เพื่อนจ้า ... อย่าทอดทิ้งกันนะ ^^

กริ๊ง ๆ เลิกเรียน ทุกคนในโรงเรียนต่างพากันแยกย้ายกลับบ้าน แต่ในขณะเรียน... กั๊ดจังมีอาร์มตื่นเต้นที่จะได้เล่นกีตาร์ โซเฟียแอบมองกั๊ดจังตลอดเวลาจึงทำให้โซเฟียรู้ว่า ขณะเรายังไม่พากั๊ดจังไปเรียนเลยยังตื่นเต้นขนาดนี้ นี่สินะที่กั๊ดจังต้องการพอเลิกเรียนโซเฟียทำตามสัญญานที่ว่าจะพากั๊ดจังไปโรงเรียนสอนเล่นกีตาร์ 15 นาทีผ่านไป (ไวเหมือนโกหก) ก็ถึงโรงเรียนสอนเล่นกีตาร์กั๊ดจังตื่นเต้นจนอยากจะเข้าห้องน้ำโซเฟียไปสมัครเรียนให้กั๊ดจัง โซเฟียบอกกั๊ดจัง กั๊ดจังเราขอกลับบ้านก่อนนะถ้าเลิกเรียนเมื่อไหร่โทรมาละกันเราจะได้ไปบอกคุณพ่อกับคุณแม่ด้วย กั๊ดจังบอกว่า จ้า เด่วโทรหา โซเฟียก็กลับบ้านไป บอกถึงเวลาเรียนกั๊ดจังก็นั่งเรียนปกติแต่พอคุณครูคนเก่าลาออกไปเนื่องจากคุณพ่อคุณแม่ไม่สบายและก็อยากให้ไปเป็นครูที่นั้น เลยมีคุณครูคนใหม่เข้ามาชื่อ อาร์ม พอกั๊ดจังเห็นก็รู้สึกว่าหัวใจไม่อยู่กับตัว ทำอะไรไม่ถูก >^< เวลาเรียนกั๊ดจังก็มองแต่อาร์มจนกระทั่งเลิกเรียนกั๊ดจังก็โทรหาโซเฟียให้โซเฟียมารับระหว่างทางกั๊ดจังก็นั่งไปยิ้มไป โซเฟียก็ถามว่า เป็นอะไรหรอ กั๊ดจัง กั๊ดจังตอบไปว่า ก็ที่โรงเรียนอ่ะมีคุณครูคนใหม่เข้ามาหล่อม๊ากก โซเฟียก็เลยบอกว่า นี้เทอฉันให้เทอไปเรียนนะย่ะไม่ได้ให้ไปมองผู้ชายยย กั๊ดจังก็บอกว่า มันอดมองไม่ได้นี่นาจะให้ทำไงละ โซเฟียก็ถอดหายใจ เห้อ ~ ให้ตายเถอะเพื่อนฉัน ไปติดตามชมตอนต่อไปเลย