่วขณะ ยัยเซ็กซี่ก็ทำหน้าเรียบเฉย
“น้องสาวพีคคุงเหรอคะ? น่ารักจังเลย”ยัยเซ็กซี่ยิ้มใส่ฉันพร้อมจะเอื้อมมือมาลูบหัวเหมือนหมาน้อย
“อย่ามายุ่งกับฉัน! ทำไมทำแบบนี้วะ! ทำไมไม่บอกล่ะ ทำแบบนี้ทำไม!ปกปิดฉันทำไม!”ฉันปัดมือยัยเซ็กซี่ออกแล้วหันไปตะคอกใส่หน้าพีค
“ซี่รี่ย์...ถามจริงเธอเคยรักฉันบ้างไหม?”พีคพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“คำตอบก็ต้องรักอยู่แล้วสิ! ฉันรักนายมาก นายรู้ตัวไหม?!นายทำแบบนี้เพื่ออะไร ใช่สิฉันมันไม่เซ็กซี่แบบนี้นี่!”
“ถ้าเธอรักฉันจริงทำไมเธอไม่เคยแคร์ไม่ใส่ใจฉันบ้าง!!! เธอไม่เคยเป็นฝ่ายดูแลฉันแม้แต่น้อย เธอเอาแต่เที่ยวกับเพื่อนแล้วฉันล่ะ ฉันเคยอยู่ในสายตาของเธอบ้างไหม!!!!! ไปเถอะเชอรีน”
“......ฮึก..ฉันไม่รู้นี่ว่าต้องทำตัวยังไง นึกว่านายไม่ว่าง นายเอาแต่ทำงาน ฮึก”มือไม้ฉันสั่นหมดแล้ว ไม่สามารถทำอะไรได้ เขาไปแล้ว เขาไม่ฟังฉันเลยแม้แต่น้อย....เขาจากไปแล้ว ฉันห้ามเขาไม่ได้แล้ว
“พีคช่วยฟังที่ยัยซีรี่ย์นั่นพูดด้วยเถอะนะ”
“ไม่ต้องหรอกโอ มาย ไม่ทันแล้ว มันจบลงแล้วฮืออT^T”ต่อให้เหล่ามวลชนเห็นฉันร้องไห้ฉันก็ไม่อาย ฉันไม่สนใครทั้งนั้น มันจบแล้ว จบแล้ว..........
“เสียใจด้วยนะซีรี่ย์”
________________________________________________________________________________________________________________ ฝากติดตามด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