ไม่บอกรักแต่รักมาก

"ลูกอมๆ" เสียงจากพี่แลนด์เรียกขึ้นมา

"ห้ะ"

"กินข้าวๆ"

"จ๊ะ"

พี่แลนด์ ลูกอมว่านะ พวกเพื่อนพี่อ่ะมองลูกอมด้วยสายตสที่แบบว่าอ่ะนะ

เออนี่พี่ว่าเย็นนี้จะไปส่งนะ!!!

ความคิดในใจของลูกอม!

อร๊าย^^ พี่เค้าสนใจเราแล้วอ่อเนี่ย

"พอที่แม่พี่ไปร้านทำผมข้างๆบ้านเทองัย"

อ่าว!!!

กรี๊ง!!!! เสียงเข้าเรียนดังขึ้น

เอ่อ พี่ไปก่อนนะ

จ้า

กรี๊งๆ เสียงออดดังเลิกเรียนดังขึ้น!!!

กรี๊ดๆ พี่แลนด์มาๆ 

ตอนนี้ฉันงงไปหมด ทำไมพี่เค้าต้องมารอหน้าห้องด้วยนะ

ไปกับรึยัง

ไปๆ

ฉันเดินกลับบ้านกลับพี่แลนด์สองคน เพราะบ้านเราอยู่ใกล้กับโรงเรียน

ไปก่อนนะพี่แลนด์

เอ่อ?? พรุ่งนี้ว่างไหม

ทำไมหรอ

พี่จะชวนไปสวนสนุก

ว่างมั้งนะ

พรุ่งจะโทรมาปลุกนะ

จ้าๆ

พอฉันเข้าบ้านมา ก้คิดเรื่องนี้จนเดินชนเสา

โอ้ย!!! เจ็บ!!!

ป๊า กับ แม่ สวัสดีค่ะ

กินไรมากับลูก แม่ฉันตอบ

อ่อ เดี๋ยวลงมากินค่ะ รึไม่ก้ไม่กินแล้วค่ะ เพราะ กินมาม่ามาแล้วค่ะ

เสียงปิดประตูห้องดังขึ้น

ฉันนั่งคิด นอนคิดว่า ทำไมพี่เค้าถึงชวนเราไปนะ 

อยู่ดีๆ ก้หลับไปซะงั้น ไม่อาบน้ำอะไรเลย

กรี๊งๆ เสียงโทรสับดังขึ้น

**โปรดติดตามตอนต่อไป**