Is you my girlพลิกล็อคสุดเพี้ยนเขียนหัวใจหนุ่มTOP5

บทที่ 2

ในขณะที่ฉันกำลังหลับใหลในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นอยู่นั้น

 

 “เฮ้ย!! เธอมานอนอยู่ตรงนี้ได้ไงอะ”ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองต้นเสียง

 

โครมมม!!  โอ๊ยย ใครมาขัดจังหวะตอนนอนเพลินๆ เนี่ย อ๊ะ เจ้าชาย

 

“โอ๊ย เจ็บนะค่ะ” ให้ตายสิ เขาปล่อยฉันตกจากโซฟาได้ไงเนี่ย

 

“ฉันถามว่าเธอมานอนอยู่ตรงนี้ได้ไง” แหม ก็ตัวเองเปนคนกอดเขาแท้ๆ เชอะ

 

“ก็เมื่อคืนฉันเอาผ้าห่มมาให้เจ้าชาย เจ้าชายก็เอื้อมมือมากอดฉันเองนี่ค่ะ ไม่ยอมปล่อยด้วย”

 

“จะบ้าหรอ ฉันนี่นะทำแบบนั้น”

 

“ก็ใช่น่ะสิค่ะ หลักฐานคาตาเจ้าชายกอดฉัน แล้วยังละเมอหาชื่อใครอีกตั้งหาก ซิฟฟง ซิฟเฟ่นอะไรเนี่ยแหละ”

 

“อ๋อ ฉันนึกว่าเธอเป็นซิฟเฟ่นน่ะ”ซิฟเฟ่น ใครอะ

 

“ซิฟเฟ่น คือใครหรอค่ะ”

 

“:) หึ”

 

“อ่าว หัวเราะทำไมค่ะ ซิฟเฟ่นเป็นใคร T^T ” ฉันทำหน้าสงสัยที่สุดในสามโลก

 

“ซิฟเฟ่น ซิฟเฟ่น” แนะมีเรียกหาด้วย

 

“...??”

 

แล้วตัวขนฟูๆ ก็วิ่งมาทางเราทั้ง 2 คน

 

“สะ สนุขงั้นเราะ” สุนัขโกลเด้น รีทริฟเวอร์ ขนสีน้ำตาลอ่อน น่ารักจัง

 

“ใช่ ซิฟเฟ่นเป็นหมา”

 

“นี่เจ้าชาย คิดว่าฉันเป็นหมาหรอค่ะ T^T ”ตัวฉันเหมือนหมาตรงไหนเนี่ย เจ้าชายนะเจ้าชาย

 

“ก็ใช่นะสิ ไม่งั้นฉันไม่กอดเธอหรอกยัยเพี้ยน”

 

“ตัวฉันเหมือนหมารึไงกันค่ะ”

 

“ก็ตัวเล็กเหมือนหมาละมั้ง ฮ่าๆๆๆ” เอ๊ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาหัวเราะ ตั้งแต่เจอหน้ากัน ไม่ทำหน้าบูดก็ทำหน้าเซ็งเหมือนเบื่อโลกยังไงยังงั้นเลยอะ

 

โฮ่งๆๆๆ ไอ้หมานี่วอน เห่าทำไมกันยะ เดี๋ยวตบปากฉีก (เธอไปหัดโหดมาตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย)

 

“นี่หิวยัง หาไรทานก่อนไหม”

 

“เจ้าชายค่ะ หมามันกลัวอะไรอะค่ะ”

 

“ไม่รู้สิ ไม้มั้งนะ”

 

“หรอค่ะ”

 

ได้ยินอย่างนั้นฉันก็เลยวิ่งไปหน้าบ้าน ขณะที่จังเกอร์เข้าไปในห้องครัว ฉันวิ่งไปเอาท่อนไม้ขนาดใหญ่มา

 

“แกตายแน่ ไอ้หมาบ้า”

 

โฮ่งๆๆๆ

 

“เห่าทำไม ไอ้หมาบ้า แกอย่าบังอาจมากอดเจ้าชายของฉันนะ” ฉันเอาไม้ต่อยๆ กับพื้น ขู่ให้มันกลัว แต่มันก็ยังอยู่เฉยๆ แถมหลับอีกตั้งหาก - -" หนอยแนะหมาบ้าสนใจฉันหน่อยเส้

 

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป จังเกอร์ เอาจานอาหารมาวางไว้บนโต๊ะอาหารเขาเหลือบมาเห็นฉันที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายหมาของเขาอยู่

 

“ทำอะไรน่ะ”

 

“ก็ให้มันกลัวไงค่ะ”

 

“หึ คนบ้าอะไรหาเรื่องหมาก็เป็นด้วย”

 

“ก็มันบังอาจจะมาแย่งเจ้าชายไปจากฉันนี่ค่ะ”

 

“ฉันบอกว่าฉันชื่อ จังเกอร์”

 

“ก็จะเรียกแบบนี้อะ”

 

“เธอนี่ดื้อจังนะ  แล้วตกลงจะบอกฉันได้ยังว่าเธอชื่ออะไร”

 

“ชื่อเจ้าหญิงค่ะ ^O^”

 

“โอเค ตกลงฉันจะไม่ถามเธออีกนะยัยเพี้ยน - -"  รีบกินเร็ว จะเย็นหมดแล้ว”

 

“ค่ะ เจ้าชาย”

 

ฉันกับเจ้าชายกินข้าวกันเสร็จแล้วเจ้าชายรีบเก็บจานทันที แหม เหมือนแม่บ้าน ที่บ้านฉันเลย คริคริ ส่วนฉันนะหรอ นั่งหาเรื่องเจ้าซิฟเฟ่นอยู่ แต่มันยังหลับอยู่อะ ไม่สนใจฉันเลย ฉันเกลียดมันจริงๆ เลย ขอบอกว่าเกลียด เจ้าชายเดินมาแล้วจับมือฉัน(ลาก) ไปนอกบ้าน

 

“ไปไหนค่ะ”

 

“หาบ้านเธอไง ยัยเพี้ยนเธอจะมาอยู่ที่นี่ได้ไงเล่า”

 

“อ๊ะ ฉันจำไม่ได้อะ”

 

“นี่เธอไม่ได้ความจำเสื่อมนะ ถึงไม่รู้จังบ้านตัวเองน่ะ”

 

“...” พูดไม่ออกจ้า

 

“ฉันรู้ว่าเธอจำได้ อย่ามาหลอกฉันนะ ฉันไม่ชอบ” ดูท่าเขาโกรธนะนั่นนะ(ก็แน่สิย่ะ ดูเธอทำสิ เนียนซะไม่มีอะ)

 

“ก็ฉันแค่อยากอยู่กับเจ้าชายนี่ค่ะ”

 

“แต่ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงนะ จะมาอยู่ในบ้าน 2 คนกับผู้ชายอย่างฉันได้ยังไง”

 

“ได้สิค่ะ ก็คุณคือเจ้าชายส่วนฉันเป็นเจ้าหญิง”

 

“เฮ้อ!! ” ฮ่าๆ ถอนหายใจอีกละ ให้เดานะ ตอนนี้เขากำลังอยากจะจับคอฉันหักให้หายเพี้ยนดูจากที่เขาลากมือฉันสิ เดินเร็วจนฉันจะตามไม่ทันอยู่แล้ว ฉันทำเขาโกรธซะแล้วสิ

 เจ้าชายลากฉันมาถึงจุดที่ฉันถูกพวกโจรรุมทำร้ายเมื่อวันนั้น

 

“ห๊ะ นี่มันที่ที่ฉันถูกไอ้โจรพวกนั้นรุมทำร้ายฉันหรอ ไม่เอานะ ฉันกลัว” ฉันกลัวจริงนะไม่ได้เสแสร้ง

 

“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันจะปกป้องเธอเองนะ”เขาลูบหัวฉันเบาๆ แต่รู้สึกได้ว่าเขาห่วงฉันจริงๆ อยู่ๆ หน้าก็ร้อนเผ่าขึ้นมาสะเฉยๆ อะไรกันเนี่ย

 

“โอ๊ะ!! น้องสาวกลับมาหาพี่หรอค่ะ” เสียงปริศนาดังขึ้นทางด้านหลังของฉัน

 

“พวกแก มาทำไมอีก” อะพวกโจรคราวที่แล้วนิ แถมยัง...มามากกว่าเดิมอีก แล้วแบบนี้เขาไม่แย่หรอ หมาหมู่ชะมัดไอ้พวกนี้

 

“ว่าไง ไอ้ TOP 5 วันนี้แหละ แกไม่รอดแน่”

 

“ใครกันแน่ที่จะไม่รอด คราวที่แล้วก็หนีกันหางจุกตูดเลยไม่ใช่หรอ คราวนี้ก็คงจะเป็นอย่างนั้นละมั้ง”

 

“เฮ้ ปากแกนี่ร้ายไม่เบานะ” เจ้าชายพยายามเอาตัวบังฉันไว้แต่กลับมีมือใหญ่อีกคู่มาดึงฉันไปจากเจ้าชาย T^T

 

“นี่แก ปล่อยเธอนะ” เจ้าชายเริ่มเลือดขึ้นหน้าแล้วสิ นี่เขาคงเป็นห่วงฉันสินะ (ใช่เวลามาดีใจไหมนะ)

 

“ไม่ปล่อยแล้วแกจะทำไมว่ะ” พูดไม่ทันขาดคำ เจ้าชายก็ชกหน้าเข้าให้เต็มเปา โจรถึงกับหงายหลังเลือดกลบปากแต่อีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ใช้เท้าถีบเจ้าชายจนหงายหลังไปนอนกองกับพื้นเลยอ่า T^T

 

“เจ้าชาย!!”ฉันตะโกนเรียกชื่อเขา

 

 

“ใจเย็นๆ นะจ๊ะ สาวน้อย เดี๋ยวฉันจะมาเล่นกับเธอทีหลัง”เจ้าคนที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าของพวกมันพูดขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นมาไล้ตาใบหน้าของฉัน ขยะแขยงชะมัด

 

 

“เฮ้ลูกพี่ ยัยนี่มัน แครมบรูเล่ ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจพันล้านนี่ครับ”

 

 

“อ้อ หรอ อยู่ดีๆ ก็จะได้เป็นเขยของเศรษฐีหมื่นล้านหรอเนี่ย โชคดีจริงๆ” พูดจบหมอนี่ก็เดินเข้าไปหาเจ้าชาย ที่ถูกลูกน้องของมันล็อคแขนล็อคขาอยู่แล้ว หมาหมู่จริงๆ

 

 

“แก ปล่อยเธอซะ”

 

 

“ห่วงตัวเองก่อนเหอะน่า จะตายอยู่แล้วยังมาห่วงคนอื่นอีกหรอ” พูดจบก็ชัดหน้าเจ้าชายไปอีก 2 หมัด แง้ๆๆ หมดกันหน่าหล่อๆ

 

 

“หนอยแนะ แก หมาหมู่นิหว่า”

 

 

“แล้วไงวะ” เจ้าชายกระโดด ถีบขาคู่ -0- ทั้งที่ยังถูกล็อคแขนอยู่ โอ้ เก่งจริงๆ ค่ะ สมที่เป็นลูกชายมาเฟีย สมบรูณ์แบบแต่ดีใจได้ไม่นานหรอก

 

 

“เฮ้ จับมัน” กลุ่มลูกน้องโจรรุมล้อมเจ้าชาย ไว้ เขาสู้กับคนเป็น 20 คนด้วยตัวคนเดียว นี่มันคนหรือเปล่าเนี่ย ไม่นานพวกลูกน้องโจรก็ล้มลงไปนอนกันเป็นแถว บนใบหน้าและตามลำตัวของเจ้าชายมีเลือดไหลออกมาอย่างกับเหงื่อแนะ เห็นแล้วจะเป็นลม @_@ เจ้าชายเดินเข้ามาหาหัวหน้าโจรด้วยสีหน้าน่ากลัว โหด และพร้อมจะฆ่ามัน ส่วนโจรน่ะหรอ เปิดป๊อดอะไรขึ้นมาตอนนี้ย่ะ วิ่งหนีหายไปเฉยเลยเจ้าลูกน้องก็วิ่งตามไปด้วย

 

 

“เจ้าชาย”

 

 

“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขาถามด้วยสีหน้าที่เปลี่ยนไป จากเดิม

 

 

“ไม่ค่ะ เจ้าชายรีบกลับบ้านดีกว่านะค่ะ เดี๋ยวฉันทำแผลให้”ฉันเอามือของเขายกขึ้นพาดไหล่เพื่อพยุงเขากลับไปที่บ้าน ตัวหนักจริงๆ เลยนะ

 

 

“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ไหนค่ะ”

 

 

“อยู่บนหัวเธอน่ะ ไม่เห็นหรือไงยัยเพี้ยน” อุ๊ย!! ก็คนมันไม่เห็นนิ ฉันถือกล่องปฐมพยาบาลฉันค่อยๆ เอาสำลีเช็ดเลือดออกจากมุมปากเขาเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมา ตาของเราทั้งสองประสานกันเขายกมือทั้งสองข้างขึ้นมาประครองใบหน้าฉันเอาไว้ ก่อนจะเลื่อนใบหน้าที่คมคายของเขาเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนจมูกของเขาแตะกับจมูกของฉัน โอ๊ยยยย ฉันจะละลายแล้ว คุณผู้ชม คุณผู้ฟัง คุณผู้อ่าน >///<

 

 

โฮ่งๆๆๆ

 

 

เสียงนั่นทำให้เจ้าชายผละออกจากฉันอย่างรวดเร็ว แล้วหันไปลูบหัวมันเบาๆ ฉันจะฆ่าไอ้หมานี่ซะ บังอาจขัดจังหวะจริงๆ เลยนะแก

 

“ฉันไม่เป็นอะไรหรอก ซิฟเฟ่น” เฮ้ย เจ้าชาย คุยกับหมารู้เรื่องด้วยอะ แต่ว่างานนี้ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่ซิฟเฟ่นนน แค้นนนนนนนนนน

 

กำลังจะเข้าได้เข้าเข็ม ดันมีเจ้าตัว 4 ขามาขัดจังหวะซะได้ ใครอยากฆ่าซิฟเฟ่นบ้างยกมือขึ้น เม้น เลยกันจ้า