[D.O. x you] I love seniors
-
เขียนโดย Pimnalita
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.20 น.
2
1 วิจารณ์
12.70K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2557 20.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหอพัก
"เอาล่ะ หอพักโรงเรียนเรา ไม่สิ ทุกโรงเรียนนั่นแหละมีกฎว่า 'ห้ามออกจากหอพักหลังสามทุ่ม' 'ห้าม....' 'ห้าม....' บลาๆๆ"
"ค่ะ/ครับ"ทุกคนตอบรับพี่ที่บอกกฎข้อห้ามอย่างกับจำคุก-*-
ตอนนี้ฉันก็เดินหาห้องอยู่ กว่าจะหาเจอนี่...
ฉันได้ห้อง 323
ส่วนรูมเมทยังไม่เห็นหน้าเลย
แอ้ด~
"เฮ้ย"เสียงแันเองแหละ แมนล่ะสิ-*- ก็ไม่ให้แมนได้ไงในเมื่อตาบ้าดีโอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงหน้าตาเฉย
"..."
"นี่นายเข้าห้องผิดรึป่าว"
"ก็นี่มันห้องฉัน!"
รึฉันเข้าห้องผิด ฉันไปดูชื่อหน้าประตูก็พบว่าเป็นชื่อฉันกับนายดีโอนั่น
"นี่ที่นี่เขาไม่แยกชายหญิงรึไง"
"แยก"
"แล้วทำไม.."
"นี่เธออย่าเรื่องมากได้มั้ย"
"อ้าว น้องใช่มั้ยคะที่เหลือเศษ" เสียงรุ่นพี่คนที่บอกกฎหอพักดังขึ้น ห๊ะ นี่ฉันเป็นเศษอะไร
"คะ?"
"คือทุกห้องมันครบคู่หมดแล้วมีน้องคนเดียวอ่ะค่ะที่ไม่มีคู่ ก็เลยให้นอนกับดีโอน่ะจ้ะ พี่เขาไม่ทำอะไรเธอหรอกไว้ใจได้"
ปัง
พูดจบนางก็สะบัดก้นหนีและปิดประตูทันที ปล่อยให้ฉํนยืนเอ๋อ
ฉันหันไปมองหน้าตาดีโอนั่น
"เตียงฉันอยู่ไหน"
"นี่! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ว่าฉันน่ะเป็นรุ่นพี่เธอ"
"รู้แล้ว บอกทำไม"
"ก็ฉํนเป็นพี่เธอเพราะฉะนั้นเธอต้องเรียกฉันว่า 'โอปป้า' "
"เรียกทำไม"
"นี่เธออย่าไร้มารยาทสิ"
"เออวะ เรียกก็เรียก"
"อ๊ะๆ พูดเพราะๆสิครับคนสวย"เขาพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ เขาเดินเข้าใกล้ฉันเรื่อยๆจนหลังฉันติดกับ..อะไรสักอย่าง เขาเอามือคร่อมฉันไว้และยื่นหน้ามาใกล้ ฉันสัมผัสลมหายใจอุ่นๆของเขา นั่นทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ
"อะ..ออกไปนะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงติดขัด
"หึๆ คิดว่าฉันจะทำอะไรเธองั้นหรอ"
"นะ..นี่นาย เอ้ย โอปป้า ออกไปนะ"
"..เตียงเธออยู่นี่"เขาพูดจบก็ออกห่างฉันและชี้ไปที่เตียงชั้นสอง โห้ยยย นึกว่าจะทำอะไรซะอีก[แกแอบหวังใช้มั้ยยยย! : ไรเตอร์] ในระหว่างที่ฉันเอาของขึ้นไปเก็บเขาก็พูด "ดีเหมือนกัน..เธออยู่บนฉันอยู่ล่าง"
"นี่พูดบ้าอะไรห๊าาาา!"
"..."
"นี่!!"ฉันชะเง้อหน้าจากชั้นสองลงไปมองเขาซึ่งก็พบว่าเขาหลับ หึ วันไหนแม่จะเอาอ่าเลี้ยงปลาปาใส่หน้าเลยคอยดู!!(ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ)
[D.O. PART]
เช้าวันต่อมา
"นี่!!!! ยัยบ๊อง"ผมมองร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มอย่างกับลูกแมว ซึ่งผมปลุกเธอเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นสักที ใบหน้าไร้เดียงสาตอนเธอหลับ ทำเอาหัวใจผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ใบหน้าของผมเข้าใกล้ใบหน้าเธอ จนริมฝีปากแทบจะแตะกัน
'ไม่นะ ไม่ รุ่นนะน้องเว้ย' ใจผมเถียง และมันก็ทำให้ผมได้สติ
"ยัยบ๊องงงงง! ตื่นนนน!!!!!"
