รักนะยัยขี้วีนกับนายจอมเหวี่ยง

8.7

เขียนโดย namelU

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.59 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  6,013 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 17.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) เด็กใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฮ้าววว เป็นวันที่เหมือนทุกๆวันที่ผมต้องตื่นเช้าเพื่อไปเรียน ซึ่งที่โรงเรียนของผมก็น่าเบื่อแต่มันก็ยังดีที่ไปแล้วยังได้เจอเพื่อนๆ ซึ่งเพื่อนสนิทของผมก็มีอยู่แค่คนเดียวคือไอ่บอล มันเป็นเดือนโรงเรียน ที่หล่อมากกกก มีแต่ผู้หญิงมาจีบไม่เว้นแม้แต่ละวัน ทุกๆวันมันจะมาปลุกผมที่หน้าบ้าน วันนี้ก็เช่นกัน ไอ่รามมมม!!! เสียงมันลอยมาแต่ใกล ผมต้องรีบลุกแล้วต้องลงไปหามันแบบเดิมทุกเช้า บ้านเราสองคนอยู่ใกล้กันมากก ห่างกันแค่สองสามหลัง เมื่อผมลงไปหามันก็เห็นว่ามันแต่งชุดนักเรียนมาพร้อมตลอดๆ ทุกคนที่ไม่รู้จักมันคงคิดว่ามันเป็นคนขี้วีนมากๆเพราะมันหน่ะขี้โวยวายสุดๆ แต่จริงแล้วมันเป็นคนดีไม่ค่อยเป็นอย่างที่ทุกคนคิดหรอก ^-^ แต่ช่วงนี้ไม่รู้มันเป็นอะไรตั้งแต่มีพวกผู้หญิงชอบมายุ่งกับผมมันก็ชอบอารมณ์เสียใส่ตลอด สงสัยจะอิจฉาที่ผมหน้าตาดีกว่ามั้ง -0- ว่าไงไอ่รามวันนี้แกจะไปเรียนมั็ยนี่ก็จะ7โมงครึ่งแล้วแกยังไม่ได้แต่งตัวอะไรเลย ไปสิว่ะ ผมรีบตอบกลับทันทีแล้วชวนมันไปนั่งรอในห้องของผมก่อน แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำ พอผมอาบเสร็จก็พึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าตัวเองลืมเอาชุดนักเรียนเข้ามาเปลี่ยนด็วย -..- ผมเดินออกจากห้องน้ำไปในสภาพที่มีผ้าขนหนูปิดอยู่แค่ตัวเดียว ผ้าขนหนูนี้ก่อไม่รู้จะสั้นไปใหน ไม่ใช่ใบเตยนร้าาาที่ต้องใส่สั้นเสมอหูเนี่ย -..- ไอ่บอลก็นั่งอยู่ข้างๆชุดนักเรียนซึ่งมันก็หันหลังให้ผมอยู่ผมก็เลยปล่อยมือจากผ้าขนหนูที่มันเอวอยู่ซึ่งไม่ค่อยจะแน่นเท่าใหร่เลยอ่ะน่ะ  เพื่อไปหยิบชุดนักเรียน เป็นจังหว่ะเดียวกับที่ไอ่บอลมันหันหลังมาพอดีหยังกับมีคนมาจัดคิว *-* เฮ้ย ไอ่ราม ไอ่ทุเรศ อะไรว่ะไอ่บอล ไ่อ่บอลหลับตาปี๋แล้วชี้มาที่ผ้าขนหนูของผมซึ่งผมก็ก้มลงไปมองแล้วก็พบว่าผ้าขนหนูมันไม่ได้อยู่ที่ๆมันควรอยู่ง่ะ มันดันหลุดไปอยู่ที่เท้าของผมแทน เฮ้ยยย !!! ผมรีบก้มหยิบขึ้นมาแล้วบอกไอ่บอลว่าจะอายทำไมว่ะก็ผู้ชายเหมือนกัน ผมสังเกตเห็นไอ่บอลหน้าแดง หยังกับมีคนมาตบแหนะ แต่ไอ่บอลก็ยังนั่งอยู่นิ่งๆ ผมก็เลยรีบใส่ชุดแล้วเรียกมันให้ออกไปโรงเรียนแต่มันก็ยังหน้าแดงตลอดเวลาที่เข้าใกล้ผม -*- เป็นอะไรว่ะไอ่บอล แกดูแปลกๆตั้งแต่ตอนเช้าร่ะ ป่าวๆ ไม่มีไรเว้ยไอ่ราม ไม่ต้องห่วงกูแค่ปวดหัวนิดหน่อย แล้วทำไมถึงหน้าแดงว่ะ ก็ไม่สบายไงปวดหัวมันก็ไม่สบายพอไม่สบายหน้ามันก็เลยแดงไง หู้ย ถามมากหน่าไอ่ราม รีบๆไปเหอะเดี่ยวจะสาย มันพูดตัดบทแล้วเดินย่ำไปข้างหน้าอย่างเร็ว ผมเรียกชื่อมันแล้วก็รีบวิ่งตามมันไป หู้ยยย ทำอย่างกับเป็นตุ็็ดแหน่ะ จะรีบเดินไปใหนว่ะไอ่บอล ก็รีบไปเข้าเรียนไง เดี๋ยวไม่ทันโดนดุอีกไอ่โง่เอ้ยแค่นีก็คิดไม่ได้ ผมว่าไอ่บอลมันคงไม่ใช่ตุ็ดละหล่ะพูดขนาดนี้ -0- พอผมกับไอ่บอลเข้าห้องเรียน (อ๋อลืมบอกผมกับบอลอยู่ห้องเดียวกันหน่ะ ^-^) คุณครูก็แนะนำนักเรียนใหม่คนหนึ่งเธอเป็นผู้หญิงที่สวยมากจริงๆ แค่เห็นแวบแรกผมก็รู้สึกชอบเธอแล้ว ซึ่งห้องเรียนของผมก็จัดเก้าอี้เป็น3แถว แถวริม สอง แถวกลางสาม ซึ่งผมอยู่แถวกลางซึ่งมีแค่ผมกับไอ่บอลนั้งกันแค่สองคนอะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดนี้ -3- เธอจึงได้นั่งข้างผมเลย เขินจัง อิๆ ปั๋ก!!! โอ็ย ไอ่บอลแกทำบ้าอะไรว่ะ ก็เห็นแกนั่งตาลอย นึกว่าวิญญาญหลุดไปแล้วสะอีก โห้วว

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา