devil เจ้าหญิงปีศาจ....

"มิซุโนะเมกามิ ยูกิ ฝากตัวด้วย"

"นี่หรอเด็กใหม่*0*"

"ผมยาวน่ารักจัง>0<"

"มาจากตระกูล มิซุโนะหรอเนี่ยเจ๋งเป้ง!"

"เอ่อ...คะ...คือฉันคานะ...ธะ...เธอยังจำได้รึเปล่า...ตะ...ตอนเด็กๆเราเคยเล่นด้วยกัน^///^"

"..."

"นี่!ฉัน มิโฮะเพื่อนสมัยเด็กของเธอจำได้รึเปล่า^0^"

"..."

"เอ่อ...ยูกิซังไปนั่งที่ว่างตรงนั้นดีกว่านะจ๊ะ^^;"

"(-_-)(_-_)(-_-)(_-_)(-_-)"

"นี่ยูกิ...จำไม่ได้หรอ???"

"..."

"เอ่อ...เข้าเรื่องเรียนวันนี้เลยนะวันนี้เราจะมาเรียนเรื่องคุณสมบัติการเปลี่ยนแปลงลักษณะของปีศาจชั้นต่ำหรือชนชั้นต่ำกันนะ ปีศาจชั้นต่ำมีอยู่สามประเภท

ประเภทแรกปีศาจสมองขี้เลื่อย ประเภทที่สอง ปีศาจติ๊งต๋อง ประเภทที่สาม

ปีศา..."

"ครูฮะๆปีศาจติ๊งต๋องนี้ประเภทเดียวกับชิสึรึป่าวฮะ"

"ฮ่าๆๆ"

"เจ้าพวกบ้า!หัวเราะไรกันห๊ะฉันเลือดประสมตังหากเฟ้ย"

"ชนชั้นกลางประสมชนชั้นต่ำเรอะฮ่าๆ"

"น่ารำคาญ"

"อร้ายยยยย คามิคุงเย็นชาแบบนี้เท่ชะมัด><"

"แล้วนายประสมไรล่ะฮ่าๆ"

"ชั้นกลางประสมชั้นสูงเฟ้ยยย"

"เอาละๆเข้าเรื่องๆต่อประเภทที่สามปีศาจชั่วร้ายต่ำช้าอย่าไปยุ่งเชียวละ

เอ่อนี่ ยูกิซังจ๊ะเธอเคยอยู่ที่หมู่บ้านแองเจล มิวสิกใช่มั้ยจะพอจะเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆฟังหน่อยได้มั้ย?"

"(-_-)(_-_)(-_-)(_-_)(-_-)"

"หมู่บ้านที่มีแต่เสียงเพลงนั่นหรอ*0*"

"หมู่บ้านนั่นมีเนื้อเยอะรึป่าว*0*"

"หมู่บ้านนั้นต้องมีองน่ารักๆเยอะเลยเนอะ><"

"stop stop!!!เชิญเลยจ๊ะยูกิ^^"

"เอ่อ...ที่หมู่บ้านแองเจิล มิวสิกโรล(หัวหน้าหมู่บ้าน ผู้ปกครอง)ชื่อคุณ

พุเระเป็นคนที่รักเสียงเพลงมากเลยล่ะ แต่พอเวลาโกรธต้องรีบหนีภายใน5นาทีเพราะถ้าคุณพุเระโกรธเธอจะกรี๊ดออกมาผู้ที่ได้ฟังเสียงนั่นชัดๆอาจจะแก้วหูแตกได้แต่ว่าพออารมณ์ดีมากๆเธอก็จะร้องเพลงออกมาเพลงที่เธอร้องเพราะมากเลยละ...ที่แองเจล มิวสิกมีตำนานเล่าว่าเทพคุ้มครองของที่นั่นจะเป็นภูติแห่งเสียงเพลงในทุกๆหนึ่งปีจะมีเสียงเพลงของภูติร้องออกมาจากนั้นทุกคนที่ได้ฟัง..."

"เอ๋ ยูกิหยุดทำไมละ!"

"ช่ายๆฉันอยากฟังเรื่องของภูติอีกนะT^T"

"สาม...สอง...หนึ่ง..."

กริ๊งงงงงงงง

พักเที่ยง

"เหหห ยูกิจังเนี่ยกำลังอยากรู้เรื่องของภูติอยู่เชียวหยุดกลางคันซะงั้น"

"ช่ายๆอยู่เฉยๆก็หยุดไปกลางคันและก็นับสามสองหนึ่งจากนั้นก็หมดเวลาพอดี"

"สงสัยยูกิจังเป็นคนตรงเวลฮ่าๆ"

"ทุกคนเนี้ยสนใจเรื่องภูติของยูกิจังเลยโนะคานะ"

"จ้า!นี่มิโฮะจัง ยูกิจังเนี่ยหายตัวไวจังเลยนะน่าจะมากินข้าวด้วยกันซะหน่อย"

"คานะเธอว่ายูกิแปลกๆมั้ย เหมืนไม่เหมือนเมื่อก่อน สงสัยคุณเบเมลคงต้องบอก อะไรกับยูกิแน่เลยยูกิถึงได้ทำเย็นชากับพวกเราแบบนั้น

"

"อาจจะไม่ใช่หรอกมั้ง คุณเบเมลก็ออกจะอ่อนโยน"

"ถ้าใช่ก็ดีสิ แต่ก่อนคุณเบเมลก็ยิ่งไม่ค่อยให้ยูกิออกนอกบ้านเท่าไหร่จะมาเล่นกับพวกเราทีไรต้องแอบออกมาทุกที"

"ดีละ!มิโฮะจังพวกเรามาทำให้ยูกิกลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะ><"

"อื้อ!เราจะต้องทำให้ได้!"