เงียบ~
"นี่อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ"แปลกใจล่ะสิว่าทำไมผมต้องปลุกยัยนี่ทั้งๆที่ผมไม่ปลุกก็ไม่เห็นเป็นไร ก็กฎหอพักน่ะสิบอก'ถ้าเข้าเวลาเรียนแล้วพบว่านักเรียนคนใดคนหนึ่งยังไม่ตื่นรูมเมทคนนั้นจะโดนทำโทษ' แต่ก็นะผมไม่เคยกลัวกฎนี้เพราะผมนอนคนเดียวมาตลอด นี่มันเป็นข้ออ้างเท่านั้นที่ผมจะได้หอมแก้มเธอ ผมเห็นในนิยายเวลาพระเอกหอมแก้มนางเอก นางเอกก็จะตื่น งั้นผมก็คงต้อง..
ฟอด~
"เฮ้ยย..นี่นายอะไรน่ะ"เห็นผลดีแฮะเพราะยัยนั่นรีบสปริงตัวขึ้นมาทันที แต่ว่าแก้มยัยนี่นุ่มเป็นบ้า ชักจะติดใจแล้วสิ..
"ก็เธอไม่ยอมตื่น"
"นายนี่มัน!"
"นี่ บอกให้เรียกโอปป้าเคยฟังฉันมั้ย!!!"
"ก็โอปป้าหอมแก้มฉันก่อนหนิ"
"ก็เธอไม่ยอมตื่น"
"..ช่างมันนๆๆๆๆ"เธอตอบปัดๆ แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ
ยัยนี้...นักรักอ้ะๆๆๆ>////<
[YOU PART]
ตาบ้านั่นเกิดคลั่งอะไรขึ้นมานะถึงได้หอมแก้มคนอื่นเขาแบบนี้ ฉํนจับที่แก้มของตัวเอง
'อยากให้เขาปลุกทุกวันจัง'
เฮ้ยๆๆๆๆๆ คิดบ้าไรฉันเนี่ย ฉันตบหน้าตัวเองเบา
ห้องเรียน
คาบแรกของวันนี้คือ เรียนร้องเพลง
ฉันนั่งทักทายเพื่อนๆในห้อง แต่เฉพาะผู้หญิงนะเพราะผู้ชายน่ะเขาทักฉันเองหมด ฉันไม่ได้หลวตังเองนะแต่มันคือเรื่องจริงที่ต้องทำใจเกิดมาสวย ช่วยไม่ได้-*- เอาเป็นว่าตอนนี้น่ะฉันมีเพื่อนแล้วชื่อ ยูซอง น่ารัก นิสัยดีมากเลย
"นี่ๆ!..(ชื่อคุณ)..เธอรู้รึป่าวว่าวันนี้น่ะรุ่นพี่วงEXOจะมาสอนด้วยแหละ"ยูซองพูดอย่างตื่นเต้น รุ่นพี่อะไรนะเอ็กซ์โออะไรไม่รู้
"เขาคือใครอ่ะ"
"นี่เธอไม่รู้จักได้ไง เขาออกจะดัง"
"ดังแค่ไหนฉันก็ไม่สนหรอก"
"อุ้ย! มาแล้วววว"ร่างสูงกว่าสี่คนเดินเข้ามาทำให้ฉันแทบช็อก 'ดีโอ' มาอีกแล้วเหรอะ??? อยากจะกรี๊ดเบาๆใความซวย ฉันทำหน้าเซ็งอย่างเห็นได้ชัดตาดีโอมองหน้าฉันแล้วยักคิ้วให้อย่ากวนประสาท
"นี่ ทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ"
"ช่างมันเถอะ"ซวยโว้ยยยยยยยยยยยยย แต่มันก็ไม่เสมอไปเพราะสายตาฉันเลยไปจับจ้องชายคนหนึ่งดูท่าทางร่าเริงอย่างเห็นได้ชัดฉันเลยรีบสะกิดยัยยูซอง "คนนั้นชื่ออะไร"
"ไหนว่าไม่สน เอ่อ ชื่อ แบคฮยอน"
"แบคฮยอน.."ฉันทวนชื่อเขาแล้วยิ้มให้กับท่าทางร่าเริงของเขา น่ารักๆๆๆๆๆ
"ทำไมอ่ะน่ารักล่ะสิ"
"สุดๆอ่ะ"
"หึ บอกแล้ว"
