สาวบ้านนอก กับ คุณชายจอมโหด

   " เอ่อ... คือ ฉันไม่มีเงินจริงๆ เจ้าค่ะ ได้โปรดอย่าฆ่าพวกเราเลยนะคะ " 

    ลูกหนีที่กำลังร้องวินวอนขอชีวิต กับเจ้าหนีที่มาทวงนี่

   " นี่กี่ปีแล้วห่ะ!! ที่ฉันยอมพวกเธอมาได้มากขนาดนี่น่ะ!!! "

   ตาแก่เจ้าหนีตอบกลับอย่างเสียไม่ได้ เพราะ พวกเขาติดหนีมากเป็นเวลา สามปี และเจ้าหนีของเขาก็มาทวงหนีทุกๆ เดือน แต่พวกเขาก็บอกว่า ' ฉันยังไม่มีเงินจริงๆ ' 

   ขืนให้เป็นแบบนี้ต่อไป เจ้าหนีต้องตายก่อนได้เงินแน่ๆ

   " คือว่า... "

   " อ้อ! ฉันได้ยินมานะว่าพวกเธอมีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง สวยด้วยนี่ งั้นเอาแบบนี้แล้วกัน ถ้าพวกเธอยกลูกสาวให้ฉัน... ฉันจะยอมยกหนีทั้งหมดให้เลย ดีไหม? .... "

   ทั้งสองคนเงียบไปนานอย่างใช้ความคิด ว่าจะยอมยกลูกสาวให้ตาแก่หัวงูคนนี้ดีไหม

   " ว่าไง!!! "

   " ค่ะๆ / ครับๆ ได้เลยพวกเราจะยกลูกแล้วให้ "

   เมื่อเจ้าหนีย้ำ ทั้งสองคนเลยตอบไปแบบไม่ลังเรอะไรอีกแล้ว แต่ทว่า... ลูกสาวเค้าจะยอมไหมนะ ที่พ่อแม่ยกลูกของเขาให้คนแปลกหน้าไปแบบนี้

   " งั้นเซ็นนี่ซะ! " ลูกน้องของตาแก่เจ้าหนียื่นใบ อะไรสักอย่างให้กับ ทั้งสองคนเซ็น

   " สัญญายอมยกลูกสาวให้เฮียหลง และจะยกหนีให้ทั้งหมด ... นี่นายคิดจะมาแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วเหรอ?!! " ลูกหนีผู้ชายทวงถาม

   " มันก็แน่สิ ฉันเห็นลูกพวกเธอแล้ว น่า ' ลัก ' น่า ' กิน ' มากจริงๆ " เจ้าหนียิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์

   " ถ้าแบบนั้นน่ะ! ฉันไม่ยกลูกสาวฉันให้หรอกนะ นายคิดจะเอาลูกสาวฉันไปทำมิดีมิร้ายอย่างนั้นล่ะสิ ฉันไม่ให้!! " ลูกหนีผู้เป็นแม่โวยวาย พร้อมกับยิบกระดาษที่มือของสามีเค้า มาซีกมันเป็นปุ๋ยผง

   " นี่เธอทำบ้าอะไรน่ะ! อ้อ... อยากเป็นหนีต่อสินะ แต่คาวนี้ฉันไม่ปล่อยพวกเธอไปแล้วฉันะฆ่าพวกเธอ!! รู้อะไรไหม? ที่ฉันยอมพวกเธอมาสามปีนี้น่ะ เพราะลูกสาวเธอนะ ไม่อย่างนั้นเธอได้ตายไปในสามวันแรกที่ฉันไปทวงนี่แล้ว! จำเอาไว้ซะ!!! "

   ตาแก่เจ้าหนีพูดพร้อมหยิบปืนขึ้นมากำลังจะยิง แต่...

   " นั้นคุณกำลังจะทำอะไร... "