เป็นแฟนผมห้ามนอกใจ

"น้ำปั่น พาท"

เย้!!!ในที่สุดน้ำปั่นก็ได้ออกจากโรงพยาบาลเเล้วค่ะ ดูสิน้ำปั่นอ้วนขึ้นด้วยอยู่สองอาทิตย์โดนน้ำเกลือไปตั้งหลายขวด

''น้ำปั่น พรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันไหม"พี่ทีพูดขึ้นตอนนี้เราอยู่กันสองคนเพราะพี่น้ำกับพี่แชมกลับบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าตั้งเเต่เช้าตอนนี้เที่ยงเเล้ว

"ไปที่ไหนหรอค่ะ"

"พี่จะพาไปทะเลไปเช้าเย็นกลับ"อยากไปจังเลยค่ะเเต่ไปไม่ได้ก็วันมะรืนจะเปิดเทอมเเล้วถ้าไปพรุ่งนี้รับรองว่าเปิดเทอมน้ำปั่นคงดูเเย่มากๆเเน่ เเล้วก็คงเหนื่อยมากด้วย

"คงไปไม่ได้หรอกค่ะพี่ที ก็วันมะรืนจะเปิดเทอมเเล้ว"

"จริงด้วยสิ พี่ขอโทษนะครับที่พี่ลืม"

"ไม่เป็นไรค่ะ ว่าเเต่ทำไมพี่น้ำกับพี่เเชมยังไม่มาอีกนะค่ะ"

"เมื่อกี้น้ำปั่นเรียกไอน้ำเเข็งว่าอะไรนะครับ"ทำไมละไม่เห็นเเปลกเลยน้ำปั่นก็เรียกเเบบนี้ตั้งนานเเล้ว

"เรียงพี่น้ำค่ะ"

"5555 จริงหรอครับทำไมเรียกซะเป็นผู้หญิงเลยละครับ ฟังเเบบนี้เเล้วไอน้ำแข็งหมดคราบพี่ว๊ากสุดโหดของมหาลัยไปเลยเเหะ"พี่ทีเวลาขำเนี่ยเท่จัง

"จริงหรอค่ะ555"

'น้ำเเข็ง พาท'

ตอนนี้ผมมาถึงหน้าห้องของน้ำปั่นเเล้ววันนี้เป็นวันที่น้ำปั่นจะออกจากโรงพยาบาลเมื่อเช้าผมกับเเชมจึงรีบกลับไปอาบน้ำที่บ้านเเล้วก็จัดการเรื่องอะไรนิดหน่อยเเล้วก็ไปรับไอต้นกับไอไซท์ครับมันบอกว่าอยากเจอน้ำปั่นเเล้วก็จะได้ไปฉลองกันที่น้ำปั่นออกจากโรงพยาบาลตอนนี้ผมเข้ามาในห้องแล้วครับส่วนอีกสามคนเดี๋ยวตามมาเพราะไปจ่ายค่ารักษา พอผมเข้ามาผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะของน้ำปั่นกับไอที

 

"ขำอะไรกัน มีอะไรสนุกหรอ"

"สัวสดีครับคุณน้ำ..."เฮ้ย!! มันเรียกผมว่าอะไรนะ

"เออหวัดดี เฮ้ยไอทีมึงเรียกกูว่าไรนะ"

"โหไอฟาย กูก็เรียกมึงว่าไอคุณน้ำไงครับ"อืมชัดเลยชื่อนี้มีเเค่สามคนเท่านั้นที่จะเรียกผมเเบบนี้คือ คุณเเม่ เเชม น้ำปั่น เเละมันเรียกผมเเบบนี้ก็เเสดงว่าน้ำปั่นบอกมัน โอไม่นะ

"น้ำปั่นค่ะทำไมถึงให้ไอ้ทีเรียกพี่เเบบนี้ค่ะ"