เนื่องจากว่าทุกคนในห้องนี้รู้จักรุ่นพี่หมดเขาจึงไม่แนะนำตัว ฉันก็เลยถามยัยยูซองก็รู้มาว่า พี่หน้าหวานคนนั้นชื่อลู่หานมาจากประเทศจีน อีกคนชื่อจงแด เสียงทรงพลังของเขาเกือบทำแก้วแตก และอีกคนที่หน้าตาน่ารักชวนจับ(กด)เป็นที่สุดนั่นก็แบคฮยอนโอปป้า แต่อีกคนคงไม่ต้องแนะนำหรอกไม่อยากรู้จัก เชอะ[มันงอลไรวะคะ? : ไรเตอร์]
ลู่หานโอปป้า>///<[ฟินเบาๆ เพื่ออรรถรสในการมโนเลยเอารูปมาแปะด้วย : ไรเตอร์]
"เอาล่ะ หอพักโรงเรียนเรา ไม่สิ ทุกโรงเรียนนั่นแหละมีกฎว่า 'ห้ามออกจากหอพักหลังสามทุ่ม' 'ห้าม....' 'ห้าม....' บลาๆๆ"
"ค่ะ/ครับ"ทุกคนตอบรับพี่ที่บอกกฎข้อห้ามอย่างกับจำคุก-*-
ตอนนี้ฉันก็เดินหาห้องอยู่ กว่าจะหาเจอนี่...
ฉันได้ห้อง 323
ส่วนรูมเมทยังไม่เห็นหน้าเลย
แอ้ด~
"เฮ้ย"เสียงแันเองแหละ แมนล่ะสิ-*- ก็ไม่ให้แมนได้ไงในเมื่อตาบ้าดีโอนอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงหน้าตาเฉย
"..."
"นี่นายเข้าห้องผิดรึป่าว"
"ก็นี่มันห้องฉัน!"
รึฉันเข้าห้องผิด ฉันไปดูชื่อหน้าประตูก็พบว่าเป็นชื่อฉันกับนายดีโอนั่น
"นี่ที่นี่เขาไม่แยกชายหญิงรึไง"
"แยก"
"แล้วทำไม.."
"นี่เธออย่าเรื่องมากได้มั้ย"
"อ้าว น้องใช่มั้ยคะที่เหลือเศษ" เสียงรุ่นพี่คนที่บอกกฎหอพักดังขึ้น ห๊ะ นี่ฉันเป็นเศษอะไร
"คะ?"
"คือทุกห้องมันครบคู่หมดแล้วมีน้องคนเดียวอ่ะค่ะที่ไม่มีคู่ ก็เลยให้นอนกับดีโอน่ะจ้ะ พี่เขาไม่ทำอะไรเธอหรอกไว้ใจได้"
ปัง
พูดจบนางก็สะบัดก้นหนีและปิดประตูทันที ปล่อยให้ฉํนยืนเอ๋อ
ฉันหันไปมองหน้าตาดีโอนั่น
"เตียงฉันอยู่ไหน"
"นี่! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ว่าฉันน่ะเป็นรุ่นพี่เธอ"
"รู้แล้ว บอกทำไม"
"ก็ฉํนเป็นพี่เธอเพราะฉะนั้นเธอต้องเรียกฉันว่า 'โอปป้า' "
"เรียกทำไม"
"นี่เธออย่าไร้มารยาทสิ"
"เออวะ เรียกก็เรียก"
"อ๊ะๆ พูดเพราะๆสิครับคนสวย"เขาพูดพลางเดินเข้ามาใกล้ เขาเดินเข้าใกล้ฉันเรื่อยๆจนหลังฉันติดกับ..อะไรสักอย่าง เขาเอามือคร่อมฉันไว้และยื่นหน้ามาใกล้ ฉันสัมผัสลมหายใจอุ่นๆของเขา นั่นทำให้หัวใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ
"อะ..ออกไปนะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงติดขัด
"หึๆ คิดว่าฉันจะทำอะไรเธองั้นหรอ"
"นะ..นี่นาย เอ้ย โอปป้า ออกไปนะ"
"..เตียงเธออยู่นี่"เขาพูดจบก็ออกห่างฉันและชี้ไปที่เตียงชั้นสอง โห้ยยย นึกว่าจะทำอะไรซะอีก[แกแอบหวังใช้มั้ยยยย! : ไรเตอร์] ในระหว่างที่ฉันเอาของขึ้นไปเก็บเขาก็พูด "ดีเหมือนกัน..เธออยู่บนฉันอยู่ล่าง"
"นี่พูดบ้าอะไรห๊าาาา!"
