สาวบ้านนอก กับ คุณชายจอมโหด

   .::. โซดา .::.

   ณ ร้าน J-Cake

   " ฮ้าาา! อร่อยจัง >O< " ฉันพูดพร้อมยกซ้อมที่มีเค้กแบล็คฟอเรสท์ ก็แหม! ฉันชอบกินของหวานเป็นชีวิตจิตใจเลยแหละ แล้วที่ชอบมาที่สุดเลยนะ คือฉันกินของหวานไปเยอะเท่าไรๆ ก็ไม่อ้วนเลยสักนิดเดียว และวันนี้ก็จะเป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันจะกลับบ้านช้า แล้วก็ช้ากว่าเก่าด้วย คิกๆ วันนี้ฉันหิวนี่นา นี่ถ้าข้าวสวยไม่พาฉันมาเลี้ยงเค้กนะ (เลี้ยงทุกวัน) ฉันคงหิวจนใส้จะขาดแน่ๆ อ้อ! ลืมบอกไปข้างสวยเป็นเพื่อนสนิทฉันเองแหละ >__< ที่สำคัญข้าวสวยรวยมาก!

   " แกก็แบบนี้ตลอดแหละย๊ะ น่าอิจฉาแกจริงๆ กินเท่าไรๆ ก็ไม่อ้วน ไม่เหมือนฉันเลย กินไปสองชิ้นน้ำหนักขึ้นมา หนึ่งกิโลแล้วอ่ะ T^T "

   " แกก็อย่าคิดมากสิ แค่นี้แกก็หุ่นดีเป็นว่าเล่นแล้ว >O< "

   " แกละก็ ฉันเขินนะ >///< "

   " ฮ่าๆๆ "

   ฉันหัวเราะพลางใช้ซ้อมจิ้มขนมเค้กขึ้นมากินต่ออย่างสบายใจ ฉันมองไปที่ข้าวสวย ที่กำลังจิ้มๆ หน้าเค้กจนหน้าเค้กเละหมด

   " เอ้าๆๆ ไม่กินก็อย่าทำแบบนั้นสิ หน้าเค้กเละหมดแล้ว - -. " ฉันพูดกับข้าวสวย " วันนี้เธอเป็นอะไรรึเปล่าน่ะ วันนี้ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลยนะ? O_o "

   " มะ... ไม่มีอะไรหรอก ^^' "

   " เหรอ...? " ฉันถามอย่างสงสัย

   " จ๊ะ! แม่ขี้สงสัย กลับบ้านกันเถอะ "

   " อาเค ^O^ "

   ฉันพูดพลางลุกขึ้น ข้าวสวยก็เลยวางเงินไว้บนโต๊ะ เสร็จแล้วเราก็เดินออกจากร้านประจำไป

   เราเดินไปที่รถสปอร์ตสุดหรู นั้นเป็นรถของฉันเองแหละ จริงๆ แล้วบ้านฉันน่ะรวยนะ แต่พ่อกับแม่น่ะสิ ติดการพนัน (เด็กๆ ไม่ควรทำกันนะจ๊ะ ^^) เลยติดหนีติดสินไปหมด พ่อบอกว่าให้ฉันขายรถนี่ไปซะแล้วเอาเงินไปใช้หนีให้พวกท่าน แต่ฉันบอกว่า ไม่หรอกไม่ขาย ที่ฉันบอกไม่ขายอะไรรู้ไหม ฉันเคยบอกพ่อกับแม่ไปแล้วว่า ฉันเลิกเล่นการพนัน ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ออกเงินไปใช้หนีให้อีกแล้ว ฉันบอกแบบนั้นไปทำให้ พ่อกับแม่หยุดเล่นไปพักหนึ่ง แต่ก็ยังไม่เลิกเล่นพอฉันขู่พวกท่านก็ไม่ฟังฉันแล้ว บ้างวันก็กลับบ้านดึกๆ ปล่อยให้ฉันรอท่านมากินแล้ว อ้อ! ฉันไม่ได้ทำกับข้าวเองหรอก ฉันซื้อมาน่ะ ฉันทำกับข้าวไม่เป็น งานบ้านก็ไม่เอาไหน แต่เรื่องเรียนฉันเริ่ดมากเลย ฉันได้เป็นหัวหน้าห้องทุกปี และได้เกรดดี ที่สุดในห้องด้วย แถมยังได้เป็นตัวแทน ไปแข่งกับโรงเรียนอื่นๆ อีกด้วย เดือนหน้าฉันก็ต้องไปแข่งแล้ว แข่งพูดอักฤษน่ะ

   " ถึงแล้วจ๊ะ ^^ " ฉันจอดรถที่หน้าบ้านข้าวสวย แล้วหันไปบอกเธอที่กำลังนั่งเล่นเกมอยู่

   " เอ้า! ถึงแล้วเหรอ งั้นไปนะ จุ๊ฟๆ ฝันดีนะ ^3^ "

   " จ๊ะ พรุ่งนี้เจอกัน ^^ "

   " พรุ่งนี้เหรอ... "

   " ทำไมเหรอ เธอจะไม่มาเรียนเหรอ? " ฉันถามอย่างสงสัย

   " เปล่าๆ มารับฉันด้วยนะ เที่ยงตรง ^^' บาย "

   " บาย ^^ " ฉันพูดกับข้าวสวยจบก็หันรถกลับไปทางบ้านของตัวเองที่อยู่ไกลมาก แต่ไม่เป็นไรฉันไปรับมาส่งข้าวสวยเป็นประจำอยู่แล้ว แต่เธออยู่คนเดียวในบ้านหลังใหญ่ วันไหนที่พ่อกับแม่ไม่อยู่หรือมีงานที่ครูสั่งฉันก็มักจะไปนอนที่บ้านของข้าวสวย

   แต่วันนี้ข้าวสวยดูแปลกๆ ไปนะ เหมือนมีอะไรไม่สบายใจอยู่เลย อยากรู้จังข้าวสวยมีเรื่องอะไรไม่สบายใจอยู่รึเปล่า ถ้าฉันช่วยได้บ้างก็ดีนะ...

   เอ๊ะ! วันนี้วันนี้พ่อกับแม่อยู่บ้านเหรอเนี่ย -O-

   เป็นวันแรกเลยที่ฉันเห็นไฟในบ้านเปิดอยู่ ปกติฉันจะมาบ้านแล้วไม่เห็นพวกท่านเลยสักครั้ง คิดแล้วก็ลงไปดูเลยดีกว่า