"น้ำปั่นไม่ได้ให้เรียกค่ะพี่ทีเข้าเรียกตามน้ำปั่นเองนะ"อ๋อหรอ งั้นก็ไม่เกี่ยวกับน้ำปั่น หึๆไอทีมึงเสร็จกูเเน่

"ไอคุณทีครับ คุณจะขอโทษเเล้วก็เลิกเรียกผมว่าน้ำไหมครับ"

''ไม่เว้ย''มึงเสร็จกูเเน่

''น้ำปั่นค่ะน้ำปั่นรู้รึป่าวค่ะว่าตอนที่พวกพี่อยู่เมกาไอที่มันทำอะไรบ้าง เเล้วพี่ก็มีคริปนึงให้เราดูด้วยนะ ตลกมาก"ผมพุดพลางเอาไอโฟนขึ้นมาเพื่อจะเปิดคริปให้น้ำปั่นดู

"เฮ้ยไอน้ำแข็งมึงอย่าเล่นอย่างนี้ดิ เออๆก็ขอโทษ"

"ก็แค่เนี้ย"จริงๆเเล้วคริปเนี้ยผมบไปเเล้วเเต่ที่ผมบอกว่าทำธุระที่บ้านเนี้ยก็เรื่องนี่แหละครับผมจัดการก็อปปี้ใส่เเผ่นซีดีเรียบร้อย

"น้ำปั่นค่ะพี่ว่าเราลงไปกันเถอะค่ะ"

"ค่ะพี่น้ำ"เเละเเล้วตอนนี้ผมก็มาอยู่ที่โออิชิ เรียบร้อยเเล้ว

"น้ำปั่นพวกพี่มีของจะให้นะ"อืมใช่ผมเห็นไอต้นกับไอไซท์ถือกล้องอะไรมาด้วยกะว่าจะถามเเต่คงไม่ต้องเเล้วละ

"ขอบคุณค่ะพี่ต้นพี่ไซท์ว่าเเต่เนื่องในโอกาสอะไรค่ะ"

"ก็วันเกิดย้อนหลังไงพวกพี่ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปปาร์ตี้"ไอไซท์พูดขึ้น

"น้ำปั่นลองเปิดซิครับ"ไอต้นพูดขึ้นหลังจากให้ของเเต่ทำไมกล่องมันยาวจัง หรือว่า

"สวยจังเลยค่ะขอบคุณมากนะค่ะพี่ต้น"ชัดเลยดาบกับมีพกเเต่ก็สวยจริงๆนะเเละน้ำปั่นก็เป็นคนชอบของพวกนี้ด้วยซิ เเล้วก็เคยเเข็งได้ที่1สามปีซ้อนตอนที่เรียนเกี่ยวกับของมีคมด้วยนะ 

"น้ำปั่นเปิดของพี่ด้วยซิ"ผมว่านะไอไวท์ต้องให้ปืนแน่ๆหรือไม่ก็น้ำหอมอะ

"ทำไมถึงมีสองกล้องซ้อนละค่ะ"

"เปิดเลยซิทั้งสองกล่องเลยนะ"

''สวยมากเลยค่ะพี่ไซท์ เเล้วน้ำหอมก็...กลิ่นหอมมากด้วย"ทำไมน้ำปั่นทำเสียงเศร้าเเบบนั้นละ

"ทำไมทำเสียงเเบบนั้นละค่ะน้ำปั่น ไหนพี่ขอดมบ้างสิ''พอน้ำปั่นส่งให้ผมเสร็จก็ก้มหน้าทันที กลิ่นเเบบนี้มันกลิ่นเหมือนน้ำหอมที่คุณเเม่ใช่นิ เวรเเล้วไงไอไซท์

"น้ำทำไมทำหน้าเเบบนั้นอะ เเชมขอดมมั้งซิ"พอเเชมดมเท่านั้นเเหละนิ่งเลยครับ

"พวกมึงเป็นไรเนี่ยน้ำหอมกูหอมมากเลยหรอพอดมเเล้วตะลึงกันใหญ่"

"ตะลึงบ้านพ่องมึงดิ ชิหายเเล้วสัด''พอผมพูดจบผมก็ดึงน้ำปั่นมากอดทันที

"ไซท์มึงเอาน้ำหอมไปเก็บก่อน"ผมรีบบอกไปไซท์ มันก็ทำหน้างงเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

"พี่น้ำเเข็งพี่แชมน้ำปั่นคิดถึงคุณเเม่ "

"น้ำปั่นพี่ก็คิดถึงคุณแม่นะ"แชมที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้น

"พี่ก็คิดถึงคุณเเม่นะ"

"หรอค่ะ"

"ใช่พี่รู้ว่าน้ำปั่นเศร้าพวกพี่ก็เศร้านะเเต่พกพี่ก็เข้มเเข็งได้น้ำปั่นก็เหมือนกันเราเป็นคนเข้มเเข็งพี่รู้เเละพี่ก็รู้ว่าเรื่องคุณเเม่นะทำให้เราเศร้าเเต่ถ้าน้ำปั่นไม่อยากเศร้าน้ำปั่นก็ต้องทำจิตใจให้เข้มเเข็งเเละอยู่อย่างมีความสุขคุณเเม่จะได้ดีใจที่น้ำปั่นอยู่ได้และไม่ทุกเพราะไม่มีคุณแม่อยู่ไงพี่เเชมว่านะคุณเเม่ต้องเป็นทุกอยู่เเน่ๆเลยเพราะน้ำปั่นเศร้าไงครับ"

"อืมพี่ก็คิดเหมือนเเชมนะค่ะน้ำปั่น เพราะงั้นน้ำปั่นอย่าเศร้าเลยนะค่ะ"

"ค่ะพี่น้ำพี่เเชม น้ำปั่นรักพี่น้ำกับพี่เเชมมากเลยนะค่ะเพราะงั้นอย่าทิ้งน้ำปั่นไปไหนไกลๆนะค่ะ"

"ได้อยู่เเล้วครับ"

"พี่จะทิ้งเราไปไหนได้ละค่ะ''

ผมว่าผมต้องคิดใหม่เรื่องที่ไอทีจะจีบน้ำปั่นถ้ามันเเค่จะเล่นๆกับน้ำปั่นละถ้ามันทำน้ำปั่นเสียใจละผมจะทำยังไงผมไม่อยากให้เป็นเเบบนั้น

 

 

มหาลัยเปิดเเล้วววว

"พี่น้ำเเข็งค่ะเร็วซิค่ะน้ำปั่นจะสายเเล้วนะ"ตอนนี้ผมแชมเเล้วก็น้ำปั่นถึงมหาลัยเเล้วครับจะรีบไปไหนนะ

"น้ำปั่นค่ะไม่ต้องรีบก็ได้มีเวลาอีกตั้งครึ่งชั่วโมง''

''พี่น้ำเเข็งค่ะ น้ำปั่นต้องเข้าก่อนครึ่งชั่วโมงนะค่ะ"

"น้ำปั่นก็มากับพี่ไงค่ะไม่โดนลงโทษหรอก"พอผมพูดจบน้ำปั่นก็ไม่ได้พูดอะไรอีกคงจะงอนผมมั้งเพราะน้ำปั่นเป็นคนตรงต่อเวลามาก เป็นเเบบนี้ทีไรงอนผมทุกที

'น้ำปั่น พาท'

พี่น้ำเเข็งชอบเป็นเเบบนี้ตลอดเลยน้ำปั่นงอนเเล้ว

ตอนนี้มาถึงคณะเเล้วค่ะน้ำปั่นเรียนคณะเดียวกับพี่ค่ะ คณะ  บริหาร

ตอนนี้น้ำปั่นกำลังเดินเข้ามาในห้องประชุมกับพี่น้ำแข็งส่วนพี่เเชมไปประชุมอีกห้องนึงค่ะเเล้วระหว่างที่น้ำปั่นเดินมากับพี่น้ำเเข็งนะก็มีเเต่คนมองโดยเฉพาะผู้หญิงนะมองน้ำปั่นเเบบ..จะตบน้ำปั่นอยู่เเล้ว พอเข้ามาในห้องปุ๊บก็มีพี่คนนึงพูดขึ้นมา น้ำปั่นก็ไม่รู้จักพี่เข้านะคงจะเป็นพี่ว๊ากมั้งค่ะน้ำปั่นได้ยินเสียงพี่เข้าตะโกน

"นี้น้องคนนั้นนะ คิดว่าเป็นเเฟนเดือนคณะเเล้วจะมาสายหรือทำอะไรก็ได้หรอ"ใครน้ำปั่นหรอคงจะใช่เพราะทุกคนมองน้ำปั่นเป็นตาเดียวเลยค่ะ 

"ป่าวนะค่ะ น้ำปั่นเเค่.."น้ำปั่นพูดยังไม่ทันจบปะโยคก็ไดนเเทรกสะงั้น

"ผมไม่ต้องก็คำเเก้ตัว ผมจะลงโทษคุณเพราะคุณมาสาย"อะไรเนี้ย

"เฮ้ยไอไมค์มึง.."

"เงียบ ไม่ต้องช่วยเเฟนเลยนะมึง"

"ส่วนเธอ เธอทำอะไรเป็นบ้างตัวเล็กเเบบนี้คงทำอะไรไม่ได้สักอย่างสินะ"หึ ดูถูกน้ำปั่นหรอเดี๋ยวก็รู้ค่ะ

"น้ำปั่นทำเป็นทุกอย่างค่ะ โดยเฉพาะต่อสู้"

"ไอน้ำเเข็งมึงหาเเฟนดีนี่หว่าสู้เป็นด้วย งั้นบทลงโทษของฉันคือเธอต้องสู้กับฉันถ้าเธอชนะเธอจะให้ฉันทำอะไรก็ได้หนึ่งอย่างเเต้ถ้าเธอเเพ้เธอต้องเลิกกับไอน้ำเเข็ง"น้ำปั่นได้เปรียบเห็นๆเเหะเเต่น้ำปั่นไม่ชอบอะมันเหมือนน้ำปั่นขี้โกง

"พี่ค่ะ คือ.."

"ห้ามเปลี่ยนข้อตกลงไม่งั้นฉันจะหาว่าเธอเก่งเเต่ปาก"หึเดี๋ยวก็รู้

"ตกลงค่ะ"

"ทุกคนหลบไป ฉันจะสู้ตรงนี้"

"พี่ค่ะจะสู้เเบบไหนค่ะ"

"เธอถนัดอะไรก็เอาเเบบนั้นเเหละ"

"เเน่ใจหรอวะมึง ถ้าน้ำปั่นชนะมึงจะเอาหน้าไปไว้ไหนกุเตือนด้วยความหวังดีนะมึง"พี่น้ำเเข็งพูดขึ้น

"เออไม่เป้นไร เเล้วเธอถนัดอะไร"อยากรู้ไหมค่ะ

"น้ำปั่นถนัด มวยค่ะ"

"มวยสมัครเล่นหรอ"

"มวยไชยาค่ะ พี่น้ำเเข็งค่ะหยิบกางเก่งวอมในกระเป๋าให้น้ำปั่นหน่อยค่ะ"

"เอามาทำไมละ"

"เอามาใส่ค่ะ เดี๋ยวมานะค่ะ"พอพูดจบน้ำปั่นก็เข้าไปในห้องน้ำเเล้วก็เปลี่ยนชุดทุกคนคงงงว่าน้ำปั่นเอามาทำไม ขอตอบว่าเอามาเพราะน้ำปั่นเห็นที่นี้มีที่ว้อมมวยเลยเอามาค่ะ

"มาเเล้วค่ะ"พอออกมาน้ำปั่นก็ส่งชุดให้พี่น้ำเเข็งตอนนี้น้ำปั่นใส่กางเกงวอมกับเสื้อกล้ามพีดำค่ะเตรียมพร้อมสุดๆนานๆทีจะมีคนกล้าถ้านิค่ะ

"มาเริ่มกันเลย"น้ำปั่นไม่ตอบเเต่เดินเข้าไปใกล้ๆเเล้วพี่น้ำเเข็งก็สังเริ่ม

ตุบ ตุบ ผลัวะ

เเละเเล้วผลก็ออกมาคือน้ำปั่นชนะน้ำปั่นรู้ว่าพี่เข้าไม่เอาจริงตอนเเรกเเต่ตอนหลังเริ่มๆน้ำปั่นโดนต่อยที่มุมปากน้ำปั่นรู้ว่ามันเเรงมากถ้าผู้หญิงโดนเเต่น้ำปั่นไม่เจ็บ

"พี่ชื่อไมค์ใช่ไหมค่ะ ตามข้อตกลงน้ำปั่นชนะเเต่น้ำปั่นจะไม่ทำอะไรไม่สั่งเเต่ขอให้พี่ฟังว่าน้ำปั่นก็บพี่น้ำเเข็งเป็นพี่น้องกันค่ะ"

"พี่น้องหรอ"พอพูดจบก็มีคนๆนึงเดินเข้ามาในห้องประชุม เเล้วอีกอย่างพี่น้ำเเข็งยังไม่รู้ว่าปากน้ำปั่นเเตกด้วย 

"อ้าวพี่เเลนมีอะไรหรอ "เสียงของพี่น้ำเเข็งพูดทักพี่เเลน

"พี่มาหาน้ำปั่น คุณลุงให้มาบอกว่าเลิกเรีบนให้รืบกลับเเต่ไม่มีใครรับสายพี่เลย"

"หรอครับ"

"พี่เอาโทรศัพท์มาให้น้ำปั่น"

ทำไงดีต้องหันเเล้วหรอ หันก็หันพอหันเท่านั้นเเหละพี่น้ำเเข็งพี่เเลนพี่เเชมก็วิ่งมาหาน้ำปั่นทันที

"น้ำเเข็งน้ำปั่นเป็นอะไรทำไมปากเเตก"

"ไอไมค์มึงทำน้องก็ปากเเตกหรอ"ทำไงดีจะเป็นเรื่องเเล้ว

"เออ ใช่"

"น้ำปั่นเดี๋ยวพี่เเชมทำแผลให้นะ ทีมาช่วนพยุ่งน้องหน่อยสิ"ตอนนี้พี่น้ำเเข็งกับพี่เเลนก็จะต่อยพี่ไมค์พี่ทีก็จะอุ้มน้ำปั่นอีก

"หยุดได้เเล้วค่ะทุกคน น้ำปั่นเเค่ปากเเตกไม่ได้โดนซ้อมอย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ได้ไหม"พูดเเค่นั้นเเหละค่ะทุกคนหยุดนิ่งเลย

"น้ำปั่นรู้ว่าทุกคนเป็นหว่งเเต่น้ำปั่นไม่เป็นไรจริงๆค่ะปากเเตกเเค่นี้เองคุณพ่อไม่เห็นหรอกค่ะ ''

"น้ำปั่นพวกพี่เป็นห่วงน้ำปั่นนะ"

"ใช่เเล้วก็รักมากด้วย"พอพี่เเลยพูดจบพี่น้ำเเข็งก็พูดบ้าง

"น้ำปั่นรู้ค่ะน้ำปั่นไม่เป็นไรจริงๆ เเค่ทุกคนเป็นหว่งน้ำปั่นก็ดีใจเเล้วค่ะ"

เฮ้อเกือบไปเเล้วค่ะ ตอนต่อไปน้ำปั่นต้องไปงานเลี้ยงกับพี่ๆเเล้วก็คุณพ่อจะเป็นยังไงติดตามตอนต่อไปนะค่ะ บ๊ายบายค่ะ