"..."
"นี่!!"ฉันชะเง้อหน้าจากชั้นสองลงไปมองเขาซึ่งก็พบว่าเขาหลับ หึ วันไหนแม่จะเอาอ่าเลี้ยงปลาปาใส่หน้าเลยคอยดู!!(ถ้าไม่ติดว่าหล่อนะ)
[D.O. PART]
เช้าวันต่อมา
"นี่!!!! ยัยบ๊อง"ผมมองร่างเล็กที่นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่มอย่างกับลูกแมว ซึ่งผมปลุกเธอเท่าไหร่ก็ไม่ตื่นสักที ใบหน้าไร้เดียงสาตอนเธอหลับ ทำเอาหัวใจผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ ไม่รู้เมื่อไหร่ที่ใบหน้าของผมเข้าใกล้ใบหน้าเธอ จนริมฝีปากแทบจะแตะกัน
'ไม่นะ ไม่ รุ่นนะน้องเว้ย' ใจผมเถียง และมันก็ทำให้ผมได้สติ
"ยัยบ๊องงงงง! ตื่นนนน!!!!!"
เงียบ~
"นี่อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ"แปลกใจล่ะสิว่าทำไมผมต้องปลุกยัยนี่ทั้งๆที่ผมไม่ปลุกก็ไม่เห็นเป็นไร ก็กฎหอพักน่ะสิบอก'ถ้าเข้าเวลาเรียนแล้วพบว่านักเรียนคนใดคนหนึ่งยังไม่ตื่นรูมเมทคนนั้นจะโดนทำโทษ' แต่ก็นะผมไม่เคยกลัวกฎนี้เพราะผมนอนคนเดียวมาตลอด นี่มันเป็นข้ออ้างเท่านั้นที่ผมจะได้หอมแก้มเธอ ผมเห็นในนิยายเวลาพระเอกหอมแก้มนางเอก นางเอกก็จะตื่น งั้นผมก็คงต้อง..
ฟอด~
"เฮ้ยย..นี่นายอะไรน่ะ"เห็นผลดีแฮะเพราะยัยนั่นรีบสปริงตัวขึ้นมาทันที แต่ว่าแก้มยัยนี่นุ่มเป็นบ้า ชักจะติดใจแล้วสิ..
"ก็เธอไม่ยอมตื่น"
"นายนี่มัน!"
"นี่ บอกให้เรียกโอปป้าเคยฟังฉันมั้ย!!!"
"ก็โอปป้าหอมแก้มฉันก่อนหนิ"
"ก็เธอไม่ยอมตื่น"
"..ช่างมันนๆๆๆๆ"เธอตอบปัดๆ แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ
ยัยนี้...นักรักอ้ะๆๆๆ>////<
[YOU PART]
ตาบ้านั่นเกิดคลั่งอะไรขึ้นมานะถึงได้หอมแก้มคนอื่นเขาแบบนี้ ฉํนจับที่แก้มของตัวเอง
'อยากให้เขาปลุกทุกวันจัง'
เฮ้ยๆๆๆๆๆ คิดบ้าไรฉันเนี่ย ฉันตบหน้าตัวเองเบา
ห้องเรียน
คาบแรกของวันนี้คือ เรียนร้องเพลง
ฉันนั่งทักทายเพื่อนๆในห้อง แต่เฉพาะผู้หญิงนะเพราะผู้ชายน่ะเขาทักฉันเองหมด ฉันไม่ได้หลวตังเองนะแต่มันคือเรื่องจริงที่ต้องทำใจเกิดมาสวย ช่วยไม่ได้-*- เอาเป็นว่าตอนนี้น่ะฉันมีเพื่อนแล้วชื่อ ยูซอง น่ารัก นิสัยดีมากเลย
"นี่ๆ!..(ชื่อคุณ)..เธอรู้รึป่าวว่าวันนี้น่ะรุ่นพี่วงEXOจะมาสอนด้วยแหละ"ยูซองพูดอย่างตื่นเต้น รุ่นพี่อะไรนะเอ็กซ์โออะไรไม่รู้
"เขาคือใครอ่ะ"
"นี่เธอไม่รู้จักได้ไง เขาออกจะดัง"
"ดังแค่ไหนฉันก็ไม่สนหรอก"
"อุ้ย! มาแล้วววว"ร่างสูงกว่าสี่คนเดินเข้ามาทำให้ฉันแทบช็อก 'ดีโอ' มาอีกแล้วเหรอะ??? อยากจะกรี๊ดเบาๆใความซวย ฉันทำหน้าเซ็งอย่างเห็นได้ชัดตาดีโอมองหน้าฉันแล้วยักคิ้วให้อย่ากวนประสาท
"นี่ ทำไมทำหน้าอย่างงั้นอ่ะ"
"ช่างมันเถอะ"ซวยโว้ยยยยยยยยยยยยย แต่มันก็ไม่เสมอไปเพราะสายตาฉันเลยไปจับจ้องชายคนหนึ่งดูท่าทางร่าเริงอย่างเห็นได้ชัดฉันเลยรีบสะกิดยัยยูซอง "คนนั้นชื่ออะไร"
"ไหนว่าไม่สน เอ่อ ชื่อ แบคฮยอน"
"แบคฮยอน.."ฉันทวนชื่อเขาแล้วยิ้มให้กับท่าทางร่าเริงของเขา น่ารักๆๆๆๆๆ
"ทำไมอ่ะน่ารักล่ะสิ"
"สุดๆอ่ะ"
"หึ บอกแล้ว"
เนื่องจากว่าทุกคนในห้องนี้รู้จักรุ่นพี่หมดเขาจึงไม่แนะนำตัว ฉันก็เลยถามยัยยูซองก็รู้มาว่า พี่หน้าหวานคนนั้นชื่อลู่หานมาจากประเทศจีน อีกคนชื่อจงแด เสียงทรงพลังของเขาเกือบทำแก้วแตก และอีกคนที่หน้าตาน่ารักชวนจับ(กด)เป็นที่สุดนั่นก็แบคฮยอนโอปป้า แต่อีกคนคงไม่ต้องแนะนำหรอกไม่อยากรู้จัก เชอะ[มันงอลไรวะคะ? : ไรเตอร์]
ลู่หานโอปป้า>///<[ฟินเบาๆ เพื่ออรรถรสในการมโนเลยเอารูปมาแปะด้วย : ไรเตอร์]
จงแดโอปป้า>///<
แบคฮยอนโอปป้า เอร้ยยยย>//////////<
ฉันไมได้รับรู้สิ่งที่พวกโอปป้าพูดเลยเอาแต่มองหน้าแบคฮยอนโอปป้าแล้วยิ้มอย่างเดียว ฉันว่าเขาก็เห็นแล้วหละเพราะเขากก็หันมายิ้มให้ฉันรอบหนึ่งด้วยยยยย จนยัยยูซองหันมากบอก
"นี่ยัย..(ชื่อคุณ)..เขาแบ่งกลุ่มแล้วนะเธอได้อยู่กลุ่มแบคฮยอนโอปป้า"
"ห๊ะ?! จริงหรอออ"ฉันทำสายตาวิ๊งๆๆ แสดงความดีใจ อ๊ากกกก พรหมลิขิตชัว!!
