รักเธอแล้วเธอรักกันไหมนะ

   "เหงาว่ะ"นั้นเป็นเสียงของเพื่อนฉันเองค่ะ เธอพึ่งเลิกกับแฟน เธอเป็นสาวฮอตหวานใจหนุ่มๆ

หลายคนนะค่ะ เลยมีแต่คนตามจีบเธอ แน่นอนฉันก็ต้องรับบาปอีกแล้ว พอได้ดอกไม้ ฉันก็ต้องเป็น

คนรับไว้ แต่พอเธอเลิกกับแฟนก็มานั่งเหงาอยู่กับฉัน ไม่เข้าใจเลยจิงๆ เมื่อไหร่กันนะความเหงาจะ

หายไปจากฉันสักที ฉันลืมแนะนำตัวเองไป ฉันชื่อมิ้น ตอนนี้ฉันอยู่ม.4แล้ว ที่บอกไปข้างต้นว่าฉัน

เหงาอยู่นั้น ความจริงฉันกำลังรอเวลาอยู่นะค่ะ ฉันรอที่จะบอกคนที่ฉันรักอยู่นั้นเอง เขาเป็นผู้ชายที่

หล่อมากอ่ะนะ ซึ่งเพื่อนฉันก็จะบอกว่าฉันไม่เหมาะสมกับเขาเลย ฉันท้อกับคำพูดแบบนั้นแต่ความรัก

มันห้ามกันไม่ได้นิ แต่ตอนนี้ก็พักเที่ยงแล้ว หิวจะแย่ ยัยเพื่อนตัวดีฉันหายไปไหนกันนะ

"รอนานไหมแก ฉันขอโทษนะ พอดีฉันไม่ค่อยหิวอ่ะ เลยลืมไปว่าวันนี้นัดแกกินข้าวอ่ะ" ฟังไม่ผิด

หรอกค่ะ เราไม่ค่อยได้กอนข้าวด้วยกัน วันนี้ฉันเลยนัดมันมาแต่ก็ลืมจนได้ 

"รอนานมากแก ฉันหิวนะเว้ย แ้ล้วต้องมารอคนผิดนัดอีก ฉันว่าถ้าแกไม่อยากมาอย่าอ้างอย่างอื่นดี

กว่า โทรมาบอกฉันก็ได้ ฉันได้ไปกินคนเดียวแบบที่เคยไง"ฉันโมโหหิวด้วยแล้วโมโหเพื่อนด้วย

ทำให้ฉันเดือดสุดๆ ฉันไม่เคยพูดแบบนี้เลย แต่วันนี้มันไ่ไหวแล้วจิงๆ ฉันเดาได้เลย คำต่อไปจะบอก

ว่าฉันขอโทษนะแก คำเดิมๆทั้งนั้น

"แกฉันขอโทษนะเว้ย ฉันไม่ตั้งใจนะแก ไปกินข้าวกันดีกว่านะ"ฉันเดาไม่ผิดขอโทษแล้วเปลี่ยนเรื่อง

คุยตลอด แต่ฉันก็ำไม่เคยโกรธมันได้เลย ก็มันเป็นเพื่อนฉันคนเดียวนี่น่า 

"เรากินหนมหวานกันไหม "

"นี่แก ข้าวยังกินไม่หมดจะกินหนมหวานแล้วเหรอ"จิงของมัน ฉันยังกินข้าวไม่หมดเลยนิ ไม่เป็นไร

นมันอยากกินนี่น่า พอฉัีนลุกขึ้นกำัลังจะเดินไปซื้อขนม ก็ดันซุ่มซ่ามล้มไปชนชายคนนึง

ฉันไม่ทันจะมองหน้าเขาแล้วฉันก็พูดว่า"ขอโทษทีนะค่ะ"

พอพูดจบฉันเงยหน้ามองเขา ตายล่ะนี่มันพี่ซัมเมอร์ คนที่ฉันบอกว่าชอบนี่น่า

"อ่อ ไม่เป็นไรคับ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นพี่ไม่เป็นอะไรสักหน่อยนะคับ"

พี่ยิ่งพูดก็็จะทำให้ฉันใจละลายแล้วนะค่ะ

"น้องคับ เป็นไรไหมคับ เหม่อไรอยู่เนี้ย"เหม่อรักพี่นั้นแหละค่ะ 55555

"ไม่เป็นไรค่ะ ขอโทษจิงๆนะค่ะพี่"อยากเรียกชื่อแต่เขาไม่รู้จักฉันนี่น่า ไม่ได้ล่ะต้องแนะนำตัว

"ชื่อมิ้นนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

"ซัมเมอร์คับ ยินดีที่ได้รู้จักนะคับน้องมิ้น"เขารู้จักฉันแล้วอ่า เขินจัง

สักพักพี่เขาก็เดินจากไป แต่เมื่อกี้พี่เขายิ้มให้ฉันด้วยอ่ะ ยิ้มก็ยังน่ารัก หน้านิ่งจะน่ารักไหมนะ

ฉันบ่นกับตัวเอง จนเพื่อนฉัึนต้องมาตาม"แกจะถึงเวลาเรียนแล้ว หยุดเขินได้แล้วนะ"

"จะเรียนแล้วเหรอ แล้วแกก็พึ่งมาบอก"ฉันบ่นเพื่อนทั้งๆที่ตัวเองนั้นแหละไม่ดูเวลาก่อน เพื่อนฉันเลย

โดนด่าด้วยเลย 5555

ตอนนี้ก็ถึงเวลากลับบ้านแล้วสินะ ก่อนกลับบ้านฉันจะรู้ว่าพี่ซัมเมอร์จะอยู่แถวไหน ตอนไปแอบดูสัก

หน่อย

"ดูไรอยู่คับ"เสียงคนจากข้างหลังดังมา

"ฉันก็ดู...."ฉันเลือกที่จะไม่ตอบดีกว่า 

"ไปกินข้าวกันไหม"ใครกันนะ ช่างกล้าจิง ฉันคิดแล้วหันกลับไปมอง เอาอีกแล้วพี่ซัมเมอร์นี่น่า

ชวนฉันไปกินข้าวเหรอเนี้ย "ตกลงค่ะ" ฉันตอบแบบไม่ลังเลใจ ฉันรอมานานแล้วนิ

"งั้นไปกันเถอะ"แล้วเขาก็เอื้อมมือมาจับฉัน แล้วก็จับมือฉัน ฝันไปป่ะเนี้ย แต่ถ้าฝันจิงก็อยากให้ฝัน

เป็นความจิงนะ ตอนนี้เราก็ถึงร้านอาหารกันแล้ว 

"พี่สั่งอาหารไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ น้องสั่งแล้วกันนะพี่กินได้หมด"

"พี่มาร้านนี่ไม่ค่อยบ่อยเหรอค่ะ"

"พี่ก็มาบ่อยนะ ทำไมเหรอ"

"แล้วทำไมสั่งอาหารไม่เป็นค่ะ ทุกทีใครสั่งให่หรอค่ะ เพื่อนหรือแฟน"

"พี่ยังไม่มีแฟนคับ ส่วนมากเพื่อนก็สั่งให้คับบางครั้งก็สั่งเอง"

ยังไม่มีแฟนงั้นเหรอ ดี วันนี้แหละฉันจะบอกกับเขาว่าฉันชอบเขา

"พี่ค่ะ มิ้นมีเรื่องจะบอกค่ะ"

"มีอะไรหรอคับ"

"คือ ......" แครก แครกๆๆๆๆ เสียงโทรสับมาดังไรตอนนี้เนี้ย อ้าว แม่โทรมาทำไมเนี้ย

"ว่าไงค่ะแม่"

(แกทำไรอยู่ น้องไม่สบายนักมาดูหน่อยสิ)

"ได้้ค่ะเดี๋ยวหนูจะรีบกลับเดี๋ยวนี้เลยค่ะ"

"ไปก่อนนะค่ะ ขอโทษด้วยจริงๆ พอดีน้องไม่สบายอ่ะค่ะ แล้วค่อยเจอกันนะค่ะ"ฉันยังไม่ได้บอกเขา

เลยอ่ะ แต่น้องสำคัญกว่า

ซัมเมอร์พูด

เช้าอีกวันของการมาโรงเรียนอันน่าเบื่อของผม ผมอยากรู้จังว่าที่มิ้นพูดเมื่อวานมันคืออะไร เธอจะรู้

ไหมนะว่าผมก็มีเรื่องจะบอกเธอเหมือนกัน

พักเที่ยงสักที ผมจะได้เจอมิ้นวันนี้ล่ะ ผมจะรวบรวมความกล้าบอกกับเธอ

นั้นไงเธออยู่นั้น ผมไม่รอช้ารีบเดินไปหาเธอก่อน"มิ้นพี่ขอคุยไรด้วยหน่อยสิ"

"ค่ะ อ่อพี่ซัมเมอร์นี่เอง ได้ค่ะ"

ตอนนี้ผมพาเธอมาอยู่ได้ต้นไม้ต้นนึง เขาบอกกันว่าถ้าบอกรักที่นี่จะสมหวัง

"พี่มีไรจะบอกมิ้นหรอค่ะ"ใจผมเต้นแรงทุกคำพูดของเธอ ต้องกล้าสิ

"พี่ไม่รู้ว่ามิ้นจะว่ายังไงแต่วันนี้พี่ต้องบอกมิ้นให้ได้คือพี่ชะ ชะ ชะ"

"จะชะอีกนานไหมค่ะ มีอะไรก็บอกมาเร้วๆสิค่ะ"

"พี่ชะ ชอบมิ้นนะ"

"นึกว่าเรื่องอะไีร เห้ย พี่ว่าไงนะชอบมิ้นเหรอ โกหกกันป่ะเนี้ย"

"พี่ไม่โกหกหรอก ว่าแต่เมื่อวานมีไรจะบอกพี่ล่ะมิ้น"

"เมื่อวานมิ้นกลัวว่าพี่จะชอบมิ้นอยู่ฝ่ายเดียว มิ้นก็ชอบพี่ค่ะ พี่ซัมเมอร์"

ผมหูฝาดไปหรือป่าวนะ เธอบอกว่าเธอชอบผม เธอชอบผมจิงๆ เย้ ผมไม่ได้คิดไปเอง

"จะปิดเทอมแล้ว วันปิดเทอมเราไปเที่ยวด้วยกันนะคับ เดี๋ยวพี่จะไปรับที่บ้าน"

"ค่ะ ตกลง จะแต่งตัวสวยๆรอนะค่ะ"

"ไม่แต่งก็สวยคับ แฟนพี่อ่ะสวยอยู่แล้ว"

ผมเป็นแฟนมิ้นแล้วค้าบ เย้ เย้ๆๆๆๆๆ

วันปิดเทอม พี่เขารักฉันจิงๆใช่ไหม ทำไมฉันลังเลแบบนี้นะ ทำตัวให้ดีไงก่อนล่ะกัน

"มิ้น มีคนมารออยู่หน้าบ้านอ่ะลูก"

"บอกเขารอแปบนึงนะค่ะ"

"สวยยังค่ะ"

"สวยที่สุดคับ ทำพี่อึ้งไปเลยนะเนี้ย"

"ค่ะ งั้นเราไปเที่ยวกันเถอะค่ะ"

วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุข เขาทำให้ฉันเชื่อว่าเขารักฉันจริงๆ เขาทำให้ฉันกลายเป็นคนขี้งอน

มากขึ้นอีกต่างหาก

"พี่อยากเล่นอันนั้นอ่า"แล้วยังทำให้ดูเป็นเด็กอีกด้วย

"ก็มิ้นจะเล่นอันนี้อ่า"ฉันทำหน้างอนใส่เขา ให้เขารู้ว่าฉันกำลังงอนอยู่

"พี่ขอโทษนะคับ ไปเล่นของมิ้นก็ได้คับ พี่ยอมแล้ว"

"ยอมง่ายจังนะค่ะ มิ้นไม่ได้งอนพี่หรอกค่ะ ล้อเล่นนะ เล่นของพี่ก็ได้ค่ะ"

"วันนี้ฉันมีความสุขมากจิงๆ ขอบคุณนะค่ะ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง สำหรับความรัก สำหรับความไว้ใจ

ขอบคุณจิงๆค่ะ" ฉันพูดดีๆแบบนี้ไม่ค่อยเก่งอ่ะนะ ได้แค่นี่ล่ะ อิอิ