"เอาล่ะแยกกันเข้ากลุ่มได้แล้ว" กลุ่มแบคฮยอนโอปป้ามีฉันและก็เพื่อนๆอีก4คนรวมทั้งหมดก็5 ชาย3 หญิง2 ส่วนยัยยูซองไปอยู่กลุ่มตาบ้านั่นไม่อยากพูดถึงเท่าไหร่
"ฉันอยากฟังเสียงของทุกคนก่อนเพราะฉันก็ไม่รู้ว่าต้องเริ่มสอนที่อะไร ฉันว่าทุกคนคงต้องมีพื้นฐานมาก่อน"เสียงพี่แบคน่ารักอ้าาาาา
"เอาล่ะเริ่มที่ใครดี"แบคฮยอนโอปป้ามองไปทั่วจนมามองที่ฉัน
"เธอแล้วกัน"
"คะ?..ค่ะ"
"ชื่อะไรครับ"
"เธอชื่อ..(ชื่อคุณ)..ครับฮยอง"ผู้ในกลุ่มตอบแทน
"ย๊า นี่นายแย่งเธอตอบทำไม"แบคฮยอนโอปป้าว่าเพื่อนคนนั้น น่ารักจริงเล้ยยย
"เอาหล่ะเธอร้องได้แล้ว"
และอีกครั้งที่เสียงหวานละมุนหู ชวนหลับของเธอถูกเปล่งออกมาอีกครั้งนั่นทำให้แบคฮยอนอึ้งไม่น้อย ก่อนจะยิ้มบางๆ เมื่อสิ้นเสียงเธอ แบคฮยอนก็ปรบมือ
"เสียงน้องที่สุดยอดไปเลย"
"สู้โอปป้าไม่ได้หรอกค่ะ"
"ฉันอยากฟังเสียงเธอก่อนนอนทุกคืนจัง"เอร้ยยยยย พูดบ้าอะไรเนี่ยใจฉันเต้นแรงเลยยยยยยอ่ะ
...(ชื่อคุณ)..มัวแต่ยิ้มเขินกับแบคฮยอนจนไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู้หนึ่งมองมาที่เขาและเธออยู่ "เธอคงชอบมันสินะ.."
"นี่ยัย..(ชื่อคุณ)..เขาแบ่งกลุ่มแล้วนะเธอได้อยู่กลุ่มแบคฮยอนโอปป้า"
"ห๊ะ?! จริงหรอออ"ฉันทำสายตาวิ๊งๆๆ แสดงความดีใจ อ๊ากกกก พรหมลิขิตชัว!!
"เอาล่ะแยกกันเข้ากลุ่มได้แล้ว" กลุ่มแบคฮยอนโอปป้ามีฉันและก็เพื่อนๆอีก4คนรวมทั้งหมดก็5 ชาย3 หญิง2 ส่วนยัยยูซองไปอยู่กลุ่มตาบ้านั่นไม่อยากพูดถึงเท่าไหร่
"ฉันอยากฟังเสียงของทุกคนก่อนเพราะฉันก็ไม่รู้ว่าต้องเริ่มสอนที่อะไร ฉันว่าทุกคนคงต้องมีพื้นฐานมาก่อน"เสียงพี่แบคน่ารักอ้าาาาา
"เอาล่ะเริ่มที่ใครดี"แบคฮยอนโอปป้ามองไปทั่วจนมามองที่ฉัน
"เธอแล้วกัน"
"คะ?..ค่ะ"
"ชื่อะไรครับ"
"เธอชื่อ..(ชื่อคุณ)..ครับฮยอง"ผู้ในกลุ่มตอบแทน
"ย๊า นี่นายแย่งเธอตอบทำไม"แบคฮยอนโอปป้าว่าเพื่อนคนนั้น น่ารักจริงเล้ยยย
"เอาหล่ะเธอร้องได้แล้ว"
และอีกครั้งที่เสียงหวานละมุนหู ชวนหลับของเธอถูกเปล่งออกมาอีกครั้งนั่นทำให้แบคฮยอนอึ้งไม่น้อย ก่อนจะยิ้มบางๆ เมื่อสิ้นเสียงเธอ แบคฮยอนก็ปรบมือ
"เสียงน้องที่สุดยอดไปเลย"
"สู้โอปป้าไม่ได้หรอกค่ะ"
"ฉันอยากฟังเสียงเธอก่อนนอนทุกคืนจัง"เอร้ยยยยย พูดบ้าอะไรเนี่ยใจฉันเต้นแรงเลยยยยยยอ่ะ
...(ชื่อคุณ)..มัวแต่ยิ้มเขินกับแบคฮยอนจนไม่รู้ตัวว่ามีสายตาคู้หนึ่งมองมาที่เขาและเธออยู่ "เธอคงชอบมันสินะ.."
-----------------------------------------------------------
ใครอยากอ่านตอนต่อไปเร็วก็ไปอ่านได้ที่dek-dนะคะ
http://writer.dek-d.com/pimnalita/writer/view.php?id=1109061
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